PCh24.pl
Oto nietypowe podsumowanie roku 2016 w Kościele. Nietypowe, ponieważ różni się ono znacząco od tego typu bilansów publikowanych w prasie katolickiej. Niewiele znajdziesz tu, Drogi Czytelniku, wspomnień o „bramach miłosierdzia” i Światowych Dniach Młodzieży, natomiast sporo o wierności, zamieszaniu i trwodze. Bo taki właśnie, niestety, pełen chaosu i zgrzytów, był mijający rok.
A. Amoris laetitia
Adhortacja apostolska papieża Franciszka wywołała w Kościele liczne dyskusje. Wszystko za sprawą fragmentów dotyczących rozwodników żyjących w nowych związkach. Papież dopuścił bowiem (w niektórych sytuacjach, po „szczególnym rozeznaniu”), by osoby do tej pory uznawane za żyjące w stanie permanentnego grzechu ciężkiego, mogły przyjmować Komunię Świętą.
Opublikowanie papieskiego dokumentu sprawiło ogromną radość wielu progresywnie nastawionym biskupom, konserwatyści zaś – zarówno duchowni, jak i świeccy katolicy – zaczęli głośno wyrażać swoje wątpliwości.
B. Burke
Postać kardynała Raymodna Burke’a stała się symbolem synowskiej opozycji w Kościele. Duchowny ten był chyba najczęściej cytowanym przez konserwatywne media Księciem Kościoła. Wszystko za sprawą odważnej reakcji na kryzys wywołany dyskusjami podczas ostatnich synodów biskupich.
C. Chaos
Trudno nie zauważyć, że w Chrystusowej Owczarni panuje coraz większy zamęt. Niezbyt precyzyjne zapisy z adhortacji papieża Franciszka sprawiły bowiem, że biskupi w różnych częściach świata… różnie ją interpretują. I tak na przykład krajowe konferencje episkopatów Argentyny, Niemiec i Filipin potwierdziły, że będą udzielać Komunii Świętej rozwodnikom żyjącym w nowych związkach! W innych krajach wciąż trwają debaty na ten temat, a księża i wierni nie wiedzą, czy nauczanie Kościoła się zmieniło, czy też pozostaje wierne nauce Chrystusa, która – co oczywiste – zmienić się nie może.
Sprawdziła się zatem przestroga wyartykułowana przez watykanistów już w 2014 roku. Według niej to, co jest grzechem ciężkim po wschodniej stronie Odry, już wkrótce na zachodnim jej brzegu w ogóle nie będzie uznawane za grzech.
A przecież Kościół jest jeden.
D. Dubia
Taką nazwę nosi list czterech kardynałów do papieża Franciszka. Poprosili w nim o odpowiedź na kilka konkretnych pytań związanych z adhortacją Amoris leatitia. Nie doczekali się żadnego responsu, więc – kierowani troską o Magisterium Kościoła – list upublicznili.
To historyczne wydarzenie w najnowszych dziejach Kościoła, o którym z pewnością wspominać będą przyszłe podręczniki. Kardynałowie zresztą powoływali się właśnie na historię, mając świadomość, że w dziejach chrześcijaństwa zdarzało się już kardynałom prosić papieża o poprawienie pewnych dokumentów, czy skorygowanie wypowiedzi. Choć nie przypuszczaliśmy nigdy, że zwyczaje z odległych epok powrócą za naszych czasów, wszyscy jesteśmy dziś świadkami historii. Nie wiemy jednak jeszcze, co z niej wyniknie.
E. Ekumenizm
W roku 2016 postępy ekumenizmu przekroczyły kolejne, do tej pory nieprzekraczalne, bariery. Po spotkaniach w Asyżu, wizytach w synagogach oraz wypowiedziach sugerujących, że Kościół nie powinien nawracać Żydów, przyszedł czas na wspólne uczestnictwo w uroczystościach będących „pamiątką reformacji”.
F. Franciszek
Papież odbył w tym roku sześć podróży apostolskich, odwiedzając osiem krajów: Kubę, Meksyk, Grecję, Armenię, Polskę, Gruzję, Azerbejdżan i Szwecję.
