Na okoliczność wspomnień o Marcu ’68 mówi się o stratach, jakie poniosła polska domena akademicka. Setki akademików usunięto ze stanowisk z powodu pochodzenia, a także za wspieranie buntujących się studentów, z których wielu poszło w kamasze. Straty były i mówi się o ciosie w naukę polską. Raczej był to lewy prosty, bo największe straty ponieśli lewicowi profesorowie, z których wielu w młodości wspierało instalację komunizmu w Polsce i zadawało ciosy, i to prawe sierpowe, starej, konserwatywnej kadrze, jeszcze chowu przedwojennego, aby nie wpływała negatywnie na socjalistyczne wychowanie młodzieży. Często o tych ofiarach się zapomina, a wcześniejsi krzywdziciele funkcjonują jedynie w roli ofiar. Na ich miejsce, na stanowiska w nowo powstających instytutach, przychodzili sformatowani w ramach ZMP aktywiści, rugując z pozycji decyzyjnych wcześniejszych kierowników katedr. Tak przyspieszono wymianę kadr na właściwe, tym bardziej że ci nowi selekcjonowali młody narybek akademicki. Eliminowano tych, którzy nie zhańbili się przynależnością do postępowych organizacji. O tych stratach na ogół się nie mówi, jakkolwiek te mechanizmy naboru kadr wpłynęły zasadniczo na stan domeny akademickiej lat późniejszych, do dnia dzisiejszego włącznie. Potępia się czystki marcowe, gdy o czystkach czasów jaruzelskich, o wiele bardziej dotkliwych, niemal się zapomina, choć domenę akademicką opuściły wówczas tysiące akademików, wielu wypędzono z paszportami w jedną stronę, wielu metodami haniebnymi w ramach weryfikacji kadr. Można rzec, za pomocą ciosów – prawym sierpowym, bo tak traktowano prawych, nie rokujących nadziei na akceptację komunistycznej etyki nikczemnego postępowania. A ciosy zadawano poniżej pasa, i to w zamaskowaniu, stąd do dnia dzisiejszego nie zostali rozpoznani, a nawet nie ma woli ich rozpoznania. Powalonym na deski po takich ciosach nikt ręki nie podawał, a zadającym ciosy podnoszono ręce jako zwycięzcom. I tak zostało w III RP. Może fachowiec od boksowania, po wygraniu wyborów prezydenckich, objaśni te sprawy polskiemu społeczeństwu, jak należy.
Szanowny Panie Wieczorek, Pan jedyny tu i nie tylko tu, o tej akademickiej patologii, raczy pisać.
Do kogo to dotrze?
Niech Pan przeanalizuje, tzw. opłacalność biznesów, a i zatrudnień, na danych typach etatów. I co, z tymi kadrami da Pan opór trendom?
Dociera i nawet w prawie i strukturach domeny można znaleźć echa tej działalności, także w hejcie najwyżej usytuowanych w domenie. Główny problem to bierność społeczeństwa, nie tylko akademickiego. Także przyzwolenie na fałszowanie historii, etykę nikczemnego postępowania. Gomułka miał wykształcenie podstawowe a wiedział, że trzeba “wychować naszych profesorów” co stało się faktem ze skutkami do dnia dzisiejszego. Wykształconym wyżej taki stan odpowiada.
Tak troche poza tematem.A kto ma obudzic Polske ? Elity pobrane z biedoty folwarcznej,ktorych dziadowie jeszcze podlegali panszczyznie,i to tak ciezkiej jak nigdzie w Europie ( no moze poza Rosja ).Wnuki u wladzy,wyslugujace sie zydostwu nie nauczyly sie niczego innego od swych przodkow,ktorzy zmuszani byli przez wiele wiekow do niewolniczej pracy,nie posiadajac żadnych praw do obrony.Wiec ich dzisiejsi nastepcy pelzaja po Polsce,weszac tylko za swym interesem.