Coraz więcej osób informuje o swojej zmianie płci w mediach społecznościowych i mainstreamowych. Każdy etap tak zwanej transformacji jest entuzjastycznie dokumentowany i udostępniany. Ale spojrzenie za kolorowe tło tego trendu ujawnia okrutną rzeczywistość …
−∗−
Raz trans i nie ma powrotu! Rzeczywistość kryjąca się za transpłciowym szumem medialnym
[Tekst transkrypcji zachowany w tłumaczeniu automatycznym zgodnie ze stroną źródłową -AC]
Ostrzeżenie: Ten program nie jest przeznaczony dla dzieci ani osób o słabych nerwach. Jednak tematyka dotyczy w szczególności młodych ludzi i powinna być oglądana przez rodziców i osoby odpowiedzialne.
Chloe Cole: “Mój głos na zawsze będzie głębszy, linia szczęki ostrzejsza, a nos dłuższy. Moja struktura kości będzie trwale męska. Moje jabłko Adama będzie bardziej widoczne, a moja płodność nieznana. Czasami patrzę w lustro i czuję się jak potwór”.
(Mężczyzna) “Po raz pierwszy stanąłem przed lustrem i zobaczyłem to: wyglądałem, jakbym został zaatakowany. To było naprawdę brutalne. Czułem się zdruzgotany i czułem się, jakbym zdradził siebie w najgorszy sposób. I tak właśnie było, wiesz.”
“To nieodwracalne. Eksperyment się dla mnie skończył. Naprawdę nie ma już odwrotu.
W dniu 23 sierpnia 2023 r. rząd federalny przyjął projekt tzw. ustawy o samostanowieniu. Osoby pełnoletnie powinny mieć możliwość zmiany płci i imienia poprzez złożenie prostego oświadczenia w urzędzie stanu cywilnego. Małoletni w wieku 14 lat i starsi powinni mieć możliwość samodzielnego złożenia niezbędnej deklaracji. Jeśli osoba sprawująca opiekę nie wyrazi na to zgody, zgoda ta może zostać zastąpiona przez sąd rodzinny. Ustawa o samostanowieniu ma wejść w życie w listopadzie 2024 roku.
Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, co to oznacza w praktyce. W tym przypadku młodzi ludzie w bardzo wrażliwej [*podatnej, podatnej na wpływy i wrażliwej] fazie rozwoju otrzymują swobodę podejmowania decyzji, które mają daleko idące konsekwencje dla całego ich życia. W większości przypadków zmianie płci towarzyszy hormonalna i chirurgiczna zmiana płci. Ta zmiana płci nazywana jest tranzycją. Istnieją dowody na to, że liczba tranzycji gwałtownie wzrosła w ostatnich latach.
Temat ten jest bardzo rozpowszechniony w mediach społecznościowych i wszechobecny dla wielu młodych ludzi. Niemal bez wyjątku raporty w głównym nurcie są bardzo pozytywne, bezkrytyczne i przychylne. Prawie nie mówi się o zagrożeniach, skutkach ubocznych i negatywnych konsekwencjach procedur. Mimo to rośnie liczba osób, które żałują swojej przemiany. Są one jednak cenzurowane, marginalizowane lub ich doświadczenia są wyciszane.
Ten program daje tym ludziom głos. Na wielu przykładach podkreślono ryzyko i problemy związane z przejściem, a jednocześnie zajrzano za kulisy ideologii płci.