Oprócz adhortacji Amoris laetitia papież wydał jeszcze:
– List apostolski motu proprio dotyczący ochrony osób narażonych na nadużycia seksualne Come una madre amorevole, według zapisów którego biskupi mogą być usuwani ze swoich urzędów, jeśli zataili wiedzę o nadużyciach seksualnych dokonanych przez podległych im duchownych;
– Konstytucję apostolską Vultum Dei quaerere zmieniający praktykę życia zakonów żeńskich;
– List apostolski Misericordia et misera, w którym przedłużył nadzwyczajne uprawniania do rozgrzeszania grzechy aborcji dla wszystkich kapłanów katolickich, oraz zezwolił na przystępowanie do sakramentu pokuty u kapłanów należących do Bractwa Świętego Piusa X.
G. Gänswein
Arcybiskup Georg Gänswein, osobisty sekretarz Benedykta XVI udzielił na początku roku zdumiewającego wywiadu. Stwierdził w nim bowiem, ze posługa Josepha Ratzingera jako papieża jeszcze się nie skończyła, ale trwa w nieco innej, kontemplacyjnej formule. Miałoby to być poszerzenie posługi Piotrowej i swoiste rozdzielenie jej na „czynną” i „kontemplacyjną”. To właśnie tym uzasadniał arcybiskup brak rezygnacji poprzedniego papieża z noszonego imienia, białej sutanny, tytułu Jego Świątobliwości oraz pozostanie w Watykanie.
Słowa arcybiskupa były szeroko komentowane przez katolickie media i przeważnie oceniane jako potęgowanie chaosu w i tak bardzo niestabilnej dziś Łodzi Piotrowej.
H. Hillary
Jednym z najbardziej śledzonych wydarzeń medialnych tego roku były wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych. Jedną z kandydatek była ekstremalnie przeciwna Kościołowi Hillary Clinton, pragnąca by głównym towarem eksportowym amerykańskiej dyplomacji stała się aborcja, antykoncepcja i promocja homoseksualizmu. W jej sztabie wyborczym przygotowano nawet specjalne instrukcje dotyczące planów wzniecania zamętu w Kościele poprzez pobudzanie buntu katolików wobec Dekalogu.
Mimo tego biskupi w Stanach Zjednoczonych postanowili hołubić zasadę „rozdziału Kościoła od państwa” i nie wypowiadać się negatywnie na temat kobiety planującej dopuszczać jeszcze szersze możliwości zabijania niewinnych dzieci. A kardynał Dolan zaprosił ją nawet na doroczną kolację charytatywną, podczas której odnosił się do Hillary Clinton z równą atencją, co do jej konkurenta Donalda Trumpa.
I. Instytut Plinia Corrêi de Oliveira
Wśród katolików chcących pozostać wiernymi Chrystusowemu nauczaniu o małżeństwie znaleźli się nie tylko odważni biskupi, ale także odważni świeccy. Na kilka tygodni przed przekazaniem przez czterech kardynałów papieżowi Franciszkowi ich wątpliwości, głos zabrali katolicy z brazylijskiego Instytutu Plinia Corrêi de Oliveira pisząc: „Nie możemy przyjąć twierdzeń, dyscypliny sakramentalnej i propozycji duszpasterskich Amoris laetitia”.
Wierni zaapelowali jednocześnie „do milczących biskupów, kapłanów i organizacji świeckich” o „publiczne wyrażenie poważnych zastrzeżeń, jakie wzbudza ten dokument”. Ich głos został wysłuchany.
J. Jędraszewski
Polska lewica bardzo rzadko ośmiela się zganić za coś papieża Franciszka, którego ochrzciła nawet mianem jednego z czołowych współczesnych rewolucjonistów. W grudniu jednak Ojciec Święty przestał cieszyć się nieograniczoną sympatią polskich lewicowców oraz „katolików otwartych”, bowiem mianował na stanowisko metropolity prestiżowej archidiecezji krakowskiej arcybiskupa Marka Jędraszewskiego.
Ksiądz arcybiskup już od dłuższego czasu był obiektem perfidnych i chamskich ataków liberalnych mediów, które po ogłoszeniu wiadomości o nominacji jeszcze się nasiliły. Głównymi „przewinami” hierarchy okazały się być: …głoszenie Słowa Bożego w nieokrojonej wersji, nazywanie grzechu grzechem, oraz dostrzeganie wielkich zagrożeń cywilizacyjnych.
K. Kasper
Niemiecki kardynał, jeden z inspiratorów posynodalnego zamieszania w sprawie nierozerwalności małżeństwa, nie ustaje w propagowaniu kolejnych zmian w Kościele. Tylko w roku 2016 kardynał Walter Kasper zachęcał do udzielania Komunii Świętej rozwodnikom żyjącym w nowych związkach, do „zbliżenia” z luteranami, rozważenia kwestii powołania kobiet-diakonów, oraz „interkomunii” dla małżeństw katolicko-protestanckich.
