Użyteczna beczka prochu czyli co dalej na wojnie zastępczej

„Biorąc pod uwagę ilość propagandy pochodzącej z ukraińskiego wywiadu i NATO, trudno powiedzieć, co się właściwie dzieje, ale podejrzewam, że Rosja zmienia strategie i pozycje, aby rozpocząć rakietowe i artyleryjskie bombardowania infrastruktury, w tym sieci energetycznych i wodociągów”

−∗−

Tłumaczenie artykułu Brandona Smitha na temat możliwego dalszego rozwoju sytuacji w konflikcie rosyjsko – ukraińskim. /AlterCabrio – ekspedyt.org/

____________***____________

Co dalej wydarzy się na wojnie zastępczej na Ukrainie? Nowa rosyjska ofensywa na wiosnę

Od samego początku konfliktu na Ukrainie śledzę rozwój sytuacji po obu stronach. Zawsze zajmowałem się szerszymi implikacjami w geopolityce i ekonomii. Ponieważ globalizm doprowadził większość krajów do współzależności, trwająca wojna na Ukrainie mogłaby równie dobrze uruchomić łańcuch domina, który wystawi na próbę i tak już niestabilny amerykański system finansowy i łańcuchy dostaw.

Powinienem zaznaczyć, że tak naprawdę nie obchodzi mnie ani rząd Ukrainy, ani rząd Rosji i nie interesuje mnie, która strona „zwycięży”. Podobnie jak wielu ludzi uważam, że Ukraina nie ma nic wspólnego z amerykańską opinią publiczną i jest jedynie zastępczą wojną prowadzoną przez NATO. Jestem przekonany, że pewne interesy międzynarodowe (globaliści) pragną kontynuacji konfliktu bez względu na to, jak starają się wykorzystać go jako kryzys szans.

Wszystkie moje pierwotne przewidywania dotyczące wojny na Ukrainie okazały się prawdziwe:

Po pierwsze, jak zauważyłem w moim artykule ‘The Globalist Reset Agenda Has Failed – Is Ukraine Plan B?’ [„Agenda resetu globalistów nie powiodła się – czy Ukraina to plan B?”], opublikowanym w styczniu 2022r., najbardziej prawdopodobnym scenariuszem była wojna regionalna (lub wojna zastępcza) z Rosją na Ukrainie, po której nastąpiły międzynarodowe wezwania do eskalacji przeciwko Rosji.

Po drugie, w moim artykule ‘Ukraine Learns The Value Of An Armed Citizenry, But Far Too Late’ [„Ukraina poznaje wartość uzbrojonych obywateli, ale o wiele za późno”], opublikowanym w marcu, zauważyłem, że:

„Metody stosowane przez siły ukraińskie do atakowania rosyjskich kolumn pancernych są dość zaawansowane i znane. Podejrzewam możliwość, że na Ukrainie są teraz zewnętrzni „doradcy” wojskowi (być może doradcy amerykańscy). Zaawansowana taktyka zasadzki w stylu partyzanckim i jej wyniki przypominają szkolenie, które często przeprowadza się w Zielonych Beretach lub SAS. Wielka Brytania wysłała na Ukrainę broń przeciwpancerną wraz z niewielką grupą „trenerów” już w styczniu”.

Niedawno emerytowany generał armii brytyjskiej, Mark Carleton-Smith, otwarcie przyznał, że brytyjskie siły specjalne (SAS) są na miejscu na Ukrainie, prowadząc ukraińskie wojska. To ujawnienie potencjalnie otwiera drzwi do znacznie szerszej wojny między NATO a Rosją.

Po trzecie, w moim artykule ‘Escalation: Recent Events Suggest Mounting Economic Danger’ [„Eskalacja: ostatnie wydarzenia sugerują rosnące zagrożenie gospodarcze”], opublikowanym we wrześniu ubiegłego roku, przewidziałem, że:

„Biorąc pod uwagę ilość propagandy pochodzącej z ukraińskiego wywiadu i NATO, trudno powiedzieć, co się właściwie dzieje, ale podejrzewam, że Rosja zmienia strategie i pozycje, aby rozpocząć rakietowe i artyleryjskie bombardowania infrastruktury, w tym sieci energetycznych i wodociągów”.

„Jest to taktyka, której Rosja unikała od miesięcy, co jest zaskakujące, ponieważ jednym z pierwszych środków zwykle podejmowanych przez USA podczas inwazji jest wyeliminowanie większości kluczowej infrastruktury (tak jak zrobiliśmy to w Iraku)” .

