Konieczna lektura! Porywający wykład Dr. Pawła Lisickiego o chrześcijańskim syjonizmie, na który coraz ciężej choruje świat, i jak staje się on – wraz jego najnowszą odroślą w postaci post-chrześcijańskiego ruchu “Synów Noego” – coraz potężniejszą grupą wsparcia dla Izraela i dla ogarniętych kabalistycznym szałem izraelskich podżegaczy wojennych.
Wybitna wiedza, rzadka umiejętność jasnego przekazu i na koniec – co najważniejsze – wbrew ponuremu obrazowi dzisiejszego intelektualnego oraz duchowego upadku tej chlubnej części ludzkości, która obdarowana chrześcijaństwem stała się macierzą najwspanialszych wytworów naszej cywilizacji, a dziś z własnego wyboru zapada się coraz głębiej w syjonistyczny absurd, straszniejszy od dżihadu – jest niezłomne przekonanie Autora o ostatecznym zwycięstwie Jezusa i Jego Kościoła.
Wiara w jedynego boga istniała już w starożytnym Egipcie, dwa tysiące lat przed przybyciem na Bliski Wschód Hebrajczyków, a możliwe, że Egipcjanie przejęli ją od innych narodów.
Przykazania też przypominają wcześniejsze zasady Egipcjan, Babilończyków i Asyryjczyków. Starożytni Izraelici czerpali z wierzeń innych ludów.
Dzisiaj próbuje się dowodzić, iż człowiek wierzący – chrześcijanin, muzułmanin, powinien respektować Juadaizm mimo jego błędów, jako pierwszą religię uniwersalną, z której wyszły wszystkie inne. Uczy się tego każde dziecko żydowskie.
W rzeczywistości, idea jedynego Boga wspólnego wszystkim ludom, znana była na długo przez ukształtowaniem się plemienia Judy, a Judaizm jest zaprzeczeniem tej idei.
Egipska Księga Zmarłych (której manuskrypty odnalezione w grobowcach królów wyprzedzają judaistyczne ‘Prawo’ o ponad dwa tysiące lat) zawiera fragment:
‘Od początku czasów, jesteś Boże jedynym, dziedzicem nieśmiertelności, samo-stworzycielem, samo-zrodzicielem; stworzyłeś ziemię i człowieka.’
Wprost przeciwnie, w Biblii rządzący Judeą Lewici (synowie Lewiego) pytają: Któż podobny tobie między bogami, Panie?
W odróżnieniu od chrześcijańskich religioznawców, uważających że “każde słowo Starego Testamentu jest prawdziwe”, część specjalistów żydowskich twierdzi, że Stary Testament jest w gruncie rzeczy programem politycznym, odpowiadającym warunkom jego powstania i często uaktualnianym w miarę rozwoju wydarzeń.
Tak więc, historycznie, mitem są przekazy o niewoli egipskiej, o rzezi ‘nowonarodzonych w Egipcie’, o eksodusie i podboju obiecanych ziem.
Choć historie są zmyślone, idea zemsty na poganach została zasadzona w umysłach żydów i wywarła na nie głęboki wpływ, trwający do naszych czasów.
Historia Izraela wymyślona została najwidoczniej dla odciągnięcia Judejczyków od wcześniejszej tradycji Boga, przemawiajacego słowami prostych praw moralnych i miłości bliźniego.
Przez wstawienie wyimaginowanych epizodów, zaprezentowanych jako prawda historyczna, ta tradycja została zmieniona w zaprzeczające ją zasady ekskluzywności, nienawiści i zemsty.
Np żyjący poza krajem, czy to z konieczności, czy z własnego wyboru, uważali się za niewolników u ‘obcych’, których należało ‘wykorzenić, wytracić i zniszczyć’.
Według zasad tej wiary nie ma znaczenia, czy ci ‘obcy’ są najeźdzcami, czy też kurtuazyjnymi gospodarzami, którzy pozwolili na osiedlenie; ich z góry przeznaczonym losem jest zagłada.
Izraelici nie wyznawali wiary rasistowskiej, obecnie znanej jako religia żydowska, czyli Judaizm. Wiara ta jest produktem wędrujących kapłanów lewickich, znanych też pod nazwą Lewitów Judajskich, którzy odseparowali Judajczyków od reszty Izraela i ustanowili kult nowego Jahwe, jako boga rasy, nienawiści i zemsty.
Lewici stworzyli ruch, który był przeciwstawny uniwersalnej religii, i utożsamili imię Judy z doktryną izolacji od reszty ludzkości, rasistowską nienawiścią, morderstwem w imię religii i zemstą.
W Starym Testamencie Mojżesz najpierw pojawia się jako zwiastun przykazań moralnych i miłości bliźniego, a kończy jako rasistowski masowy morderca, który każe wymordować cały naród Madyjanitów, który dał mu schronienie, wysoką godność kapłańską oraz córkę władcy za żonę.