Źródło Nele:
Detrans – Wenn die Geschlechtsangleichung nicht glücklich macht, 30.04.2023, ZDF, LINK (data pobrania: 02.02.2024)
Nele – przed transformacją
Nele: “Tak, jak to się stało. Byłam tam tylko przez godzinę. Pytał, dlaczego tam jestem. Sam też sporo mówił. Ja nie mówiłam tak dużo. I to, co mnie trochę zaniepokoiło, to to, że – cóż, można powiedzieć, że prawie naciskał na mnie, abym teraz rozpoczęła terapię i nie szukała innych terapeutów. Powiedział też, że w teorii na hormony trzeba czekać rok lub pół roku. W praktyce wygląda to krócej. Innymi słowy, jest też otwarty na to, że może być szybciej”. […]
“Może tak naprawdę mam zupełnie inny problem i próbowałam od niego uciec. Po prostu boję się, że potem zrobię to wszystko i nie będę szczęśliwa. Albo że w najgorszym wypadku mogę tego żałować.” […]
Nele – Po zażyciu hormonów
“Potem stosunkowo szybko zaczęłam przyjmować hormony w ramach tej terapii – testosteron. Myślę, że byłam na terapii może przez trzy miesiące. Terapeuta potem trochę się kłócił, musiał to przedstawić firmom ubezpieczeniowym, to właściwie jedyne wytyczne w Niemczech dotyczące tego, jak szybko można przejść, to w zasadzie firmy ubezpieczeniowe decydują, kiedy za coś płacą, a kiedy nie. Argumentował również, że był to szczególnie pilny i bardzo bezpieczny lub wyraźny przypadek transseksualizmu. W związku z tym wniosek został zatwierdzony dość szybko. Potem w jakiś sposób polecił mojego przyjaciela, ginekologa, który bardzo szybko załatwia wizyty”. […]
Źródło Cat C.:
Identity Crisis: Detransitioner Loses Natural Singing Voice After ‘Gender Affirming Care’, 06.10.22, IWF, LINK (data pobrania: 02.02.2024)
Cat Cattinson – Wywiad wstępny
Cat Cattinson: “Myślałam, że muszę przejść przez jakiś proces, aby otrzymać testosteron, ocenę psychologiczną lub określoną liczbę wizyt u psychiatry itp., ale zamiast tego odbyłam 30-minutową rozmowę telefoniczną z lekarzem, którego nigdy wcześniej nie spotkałam osobiście i przepisano mi testosteron przez telefon”.
Źródło Helena:
A Story Of Detransitioning | Michael Knowles, 25.03.22, Mike’s Tom MacDonald Reviews, LINK (data pobrania: 02.02.2024)
Prowadzący: “Więc poszłaś do Planned Parenthood i powiedziałaś, że identyfikuję się jako chłopiec, myślę, że jestem chłopcem – a oni powiedzieli: ‘Ok, musisz porozmawiać z kilkoma terapeutami przez kilka miesięcy lub lat’, czy powiedzieli: ‘Tu są tabletki, proszę pani – uh sir – tu są tabletki, wszystkiego najlepszego, miłego dnia…’?”.
Helena:
“Tak, to nie były nawet pigułki, to zastrzyki. Tutaj są zastrzyki, proszę pana.” Więc tak, moja wizyta trwała około godziny. Pierwsze dwadzieścia minut były szybką rozmową między pracowniczką socjalną, którą spotkałem w Planned Parenthood. A jeśli przeczytasz mój artykuł na Substacku – napisałem artykuł na Substack o całej mojej podróży – tam wymieniam pytania, które zadała mi pracowniczka socjalna i nie jest to, delikatnie mówiąc, głęboka praca psychologiczna.
Odbyłem więc krótką rozmowę z pracowniczką socjalną, a potem wróciła i powiedziała: “Jesteś idealnym kandydatem do testosteronu, możemy zacząć od razu”. Poszedłem więc do pielęgniarki, a ona przedstawiła mi bardzo krótką listę zagrożeń, które były bardzo zaniżone. To było coś w stylu: “Możesz mieć wahania nastroju” – to nie jest dobry sposób na przekazanie, jakie są możliwości leczenia hormonalnego – ale w każdym razie spojrzałem na krótką listę, a potem rozmawialiśmy o dawkowaniu […]”.
