Cytat dnia
______________________________________________________________________________________________________________
Słowo Boże
Mk 1, 14-20
Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Marka
Mk 1, 14-20
Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: «Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię». Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. Jezus rzekł do nich: «Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi». I natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. Idąc dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci. Zaraz ich powołał, a oni zostawili ojca swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi i poszli za Nim.
Jezus nawołuje do nawrócenia. Wzywa człowieka do pójścia za Nim. Być może miałeś takie chwile, kiedy bardzo zapragnąłeś tej Miłości. Może była to jakaś trudna dla ciebie sytuacja, lub przeciwnie – radość, której źródło odnalazłeś właśnie w Jezusie.
Bóg potrzebuje jednak twojej ostatecznej zgody, by mieć całkowity wpływ na twoje życie. Jeśli pójdziesz za wezwaniem Boga, rozpocznie On proces twego nawrócenia. Czy jesteś gotowy przyjąć, że to Bóg będzie jedynym i ostatecznym punktem odniesienia w twoim życiu?
Bóg potrzebuje twojej decyzji i świadomości konsekwencji wynikających z jej podjęcia. Droga z Bogiem nie zawsze będzie łatwa. Ale to, co naprawdę ważne, to zaufanie Bogu. Nawet z najtrudniejszych sytuacji, Bóg będzie umiał wyprowadzić dla ciebie dobro.
Nawracając się do Boga, Pan Bóg pomaga nam jeszcze lepiej okryć siebie i drugiego człowieka w świetle Jego miłości. Poproś Jezusa o to, aby napełnił twoje serce ufnością, abyś nie polegał na sobie, ale pozwolił się Jemu prowadzić
PIERWSZE CZYTANIE (Hbr 1,1-6 )
Bóg przemówił do nas przez Syna
Początek Listu do Hebrajczyków.
Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat.
Ten Syn, który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty, podtrzymuje wszystko słowem swej potęgi, a dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach. On o tyle stał się wyższym od aniołów, o ile odziedziczył wyższe od nich imię.
Do którego bowiem z aniołów powiedział kiedykolwiek: „Ty jesteś moim Synem, Jam Cię dziś zrodził”? I znowu: „Ja będę Mu Ojcem, a On będzie Mi Synem”. Skoro zaś znowu wprowadzi Pierworodnego na świat, powie: „Niech Mu oddają pokłon wszyscy aniołowie Boży”.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 97,1-2.6-7. 9 i 12)
Refren: Hołd Mu oddajcie wszyscy aniołowie.
Pan króluje, wesel się, ziemio, *
radujcie się, liczne wyspy!
Obłok i ciemność wokół Niego, *
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.
Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa; *
a wszystkie ludy widzą Jego chwałę.
Niech się zawstydzą wszyscy, którzy czczą posągi +
i chlubią się bożkami, *
niech wszystkie bóstwa hołd Mu składają.
Ponad całą ziemię Tyś bowiem wywyższony *
i nieskończenie wyższy ponad wszystkich bogów.
Radujcie się w Panu, sprawiedliwi, *
i sławcie Jego święte imię.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (1 Tes 2,13)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Przyjmijcie słowo Boże nie jako słowo ludzkie,
ale jak jest naprawdę, jako słowo Boga.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jezus wzywa ludzi do nawrócenia i powołuje pierwszych Apostołów
Słowa Ewangelii według świętego Marka.
Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”.
Przechodząc brzegiem Jeziora Galilejskiego ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. Jezus rzekł do nich: „Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi”. I natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim.
Idąc nieco dalej ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci. Zaraz ich powołał, a oni zostawili ojca swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi i poszli za Nim.
Oto słowo Pańskie.
