Liturgia Wielkiego Piątku
Jeden z najważniejszych dni w ciągu roku. To właśnie w tym dniu wszyscy Chrześcijanie wspominają Mękę i Śmierć Pana Jezusa. To wiedzą wszyscy. Jednak czy rozumiemy sens Wielkiego Piątku, jego liturgię i obrzędy? Zazwyczaj nie. Dlatego postarajmy się zrozumieć wyjątkowość tego dnia by lepiej go przeżyć, bo jak można coś pokochać jeśli się tego nie rozumie?
Jak już wyżej wspomniałem Wielki Piątek upamiętnia wydarzenia z życia Jezusa od pojmania Go w ogrodzie Getsemani, aż do Jego śmierci na krzyżu. Pierwsze pytanie jakie się nasuwa, choć może trochę banalne, to jednak trzeba je sobie postawić: Po co umarł Pan Jezus? Przecież był Bogiem. Mógł bowiem spokojnie się obronić o czym sam mówi Piotrowi podczas pojmania: “Czy myślisz, że nie mógłbym poprosić Ojca mojego, a zaraz wystawiłby Mi więcej niż dwanaście zastępów aniołów?” (Mt 26,53). Człowiek sprzeniewierzając się Bogu przez grzech pierworodny zaciągnął olbrzymią karę jaką było potępienie wieczne i wygnanie z raju. Człowiek musiał przez całe wieki pokutować za tamten “wybryk”. Jednak Bóg nie chciał, aby człowiek był potępiony na zawsze, dlatego też posłał Pana Jezusa, aby ten jako przedstawiciel ludzkości odpokutował za nasz grzech. Wyobraźmy sobie jaką miłość musiał mieć Chrystus umierając za każdego z nas. Czy ktoś z nas byłby w stanie umrzeć za wszystkich swoich nieprzyjaciół? Podejrzewam, że nie.
Gdy zbliża się Święto Niepodległości – 11 listopada, to urządza się uroczyste akademie, przystraja się ulice, jest orędzie Prezydenta, jednym słowem: wszyscy czują ten “powiew” patriotyzmu, radość z wolności. A gdy przychodzi Wielki Piątek – dzień w którym dokonało się nasze NAJWIĘKSZE WYZWOLENIE, bo wyzwolenie z niewoli grzechu, wielu z nas traktuje to jako zwyczajny, szary dzień, nikt wtedy się nie cieszy, każdy tylko jeszcze marudzi, że a to trzeba iść do Kościoła, a to znowu wymyślili jakiś post… itd. Przypatrzmy się jednak samej liturgii Wielkiego Piątku; jej znaczeniu ukrytemu pod oznaką symboli.
Liturgia Męki Pańskiej
Wielki Piątek to jedyny dzień w roku, w którym nie wolno sprawować Eucharystii, tak więc cały dzień trwają w kościołach drogi krzyżowe i adoracje Najświętszego Sakramentu w Ciemnicy. Pod wieczór zaś rozpoczynają się Uroczystości Wielkiego Piątku. Jak już wyżej wspomniałem w tym dniu nie celebruje się Mszy świętej, więc odprawiana jest Liturgia Męki Pańskiej. Rozpoczyna się ona procesją, podczas której panuje cisza. Następnie, gdy kapłani dochodzą do stopni Ołtarza kładą się krzyżem na posadzkę (tzw. prostracja), a służba liturgiczna i wierni klękają na obydwa kolana i modlą się chwilę w ciszy. Następnie następuje Liturgia Słowa, podczas której czytana jest także Męka Pańska z Ewangelii wg. św. Jana.
Po Liturgii Słowa następuje szczytowy moment liturgii: Adoracja Krzyża. Celebrans odsłania kolejno trzy ramiona krzyza, za każdym razem wygłaszając aklamację: “Oto drzewo krzyża, na którym zawisło zbawienie świata”. Zgromadzony lud odpowiada klękając: “Pójdźmy z pokłonem”. Rozpoczyna się adoracja, podczas której kapłani i wierni poprzez ucałowanie krzyża oddają mu hołd. Śpiewamy pieśni wskazujące na mękę pańską spełnioną na krzyżu: W krzyżu cieprienie, Ludu Mój ludu… itp.
Po zakończonej adoracji rozpoczyna się Obrzęd Komunii Świętej. Na zakończenie uroczystości, przy dźwięku kołatek, odbywa się procesja z
Najświętszym Sakramentem do Bożego Grobu, gdzie odbywa się adoracja w ciszy. Na tym się kończą obrzędy Wielkiego Piątku.
Starajmy się zatem, aby dobrze przeżyć ten czas, czas pokuty i nawrócenia. Pamiętajmy o sensie tych uroczystości i o ich znaczeniu dla naszego zbawienia. Króluj nam Chryste!
Michał Makowski
http://www.ministranci.archidiecezja.katowice.pl/?s=rok/wielkipiatek.php
____________________________________________________________________________________________________
Do rejestru zabytków województwa podlaskiego w roku 2003 wpisano 14 stacji Drogi Krzyżowej umieszczone w kościele parafialnym w Dobrzyniewie Kościelnym.
OBRAZ – JEZUS ZŁOŻONY DO GROBU – XIV stacja Męki Pańskiej
Styl: eklektyzm
Czas powstania: 1882 rok
Autor: A. Strunge
Materiał: płótno, olej
Umiejscowienie w Kościele: nawa boczna
W centrum kompozycji podtrzymywane przez trzech mężczyzn ciało Chrystusa zdjętego z krzyża. Z prawej zwrócona ku Synowi Matka Boska podtrzymywana przez Marię Magdalenę. Kolorystyka z przewagą złamanej żółcieni i czerwieni, tło ciemnoszare.
Obraz oprawiony w złoconą ramę o rokokowym wykroju.
http://www.dobrzyniewokoscielne.pl/Zabytki/DrogaKrzyzowa.aspx
Dodaj komentarz