Źródło Chloe:
Chloe Cole: ‘I’m Still Recovering’ From Hormones, Surgery at 15, 07.02.23, IWF,
LINK (data pobrania: 02/02/2024)
Chloe Cole – Nie ma innej opcji
Chloe Cole: “[…] zespół profesjonalistów medycznych, którzy mi pomogli, faktycznie zmusili mnie do zmiany i nie pokazali mi żadnych innych opcji. Powiedzieli, że odsetek osób, które żałują takiego ruchu, wynosi mniej niż jeden lub dwa procent. Okłamali nawet moich rodziców, że mam skłonności samobójcze, jeśli nie pozwolą mi na tranzycję. Moja medyczna tranzycja trwała około trzech i pół roku. W tym czasie był tylko jeden lekarz, który był temu przeciwny i był to pierwszy endokrynolog, do którego poszłam po hormony.
Powiedział mi i mojej mamie, że istnieje ryzyko dla rozwoju mojego mózgu. Ale zaraz potem przekazano mnie do innego endokrynologa i zaledwie 6 miesięcy po tym, jak zdiagnozowano u mnie dysforię [*tutaj: Dysforia płciowa = brak zgodności między płcią biologiczną osoby a jej postrzeganą płcią], podano mi blokery dojrzewania. A następnie testosteron, około miesiąc później”.
Źródło Janine:
Detrans – Wenn die Geschlechtsangleichung nicht glücklich macht, 30.04.2023, ZDF, LINK (data pobrania: 02.02.2024)
Janine – Zmiana płci, aby stać się mężczyzną
Janine (anonimowa na życzenie): “Miałam mastektomię [usunięcie gruczołu sutkowego/piersi], gdy miałam 21 lat. Następnie w wieku 25 lat miałam falloplastykę [zabieg chirurgiczny mający na celu stworzenie penisa], rekonstrukcję penoidów, w celu której skóra została usunięta z mojego ramienia, a następnie przeszczepiona między nogami. Następnie uformowano z niej sztucznego penisa. Następnie przeszłam około dziesięciu kolejnych operacji. Wykonano również połączenie cewki moczowej. Lekarze mówią, że trzeba go rozciągać. Ale uważam, że to “wyciąganie” to trochę za słaby opis. Nie mogłam sobie wyobrazić, co to znaczy.
W rzeczywistości chodzi o to, że mam sztucznie wytworzony penoid, przez który mocz przepływa jak przez przedłużenie. Nie można tak naprawdę wycisnąć wszystkiego, co oznacza, że zawsze coś kapie. W rezultacie masz tendencję do nawracających infekcji dróg moczowych. A teraz w tym roku mam operację, aby odwrócić całą sytuację. To naprawdę trudne, zwłaszcza że pobyt w szpitalu zajął mi większość życia. To dla mnie najgorsza rzecz. Cały ten czas poza domem. No i oczywiście aspekty zdrowotne”.
Źródło: Chloe:
‘My Childhood Was RUINED:’ Detransitioner Chloe Cole Talks About Trans Procedures, 27.07.23, The Daily Signal, LINK (Abrufdatum: 02.02.2024)
Chloe Cole – Ogromne blizny
Chloe Cole: “Mój głos na zawsze będzie głębszy, linia szczęki ostrzejsza, a nos dłuższy. Moja struktura kości będzie trwale męska. Moje jabłko Adama będzie bardziej widoczne, a moja płodność nieznana. Czasami patrzę w lustro i czuję się jak potwór”.
“Po usunięciu piersi tkanka została spalona. Zanim zdążyłam zrobić prawo jazdy, odebrano mi dużą część mojej przyszłej kobiecości. Nigdy nie będę mogła karmić dziecka piersią. Czasami trudno mi spojrzeć na siebie w lustrze i do dziś zmagam się z dysfunkcjami seksualnymi. Mam też ogromne blizny na klatce piersiowej. A przeszczepy skóry pobrane z moich sutków nadal sączą się do dziś, zostały przeszczepione w bardziej męską pozycję, jak powiedzieli.