Gdzieś między księgą Eksodusu a Liczbami, przykazania moralne nabierają przeciwnego znaczenia. W trakcie tej mutacji Bóg, który początkowo zabrania zabijania bliźniego i pożądania jego żony, kończy nakazem plemienej masakry sąsiednich ludów.
Owocem starań wędrownych kapłanów lewickich, którzy opanowali plemię Judy, było odwrócenie tego małego narodu od rozpowszechniającej się idei Boga ogólnoludzkiego; przywrócenie rasistowskiego bóstwa plemiennego, i skierowanie swych wyznawców na drogę niszczycielskiej misji.
Wątek niewoli, zakończonej zemstą Jehowy (wszystcy pierworodni w Egipcie), pojawia się od zmyślonego epizodu egipskiego, prowadzącego do eksodusu, a następnie do podboju ziemi obiecanej.
Ten zmyślony epizod był niezbędnym czynnikiem dla zorganizowania Judejczyków jako permanentnego burzycielskiego fermentu wśród narodów i najwidoczniej w tym celu został wymyślony – uczeni judajscy zgodnie twierdzą, że cały opis Eksodusu jest czystą fantazją.
Najciekawsze jest to, że Encyklopedia Żydowska twierdzi, iż Juda ‘najprawdopodobniej nie była plemieniem Izraelijskim’.
Około tysiąca lat przed upadkiem Izraela, plemię Judy odseparowało się od plemion Izraela, a raczej zostało odrzucone, i poszło własną drogą.
Naród znany obecnie jako żydowski, pochodzi według nich samych z plemion Judy, Beniamina i części Lewitów.
Przez jakiś czas istniała unia Izraela z Judą, a małżeństwa mieszane były na porządku dziennym. Król Salomon pojął za żonę księżniczkę Egiptu, oraz kilka innych księżniczek, a poza nimi miał setki innych żon rozmaitych narodowości. Po śmierci Salomona związek Izraela z Judą rozpadł się. Oba państwa konkurowały ze sobą, i toczyły ze sobą wojny.
Izraelici odrzucili rasistowską wiarę kapłanów lewickich, którą przyjęła Juda. Judajczycy zaś uznali się za odrębną rasę.
Podczas gdy Judajczycy stali się kompletnymi rasistami, pozostałe plemiona Izraela dążyły do współpracy z innymi narodami i nawiązywały z nimi bliskie relacje, także związki małżeńskie. Judajczykom zostało to srogo zakazane.
Plemię Judy, źródło obecnego syjonizmu, miało zawsze złą reputację. Juda za trzydzieści srebrników sprzedał Iszmaelitom swego brata Józefa, który był najukochańszym synem Jakuba zwanego Izrealem (podobnie jak Judasz, jedyny Judajczyk wśród apostołów, zdradził później Jezusa z Galilei za trzydzieści sztuk srebra) (Genezis 37-38).
Początek dynastii władców Judy liczy się od króla Dawida, który kazał zamordować męża kobiety, która mu się spodobała, aby ją potem wziąć za żonę.
Jego syn Salomon został uznany za szczególnie mądrego, gdyż panowanie zaczął od trzech morderstw, między innymi zamordować kazał swego brata, by ten nie wpadł na pomysł podzielenia spadku po ich ojcu.
(Te opowieści są wzorami dla wyznawców, choć zawarte w nich historie brzmią jak żywcem wyjęte z podręcznika psychiatrii opisującego działania psychopatów.)
Nasuwa się pytanie: dlaczego kapłani, którzy kilka stuleci później w Judei mieli zwyczaj naginać w swoich Ksiągach tradycję do własnych celów, zachowali, a może dodali te epizody obrazujące niemoralność i zdradziecką naturę tegoż ludu, który według nich miał być ‘narodem wybranym’ przez Boga? Dlaczego umieszczono je w księgach, które mają dawać przykład ludowi, wyjaśnić mogła by jedynie elita sekty.
(Dziwne jest w tym kontekście, że państwo utworzone w 20 wieku w Palestynie przez przekonwertowanych na judaizm Chazarów, nazwane zostało Izrael, choć od Izraelitów Judajczycy się odcięli, i prowadzili z nimi wojny.
A co ciekawe, żydzi palestyńscy uważali syjonistów za “poganów, bezbożników, ignorantów i wrogów”.
Zaś Arabowie doskonale rozumieli, że staną się ofiarami grabieżczego prawa Lewitów z 5 wieku pne., sankcjonującego ludobójstwa.)
Napisana przez Lewitów księga Deuteronomy (“Drugie prawo”, piąta księga Biblii, a faktycznie pierwsza, napisana w 621 roku przed Chrystusem), podważyła wszelkie dotychczasowe zasady współżycia, oparte na normach moralnych. Podejrzewa się, że takich opowieści było w Deuteronomy więcej, ale część z nich usunięto, by nie drażnić innych plemion.
Przykazania zabraniające morderstw, kradzieży, wrogości, zawiści, cudzołóstwa itd. zostały zastąpione przez całą masę “statutów”, nakazujących ludobójstwo, morderstwa apostatów, branie nałożnic z podbitych plemion, grabież i niszczenie wszystkiego co należy do innych narodów.
