Ocena, osąd, sądzenie i ich miara_Poniedziałek, 20 czerwca 2016r.

Oko_1

Cytat dnia

Marne jest życie ludzi, którzy kłamstwo stawiają wyżej od prawdy.

Ezop

 

 ______________________________________________________________________________________________________________

Słowo Boże

Mt 7, 1-5

Posłuchaj

Czy często porównujesz się z innymi, zwłaszcza z tymi, których nie lubisz? Posłuchaj, do czego to prowadzi…

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego  Mateusza
Mt 7,1-5
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. Bo takim sądem, jakim sądzicie, i was osądzą; i taką miarą, jaką wy mierzycie, wam odmierzą. Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a belki we własnym oku nie dostrzegasz? Albo jak możesz mówić swemu bratu: „Pozwól, że usunę drzazgę z twego oka”, gdy belka tkwi w twoim oku? Obłudniku, wyrzuć najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka twego brata».

Jest takie powiedzenie: chcesz naprawiać świat, zacznij od siebie! Kiedy uważasz, że wszyscy wokół traktują cię źle, zastanów się, czy sam jesteś bez winy… Jeśli czujesz, że ktoś się wywyższa, pomyśl, czy przedtem ty nie okazałeś lekceważenia, a może zazdrości?

Gdy twoje relacje z ludźmi się pogarszają, zastanów się, czy w twoim oku nie ma czasem belki, przez którą widzisz tak niewiele? A jeśli nawet od razu jej nie znajdziesz, zrób sobie auto-rekolekcje. Bo nic tak nie zmniejszy drzazgi w oku twego brata jak twoja pokora.

Belką mogą być twoje emocje. Daj sobie czas, pozwól, niech opadną. Wówczas może zobaczysz, że twój brat cierpi, że walczy z jakąś trudnością, która go przerasta. Może oczekuje pomocy, a nie pouczeń. Wtedy delikatnie wyjmiesz tę drzazgę, aby mu przynieść ulgę.

Panie Jezu, naucz nas towarzyszyć z miłością naszym bliźnim w drodze do Ciebie, abyśmy wszyscy doszli do Twojego Królestwa.

 

 

Liturgia słowa na dziś

 

PIERWSZE CZYTANIE (2 Krl 17,5-8.13-15a.18)

Zdobycie Samarii przez Asyryjczyków

Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej.

Król asyryjski Salmanassar najechał cały kraj, przyszedł pod Samarię i oblegał ją przez trzy lata. W dziewiątym roku Ozeasza król asyryjski zdobył Samarię i zabrał Izraelitów w niewolę do Asyrii, i przesiedlił ich do Chałach, nad Chabor – rzekę Gozanu, i do miast Medów.
Stało się tak, bo Izraelici zgrzeszyli przeciwko Panu Bogu swemu, który ich wyprowadził z Egiptu, spod ręki faraona, króla egipskiego. Czcili oni bogów obcych i naśladowali obyczaje ludów, które Pan wypędził przed Izraelitami, oraz królów izraelskich, których wybrali.
Pan jednak ciągle ostrzegał Izraela i Judę przez wszystkich swoich proroków i wszystkich „Widzących”, mówiąc: „Zawróćcie z waszych dróg grzesznych i przestrzegajcie poleceń moich i postanowień moich, według całego Prawa, które nadałem waszym przodkom i które przekazałem wam przez sługi moje, proroków”. Lecz oni nie słuchali i twardym uczynili swój kark, jak kark ich przodków, którzy nie zawierzyli Panu Bogu swojemu. Odrzucili przykazania Jego i przymierze, które zawarł z przodkami, oraz rozkazy, które im wydał.
Wtedy Pan zapłonął gwałtownym gniewem przeciw Izraelowi i odrzucił go od swego oblicza. Pozostało tylko samo pokolenie Judy.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 60,3-4.5 i 12.13-14)

Refren: Usłysz nas, Panie, wspomóż Twą prawicą.

Odrzuciłeś nas i złamałeś, Boże, *
rozgniewałeś się, lecz powróć do nas.
Wstrząsnąłeś i rozdarłeś ziemię, *
ulecz jej rozdarcia, albowiem się chwieje.

Ludowi Twemu zgotowałeś los twardy, *
napoiłeś nas winem, które moc odbiera.
Czyż nie Ty, o Boże, nas odrzuciłeś *
i już nie wychodzisz, Boże, z naszymi wojskami?

Daj nam pomoc przeciw nieprzyjacielowi, *
bo ludzkie wsparcie jest zawodne.
Dokonamy w Bogu czynów pełnych mocy, *
a On podepcze naszych nieprzyjaciół.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Hbr 4,12)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Żywe jest słowo Boże i skuteczne,
zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (Mt 7,1-5)

Drzazga i belka

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.

Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. Bo takim sądem, jakim wy sądzicie, i was osądzą; i taką miarą, jaką wy mierzycie, wam odmierzą.
Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a belki we własnym oku nie dostrzegasz? Albo jak możesz mówić swemu bratu: «Pozwól, że usunę drzazgę z twego oka», gdy belka tkwi w twoim oku? Obłudniku, wyrzuć najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka twego brata”.

