Kwerenda

Ponieważ odbyłem osobiste rekolekcje u pana Poruszyciela, który tyle poświęcił mi czasu i…zniknął postanowiłem dokończyć i w ramach pokuty zebrałem co nieco.

Co o Rosji i Rosjanach myślą wybitni Rosjanie.

„Muszę wyrazić swoją smutną opinię o człowieku rosyjskim – ma on tak słaby system mózgowy, że nie jest zdolny do postrzegania realnej rzeczywistości. Dla niego istnieją tylko słowa. Jego odruchy warunkowe są skoordynowane nie z działaniami, a ze słowami”. (Iwan Pawłow – akademik rosyjski, fizjolog, 1932 r.).

„Naród, który wędruje po Europie i szuka, co można rozwalić, zniszczyć tylko dla rozrywki”. (Fiodor Dostojewski – rosyjski pisarz).

„Moskowia – ruś tajgi, mongolska, dzika, zwierzęca”. (Aleksy Tołstoj – rosyjski pisarz).

„Nie naród, a bydło, cham, dzika orda morderców i złoczyńców”. (Michaił Bułhakow – rosyjski pisarz).

„Najważniejszym miernikiem sukcesu narodu rosyjskiego jest jego sadystyczne okrucieństwo”. (Maksym Gorki – rosyjski pisarz).

„Ach jak ciężko, jak nieznośnie jest czasem żyć w Rosji, w tym śmierdzącym środowisku błota, podłości, kłamstwa, oszustwa, nadużyć, dobrych małych drani, gościnnych łapówkarzy oraz kanalii – ojców i dobroczyńców łapówkarzy”. (Iwan Aksakow – rosyjski poeta i publicysta).

„Rosjanin jest największym i najbardziej zuchwałym kłamcą na świecie”. (Iwan Turgieniew – rosyjski pisarz).

„Nie ma na tym świecie istoty bardziej miałkiej, bardziej bydlęcej i chamskiej, niż kacap. Urodzony w nazistowskim kraju, wykarmiony propagandą nazizmu, ten prymityw nigdy nie stanie się Człowiekiem. Jego kraj nie ma przyjaciół – tylko albo sługusy, albo wrogowie.
Ten kraj jest zdolny tylko grozić, poniżać, zabijać. I aby zachować ten status przez Rosję szeregowy kacap jest gotów poświęcić własne życie, życie swoich rodziców i dzieci, jakość życia własnego narodu. Zaprawdę – kacapy – to zwierzęta. Srogie, krwiożercze, ale… śmiertelne”. (Aleksander Sołżenicyn – rosyjski pisarz).

„Naród rosyjski znajduje się w skrajnie smutnym stanie: jest chory, biedny, zdemoralizowany. W osobie dużej części swojej inteligencji, chociaż i nie może być formalnie uważany za pozbawionego rozumu, jednak opanowany jest przez kłamliwe idee, graniczące z manią wielkości i manią wrogości do niego ze strony wszystkich. (…) Wyobraża sobie nieistniejące niebezpieczeństwa i buduje na nich najbardziej bezsensowne pomysły.
Rosjaninowi wydaje się, że wszyscy sąsiedzi go krzywdzą, niedostatecznie gną kolano przed jego wielkością i na wszelkie sposoby przeciwko niemu knują. Każdego ze swoich domowników oskarża on o to, że chce mu zaszkodzić, oddzielić się od niego i przejść na stronę wrogów – a za wrogów uważa on wszystkich sąsiadów”. (Władimir Sołowiow – rosyjski mistyk religijny, filozof i poeta).

„Z innymi narodami europejskimi można osiągać cele przy poszanowaniu człowieka, z Rosjanami – to nie tak… Mam do czynienia nie z ludźmi, ale ze zwierzętami, których chcę przerobić na ludzi”. (car Piotr I).

„Rosja – to najbardziej paskudny, do wymiotów obrzydliwy kraj w całej historii świata. Metodą selekcji wyhodowano w nim monstrualne moralne potwory, dla których samo pojęcie Dobra i Zła wywrócone jest na lewą stronę. W całych swoich dziejach ta nacja tapla się w gnoju i chce utopić w nim cały świat”. (Iwan Iljin – filozof rosyjski, działacz Białej Emigracji).

„Z przerażeniem myślę, kogo urodzi to pijane krwawe bydło, które przechwyciło władzę w Rosji i co będzie się działo z moim krajem za 2-3 pokolenia. Zresztą, co tu myśleć. Wszystko jest mniej więcej jasne”. (Iwan Bunin – rosyjski pisarz,laureat nagrody Nobla 1933).

„W sercu ruskiego narodu kipi silna, nieposkromiona namiętność do podbojów – jedna z tych namiętności, które wyrastają jedynie w duszach ludzi uciemiężonych i karmią się biedą całego narodu. Nacja ta, z natury zaborcza, chciwa na skutek pozbawiania jej wszystkiego, uniżoną pokorą u siebie w domu próbuje z góry okupić swoje marzenie o tyrańskiej władzy nad innymi narodami.
Oczekiwanie na sławę i bogactwa pozwala jej zapomnieć o ciągle przeżywanym poniżeniu; klęczący niewolnik marzy o dominacji nad światem, ma nadzieję, że zmyje z siebie hańbiące piętno rezygnacji z jakiejkolwiek wolności społecznej czy osobistej”. (Markiz Astolphe-Louis de Custine – wiele podróżował po Rosji. „Rosja w 1839 r.”).

„Naród, który nienawidzi wolności, kocha niewolnictwo, kocha kajdany na swoich rękach i nogach, brudny fizycznie i moralnie. Gotowy w dowolnej chwili stłamsić wszystkich i wszystko”. (Iwan Szmielow – pisarz rosyjski).

„Obudźcie mnie za sto lat i zapytajcie, co się teraz dzieje w Rosji. A ja wam odpowiem: piją i kradną”. (Michaił Sałtykow-Szczedrin – rosyjski pisarz).

„Żegnaj mi Rosjo niedomyta,
Kraju niewolnych, kraju panów,
I wy mundury tak błękitne,
I ty narodzie im sprzedany.

Być może za Kaukazu grzbietem,
Skryję się choć od carów twoich,
Od oczu waszych wszechwidzących,
Od uszu waszych wszechsłyszących”.

(Michaił Lermontow – najsłynniejszy rosyjski poeta, obok Puszkina).

O autorze: zapinio