Deuteronomy unieważnia wszystkie dotychczasowe przykazania moralne, wprowadzając zamiast nich zasady polityczne narodu zesłanego by unicestwić wszystkie inne narody, i objąć Ziemię w posiadanie. Wszystkie “statuty” nakazują zniszczenie obcych. Jedynym grzechem jest niestosowanie się do tych nakazów. Jeśli pojawiają się gdzieś wzmianki o zasadach moralnych, to dotyczą one wyłącznie współwyznawców, a nie obcych, albo krytykujących te zasady.
Ta sama myśl przewodnia występuje później w Manifeście Komunistycznym, i zapewne pochodzi z Deuteronomy, gdyż nie znaleziono dotychczas żadnych innych źródeł.
Co do religii jest typowy dla “Drugiego Prawa” nakaz: “Gdyby powstał między wami prorok, zabity będzie.” Pod to prawo podpada ukrzyżowanie Jezusa. Zastrzeżenia do wymienionych zasad rzadko się zdarzały, gdyż dla wątpiących prawo przewidywało karę śmierci.
Judaizm oparty jest na terrorze, strachu i nienawiści. Dlatego w księgach Lewitów jest tyle opisów krwawych ofiar, bo wyznawcy też mają się bać.
“I wytraci pan, Bóg twój, te narody do których ty wejdziesz.” (Księga Powtórzonego Prawa 7,1-3)
To początek przyrzeczenia Ziemi Obiecanej.
Od tamtych czasów żydzi zawsze przyłączają się do wrogów każdego kraju w którym znaleźli gościnę, zwykle powodując upadek tego kraju.
Tak było w Babilonie, Persji, Egipcie, Grecji, Rzymie, Hiszpanii, Polsce, Rosji itd.
Po podboju Hiszpanii w VIII wieku, arabski kalif wybierał swoich ministrów rządu okupacyjnego spośród żydów. Oprócz nich z okupantem współpracowali konwertyci, tzw Morroni, którzy udawali chrześcijan. Zjawisko to występuje we wszystkich krajach które żydów przygarnęły.
(Tak samo było w Rosji podczas rewolucji prowadzonej przez ludność chazarską, gdzie 90% kadry stanowili reemigranci chazarscy z USA i Europy.)
O wyznających inne religie, ustami autora Biblii, Ezechyjela, bóg a raczej diabeł, mówi: “Mięso mocarzy jeść będziecie i krew książąt ziemskich pić będziecie. Najjecie się tłustości aż do syta, napijecie się krwi aż do upojenia”.
(Te obietnice realizowano podczas zainspirowanej przez żydów rewolucji francuskiej, gdy z ludzkiego tłuszczu robiono mydło, ze skóry mężczyzn spodnie, a ze skóry kobiet rękawiczki, torebki itp.)
Zasady religii sekty judajskiej polegają na całkowitym wymordowaniu wszystkich innych narodów. Np. werset 16, rozdział 20, “Z miast narodów tych, które Pan, Bóg twój poda tobie w dziedzictwo, żadnej duszy żywić nie będziesz”.
Działanie tych zasad poznała w praktyce ludność Palestyny w wyjątkowo sadystycznej masakrze w Deir Yasin w 1948 roku. A potem w Gazie.
Prawo żydowskie nakazuje zniszczenie gojów, to obowiązek. Kto nie stosuje się do tego obowiązku, ten łamie prawo.
Nakazy poszanowania bliźniego itp dotyczą tylko i wyłącznie żydów, nie odnoszą się do gojów. Jeżeli prawo żydowskie zaleca oddanie znalezionej rzeczy jej właścicielowi, to odnosi się to wyłącznie do rzeczy należącej do żyda. Jeśli żyd odda własność gojowi, popełnia czyn nagany.
Idea zniszczenia wszystkich innych narodów, jest myślą przewodnią, powtarzającą się ciągle w Deuteronomium.
Bardziej szczegółowo spisane są te zasady w wielu miejscach w Talmudzie. Np. “Możesz kraść, zabijać, gwałcić, oszukiwać i krzywoprzysięgać, byle nie szkodziło to interesom społeczności żydowskiej”.
Podlega to wszystko podstawowemu obowiązkowi nałożonemu przez lewickich kapłanów na plemię Judy, wyrażonemu w słowach Drugiego Prawa: “I wytracisz wszystkie narody, które Pan, Bóg twój poda tobie”.
Małe plemię Judy, opanowane przez obłąkanych rządzą władzy kapłanów lewickich, było zbyt słabe, by zrealizować te zbrodnicze plany. Potrzebowało potężnych sprzymierzeńców, cudzoziemców przeznaczonych na przyszłą zagładę, którzy wskutek omamienia ich władców przez żydów, wspierali by swoich przyszłych katów.
