Cytat dnia
Ostatnia Wieczerza, ostatni raz, kiedy Pan Jezus przed śmiercią widział swych umiłowanych uczniów w komplecie, ostatnie godziny spędzane razem – a On bierze miskę i myje nogi uczniom. Dlaczego to było takie ważne? Nie powstrzymał Jezusa nawet opór Piotra. Dlaczego tak Mu zależało na tym geście?
Ten gest to nauczanie Jezusa w pigułce. Dużo mówił przez trzy lata o miłości Boga do człowieka. W tym geście zawarł całe to nauczanie. Dużo mówił o tym, jak powinny wyglądać nasze wzajemne relacje. W tym geście zawarł całe to nauczanie.
Nadto Jezus dał nam w ten sposób do zrozumienia, że nie wolno oddzielać służby od Eucharystii. Uczestnictwo w Eucharystii, które nie prowadzi do służby, nie jest prawdziwym uczestnictwem. Chrześcijaństwo nie wyrażające się w służbie jest udawaniem chrześcijaństwa./Mieczysław Łusiak SJ/
Słowo Boże
Wielki Czwartek
Okres Triduum Paschalnego, J 13, 1-15
Rozpoczynając tę modlitwę, poproś Ducha Świętego, aby pomógł ci poczuć miłość, która motywowała Jezusa do tego, by przeżywać swoje życie z pasją, bez obaw, że zrobi coś w niewłaściwy sposób.
Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Jana
J 13, 1-15
Było to przed Świętem Paschy. Jezus widząc, że nadeszła Jego godzina przejścia z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował. W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił serce Judasza Iskarioty syna Szymona, aby Go wydać, widząc, że Ojciec dał Mu wszystko w ręce oraz że od Boga wyszedł i do Boga idzie, wstał od wieczerzy i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło im się przepasał. Potem nalał wody do miednicy. I zaczął umywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany. Podszedł więc do Szymona Piotra, a on rzekł do Niego: «Panie, Ty chcesz mi umyć nogi?» Jezus mu odpowiedział: «Tego, co Ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale później będziesz to wiedział». Rzekł do Niego Piotr: «Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał». Odpowiedział mu Jezus: Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną». Rzekł do Niego Szymon Piotr: «Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę». Powiedział do niego Jezus: «Wykąpany potrzebuje tylko nogi sobie umyć, bo cały jest czysty. I wy jesteście czyści, ale nie wszyscy». Wiedział bowiem, kto Go wyda, dlatego powiedział: «Nie wszyscy jesteście czyści». A kiedy im umył nogi, przywdział szaty i znów zajął miejsce przy stole, rzekł do nich: «Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy Mnie nazywacie „Nauczycielem” i „Panem” i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem».
Ewangelista mówi o Jezusie: „Do końca ich umiłował”. Ta bezinteresowna i ofiarna miłość uczyniła Go zdolnym do pokornej służby, do uklęknięcia i umycia im stóp. Przypomnij sobie chwile, kiedy serce inspirowało cię do cichej i oddanej służby innym.
Piotr ma poczucie, że nie jest godny, aby otrzymać miłość Jezusa. Być może ty również czujesz, że nie zasługujesz na tę miłość i opierasz się, by ją przyjąć. Pomyśl, w jakich sytuacjach nie umiesz przyjmować przejawów czyjejś miłości. Czy masz takie doświadczenia?
Jezus wiedział, co jest w sercu Piotra, jednak Jego miłość wobec ucznia pozostała bezwarunkowa. Wobec takiej miłości ludzkie winy są jak otwarte drzwi do zbawienia. Które relacje w twoim życiu sprawiają, że te drzwi pozostają otwarte również dla ciebie?
Na koniec pomódl się: Panie, wiem, że jestem grzesznym człowiekiem, niegodnym miłości Twojej i innych ludzi. Ale ta miłość jest moją drogą wzrastania i odnajdywania siebie. Daj mi siłę i pomóż mi więcej się nie opierać, ale przyjąć ją bezwarunkowo i przekazywać otaczającym mnie ludziom – tak jak Ty to czyniłeś.