L. Lefebryści
Jednym z niespodziewanych efektów wyboru Jorge Bergoglio na Stolicę Piotrową jest – deklarowane przez obie strony – zbliżenie Watykanu z Bractwem Świętego Piusa X. Przez cały rok 2016 wierni spowiadający się u kapłanów Bractwa mogli – decyzją papieża Franciszka – czynić to „godnie i w zgodzie z kościelnym prawem”, a później decyzja ta została przedłużona bezterminowo.
Z Ojcem Świętym spotkał się przełożony Bractwa bp Bernard Fellay. Biskupowi zaproponowano również uczynienie z FSSPX prałatury personalnej. Propozycja jest aktualnie rozważana.
M. Meksyk
Papież odwiedził w tym roku Meksyk, ale z jego pielgrzymki do Ameryki Łacińskiej zapamiętano nie tyle wizytę w tym kraju, co… stację przystankową. Otóż lecąc do Meksyku Franciszek zatrzymał się na Kubie, gdzie doszło do pierwszego w historii spotkania głowy Kościoła katolickiego ze zwierzchnikiem schizmatyckiego Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Franciszek i Cyryl podpisali dokument, w którym deklarowano chęć ekumenicznego zbliżenia obu wspólnot, oraz potępiono uniatyzm, czyli… zachęcanie chrześcijan obrządków wschodnich do jedności z Rzymem.
N. Novus Ordo Missae
W tym roku po raz kolejny okazało się, że nowy ryt Mszy Świętej nie może być przez nikogo podważany, a nadużycia których dochodzi podczas sprawowania Eucharystii krytykowane. Progresiści byli jeszcze w stanie znieść niesforne grupki tradycjonalistów, robiące wiele by pokazać, jak dużo Kościół stracił przestając odprawiać Mszę w rycie trydenckim. Gorzej, że znalazł się bardzo wysoko postawiony kapłan – kardynał Robert Sarah – który również wezwał do „reformy reformy”. Nastawione postępowo katolickie media wręcz rzuciły się na gwinejskiego hierarchę, który jednak nie uciekł przed wilkami, i ponowił swoją prośbę.
Sprawę rozstrzygnął ostatecznie rzecznik Watykanu, ksiądz Federico Lombardi, stanowczo stwierdzając, że żadnego powrotu do ad orientem i „reformy reformy” nie będzie.
O. ONZ
Organizacja Narodów Zjednoczonych przystąpiła w 2016 roku do ofensywnej promocji agendy tak zwanego Zrównoważonego Rozwoju. Co ciekawe, urzędnicy ONZ znaleźli niespodziewanego sojusznika w Watykanie. Otóż Stolica Apostolska wsparła „cele zrównoważonego rozwoju”, które – jak się okazuje – obejmują między innymi promocję aborcji i antykoncepcji!
P. Prozelityzm
Definicja prozelityzmu nie była aż do tego roku szeroko znana przeciętnemu katolikowi. A definicja ta jest dość prosta – prozelityzm oznacza bowiem nawracanie innych na swoją wiarę. W roku 2016 z tym trudnym słowem mogły zapoznać się tłumy katolików, gdyż wielokrotnie padało ono z ust najwyższych katolickich hierarchów. Ale wyłącznie w negatywnym kontekście, nadanym temu słowu przez dokumenty Soboru Watykańskiego II. Tak więc dziś jakiekolwiek zachęcanie do przystąpienia do Kościoła, który- jak wierzymy – jest jeden, święty, powszechny i katolicki, jest niemile widziane przez przywódców tegoż Kościoła. Szczególnie, jeśli chce się nawracać chrześcijan innych denominacji, albo muzułmańskich imigrantów.
R. Reformacja
Rok 2016 okazał się w Kościele rokiem przygotowań do rocznicy jubileuszu reformacji, przypadającej w roku kolejnym. Papież udał się do Lund, gdzie wraz z luteranami obchodził „pamiątkę” buntu Marcina Lutra, a inni hierarchowie postanowili dołączyć się do obchodów organizowanych w innych krajach. I tak na przykład prymas Polski arcybiskup Wojciech Polak zasiadł nawet w honorowym komitecie polskich obchodów pięćsetlecia wydarzenia, wskutek którego Kościół Chrystusowy opuściło wiele narodów.