O destrukcyjnej działalności żydów pisał w XIX wieku minister brytyjski Benjamin Disraeli, żyd który zerwał z judaizmem talmudycznym i opisywał kontrolę żydowską nad ośrodkami władzy w Europie i Ameryce, oraz jak żydzi kontrolują wszystkie tajne stowarzyszenia na Zachodzie, w tym te które przygotowują rewolucje przeciw prawowitym władcom i religiom.
Judajskim kretom zależało głównie na znalezieniu się w otoczeniu władców i możnych. Początki ich ekspansji to nie był czas przejmowania władzy, na to musieli jeszcze długo poczekać.
Na tamtym etapie możliwe było uzyskanie wpływu na ośrodki decyzyjne państw, poprzez uzależnianie i omotanie władców oraz korupcję i degenerację elit.
Stosując szeroki wachlarz dyskretnych wpływów, mogli uzależnić od siebie ważne osoby, i skrycie sterować ich decyzjami, a lud wyzyskiwać w coraz większym stopniu.
Wielka Brytania odegrała decydującą rolę w ostatnich stuleciach podboju Zachodu przez żydów. Po rzekomym wypędzeniu ich stamtąd, które było głównie na papierze, zalegalizowani zostali, a następnie wykorzystując pieniądze, przejęli władzę. Było to łatwe, chociaż wymagało czasu. Prowadząca hulaszczy tryb życia arystokracja brytyjska, była zadłużona. Bankierzy żydowscy oferowali przejęcie długów, lub ich umorzenie, pod drobnym z pozoru warunkiem, poślubienia żydówki z rodziny bankiera.
Według Talmudu jednak, pochodzenie liczy się po matce, nie po ojcu. W ten sposób arystokracja brytyjska została zastąpiona nową klasą panującą, a Wielka Brytania zaczęła realizować interesy sekty Lewitów.
Tę metodę stosowano od starożytności. Instruktażowe opowieści w Biblii o podrzuceniu Estery królowi obcego państwa, według judajskich badaczy były zmyślone, i służyły tylko za wzór jak należy działać.
Podrzucano natomiast żony wielu późniejszym władcom rozmaitych krajów.
Żona cesarza Nerona, Poppea Sabina, podżegała go przeciwko chrześcijanom. W trakcie pożaru Rzymu w 64 roku oskarżano chrześcijan, choć łapano żydów-podpalaczy.
Żonę żydówkę miał też np. Piłsudski, Gomułka, Morawiecki, Duda, Trump itd.
Narzędzie to stanowi dodatek do podstawowych metod, jak korupcja polityków, finansowanie wyborów przez żydowskie organizacje i banki, oraz zniesławienie przez tzw. Ligę Przeciw Zniesławieniu (ADL).
Tańszy od korupcji jest szantaż. Jak to opisano w “Protokołach Mędrców Syjonu”: Znajdź kogoś, na kogo masz poważne kompromaty, o których nikt inny nie wie, sfinansuj mu wybory, wypromuj go w polityce, umieść w najwyższych władzach. Potem masz go w ręku. To polityk niewolnik.
Że nie na każdego coś jest, nie problem, ponieważ zawsze można kogoś wciągnąć w jakąś aferę, np pedofilską, a we właściwym czasie mu to przypomnieć, jak robił to Mossad za pośrednictwem Epsteina w USA.
W USA trudno zrobić karierę w polityce, jeśli nie jest się skorumpowanym, oraz skompromitowanym, byle nie było to ogólnie wiadome.
Zgodnie z najważniejszą chyba spośród zasad Mędrców Syjonu.
Organizacje żydowskie promują takie osoby, wśród nich samych zresztą też, także w Izraelu, gdyż łatwiej nimi kierować.
Z powodu korupcji i szantażu, celem polityki USA i Anglii jest dobro Izraela, a nie ich własnych krajów.
Dlatego tak łatwo żydom wywoływać wojny pomiędzy gojami, okradać całe kraje, no i oczywiście utrzymywać Izrael z pieniędzy Ameryki.
Finansowanie obu stron wojen równocześnie, jest specjalnością chazarskich banków Rotshildów, Openheimerów i ich wspólników.
Sfinansowali oni wojnę Północy z Południem w USA, wojny Napoleońskie, rewolucje w Rosji, Chinach i Kambodży, także pierwszą i drugą wojnę światową. I wiele innych, udzielając kredytów, które narody spłacają całymi pokoleniami, popadając w niewolę finansową.
Istotną rolę odgrywa w tym amerykański FED, należący głównie do Rotshildów, podobnie jak londyńskie City.
Spowodowane przez żydów tragedie opisywane były powszechnie jeszcze w początku dwudziestego wieku. Późniejszy zakaz poruszania tego tematu znacznie przyczynił się do osłabienia Zachodu, gdyż utrudnił publiczną dyskusję na temat tych zagrożeń, oraz osłabił świadomość ich istnienia.
Ważną rolę w bogaceniu się żydów miało niewolnictwo. Żydzi odegrali ogromną rolę w światowym handlu cukrem, bawełną, diamentami, złotem i ropą naftową, branżami, które łączą europejskich i palestyńskich żydów z transatlantyckim handlem niewolnikami.