Powołani w codzienności
Jezus żadnego ze swoich uczniów nie powołał w synagodze. Wszedł On w ich codzienność i to w niej zwrócił się do nich ze swoim wezwaniem. Ci, o których powołaniu jest mowa w dzisiejszej Ewangelii, zostają powołani przy pracy związanej z połowem ryb. Co więcej, Jezus przemawia do nich językiem i obrazami, które są dla nich zrozumiałe. Nie mówi im, że staną się wielkimi kaznodziejami czy liderami, nie kreśli mistycznych wizji. Bóg objawia się nam i przemawia do nas w sposób, który jesteśmy w stanie przyjąć. Nie każe nam rozwiązywać łamigłówek ani z zapartym tchem szukać Go w ezoteryce. To my zazwyczaj staramy się skomplikować rzeczywistość objawienia, która w istocie jest bardzo prosta: Bóg jest miłością. Naszą odpowiedzią na Jego wyjście do nas ma być nawrócenie i wiara.
Panie, pomóż nam dostrzegać Cię w rzeczach prostych i zwyczajnych. Niech Twoja łaska pozwoli nam nawracać się z zawiłych dróg naszego życia.
Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2017”
Autorzy: o. Daniel Stabryła OSB, o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła
Od początku ewangelii Marek przedstawia Jezusa jako herolda Bożej ewangelii. Jako herold podaje do wiadomości, ogłasza, obwieszcza słowo Boga, Jego plany, zamiary i postanowienia o sposobie uzyskania zbawienia wiecznego. Bóg jest gotów spełnić wszystkie obietnice, jakie dał swojemu ludowi.
Po aresztowaniu Jana Chrzciciela Jezus wrócił do Galilei, zamieszkał w Kafarnaum, które wybrał na siedzibę swojej służby. Spotykał jego mieszkańców w synagodze, przy pracy nad brzegiem jeziora i w ich domach. Wzywał do nawrócenia. Nawrócenie w Nowym Testamencie oznacza odwrócenie się od błędnego sposobu myślenia lub złego postępowania. Odnosi się do odwrócenia się od życia obojętnego lub wrogiego wobec Boga. Spośród tak nawróconych ludzi Jezus zaczął wybierać pierwszych uczniów.
Ogłaszał im obwieszczenie o bliskim udostępnieniu zbawienia, bo Mesjasz jest już wśród nich obecny.
W Kafarnaum mieszkali bracia Andrzej i Piotr, uczniowie Jezusa, którzy przyłączyli się do Niego nad Jordanem. O tym, co usłyszeli od Jana na temat Jezusa i co sami sprawdzili, mówili znajomym. Po powrocie do domu prawdopodobnie wiele razy spotykali się z Jezusem, a Jezus poznał ludzi, którym uczniowie opowiedzieli o Nim. Jakub i Jan mogli być właśnie takimi ludźmi, owocem świadectwa Andrzeja i Piotra.
Teraz Jezus wezwał ich do przygotowania się do służby misyjnej, bo sprawdzili się jako uczniowie. Doświadczyli już służby wśród znajomych, teraz będą się uczyli służby wśród nieznajomych. Na jakiś czas będą musieli opuścić rodzinę i pracę. Wyruszą z Jezusem także poza Kafarnaum. Oni poznają lepiej Jezusa, a Jezus rozpozna, czy będą gotowi do jeszcze większego, oddania, jako apostołowie.
Czterej uczniowie stworzyli nad brzegiem Jeziora Galilejskiego środowisko, które stanie się obok Kafarnaum ważnym miejscem gromadzenia się wielu ludzi z Galilei i innych krain. Przybysze zobaczą nie tylko Jezusa, lecz Jego uczniów, będą mogli z nimi rozmawiać i od nich się uczyć.
Uczniowie Jezusa, rybacy, byli przygotowani do wezwania Jezusa i dlatego szybko Mu odpowiedzieli. Mieli sieci i zatrudniali robotników. Porzucili jednak dobrze prosperujące, dające materialne zabezpieczenie, zajęcie i poszli za Jezusem. Jest całkiem prawdopodobne, że potrafili czytać i pisać, dobrze też znali Pismo. Wspólnicy i inni pracownicy, a także krewni mogli zastąpić ich w pracy. Poszli z Jezusem do Kafarnaum.
Tam mogli zobaczyć Dzień Mesjański. Jednego dnia w Kafarnaum miało miejsce wiele wydarzeń
Dodaj komentarz