Po operacji moje oceny w szkole pogorszyły się. Wszystko, przez co przeszłam, nie naprawiło moich problemów psychicznych. A moi lekarze, ze swoimi teoriami na temat płci, myśleli, że wszystkie moje problemy znikną, gdy tylko zostanę chirurgicznie przekształcona w coś niejasno przypominającego chłopca. Ich teorie okazały się błędne, leki i operacje zmieniły moje ciało, ale nie mogły zmienić podstawowego faktu, że jestem i na zawsze pozostanę kobietą”.
Źródło: Soren:
Soren’s Story: How One Detransitioner Found Peace Outside of Medicalisation, 19.05.23, IWF, https://www.youtube.com/watch?v=FD_brjpAk2c (data pobrania: 02.02.2024)
Soren – Komplikacje
Soren: “Nigdy nie mógłabym sobie wyobrazić, jak to jest ponownie rozcinać blizny, aby ręcznie oczyścić jamę klatki piersiowej ze skrzepów krwi, dopóki mi się to nie przytrafiło, dopóki nie byłam w tym szpitalu i nie doświadczyłam tego. Wtedy myślałam, że umrę. W ranę wdało się zakażenie i nikt się tym nie przejął. Myślę, że nikt nie rozumie komplikacji związanych z tymi procedurami i zabiegami, dopóki sam ich nie doświadczy”.
“Dzieci są przez to poważnie krzywdzone! – Nie ma odwrotu”, film Davida Icke’a (Ickonic), LINK (wideo ocenzurowane, zabezpieczone przez Kla.TV)
Ritchie – Chirurgia narządów płciowych
“Proces operacji narządów płciowych jest niezwykle brutalny. Pierwszą rzeczą, którą robią, jest tak zwana orchiektomia, co oznacza usunięcie jąder. Następnie usuwa się skórę z penisa, aby można ją było ponownie wykorzystać. Następnie usuwa się tkankę prącia, tkankę erekcyjną. Każdy człowiek, bez względu na to kim jest, zawsze będzie miał trochę tkanki erekcyjnej. Jeśli wyobrazisz sobie, że twoja kostka z tego miejsca, w którym straciłeś palec, nadal masz pozostałą kostkę, nadal możesz nią poruszać. (Na filmie widać, jak pokazuje to na swoim palcu.) Więc niestety nadal masz to fantomowe odczucie.
W tym wszystkim przesuwają również cewkę moczową i jest ona na nowo splątana, co prowadzi do bardzo częstego powikłania, na które ja również cierpię, czyli zwężenia cewki moczowej, które uniemożliwia prawidłowe oddawanie moczu. Mocz wydostaje się powoli, boleśnie lub w niektórych przypadkach wcale. Niektórzy ludzie muszą nosić cewnik do końca życia. Niektórzy mają naprawdę straszne komplikacje. Ja sam straciłem dużo krwi podczas operacji, ponieważ wiertło przechodziło prosto przez miednicę. Na infekcje, które pojawiają się później, mówią: “To całkiem normalne. To normalne.
U niektórych osób dochodzi do martwicy tkanki, co oznacza, że tkanka obumiera wewnętrznie lub ulega odrzuceniu. Istnieje ryzyko wypadnięcia [wysunięcia się narządu wewnętrznego lub jednej z jego części z otworu ciała]. Do tego dochodzą problemy psychologiczne, o których nikt nie chce mówić. Problemy psychiczne po operacji są trudne, nawet jeśli chcesz operacji, nawet jeśli jesteś z niej zadowolony, jest to trudne. Tracisz energię. Stajesz się skrajnie wyczerpany i w pewien sposób bezbronny, ponieważ zdajesz sobie sprawę, że nie masz tej siły. W pewnym sensie to bardzo dziwne uczucie. Tak, to dość brutalne”.