W książkach “The Secret Relationship Between Blacks and Jews” i “Jews Selling Blacks: Slave Sale Advertising by American Jews”, żydowscy uczeni i rabini dokumentują żydowską rolę w niszczeniu Czarnych i wykorzystywaniu ich pracy do budowania imperium “żydowskiego” narodu na całym świecie. Historia ta nie podlega dyskusji.
Anti Defamation League starała się podkreślić wpływ żydowskiej obecności w “Nowym Świecie”, publikując broszurę zatytułowaną “Amerykańscy Żydzi: Ich historia”.
ADL zwraca uwagę na 13 “pionierów” amerykańskiej społeczności żydowskiej. 10 z nich jest powiązanych z handlem czarnymi niewolnikami. Są to handlarze niewolników i właściciele statków niewolniczych, tacy jak Aaron Lopez, Moses Lindo i rodzina Franks.
Zacznijmy od cukru, którego cena zainspirowała ludzi z Europy, do zbudowania flot statków wojennych dla inwazji na trzy kontynenty – Amerykę Północną, Amerykę Południową i Afrykę – dla eksterminacji mieszkańców obu Ameryk i zastąpienia ich milionami porwanych z Afryki, zmuszając ich do pracy aż do śmierci.
Trzcina cukrowa, z wysp u wybrzeży Afryki, w połowie XV wieku dotarła do Brazylii, Surinamu i na Karaiby, a potem na południowe wybrzeże przyszłych Stanów Zjednoczonych.
To żydowscy kupcy, głównie z Portugalii i Holandii, sfinansowali ten proceder i dostarczyli Afrykanów, do tej pracochłonnej uprawy.
Według Encyclopedia Judaica, żydzi ci uczynili Brazylię “najważniejszym obszarem produkcji cukru na świecie”. Do 1600 roku, większość handlu cukrem i niewolnikami znajdowała się w rękach żydowskich osadników z Brazylii.
Encyklopedia żydowska z 1903 r. potwierdza, że żydzi, “mieli ogromny obrót większy niż cała reszta”.
Niewolnicy afrykańscy byli sprowadzani na pustkowia w milionach także na żydowskie plantacje bawełny. Dopiero niedawno ujawniono, że grupa żydowskich kupców zainwestowała znaczne środki w plantacje i kupno niewolników oraz w infrastrukturę transportową i handlową, która przenosiła miliony bel bawełny w dół rzeki Missisipi do Nowego Orleanu i na światowe rynki.
Podobnie jak w Brazylii i Surinamie, żydzi w Północnej Ameryce twierdzili, że zostali przez Boga poprowadzeni na plantacyjne Południe. Tam wykorzystali swoje powiązania finansowe, by zbudować opartą na niewolnictwie infrastrukturę międzynarodowego przemysłu bawełnianego.
Jewish Encyclopedia potwierdza tę nieznaną wcześniej rzeczywistość: “Plantacje bawełny w wielu częściach Południa były całkowicie w rękach Żydów, a w konsekwencji niewolnictwo znalazło wśród nich swoich zwolenników”.
Szczyt niszczycielskiej działalności tzw. żydów przypadł, jak dotąd, na wiek dwudziesty. Skutkiem są setki milionów ofiar wojen i rewolucji w Rosji, Chinach, Kambodży itd, inspirowanych i finansowanych przez żydowskie banki, które tworzą despotyczne reżimy.
Chazarowie, turecko-mongolskiego pochodzenia, choć nie mieli w sobie domieszki krwi judajskiej, przeszli w VIII wieku na Talmud. Bulana, władcę Chazarów do konwersji namówiła małżonka – Serach, która była Żydówką.
Od X stulecia zaczęli osiedlać się w Rosji i w Polsce, budując tam państwo w państwie, podlegające władzy sekty judajskiej, równie wrogo nastawione do udzielających im gościny gospodarzy, jak wszędzie indziej.
W Rosji zaowocowało to rewolucją antyrosyjską, sfinansowaną przez żydowskie banki z Zachodu, która spowodowała, lekko licząc, sto milionów ofiar.
Wobec ogromnej ilości zachowanych dokumentów i opracowań historycznych, dziwi dzisiaj wyrażenie “rosyjski komunizm”, przecież każdy chętny może się zapoznać z dowodami na zagraniczne pochodzenie rewolucjonistów, jak i samej idei.
Nie można potępiać Rosjan za obcy im komunizm, tak jak trudno winić Niemców za wymyślony przez żydów narodowy socjalizm.
Jak zawsze celem ich ataku i ofiarami był legalny rząd, naród goszczący ich, i chrześcijaństwo.
Terror dotyczy też własnych wyznawców. Kapłani często stosowali klątwy rzucane na wiernych, tak jak opisano to w Biblii, szczególnie w księdze spisanej w Babilonie przez wysokiego kapłana (i równocześnie polityka) Ezechyjela. Taka klątwa była zwykle wyrokiem śmierci.
