Czy Lwów – miasto tak ważne dla polskiej tradycji i kultury – powinien wrócić w granice Rzeczypospolitej? Czy w związku z tym wróci? Co w takim razie powinniśmy wiedzieć o historii dzisiejszej Ukrainy Zachodniej?
W rozmowie Marka Tomasza Chodorowskiego, autora książki “Bestia, cywilizacja nad przepaścią”, z prof. Włodzimierzem Osadczym, znajdziemy odpowiedzi również na takie pytania.
−∗−
Pożegnanie z III RP – Rozmowa z profesorem Włodzimierzem Osadczym w Lublinie cz.3 – S01 E39
−∗−
Warto porównać:
Pożegnanie z III RP – prof. Włodzimierz Osadczy, Marek T. Chodorowski
Czy naród ukraiński kiedykolwiek istniał? Czy ma jakikolwiek historyczny sens? Czy państwo ukraińskie może być komukolwiek potrzebne i do czego? Nie tylko na takie pytania spróbuje odpowiedzieć prof. Włodzimierz Osadczy. […]
__________
Pożegnanie z III RP – prof. Włodzimierz Osadczy, Marek T. Chodorowski, cz. 2
Odcinek zatytułowany – negocjacje pokojowe w sprawie Ukrainy w świetle polskiej racji stanu – zapowiada kolejną ważną rozmowę. Możemy założyć, że zbliżające się negocjacje przeprowadzą mocarstwa. I że kluczową w […]
◊
Czy ekshumacje to kłamstwo? – prof. Włodzimierz Osadczy
Trzeba być wybitnie nieudolnym frajerem, żeby dawać się nabierać konsekwentnie na te same śpiewki, które się powtarzają dość długo. Zresztą sprawa ekshumacji pojawiła się stosunkowo nie tak dawno jako sprawa […]
__________
Skandaliczna petycja o połączenie Polski i Ukrainy – prof. Włodzimierz Osadczy
Ten szatański pomysł utworzenia jakiegoś Ukropolu, czy jak tam zwał, to nie jest dzień dzisiejszy i za tym stały bardziej poważne i bardziej liczące się siły geopolityczne. Ten pomysł, tutaj […]
◊
Pozostałe części serii: Pożegnanie z III RP
Ważna teza prof. Osadczego idioci polscy chcieli stworzyć antyrosyjską siłę – siłę ukraińską do walki z Moskalami w rezultacie wzmocnili coś, co od dwustu lat było i pozostało do dziś antypolskie.
Dzisiejsi idioci powtarzają ten sam błąd. /w drugiej połowie rozmowy z Chodorowskim/
_______________________________________________________________________
Tworzenie nowej tożsamości
Lud zamieszkujący tereny współczesnej Ukrainy nigdy nie posiadał określonej tożsamości politycznej gdyż był pozbawiony warstw przywódczych. W ciągu wieków zespoliły się one z politycznymi narodami polskim, rosyjskim, węgierskim.
Jedynym łączącym elementem była wschodniosłowiańska ludność ruska, określana w opracowaniach naukowych jako małoruska. Wnikliwy i błyskotliwy polski polityk, jeden z ojców polskiej niepodległości – Roman Dmowski, pisał, że „pomiędzy poszczególnymi ziemiami, na których rozbrzmiewa mowa małoruska, a jak dzisiaj się mówi ukraińska, istnieją ogromne
różnice warunków przyrodzonych i większe jeszcze różnice w losach dziejowych […] Stąd głębokie różnice duchowe, kulturalne i polityczne między poszczególnymi odłamami ludności, mówiącej po małorusku, i ogromnie ubogi zapas tego, co jest wszystkim odłamom wspólne”
(Dmowski 1937, s. 215-216).
Podobnie także polski historyk Franciszek Rawita Gawroński charakteryzując mieszkańców ziem Ukrainy pisał dość dobitnie i dosadnie: „Jest to masa ludowa, która od Karpat aż po Don
i Prypeć swej własnej nazwy narodowej nie ma. Nazywa siebie „człowiek”, „mużyk”, „chachoł”, „bojko”, stosownie do tego, jak się posuwa na wschód lub północ. Jedynie w Galicji umie nazywać siebie Rusinem, bo nazwy tej nauczył się w szkole, w sądzie, w urzędzie. Ale aspiracji narodowo-politycznych darmo-by szukać wśród warstw ludowych.
Negatywne wzorce
Nowa tożsamość ukraińska powstawała w oparciu o negację
logiki i zasad historii. Odrzucono bardzo dokładnie opisane i
udokumentowane fakty ruskiej historii, wyrzucono z obiegu dawną
historyczną nazwę „Ruś”, automatycznie zamieniono przymiotnik „ruski”
na „ukraiński”
Cytat:
Włodzimierz OSADCZY NOWA TOŻSAMOŚĆ UKRAINY:
MIĘDZY TRADYCJĄ A KONIUNKTURĄ GEOPOLITYCZNĄ