Niedługo po tym, jak to napisałem, Rosja faktycznie przeszła na strategię ukierunkowaną na infrastrukturę. W grudniu oszacowano, że sieć energetyczna Ukrainy jest zniszczona w 60% do 80%, a 70% mieszkańców Kijowa nie ma bieżącej wody. Ukraińscy operatorzy sieci przyznają, że szkody są „kolosalne”. W najmniej zniszczonych regionach sieć energetyczna nadal działa z 30-procentowym deficytem.

Duże generatory dostarczane przez kraje NATO zmniejszyły obciążenie i umożliwiły funkcjonowanie głównych obiektów, takich jak szpitale i posterunki wojskowe, a łagodna pogoda pomogła zapobiec pełnemu exodusowi całej populacji. Naprawy trwają, ale szacunki szkód sięgają minimum około 9 miliardów dolarów (ponad dwukrotnie więcej niż w szacunkach średnich), a ciągłe przerwy w dostawie prądu trwały do ​​końca stycznia z limitem 10 godzin dziennie energii elektrycznej dla obywateli, którzy jeszcze mają działającą sieć.

Wspominam o tej informacji, ponieważ ważne jest, aby umieścić te wydarzenia w szerszym kontekście. Mainstreamowe media i większość zwolenników Ukrainy przekonywała, że ​​te scenariusze się nie spełnią. Mylili się. Będą nadal dokonywać błędnych prognoz, ponieważ opierają swoje wnioski na propagandzie, a nie na dowodach i logice.

Szczególnie możliwość rosyjskich ataków na infrastrukturę z użyciem rakiet i dronów była powszechnie odrzucana w tygodniach poprzedzających wycofanie się Rosji. Twierdzono, że „wojna się skończyła” i wkrótce Ukraina zajmie Donbas, a nawet Krym. A jednak minęło kilka miesięcy, a wojna trwa.

Jak zauważyłem, odkąd Rosja zmieniła strategię na zimę, wszystko, co Putin musiał zrobić, to czekać, aż uzbrojenie i pieniądze NATO zaczną zanikać, a problemy z awariami sieci na Ukrainie wyczerpią populację. Jeśli chodzi o amerykańską broń, dostawy spadają, ponieważ zapasy kluczowej broni maleją. Putin prowadzi długą grę.

Strategia uderzenia w sieć energetyczną miała sens z wielu powodów, ale przede wszystkim sugeruje wysiłki Rosji, by wypchnąć ludność cywilną z głównych miast lub całkowicie z kraju. Dlaczego jest to cenne dla Putina? Ponieważ mniej cywilów oznacza mniejsze ryzyko poważnych szkód ubocznych podczas nowej ofensywy, która, jak sądzę, będzie miała miejsce tej wiosny.

Ważne jest, aby zrozumieć, że na razie dynamika wojny uległa zmianie. Epoka informacji sprawiła, że ​​ukrywanie operacji i ruchów wojskowych stało się bardzo trudne, a kiedy liczba ofiar cywilnych wzrośnie, wszyscy na świecie się o tym dowiedzą. Podejrzewam, że gdyby w 2003r. media i technologie telefoniczne były w Iraku tak dostępne, jak obecnie, Stany Zjednoczone prowadziły wojnę znacznie ostrożniej i unikały wysokiego wskaźnika śmiertelności wśród ludności cywilnej. W tej chwili optyka opinii publicznej ma znaczenie, a Ukraina jest zarówno wojną informacyjną, jak i wojną z użyciem sił zbrojnych.

Putin prawdopodobnie próbuje oczyścić pole z jak największej liczby cywilów, zanim wznowi atak. Co najmniej 20% ludności Ukrainy na stałe uciekło do Europy jako uchodźcy, a około 2,9 mln Ukraińców wyjechało do Rosji.

Rosja ma teraz przed sobą okno do działań ofensywnych, a potrzeba takiego ruchu jest oczywista. Państwa NATO dostarczają Ukrainie mniej uzbrojenia niż wcześniej, ale podnoszą poziom technologiczny dostarczanej broni. To tylko kwestia czasu, zanim Zełenskiemu zostaną przekazane pociski dalekiego zasięgu, które dadzą mu możliwość uderzenia w cele w głębi Rosji.

Putin będzie musiał zwiększyć istniejący bufor i rozszerzyć swoje przyczółki poza Donbas, jednocześnie chroniąc Krym przed odwetem. Oznacza to najprawdopodobniej podzielenie kraju na dwie części od północy i przyciągnięcie tam większości elementów ukraińskich/NATO. Wiosna byłaby najbardziej odpowiednim okresem, ponieważ poprawiają się warunki do przemieszczania wojsk. Atak wymaga szybkości.