Pełno jest tam sadystycznych kar za drobne nawet przewinienia. Charakterystyczne dla tego prawa jest, że nie przewiduje kar za uczynki niemoralne, tylko za nieprzestrzeganie nakazów. Chodziło o absolutną uległość i strach.
Temu samemu służy tzw antysemityzm. Obecnie ogromna większość aktów antysemityzmu to fałszywa flaga. Tak jak pogromy żydów w Europie i na Bliskim Wschodzie po drugiej wojnie światowej były organizowane przez tajne służby Związku Radzieckiego oraz Izraela. Celem ich było zmuszenie żydów mieszkających w bezpiecznych krajach Europy i Wschodu, do emigracji do Izraela, gdzie potrzebni byli na wojnę z Arabami.
Celem było i jest zastraszenie własnych wyznawców, odseparowanie ich i przeciwdziałanie asymilacji z resztą narodów, oraz przede wszystkim podporządkowanie ich władzy polityków sekty.
Dlatego siano strach i nienawiść do obcych, by utrzymać władzę nad wyznawcami, i używać ich jako tych z których Lenin tak się naśmiewał: użytecznych idiotów.
W Babilonie, pierwszym żądaniem lewickich kapłanów było zezwolenie im przez lokalne władze na budowanie gett, w których zaprowadzili ostry reżim wobec swoich wyznawców, włącznie z karą śmierci.
Gdy dzięki wsparciu otumanionego króla perskiego w 445 roku pne. odbudowano mury wokół Jerozolimy, Lewici stworzyli tam pierwsze miasto-getto. Wpuścili tam Judajczyków, którzy według spisu ludności byli czyści rasowo, oraz zakazali małżeństw z obcymi. Judajczyk, który pojął za żonę cudzoziemkę, podlegał karze śmierci.
Wpisano te rozporządzenia do Tory, jako prawa boskie. (Księga Jeremiasza 13, 27) (Księga Kapłańska 20, 27)
To samo powtarzało się w późniejszych wiekach wszędzie. Także budowę gett w czasie drugiej wojny światowej, pierwsi zaproponowali władzom niemieckim wyznawcy religii judajskiej. Liczyli, że będą one zalążkiem państw żydowskich na okupowanych przez Niemców terenach, szczególnie w Polsce.
To jak żydowski samorząd getta w Warszawie podczas wojny traktował poddaną mu ludność, można znaleźć w dokumentacji żydówki prof. Hannah Arendt, pt. Eichmann w Jerozolimie. Żydowscy funkcjonariusze ładowali na wysyłkę do Auschwitz swoje dzieci, rodziców i żony. Tak nie postępował żaden inny naród. Wpisuje się to w rygor judajski, w którym nie liczą się zasady moralne, a jedynie obowiązek.
Getto było urzeczywistnieniem praw talmudu. Tam politycy żydowscy mogli odseparować swoich poddanych od wpływów gojowskich, skuteczniej utrzymać posłuch, ściągać daniny, karać. Jest to totalitarny system władzy, oparty na donosicielstwie, wzajemnym szpiegowaniu i terrorze, który dla wielu mieszkańców getta od czasów babilońskich był koszmarem.
Obowiązkiem wyznawców sekty judajskiej jest donoszenie na każdego bliźniego, kto podejrzany jest o herezję. Ten system donosicielstwa i terroru przejęli komuniści chazarscy w 1917 roku na terenie opanowanej przez nich Rosji. Następnie w 1933 roku skopiowali ten system Narodowi Socjaliści w Niemczech.
Chazarowie mieszkający w Rosji i Polsce, wywodzący się z tradycji dzikiego azjatyckiego despotyzmu, po ich przejściu na judaizm w VIII wieku naszej ery, łatwo podporządkowali się despotyzmowi talmudycznemu.
Narzędziem despotyzmu, skutecznym względem członków sekty, była ich separacja i przeciwdziałanie asymilacji. Terror rabinów wymagał absolutnego posłuszeństwa podległych im społeczności, i to oni przyczynili się do rozpowszechnienia idei rewolucyjnych wśród Chazarów.
Dla judaistów człowiek jako jednostka nie znaczy nic, jednostki można poświęcić dla umocnienia władzy.
Terror talmudyczny powodował niekiedy protesty wyznawców, przejawiające się min. w ruchach mesjanistycznych, wyrażających nadzieję na uwolnienie się od terroru rządzącej nimi sekty. Jak dotąd talmudyści wygrywali.
Istotną rolę w polityce odgrywają pozorni konwertyci, udający na zewnątrz chrześcijan, zwani w Hiszpanii Moronami, zaś w Polsce byli to np Frankiści.
Liczba tych polskim Moronów wynosi obecnie około 5 milionów. Na 32 miliony gojów.
Dokładnie opisał historię Chazarów izraelski profesor historii Shlomo Sand, w książce pt. Żydzi Naród Wymyślony. Powstała ona w wyniku analiz genetycznych tzw. Atlasu Genetycznego Świata, sporządzonego w latach 90. i później.