S. Sakramenty
Zmiany w Kongregacji ds. Dyscypliny Sakramentów i Kultu Bożego. Decyzją papieża Franciszka członkami tej kongregacji przestało być wielu hierarchów uznawanych za konserwatywnych – między innymi kardynał Raymond Burke i kardynał George Pell.
W zamian Ojciec Święty włączył w skład Kongregacji innych duchownych, między innymi arcybiskupa Piero Mariniego, ceremoniarza papieskiego z czasów Jana Pawła II, oskarżanego o dopuszczanie do licznych nadużyć liturgicznych.
Na czele kongregacji pozostał jednak kardynał Robert Sarah.
T. Trudności w beatyfikacji
Na drodze papieża Piusa XII ku ołtarzom stanęły niespodziewane przeszkody. Jakież to? Otóż – jak przyznał kardynał Jose Saraiva Martins, były prefekt Kongregacji ds. Kanonizacyjnych – papież Franciszek „w każdej chwili jest gotów” beatyfikować Piusa XII, ale powstrzymują go „ważne środowiska żydowskie”, które są beatyfikacji przeciwne.
U. Uniwersalny Kościół Nowego Jeruzalem
Okazuje się, że mimo, iż mamy XXI wiek, a Kościół szeroko otwiera się na różne nowinki, nadal można zostać obłożonym ekskomuniką. Największe media zapewne były wielce zaskoczone, że ekskomunikę, i to na heretyków, nałożył sam papież Franciszek, dlatego o tym nie informowały.
Chodzi o Uniwersalny Kościół Nowego Jeruzalem, włoską wspólnotę, działającą zaledwie od kilku miesięcy. Wspólnota została formalnie ekskomunikowana za głoszenie fałszywych doktryn religijnych i sprzecznego z Biblią nauczania, gdyż doktryna wspólnoty jawnie zaprzecza wierze katolickiej, ponieważ zobowiązuje do nieprzyjmowania sakramentów, odrzucenia idei papiestwa, oraz do unikania kontaktów z kapłanami i wspólnotami parafialnymi.
W. Włochy
Kraj, którego stolica pozostaje także stolicą następców świętego Piotra, nawiedziły w tym roku liczne klęski żywiołowe. Same tylko trzęsienia ziemi zabiły wiele osób i zniszczyły wiele miejscowości. Wstrząsy były odczuwalne również w Rzymie.
Symbolem tych zniszczeń okazały się publikowane w internecie zdjęcia zburzonej bazyliki w Nursji – miejscu urodzin świętego Benedykta, będącego wszak patronem Europy. Niejeden komentator katolicki widział w tych obrazach przyszłość Starego Kontynentu i Kościoła.
Z. Zen
Emerytowany biskup Hong Kongu Joseph kardynał Zen w lipcu 2016 roku skrytykował dążenia do porozumienia Watykanu z Chinami. Zawarcie ugody, choć coraz bardziej realne, oznaczać będzie bowiem, jego zdaniem, poważny cios dla tamtejszego Kościoła. Według duchownego, uznanie jedności z nieważnie wyświęconymi biskupami nie tylko nie uzdrowi sytuacji Kościoła w Chinach, ale wręcz go zniszczy. Widząc, że jego słowa nie przemawiają do włodarzy watykańskiej dyplomacji, w listopadzie tego samego roku kardynał Zen zdecydował się na jeszcze odważniejsze stwierdzenie: jeśli Watykan będzie układał się z chińskim rządem, to zdradzi Chrystusa.
Watykan nie odpowiedział.
Smutny to alfabet – jednak charakterystyczny dla naszych czasów. Ale nie wolno nam załamywać rąk! Kościół przecież (mimo tak licznych zagrożeń i przeciwności) wciąż trwa, w wielu miejscach na świecie (chociażby w Afryce) nadal bardzo dynamicznie się rozwija, niemal pod każdą szerokością geograficzną co dzień odprawiane są Msze Święte, a katolicy, pragnąc pozostać solą ziemi, nadal czynią Dobro, walczą dla Prawdy i pragną Piękna.
Chrystus obiecał nam, że bramy piekielne nie przemogą Jego Kościoła, co potwierdziła również Matka Boża w Fatimie. Kto wie, być może to właśnie w roku 2017, w sto lat po portugalskich obietnicach, Kościół na nowo zacznie odnawiać wszystko w Chrystusie?
Krystian Kratiuk/ PCh24.pl/source
Dodaj komentarz