“Nie pamiętam dokładnie dnia po operacji, kiedy doszedłem do siebie. Ale był to moment, w którym wstałem z łóżka i bandaż został zdjęty. Musiało to być około czwartego lub piątego dnia. Wtedy po raz pierwszy stanąłem przed lustrem i zobaczyłem to: wyglądałem, jakbym został zaatakowany. To było naprawdę brutalne. Czułem się zdruzgotany i czułem się, jakbym zdradził siebie w najgorszy sposób. I tak właśnie było”.
“To nieodwracalne. Eksperyment się dla mnie skończył. Naprawdę nie ma już odwrotu”.
Te przykłady ilustrują przede wszystkim jedną rzecz. Nie chodzi o dobro ludzi.
Dokładnie o to chodzi. Chociaż ideologia gender i transformacja są przedstawiane ludzkości jako filantropijne, w rzeczywistości okazują się być dokładnym przeciwieństwem. Ideologia gender i transformacja, która z niej wyrosła, są częścią Agendy 2030 Światowego Forum Ekonomicznego i ONZ. Agenda ta ma na celu całkowitą reorganizację wszystkich istniejących struktur i obszarów życia. Rzekomo dla dobra wszystkich, ludzkość jest okradana z całego naturalnego piękna i zalet.
Program ” Oszustwo etykietowe Agendy 2030 – Jak ONZ ciągnie świat w otchłań” [LINK] szczegółowo opisuje to katastrofalne oszustwo.
To dlatego prawie wszystkie zachodnie rządy chętnie wszczepiają ideologię gendera nawet najmłodszym dzieciom. Jako efekt uboczny i przynęta, medycyna płci jest ogromnym źródłem pieniędzy. W ostatnich latach w zachodnim świecie powstały tysiące klinik genderowych. Pojedyncza operacja zmiany płci przynosi tym klinikom zyski kilku tysięcy euro.
Ponadto istnieje dożywotnie przyjmowanie hormonów, które w większości przypadków jest objęte ubezpieczeniem zdrowotnym, a także związane z tym terapie. W zależności od wydatków, czasu trwania i środków, koszty mogą być w górnym pięciocyfrowym zakresie. Zmiana płci jest zatem niezwykle lukratywnym źródłem dochodu.
Inną konsekwencją transformacji jest to, że ludzie ci w wielu przypadkach staną się bezpłodni, zgodnie z antyludzką Agendą 2030. To z kolei służy kontroli populacji, do której czołowi globalni stratedzy otwarcie dążą od dziesięcioleci. [Bill Gates i sieć kontroli populacji, LINK].
Ale Agenda 2030 idzie jeszcze dalej: dzięki technologii transhumanistycznej ludzie mają zostać przekształceni w bioroboty poprzez połączenie ich ze sztuczną inteligencją. Rzekomo w celu nadania im nadludzkich zdolności. W rzeczywistości jednak ma miejsce okaleczenie podobne do transformacji; ludzie są degradowani do kontrolowanych maszyn, jak wyraźnie wyjaśniono w programie. [LINK 1, LINK 2]. Kilka dni temu firma start-up Elona Muska “Neuralink” po raz pierwszy wszczepiła implant mózgowy człowiekowi, jak ogłosił 29 stycznia 2024 r. na swojej platformie “X”, dawniej twitter.
Wniosek: Fakt, że ludzie stają się celem okaleczenia i zewnętrznej kontroli, jasno pokazuje, że tylko ludzie ze swoimi odkrytymi na nowo, genialnymi boskimi zdolnościami mogą powstrzymać tę destrukcyjną Agendę 2030 i jej pociągaczy za sznurki. I to jest dokładnie to, czego pilnie potrzebujemy.
