„Rosyjskojęzyczni pomocnicy”. Tak określił Sejm RP Ukraińców tłumiących Powstanie Warszawskie

W przyjętej przez aklamację uchwale sejmowej upamiętniającej 75. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego znalazły się dwa skandaliczne sformułowania.

  • Powstańcy podjęli bohaterską walkę przeciwko Niemcom oraz ich rosyjskojęzycznym pomocnikom z kolaboranckich formacji.
  • Do masowych mordów o znamionach ludobójstwa doszło na: Mokotowie, Ochocie, Woli i w Śródmieściu.

Określenie „kolaboranckie formacje” jest terminem propagandowym Stalina. Kim byli rosyjskojęzyczni pomocnicy biorący udział w tłumieniu Powstania Warszawskiego i w ludobójstwie popełnianym na mieszkańcach Warszawy?

– Jednostki, nazywane rosyjskimi lub wschodnimi, formowano w składzie Wehrmachtu od początku 1942 roku. Większość żołnierzy jednostek wschodnich stanowili Rosjanie i Ukraińcy (…) Niemcy przerzucili do Warszawy pułk szturmowy Brygady RONA (Rosyjskiej Narodowej Armii Wyzwoleńczej). To właśnie oni (RONA) i Ukraińcy dokonali najbardziej okrutnych zbrodni w Warszawie.

– Haniebne określenie: o znamionach ludobójstwa już raz zostało użyte w odniesieniu do ludobójstwa na Wołyniu. Rzeź ludności cywilnej na Woli była ludobójstwem!

Poza Ukraińcami, służącymi u Dirlewangera, w składzie wojsk podległych von dem Bachowi znajdował się 34. policyjny pułk strzelecki dowodzony przez podpułkownika policji ochronnej Franza Wichmanna, mający w składzie I batalion niemiecki i dwa bataliony niemiecko-ukraińskie (II i III batalion obcokrajowców).

Polacy nie brali do niewoli Ukraińców (i SS-manów). Na plecach malowano im dużą literę „U” i rozstrzeliwano.

W działaniach przeciwko “berlingowcom” oraz zgrupowaniu Armii Krajowej w Puszczy Kampinoskiej brało też udział 400 ludzi z Ukraińskiego Legionu Wołyńskiego (ULS) pułkownika Petra Diaczenki. ULS znalazł się w Warszawie w pierwszych dniach września. Nadal problem stwarza ustalenie rejonu koncentracji i dokładnego miejsca walk ULS w Warszawie podczas powstania. W grę wchodzą ul. 6 Sierpnia (obecnie aleja Wyzwolenia/Nowowiejska). Wybrzeże Kościuszkowskie Niewykluczone, że ULS mógł zajmować pozycje przy ul. Rozbrat. W walkach od 13 do 23 września ULS mógł obsadzać okopy znajdujące się gdzieś pomiędzy obecnym parkiem im. Rydza-Śmigłego a Wisłą. Natarcia były prowadzone w kierunku północnym na ul. Wilanowską i Ludną. Ukraińcy mogli okopać się na Wybrzeżu Kościuszkowskim lub przy ul. Frascati. Najbardziej prawdopodobnym przeciwnikiem ULS byli żołnierze “Kryski” ze zgrupowania “Radosław” oraz “berlingowski” desant.

Później ULS stacjonował na skraju Puszczy Kampinoskiej w rejonie Leszna, gdzie wraz ze wspomnianym 34. policyjnym pułkiem strzeleckim zamykał wyjścia z puszczy i dozorował przedpole Warszawy. W dniach między 27 września a 1 października ULS wziął udział w operacji “Sternschnuppe (I, II)”. Zadaniem oddziałów była likwidacja zgrupowania AK “Kampinos”.

Na Woli, Starym Mieście i Czerniakowie walczył podporządkowany Dirlewangerowi  wschodniomuzułmański pułk Waffen-SS.

 

  1. Źródło wraz z bibliografią
  2. Ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski “Muzułmańscy Azerowie przeciwko Powstaniu Warszawskiemu”
  3. Udział Ukraińców w zdławieniu Powstania Warszawskiego /Kresy.pl/

O autorze: Redakcja