Według narzuconych przez żydów zasad, prawdę mogą czasami pisać żydzi, jako swoi. Prawa takiego odmawia się gojom.
Chazarowie w większości zasiedlili państwo Izrael. Przerzuceni zostali ze Związku Radzieckiego do Palestyny, za pieniądze amerykańskiego rządu, czyli podatników, w ramach programu UNRRA. Natychmiast rozpoczęli usuwanie rdzennych mieszkańców.
Liczne wojny i rewolucje ostatnich dwóch stuleci, jak i przyszłe problemy stoją pod znakiem talmudzkiego szowinizmu.
Inaczej niż częściowo zasymilowani Sefardyjczycy, Chazarowie podporządkowali się w największym stopniu prawom judaizmu. To oni zastąpili niechętnych do życia w getcie Sefardyjczyków i żydów zachodnich jako użyteczni idioci, mający urzeczywistnić marzenia twórców sekty o zagładzie gojów.
Za autorów Prawa Mojżeszowego eksperci powszechnie uważają kapłanów pochodzących z plemienia Lewitów, którzy notorycznie wkładali w usta Mojżesza, a także Jehowy, słowa które pasowały ich aktualnej polityce. Właściwą więc nazwą są “prawa kapłanów lewickich”, albo “prawa judajskie”, odkąd ci kapłani podporządkowali sobie plemię Judy.
“To nie bóg chciał ten naród i jego idee, to naród pragnął tego boga i jego idee” – syjonistyczny badacz Dr. Kastein.
Jeżeli gremium odpowiednio wysokich rabinów uzna, że Bóg się mylił, nie należy w tym względzie wierzyć Bogu, tylko rabinom.
To sedno talmudyzmu rabinicznego.
Tora, czyli Stary Testament, została uznana jako objawienie boże na soborze katolickim w Trydencie w 1545-1563 roku. Tym samym religia lewickich kapłanów, którzy opanowali plemię Judy, uznana została za podstawę religii katolickiej, przeciwko której była wymierzona.
Nic dziwnego, w tym czasie kościół katolicki zinfiltrowany był przez tzw. Moronów, czyli konwertytów żydowskich, którzy propagowali swoją faktyczną wiarę.
Kontynuacją tych działań jest Kościół soborowy. A wśród protestantów chrześcijańscy syjoniści, liczni w USA i GB, którzy opierają się na wersji Bibli redagowanej przez wydawnictwa Rotshildów.
Z Tory, przed wiekami powstał Talmud, składający się z komentarzy i komentarzy do komentarzy, stanowiących prawo judaistyczne.
Tradycję sekty lewickiej, która odseparowała się od Izraela, przejęli za okupacji rzymskiej Faryzeusze jerozolimscy, a po nich talmudyści hiszpańscy, rabini rosyjscy oraz współcześni syjoniści.
Nienawiść jest u nich wyznaniem wiary.
Ich myśl przewodnia wyrażona jest w cytacie z Talmudu: “Przyszłe królestwo boże wyłączy wszystkich innych”, czyli usunie ich z Ziemi, gdyż Jehowa uznaje tylko Żydów.
To wszystko jest podstawą rasistowskiej ideologii podboju świata, zniewolenia i wymordowania reszty narodów, co zrealizowano po części na Zachodzie, w Rosji, Chinach, Kambodży itd już w XX wieku, a teraz służy temu podmiana narodów zachodu na imigrantów, oraz Zielony Ład, niszczenie rolnictwa itp.
Jeśli ktoś zadaje pytanie “jak ludzie mogli by coś takiego robić, sumienie na to nie pozwoli”, odpowiedź jest prosta: nie każdy ma sumienie, psychopata go nie posiada.
Typowymi cechami psychopatów, znanymi psychiatrom, są braki tzw uczuć wyższych, jak litość, współczucie, solidarność, i tego co potocznie nazywane jest sumieniem. Brak im jest w związku z tym wyrzutów sumienia. W bardzo ograniczonym zakresie odczuwają oni więź z innymi ludźmi.
Ponieważ ludzie zwykle zakładają, że posiadanie sumienia jest cechą wspólną dla wszystkich, ukrywanie faktu, że psychopata go nie posiada, przychodzi mu łatwo.
Psychopacie brak wewnętrznego mechanizmu, który wywierałby na niego emocjonalną presję, hamującą jego działanie gdy kogoś krzywdzi, bądź gdy podejmuje decyzję, którą większość ludzi uważa za niemoralną, nieprzemyślaną lub egoistyczną.
Większość z nas czuje się winna zjadając ostatni kawałek ciasta w kuchni, nie mówiąc o tym co byśmy czuli, zamierzając celowo i metodycznie krzywdzić drugiego człowieka.
Psychopata nie odczuwa takich zahamowań. Wręcz przeciwnie, może ulec fascynacji swoim działaniem. Sukces motywuje do dalszych działań.
Sumienie traktują oni jako ułomność.
Obiecać, zapewnić, podpisać, a niczego nie dotrzymać, uważają oni za postępowanie właściwe. Przecież “tamci” są komicznie naiwni.