Możecie również pomóc, rozpowszechniając ten program wśród przyjaciół i znajomych, aby efekty i tło tych machinacji stały się widoczne! Napisz do swojego posła lub zadzwoń do niego. Wyraź swoje niezadowolenie dla ustawy o samostanowieniu i przedstaw fakty wspomniane w tym programie. Prosimy również o obejrzenie następującego programu. [“Ustawa o samookaleczaniu” tworzy chaos w głowach dzieci! LINK ].
Nie pozwólmy, aby nasze dzieci, a tym samym nasze społeczeństwo, zostały zniszczone przez te haniebne eksperymenty na ludziach.
Źródło: Chloe:
‘My Childhood Was RUINED:’ Detransitioner Chloe Cole Talks About Trans Procedures, 27.07.23, The Daily Signal, LINK (Abrufdatum: 02.02.2024)
Chloe Cole: “Moje dzieciństwo zostało zrujnowane, wraz z tysiącami detranzycjonistów [odwracających zmianę płci – tam, gdzie to możliwe], których znam dzięki naszym sieciom. To musi się skończyć! Tylko ty możesz to powstrzymać! Wystarczająco dużo dzieci padło ofiarą tej barbarzyńskiej pseudonauki. Proszę, pozwól mi być twoim ostatnim ostrzeżeniem! Dziękuję.”
______________
Źródło: kla.tv
−∗−
Na każdą głupotę/ideologię, choćby raz, zawsze znajdą się chętni. To nie jest groźne, że ktoś daje sobie przyszyć czy uciąć tu lub tam. Groźne jest wtedy, gdy ta głupota/ideologia staje się obowiązującym zachowaniem, dodatkowo wymuszanym przez państwo. Żyjemy i widzimy.
Moja historia “cofnięcia” hormonalnej “zmiany” płci.
“Tranzycja i detranzycja”
Avatar
5 kwietnia, 2023
homoseksualista Łukasz Sakowski
Blog „To Tylko Teoria”
Gdy byłem bardzo młody, zostałem zmanipulowany i nakłoniony do “zmiany” płci (zwanej też korektą płci lub tranzycją płci) przez około 40-letniego psychola zmiennopłciowca transseksualistę biomężczyznę.
Przez kilka lat podawał mi blokery dojrzewania – niebezpieczne dla zdrowia środki blokujące działanie testosteronu – oraz hormony płci przeciwnej, czyli estrogeny.
Tuż przed 18-stką psycholog, psychiatra i seksuolog po jednej wizycie, bez jakichkolwiek badań, sfabrykowali mi diagnozę transseksualizmu i skierowali, już oficjalnie, na zmianę płci, co nigdy nie powinno się było wydarzyć.
Obecnie jestem po jej “cofnięciu”, [odstawił pigułki]
“wróceniu” do prawdziwej płci, z którą się urodziłem, z czego bardzo się cieszę. Historię tę opisuję poniżej.
Transseksualizm – praprzyczyny
Jestem gejem i ma to duże znaczenie dla tej historii. Gdy miałem 12 lat, zmagałem się z brakiem samoakceptacji.
Pomysł na “zmianę” płci
W wieku 13 lat, borykając się z ogromnym dylematem dotyczącym orientacji, niemożnością normalnego dla tego wieku „chodzenia z kimś” i nasilającą się dysforią płciową,
trafiłem na program „Rozmowy w toku” TVN, prowadzony przez Ewę Drzyzgę, w którym przedstawieni byli transseksualiści.
Wtedy pierwszy raz pojawiła mi się w głowie myśl, aby zainteresować się tym tematem. Szukając informacji w Internecie natrafiłem na forum dla osób trans. Dość szybko podłapałem kontakt z jednym z jego użytkowników – około 40-letnią wówczas osobą transseksualną typu m/k (dokonującą “zmiany” z mężczyzny na kobietę).
Gdy miałem 14 lat, w naszych rozmowach pojawił się temat blokerów dojrzewania. Ewa zaoferowała, że będzie wysyłać mi lek o nazwie Androcur.