Pojawiły się doniesienia o szeroko zakrojonych ruchach wojsk i wspólnych szkoleniach na Białorusi, która jest rosyjskim sojusznikiem, w niewielkiej odległości od Kijowa. Gromadzenie wojsk na Białorusi potęguje niedawne oświadczenie prezydenta Aleksandra Łukaszenki, który ostrzegł, że przekroczenie białoruskiej granicy nawet przez jednego żołnierza wroga doprowadzi do pełnego zaangażowania tego kraju na Ukrainie. Innymi słowy, Białoruś ma zamiar dołączyć do rosyjskiej ofensywy ze swoimi 60 000 żołnierzy i 300 000 rezerwistów. Otoczenie Kijowa od północy byłoby dziecinnie proste.

Rosja przez ostatni miesiąc była zaangażowana w kontroperacje na wschodzie, ale podejrzewam, że jest to odwracanie uwagi od prawdziwego uderzenia, które przyjdzie z Białorusi. Rosja ograniczyła ataki artyleryjskie o 75%, co sugeruje gromadzenie amunicji do ataku ofensywnego. Rosyjskie bombardowania rakietowe również były bardzo ograniczone i chociaż propagandyści głównego nurtu twierdzą, że muszą „być na wyczerpaniu”, większość ich technologii rakietowej była używana oszczędnie, w tym technologia rakiet hipersonicznych, która według raportów została użyta tylko trzy razy do kluczowych celów.

Rosja nie rozmieściła na Ukrainie większości swoich sił powietrznych i większych dronów. Pobieżna analiza rosyjskich zdolności wojskowych powinna powiedzieć każdemu, że Putin znów się powstrzymuje, aby uniknąć masowych ofiar wśród ludności cywilnej. Wszystkie zakłady o to czy i kiedy Białoruś włączy się do działań, są tej wiosny zawieszone.

Analitycy wojskowi głównego nurtu nadal twierdzą, że Białoruś to „tylko zmyłka”. Mówią, że rozmieszczenie sił rosyjskich jest ograniczone, że Rosja nie ma środków na nową ofensywę, a Białoruś nie przystąpi do wojny. Fakt, że ci analitycy konsekwentnie się mylili przez ostatni rok, mówi mi, że WSZYSTKIE te elementy się wydarzą.

Pytanie brzmi, co wydarzy się później? Co się stanie, gdy Rosja zajmie znaczącą pozycję na Ukrainie pomimo setek miliardów dolarów pomocy NATO, zaawansowanego uzbrojenia, danych wywiadowczych z Departamentu Obrony i „doradców” sił specjalnych w terenie? Cóż, przedstawiciele NATO powiedzieli, że porażka na Ukrainie jest nie do zaakceptowania. Innymi słowy będzie eskalacja.

Trudno jeszcze powiedzieć, co by to oznaczało – Rosja przetrwała już wszystkie sankcje i taktyki gospodarcze stosowane przez Zachód z pomocą partnerów handlowych, takich jak Chiny i Indie. Przeżyła nawet usunięcie z systemu SWIFT. Eskalacja musiałaby wiązać się z bezpośrednim kontaktem.

Jestem przekonany, że to wydarzenie na Ukrainie jest tylko częścią większej reakcji łańcuchowej. Biorąc pod uwagę osłabienie NATO po przekazaniu Ukrainie miliardów w gotówce wraz z dużymi dostawami broni, wydaje mi się oczywiste, że jest to odpowiedni czas na kolejny konflikt w innym miejscu, na który NATO nie będzie miało odpowiedniego wyposażenia, aby odpowiedzieć. Na przykład Chiny są w doskonałej pozycji do inwazji na Tajwan.

Ukraina to użyteczna beczka prochu, ale nie jedyna.

_________________

What Happens Next In The Ukraine Proxy War? A New Russian Offensive In Spring, Brandon Smith, February 17, 2023

−∗−

Powiązane tematycznie:

Konflikt na Ukrainie czyli kto tu jest prawdziwym celem
Ważne jest, aby zachodnia opinia publiczna zrozumiała następujący fakt: to my jesteśmy prawdziwym celem konfliktu, a nie Rosja. To Stany Zjednoczone i Europa ucierpią najbardziej, a dolar poniesie największe straty. […]

_________________

Tajwan czyli ukraińskie lekcje dla Chin
Był to wyraźny sygnał dla Rosji, że jeśli spróbuje przejąć Ukrainę, skończy się na pozerstwie i chaosie gospodarczym, i niczym więcej. Do tej pory Chiny tylko obserwowały, a nawet korzystały […]

_________________

Czarna dziura czyli gdzie znika broń
Przedstawiciel USA powiedział, że Biały Dom ma „prawie zerową” zdolność śledzenia broni, którą wysyła na Ukrainę. (…) „Wiemy dokładnie przez krótki czas, ale kiedy [broń] wchodzi w mgłę wojny, nie […]

O autorze: AlterCabrio

If you don’t know what freedom is, better figure it out now!