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

Osądzanie

Wiemy, że Jezus był pytany przez uczonych w Piśmie o najważniejsze przykazanie. Być może my również się zastanawiamy nad ich hierarchią. A może warto byłoby się pokusić o sporządzenie innej listy? Tej mianowicie, które przykazania przychodzi nam najtrudniej zachować. Na pewno ich kolejność dla każdego z nas byłaby różna, ale czy na pierwszym miejscu nie pojawiłoby się dzisiejsze wezwanie: nie osądzajcie. Tak przecież trudno jest nam uniknąć osądzania. Więcej, bardzo często specjalizujemy się w tej dziedzinie. Każda myśl o innych, spojrzenie czy rozmowa przybierają wymiar wartościujący. To osądzenie odbywa się według miary Mającej źródło w naszej pysze lub zazdrości. A osąd przecież należy do Boga.

Chryste, tak łatwo dostrzegam wady i słabości u innych, zapominając, ile zła jest we mnie. Nie tylko z bojaźni, ale przede wszystkim z miłości do Ciebie wystrzegam się wszelkiego sądu.

Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2016” ks. Mariusz Szmajdziński/Edycja Świętego Pawła

______________________________________________________________________________________________________________

Biblos

Kazanie na Górze kończy wyjaśnianie różnic jakie zachodzą między postawą Jezusa a postawą faryzeuszy. Jezus odrzuca ich rozumienie i sposób praktykowania Prawa Mojżeszowego.

Po lekcjach dotyczących różnych potrzeb uczniów teraz jedna z wielu lekcji na temat więzi i postaw społecznych. Uczniowie otrzymują kolejny wzór do naśladowania.

Faryzeusze osądzają ludzi, którzy modlą się i poszczą inaczej niż oni. Prowadzi to do konfliktów pomiędzy nauczycielami religijnymi i członkami religijnego stronnictwa a wieloma członkami społeczeństwa oraz Jezusem i Jego uczniami.

Osądzanie może oznaczać rożne zachowania od delikatnego upominania aż do pokątnego pomawiania i publicznego potępienia. „On, ona, oni nie robią tego to i tego…”

Konflikty pomiędzy ludźmi wymagają rozwiązania, opanowania, złagodzenia.

Miarą jest prawda w ocenie i osądzie. Jezus postępuje zgodnie z Prawem Bożym, a faryzeusze dostosowali je do swoich interpretacji i tradycji. Oni osądzają Jezusa i jego uczniów z perspektywy swojej wypaczonej religijności uznawanej za prawdziwą i jedyną.

Źródłem konfliktów bywają rzeczy drobne, drugorzędne i trzeciorzędne uznawane przez kogoś za najważniejsze. Źródłem konfliktu faryzeuszy z Jezusem jest to, że oni chcą naprawić świat przez swoją tradycję, a Jezus przez wiarę w Niego i wejście do królestwa

Bóg sprzeciwia się niesprawiedliwym sędziom. Tora wyznaczała fałszywemu oskarżycielowi taką karę, jaka miała spotkać człowieka przez niego oskarżanego.

W życiu społecznym nie można jednak uniknąć konieczności dokonywania pewnych osądów, jak to czynią rodzice, narzeczeni, pracodawcy czy sędziowie. Jezus ostrzega jednak przed uzurpowaniem sobie prawa należnego ostatecznemu osądowi Boga, który jako jedyny zna ludzkie serca.

Uczeń Jezusa nie jest sędzią, sumieniem i cenzorem innych uczniów i bliźnich. W przeciwieństwie do Jezusa sąd ucznia jest ograniczony i częściowy Uczniowie mają zachować ostrożność w wyrokowaniu, sądzeniu i ocenianiu bliźnich./Ewangeliarz Współczesny/

____________________________________________________________________________________________________________

Ewangelia: po to właśnie są przyjaciele

(fot. shutterstock.com)

Komentarz do Ewangelii:

 

Co z tego, że kogoś osądzę? Sądzenie nic nie daje. Chyba, że satysfakcję pod tytułem: jestem lepszy od innych.
“Nic po mnie w świątyni takiego bóstwa, które by roztrząsało wzrost i tuszę swoich wiernych, ani w domu takiego przyjaciela, który by nie przyjął gości kulawych lub kazał im tańczyć, aby ocenić, czy tańczą dobrze.
Dość spotkasz sędziów na świecie. Nieprzyjaciołom zostaw trud urabiania ciebie, abyś się stał innym, abyś stwardniał. To ich zadanie, tak jak zadaniem burzy jest rzeźbić pień cedru. Przyjaciel jest po to, aby cię przyjął. A kiedy wchodzisz do świątyni, wiedz także, że Bóg nie sądzić cię chce, ale przyjąć” (A. de Saint-Exupery).

______________________________________________________________________________________________________________

 

O autorze: Słowo Boże na dziś