Obecność sumienia lub jego brak to kryterium wprowadzające głęboki podział między ludźmi, o większym znaczeniu niż inteligencja, rasa, czy płeć.
Ci, którzy w ogóle nie posiadają sumienia, są klasą sami dla siebie, niezależnie od tego, czy są niebezpiecznymi tyranami, czy tylko bezwzględnymi społecznymi pasożytami.
Psychopaci idą przez życie wiedząc, że są zupełnie inni niż reszta ludzi. Szybko uczą się ukrywać swój brak empatii, jednocześnie obserwując wnikliwie cudze emocje, żeby umieć udawać normalność manipulując z zimną krwią normalnymi ludźmi.
O ile są wystarczająco bystrzy, mogą być skutecznymi manipulatorami.
Jeśli psychopata zrozumie, że inni ludzie mają emocje, których on nie doznaje, i pojmie na czym te emocje polegają, a potem nauczy się te emocje skutecznie udawać, oraz wywoływać je u innych, np strach, lub litość dla niego samego, staje się nadzwyczaj skuteczny w oszukiwaniu innych.
Na jednego psychopatę przypada przeciętnie 4 naśladowców, których działania pod wpływem psychopaty stają się takie same jak jego.
Psychopata zwykle nie ma zdolności technicznych i organizacyjnych, potrzebuje uzdolnionych ludzi, którzy zaspokoją jego potrzeby, zrobią to czego on nie potrafi.
Prof. Łobaczewski pisze:
“W każdym kraju świata osobnicy psychopatyczni, oraz część innych dewiantów tworzą aktywną patologiczną siatkę porozumień, po części wyobcowaną z więzi społecznej normalnych ludzi.
Ponieważ zwykle działania psychopatów są potępiane w społeczeństwie, powstaje u nich poczucie obcości i wrogości względem ludzi normalnych. Równocześnie powstaje poczucie wspólnoty interesów między degeneratami.
Tak tworzą się mafie, grupy polityczne, okłamujace łatwowiernych wyborców itp.
Ilość psychopatów wśród ludzi jest zatrważająca. Wynosi około 4 procent. Z jednym ważnym wyjątkiem: wśród Chazarów jest ich czterokrotnie więcej, czyli kilkanaście procent. Gdyby była również u nich typowa proporcja psychopatii właściwej, do wyuczonej (1 do 4), trzeba by przyjąć, że występuje wśród nich dominacja psychopatów.
Opisane cechy, według opinii samych twórców syjonizmu, są przyczyną niechęci wszystkich narodów świata do tzw. “Żydów”. Syjoniści uzasadniali tym potrzebę utworzenia własnego państwa, w którym byliby wśród swoich, o tej samej mentalności.
Na podstawie:
Douglas Reed – Kontrowersje Syjonu
https://drive.google.com/file/d/0B2NXf_DQx9nBQm5oM2tTTGsxNFU/edit?resourcekey=0-M_z8DVWVjcDLp5t46qHTew
Protokoły Mędrców Syjonu
http://noweateny.com/protocols/protokoly_2020.pdf
prof. Andrzej Łobaczewski – Ponerologia Polityczna (o wpływie psychopatów na politykę, rozdział 4):
https://darmowe-ebooki.com.pl/58998-ponerologiapolityczna-naukaonaturzezlawadaptacjidozagadnienpolitycznych_andrzejlobaczewski.html
Szanowny Panie, gigantyczna objętość Pańskiego komentarza wyklucza możliwość krótkiej i sensownej odpowiedzi. Forum dyskusyjne ma żelazne choć niepisane prawa, a najważniejszym jest aby komentarz był w miarę krótki i przede wszystkim wyrazisty. Może więc Pan zrobić z tego artykuł i zamieścić go jako bloger, wtedy różni będą mogli się ustosunkować do różnych tez, albo to co jest skrócić do co najmniej 1/10.
Uzupełnienie
DR MANDRELA, LISICKI: Dlaczego prawica w USA popiera sjonizm i Izrael
Należy polecić ten podany przez Pana link do, jak rozumiem, Pana strony internetowej. Pod linkiem znaleźć można bardzo wartościową kolekcję rozmów na tematy najistotniejsze w dzisiejszym Kościele i w polityce światowej: rola USA, Izraela i tzw. chrześcijańskich syjonistów w pchaniu świata do wojny, ale także dotkliwe przemiany wewnątrz Kościoła katolickiego: tzw. “protestantyzacja” (biorę w cudzysłów, bo jest to raczej “talmudyzacja”), ale też katastrofa duchowa Polaków: ateizacja, genderyzacja, satanizacja. Czy nowe zupełnie zjawisko w Polsce: syjonizm katolicki! Rozmówcami są wybitni znawcy tematu jak Paweł Lisicki, Grzegorz Górny, Krystian Kratiuk i wielu innych (bez Mandreli da się żyć). Bardzo polecam! Najważniejsze sprawy dzisiejszego świat – w jednym miejscu.