Czy wstydzisz się tego, że jesteś chrześcijaninem?

potrafisz mnie nasladowac

Cytat dnia

Kto się bowiem Mnie i słów moich zawstydzi przed tym pokoleniem wiarołomnym i grzesznym, tego Syn Człowieczy wstydzić się będzie, gdy przyjdzie w chwale Ojca swojego razem z aniołami świętymi

***

Z miłością jest jak ze zbożem: kto chce plon zbierać, musi zasiać.
Jeremias Gotthelf

 

______________________________________________________________________________________________________________

Słowo Boże

8, 34 – 9, 1

Na początek stań w obecności dobrego Boga. Wycisz się i przygotuj do modlitwy.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Marka
8, 34 – 9, 1
Jezus przywołał do siebie tłum razem ze swoimi uczniami i rzekł im: «Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, zachowa je. Cóż bowiem za korzyść stanowi dla człowieka zyskać świat cały, a swoją duszę utracić? Bo cóż może dać człowiek w zamian za swoją duszę? Kto się bowiem Mnie i słów moich zawstydzi przed tym pokoleniem wiarołomnym i grzesznym, tego Syn Człowieczy wstydzić się będzie, gdy przyjdzie w chwale Ojca swojego razem z aniołami świętymi». Mówił także do nich: «Zaprawdę powiadam wam: Niektórzy z tych, co tu stoją, nie zaznają śmierci, aż ujrzą królestwo Boże przychodzące w mocy».

Jezus mówi tym, którzy chcą pójść za Nim o pewnych wymaganiach. Trzeba coś stracić, aby coś zyskać. To paradoks miłości Boga, aby doprowadzić nas do pełni życia. Czy jest coś, co utrudnia ci dzisiaj otwarcie serca na Boga? Czy chciałbyś Mu to oddać?

Następnym wymaganiem Jezusa jest wzięcie swojego krzyża oraz naśladowanie Go. Jezus zaprasza, aby Go naśladować w niesieniu krzyża. Dlaczego? Abyśmy byli bardziej do Niego podobni, tak jak On stał się  podobny nam we wszystkim oprócz grzechu. Jaki jest twój krzyż? Czy chcesz go dźwigać sam, czy też jesteś w stanie pozwolić Bogu, aby go dźwigał razem z tobą?

Jezus zaprasza, aby pójść za Nim. Wymaga to wytrwałości i świadectwa, nawet pomimo tego, że ktoś lub coś będzie utrudniać tę drogę. Jezus nie ukrywa, że to trudne wezwanie. Na ile masz w sobie pragnienie, aby nieść Dobrą Nowinę? Czego się boisz w podjęciu tej misji?

Porozmawiaj z Jezusem, twoim przyjacielem, za którym chcesz kroczyć w swojej codzienności.

 

Liturgia Słowa na dziś

PIERWSZE CZYTANIE (Rdz 11, 1-9)

Pomieszanie języków pod wieżą Babel

Czytanie z Księgi Rodzaju.

Mieszkańcy całej ziemi mieli jedną mowę, czyli jednakowe słowa. A gdy wędrowali ze wschodu, napotkali równinę w kraju Szinear i tam zamieszkali.
I mówili jeden do drugiego: „Chodźcie, wyrabiajmy cegłę i wypalmy ją w ogniu”. A gdy już mieli cegłę zamiast kamieni i smołę zamiast zaprawy murarskiej, rzekli: „Chodźcie, zbudujmy sobie miasto i wieżę, której wierzchołek będzie sięgał nieba, i w ten sposób uczynimy sobie znak, abyśmy się nie rozproszyli po całej ziemi”.
A Pan zstępując z nieba, aby zobaczyć to miasto i wieżę, które budowali ludzie, rzekł: „Są oni jednym ludem i mają wszyscy jedną mowę i to jest przyczyną, że zaczęli budować. A zatem na przyszłość nic
nie będzie dla nich niemożliwe, cokolwiek zamierzą uczynić. Zejdźmy więc i pomieszajmy tam ich język, aby jeden nie rozumiał drugiego!”.
W ten sposób Pan rozproszył ich stamtąd po całej powierzchni ziemi, i tak nie dokończyli budowy tego miasta. Dlatego to nazwano je Babel, tam bowiem Pan pomieszał mowę mieszkańców całej ziemi. Stamtąd też Pan rozproszył ich po całej powierzchni ziemi.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 33,10-15)

Refren: Szczęśliwy naród wybrany przez Pana.

Pan udaremnia zamiary narodów, *
wniwecz obraca zamysły ludów.
Zamiary Pana trwają na wieki, *
zamysły Jego serca przez pokolenia.

Błogosławiony lud, którego Pan jest Bogiem, *
naród, który On wybrał na dziedzictwo dla siebie.
Pan spogląda z nieba, *
widzi wszystkich ludzi.

Patrzy z miejsca, gdzie przebywa, *
na wszystkich mieszkańców ziemi.
On, który serca wszystkich ukształtował, *
który zważa na wszystkie ich czyny.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 14,6)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ja jestem drogą, prawdą i życiem,
nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 8,34 – 9,1)

Prawdziwi uczniowie Jezusa

Słowa Ewangelii według świętego Marka.

Jezus przywołał do siebie tłum razem ze swoimi uczniami i rzekł im: „Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, zachowa je.
Cóż bowiem za korzyść stanowi dla człowieka zyskać świat cały, a swoją duszę utracić? Bo cóż może dać człowiek w zamian za swoją duszę?
Kto się bowiem Mnie i słów moich zawstydzi przed tym pokoleniem wiarołomnym i grzesznym, tego Syn Człowieczy wstydzić się będzie, gdy przyjdzie w chwale Ojca swojego razem z aniołami świętymi”.
Mówił także do nich: „Zaprawdę powiadam wam: Niektórzy z tych, co tu stoją, nie zaznają śmierci, aż ujrzą królestwo Boże przychodzące w mocy”.

Oto słowo Pańskie.

 

 

KOMENTARZ

 

 

Wyrzec się siebie

 

Zaparcie się siebie, wyrzeczenie się tego, co wydaje się nam istotne, nigdy nie jest proste. Jezus nie wzywa nas jednak do wyrzeczenia, które wiąże się z utratą naszej tożsamości. Dlaczego miałby to robić? On wzywa nas do wyjścia z egoizmu, w którym jesteśmy zamknięci, do realizowania powołania, które w każdym z nas złożył. On oddał swoje życie za nas wszystkich, za każdego z nas z osobna. W ten sposób okazał nam swoją bezgraniczną miłość. To ona wzywa nas do naśladowania Go wszędzie tam, gdzie jesteśmy. Jeśli podejmiemy się zjednoczenia w nas samych miłości własnej z miłością do bliźnich, będziemy na dobrej drodze naśladowania Jezusa. Wyrzec się siebie nie oznacza zaprzeczyć własnej tożsamości, która jest przecież Bożym darem. Wyrzec się siebie oznacza otworzyć się na innych, tak jak On otworzył się na każdego z nas, “wyrzekając się” swojej boskości i stając się człowiekiem.

 

Duchu Święty, pomóż nam wyrzec się siebie i przyjąć krzyż, do wzięcia którego zaprasza nas Jezus. Niech stanie się on źródłem naszej mocy i uzdolni nas do miłowania bliźnich.

 

 

Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2017”

Autorzy: o. Daniel Stabryła OSB, o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła

______________________________________________________________________________________________________________

O autorze: Słowo Boże na dziś

Brak komentarzy

Skomentuj notkę, rozpoczynając dyskusję...

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*