WIELKI CZWARTEK
W Wielki Czwartek w każdej katedrze miejscowy biskup sprawuje uroczystą Mszę Świętą Krzyżma, podczas której w łączności z kapłanami całego lokalnego Kościoła dokonuje poświęcenia olejów świętych używanych przez następny rok w liturgii i przy sprawowaniu sakramentów. Czytania do tej Mszy znajdziesz TUTAJ.
MSZA WIECZERZY PAŃSKIEJ
PIERWSZE CZYTANIE (Wj 12,1-8.11-14)
Przepisy o wieczerzy paschalnej
Czytanie z Księgi Wyjścia.
Bóg powiedział do Mojżesza i Aarona w ziemi egipskiej: „Miesiąc ten będzie dla was początkiem miesięcy, będzie pierwszym miesiącem roku. Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela tak:
«Dziesiątego dnia tego miesiąca niech się każdy postara o baranka dla rodziny, o baranka dla domu. Jeśliby zaś rodzina była za mała do spożycia baranka, to niech się postara o niego razem ze swym sąsiadem, który mieszka najbliżej jego domu, aby była odpowiednia liczba osób. Liczyć je zaś będziecie dla spożycia baranka według tego, co każdy może spożyć. Baranek będzie bez skazy, samiec, jednoroczny; wziąć możecie jagnię albo koźlę. Będziecie go strzec aż do czternastego dnia tego miesiąca, a wtedy zabije go całe zgromadzenie Izraela o zmierzchu. I wezmą krew baranka, i pokropią nią odrzwia i progi domu, w którym będą go spożywać. I tej samej nocy spożyją mięso pieczone w ogniu, spożyją je z chlebem niekwaszonym i gorzkimi ziołami.
Tak zaś spożywać go będziecie: Biodra wasze będą przepasane, sandały na waszych nogach i laska w waszym ręku. Spożywać będziecie pospiesznie, gdyż jest to Pascha na cześć Pana.
Tej nocy Ja przejdę przez Egipt, zabiję wszystko pierworodne w ziemi egipskiej od człowieka aż do bydła i odbędę sąd nad wszystkimi bogami Egiptu. Ja Pan. Krew będzie wam służyła do oznaczenia domów, w których będziecie przebywać. Gdy ujrzę krew, przejdę obok i nie będzie pośród was plagi niszczycielskiej, gdy będę karał ziemię egipską.
Dzień ten będzie dla was dniem pamiętnym i obchodzić go będziecie jako święto dla uczczenia Pana. Po wszystkie pokolenia w tym dniu świętować będziecie na zawsze»”.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 116B,12-13.15-16bc.17-18)
Refren: Kielich Przymierza to Krew Zbawiciela.
Czym się Panu odpłacę *
za wszystko, co mi wyświadczył?
Podniosę kielich zbawienia *
i wezwę imienia Pana.
Cenna jest w oczach Pana *
śmierć Jego świętych.
Jam sługa Twój, syn Twej służebnicy, *
Ty rozerwałeś moje kajdany.
Tobie złożę ofiarę pochwalną *
i wezwę imienia Pana.
Wypełnię me śluby dla Pana *
przed całym Jego ludem.
DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 11,23-26)
Ustanowienie Eucharystii
Czytanie z Pierwszego listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian.
Bracia:
Ja otrzymałem od Pana to, co wam przekazuję, że Pan Jezus tej nocy, kiedy został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy połamał i rzekł: „To jest Ciało moje za was wydane. Czyńcie to na moją pamiątkę”. Podobnie skończywszy wieczerzę, wziął kielich, mówiąc: „Kielich ten jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę”.
Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 13,34)
Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków.
Daję wam przykazanie nowe,
abyście się wzajemnie miłowali,
jak Ja was umiłowałem.
Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków.