Jest to wydawany na receptę octan cyproteronu, o działaniu antyandrogennym (hamuje testosteron). Ten bloker dojrzewania ma wiele skutków ubocznych, część z nich oznaczona jest jako występująca „często”.
Między innymi są to (za ulotką):
„toksyczne uszkodzenie wątroby, w tym żółtaczka,
zapalenie wątroby,
niewydolność wątroby”,
„nastroje depresyjne”,
„ginekomastia”,
„zmęczenie”,
„uderzenia gorąca”,
„łagodne nowotwory mózgu (oponiaki)”,
„łagodne i złośliwe guzy wątroby”,
„zaburzenia zakrzepowo zatorowe”,
„osteoporoza”.
Po około pół roku, kiedy napisałem Ewie, że mam bóle brzucha po prawej stronie pod żebrami, powiedziała, że zapomniała mi powiedzieć, bym razem z Androcurem brał codziennie lek „osłonowy” na wątrobę (z sylimaryną), wydawany bez recepty.
Kilka lat później, około 18-stki, miałem wykonywaną densytometrię, czyli pomiar gęstości kości. Wykazała zaawansowaną osteoporozę (wskaźnik Z: -2,8). Lekarz opisujący wynik podał, że mam prawie ¼ ubytku masy kostnej względem prawidłowej dla mojego wieku.
Blog „To Tylko Teoria”
Dlaczego zdecydowałem się na coming-out
Tranzycja i jej skutki kosztowały mnie wiele cierpienia fizycznego i psychicznego, które ciężko opisać słowami, gdyż dotyczą bardzo trudnych chwil i okresów w moim życiu. Napisałem ten tekst, ponieważ leży mi na sercu dobro młodych ludzi, którzy są dziś zagubieni co do swojej tożsamości, nie lubią swojego ciała lub kwestionują swoją orientację seksualną i są kierowani przez transseksualnych działaczy oraz nieuczciwych psychologów czy psychiatrów w stronę medycznych modyfikacji ciała.
Po tym, co przeżyłem, żadne zagrywki i manipulacje aktywistów, influencerów i innych tego typu osób, żadne kampanie pseudoinformacyjne przedstawiające transseksualizm i zmianę płci w pozytywnym świetle, nie robią na mnie najmniejszego wrażenia. Kiedy słyszę slogany o „byciu sobą”, „dopasowaniu ciała do płci psychicznej”, „kobiecej duszy w męskim ciele”, które systemowo głoszą transseksualiści, nie tylko nie robi to na mnie najmniejszego wrażenia.
Ja właśnie dzięki takim hasłom, a także innym specyficznym zachowaniom, wiem z kim tak naprawdę mam do czynienia. Jednak wielu młodych ludzi siłą rzeczy tego nie wie.
Jest mi też bardzo żal rodziców, którzy są szantażowani przez aktywistów, że brak tranzycji płciowej ich dziecka skończy się samobójstwem.
Popularny przekaz, że „lepsza żywa córka, niż martwy syn” to okrutna manipulacja.
Rodzice pod jej wpływem nie wiedzą co począć i z desperacji, lęku o swoje dzieci oraz z braku dostępu do wiedzy ulegają dezinformacji aktywistów, że zmiana płci to jedyne, co może pomóc, choć w rzeczywistości te szkodliwe dla zdrowia i częściowo nieodwracalne terapie hormonalne, operacje, zmiany prawne i społeczne, w najmniejszym stopniu nie leczą.
Chciałbym aby mój coming-out rozpoczął w Polsce dyskusję na temat nieetycznych praktyk zajmujących się tranzycją płci lekarzy, psychologów, seksuologów, aktywistów i różnej maści internetowych celebrytów zarabiających, lub robiących medialne kariery, na fizycznym i psychicznym okaleczaniu młodych osób.
Łukasz Sakowski
Blog „To Tylko Teoria”
totylkoteoria.pl/tranzycja-detranzycja-zmiana-plci/