Cytat dnia
Jezus nie zgadza się z interpretacją Psalmu 78, który Jego rozmówcy cytują, ale go nie rozumieją. Zacytowali jeden wiersz wyrwany z kontekstu. Psalm mówi o tym że na pustyni “nie uwierzyli w Boga i nie zaufali Jego pomocy”, nasycili się, “a nadal grzeszyli i nie wierzyli Jego cudom.”
Słowo Boże
św. Atanazy Wielki, biskup i doktor Kościoła
► Posłuchaj!
Przypomnij sobie jeden moment, kiedy twoja wiara w Boga została zachwiana, gdy to wszystko wydawało się bez sensu.
Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Jana
J 6, 30-35
W Kafarnaum lud powiedział do Jezusa: «Jakiego dokonasz znaku, abyśmy go widzieli i Tobie uwierzyli? Cóż zdziałasz? Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak napisano: „Dał im do jedzenia chleb z nieba”». Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój da wam prawdziwy chleb z nieba. Albowiem chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje światu». Rzekli więc do Niego: «Panie, dawaj nam zawsze tego chleba!» Odpowiedział im Jezus: «Jam jest chleb życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie».
Lud oczekuje od Jezusa znaku. Chcą jakiegoś potwierdzenia, by mogli Mu uwierzyć. Czy niedowierzanie i wątpliwości koniecznie są czymś złym? A może są to trudności, które pomagają nam wzrastać w wierze? Powiedz Jezusowi o swoich wątpliwościach i niedowierzaniu, o oczekiwaniu na znak, który pomoże ci nie tylko bardziej w Niego uwierzyć, ale też bardziej Mu zaufać.
Lud oczekuje od Jezusa znaku. Takiego znaku, który będzie odpowiadał ich wyobrażeniom. Niech coś spadnie z nieba, niech Jordan zmieni swój kolor, niech… Prosząc o znak, można sobie wyobrażać, że Jezus niczym magik na przedstawieniu zrobi dokładnie to, czego od Niego oczekujemy. Tymczasem Jezus jest wolny. Może zadziałać inaczej, niż byśmy chcieli. Na ile otwierasz się na wolność i Jego inwencję?
Lud oczekuje od Jezusa znaku. Chleb z nieba ma zaspokoić ich głód fizyczny. Tymczasem Jezus oferuje im siebie samego jako chleb życia. On ten chleb ciągle rozdaje. Dzieje się to podczas każdej Eucharystii. Niestety także ten chleb może spowszednieć. Na ile Eucharystia jest dla ciebie znakiem, który wzmacnia twoją wiarę?
Poproś Ducha Świętego, by pomagał ci otwierać się na cud Eucharystii i żeby uczył cię, jak dzięki Eucharystii bardziej wierzyć w Boga i bardziej Mu ufać.
***
Wiara zbawcza rozpoczyna się, gdy wola człowieka, serce i dusza
zgodzi się i zapragnie spotkania z Jezusem.
***
Czytanie z Dziejów Apostolskich.
Szczepan mówił do ludu i starszych, i uczonych:
„Twardego karku i opornych serc i uszu! Wy zawsze sprzeciwiacie się Duchowi Świętemu. Jak ojcowie wasi, tak i wy! Któregoż z proroków nie prześladowali wasi ojcowie? Pozabijali nawet tych, którzy przepowiadali przyjście Sprawiedliwego. A wyście zdradzili Go teraz i zamordowali. Wy, którzy otrzymaliście Prawo za pośrednictwem aniołów, lecz nie przestrzegaliście go”.
Gdy to usłyszeli, zawrzały gniewem ich serca i zgrzytali zębami na niego.
A on pełen Ducha Świętego patrzył w niebo i ujrzał chwałę Bożą i Jezusa, stojącego po prawicy. I rzekł: „Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga”.
A oni podnieśli wielki krzyk, zatkali sobie uszy i rzucili się na niego wszyscy razem. Wyrzucili go poza miasto i kamienowali, a świadkowie złożyli swe szaty u stóp młodzieńca, zwanego Szawłem. Tak kamienowali Szczepana, który modlił się: „Panie Jezu, przyjmij ducha mego!”
Szaweł zaś zgadzał się na zabicie Szczepana.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 31,3cd-4.6 i 7b i 8a.17 i 21ab)
Refren: W ręce Twe, Panie, składam ducha mego.
Bądź dla mnie skała schronienia, *
warownią, która ocala.
Ty bowiem jesteś moją skałą i twierdzą, *
kieruj mną i prowadź przez wzgląd na swe imię.
W ręce Twoje powierzani ducha mego: *
Ty mnie odkupisz, Panie, wierny Boże.
Ja zaś pokładam ufność w Panu. *
Weselę się i cieszę Twoim miłosierdziem.
Niech Twoje oblicze zajaśnieje nad Twym sługą: *
wybaw mnie w swym miłosierdziu.
Osłaniasz ich Twą obecnością *
od spisku mężów.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 6,35)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jam jest chleb życia,
kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 6,30-35)
Jam jest chleb życia
Słowa Ewangelii według świętego Jana.
W Kafarnaum lud powiedział do Jezusa:
„Jakiego dokonasz znaku, abyśmy go widzieli i Tobie uwierzyli? Cóż zdziałasz? Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak napisano: «Dał im do jedzenia chleb z nieba»”.
Rzekł do nich Jezus: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój da wam prawdziwy chleb z nieba. Albowiem chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje światu”.
Rzekli więc do Niego: „Panie, dawaj nam zawsze tego chleba”.
Odpowiedział im Jezus: „Jam jest chleb życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie”.
Oto słowo Pańskie.
Chleb, który daje życie
Chleb jest podstawowym pokarmem w większości kultur na świecie. Trudno jest się nam bez niego obyć. Jego dostępność stała się synonimem nasycenia, z kolei niedostępność – głodu. Jest jednak jeszcze, jak uczy Jezus w dzisiejszej Ewangelii, inny chleb, który daje światu życie. On sam jest tym chlebem. Słowo stało się ciałem, stało się chlebem, który pragnie być pokarmem dla wszystkich. Jezus, Chleb Życia, pragnie nasycić wszystkie nasze pragnienia. Pragnie zaspokoić nasz wewnętrzny głód. Przyjdźcie do Mnie wszyscy, który utrudzeni i obciążeni jesteście. Ja dam wam wytchnienie – woła Jezus w Ewangelii według św. Mateusza (Mt 11, 28), w dzisiejszej Ewangelii natomiast zapewnia nas: kto przychodzi do Mnie, nie będzie już głodny. I ten, kto we Mnie wierzy, nie będzie już nigdy odczuwał pragnienia. Pójdźmy do Niego, aby ten życiodajny chleb nasycił nas na wieki.
Panie Jezu, Chlebie Życia, naucz nas karmić się Tobą, abyśmy znaleźli zaspokojenie naszego głodu duchowego.
Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2017”Autorzy: o. Daniel Stabryła OSB, o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła
Dodaj komentarz