EWANGELIA (J 13,1-15)
Do końca ich umiłował
Słowa Ewangelii według świętego Jana.
Było to przed Świętem Paschy. Jezus widząc, że nadeszła Jego godzina przejścia z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował.
W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił serce Judasza Iskarioty, syna Szymona, aby Go wydać, widząc, że Ojciec dał Mu wszystko w ręce oraz że od Boga wyszedł i do Boga idzie, wstał od wieczerzy i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło, nim się przepasał. Potem nalał wody do miednicy. I zaczął umywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany.
Podszedł więc do Szymona Piotra, a on rzekł do Niego: „Panie, Ty chcesz mi umyć nogi?” Jezus mu odpowiedział: „Tego, co Ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale później to będziesz wiedział”. Rzekł do Niego Piotr: „Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał”.
Odpowiedział mu Jezus: „Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną». Rzekł do Niego Szymon Piotr: «Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę”.
Powiedział do niego Jezus: „Wykąpany potrzebuje tylko nogi sobie umyć, bo cały jest czysty. I wy jesteście czyści, ale nie wszyscy”. Wiedział bowiem, kto Go wyda, dlatego powiedział: „Nie wszyscy jesteście czyści”.
A kiedy im umył nogi, przywdział szaty, i gdy znów zajął miejsce przy stole, rzekł do nich: „Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy Mnie nazywacie «Nauczycielem» i «Panem» i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem”.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Jezus Sługa
Jezus, zapowiadany przez proroków Sługa Boży, uczynił ze służby istotę swojej misji. Po to przyszedł na świat, aby służyć człowiekowi. Obmywanie stóp należało do obowiązków niewolnika, stąd taka zdecydowana reakcja Piotra. Jezus jednak w tej służbie uniżenia poszedł jeszcze dalej. Gdyby chodziło tylko o obmycie stóp… On obmył nas z grzechów stanowiących prawdziwy brud, który do nas przylgnął, dużo poważniejszy od tego zewnętrznego. Ten dominujący w dzisiejszej liturgii gest obmycia stóp uczniom jest nie tylko przykładem na to, że my sami powinniśmy pójść drogą służby. Symbolizuje on także nasze duchowe obmycie, które każdy z nas otrzymuje dzięki posłudze Jezusa Sługi.
Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2017”Autorzy: o. Daniel Stabryła OSB, o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła
Przygotowany na śmierć, namaszczony w Betanii, Jezus uroczyście przyjęty w Jerozolimie przez uczniów, jest gotowy do powrotu do Ojca. Zbliża się ostateczny cel Jego przybycia na świat. W Jego śmierci zostanie objawiona miłość Boga do ludzi. Wszystkie jej skutki uczyni darem dla nich.
Jezus miłuje swoich dwunastu uczniów. Jezus jako gospodarz wieczerzy staje się sługą, umywa nogi każdego z dwunastu gości, aby potwierdzić swoją więź z każdym z nich.
Oni poznali Go najpełniej. Ich wiara i pamięć o Nim będzie miała kluczowe znaczenie przez wszystkie lata ich służby. Oni i wielu innych uczniów, braci i sióstr są przygotowani do świadectwa o spotkaniu z Nim. Wszyscy muszą się nauczyć takiej miłości jaką zobaczyli w tym zdarzeniu.Jest to miłość bezwarunkowa: miłuję cię, bo chcę; nie patrzę na to, czy ty mnie miłujesz. Ta miłość uznaje innych ludzi za cennych, ważnych, wartościowych. Ta miłość trwa nadal po doznaniu zranienia, grzechu i zdrady. Lepiej stać się sługą, niż być panem. Miłość to postawa, a nie jakieś przelotne uczucie. Dlatego Jezus miłuje zdrajcę Judasza do końca.
Taka jest miłość Boża. Taka jest miłość Jezusa. Takiej miłości nie miał Judasz. Judasz miał wiedzę o Jezusie, ale nie było w nim takiej miłości.
______________________________________________________________________________________________________________
Dodaj komentarz