Słowo Boże

Wszystkich Świętych, Uroczystość

Mt 5, 1-12a

Dziś radujemy się z Kościołem triumfującym. Dziękujemy Jezusowi, że bramy Królestwa Bożego otworzył tak szeroko. Że na ucztę niebieską zaprosił głodnych i spragnionych, cichych, smutnych i prześladowanych.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Mateusza
Mt 5, 1-12a
Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami:
Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.
Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni jesteście, gdy ludzie wam urągają i prześladują was, i gdy mówią kłamliwie wszystko złe na was z mego powodu. Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie.

Wszyscy Izraelici oczekiwali błogosławieństwa Jahwe, pragnęli nań zasłużyć pobożnym wypełnianiem prawa. W powodzeniu, bogactwie, licznym potomstwie, w zdrowym i szczęśliwym życiu upatrywali dowodów tego błogosławieństwa, Bożego upodobania w nich.

Jezus przychodzi w ubóstwie i bezżenności, w trudzie dnia codziennego i cierpieniu wyniszczającym, aż po śmierć na krzyżu, a uczniowie słyszą: to jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie. Z pewnością takie błogosławieństwo, może przerazić, ale za nim, kryje się obietnica Boga.

Nie trzeba nadzwyczajnych czynów ani wielkich słów. Nie władza, nie pieniądze, nawet nie szczęście i zadowolenie z siebie są znakami Bożego wybraństwa, ale proste życie, czyste intencje, miłosierdzie okazywane bliźnim i budowanie jedności. Cierpienie przyjmowane cierpliwie dla imienia Jezusa. Czy rozpoznajesz w sobie i wokół siebie te znaki, że oto Pan błogosławi?

W ciszy modlitwy daj się zaprosić Jezusowi na górę ośmiu błogosławieństw. Daj Mu się wyprowadzić ponad przeciętność tłumu, wzwyż. Tam gdzie święci i błogosławieni cieszą się Jego stałą obecnością. Raduj się razem z nimi.

Liturgia słowa na dziś

PIERWSZE CZYTANIE (Ap 7, 2-4. 9-14)

Wielki tłum zbawionych

Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła.

Ja, Jan, ujrzałem innego anioła, wstępującego od wschodu słońca, mającego pieczęć Boga żywego. Zawołał on donośnym głosem do czterech aniołów, którym dano moc wyrządzić szkodę ziemi i morzu: «Nie wyrządzajcie szkody ziemi ani morzu, ani drzewom, aż opieczętujemy na czołach sługi Boga naszego». I usłyszałem liczbę opieczętowanych: sto czterdzieści cztery tysiące opieczętowanych ze wszystkich pokoleń synów Izraela.
Potem ujrzałem wielki tłum, którego nikt nie mógł policzyć, z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków, stojący przed tronem i przed Barankiem. Odziani są w białe szaty, a w ręku ich palmy. I głosem donośnym tak wołają: «Zbawienie Bogu naszemu, Zasiadającemu na tronie, i Barankowi».
A wszyscy aniołowie stanęli wokół tronu i Starców, i czworga Zwierząt, i na oblicze swe padli przed tronem, i pokłon oddali Bogu, mówiąc: «Amen. Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i cześć, i moc, i potęga Bogu naszemu na wieki wieków. Amen!»
A jeden ze Starców odezwał się do mnie tymi słowami: «Ci przyodziani w białe szaty kim są i skąd przybyli?» I powiedziałem do niego: «Panie, ty wiesz». I rzekł do mnie: «To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku, i opłukali swe szaty, i wybielili je we krwi Baranka».
Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 24 (23), 1-2. 3-4ab. 5-6)

Refren:Oto lud wierny, szukający Boga.

Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, *
świat i jego mieszkańcy.
Albowiem On go na morzach osadził *
i utwierdził ponad rzekami.

Kto wstąpi na górę Pana, *
kto stanie w Jego świętym miejscu?
Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca, *
który nie skłonił swej duszy ku marnościom.

On otrzyma błogosławieństwo od Pana *
i zapłatę od Boga, swego Zbawcy.
Oto pokolenie tych, co Go szukają, *
którzy szukają oblicza Boga Jakuba.

DRUGIE CZYTANIE (1 J 3, 1-3)

Ujrzymy Boga takim, jaki jest

Czytanie z Pierwszego listu świętego Jana Apostoła.

Najmilsi:
Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego.
Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się to objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jaki jest.
Każdy zaś, kto pokłada w Nim nadzieję, uświęca się, podobnie jak On jest święty.
Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 11,28)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Przyjdźcie do Mnie wszyscy,
którzy jesteście utrudzeni i obciążeni, a Ja was pokrzepię.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (Mt 5,1-12a)

Osiem błogosławieństw

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.

Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami:
«Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.
Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni jesteście, gdy ludzie wam urągają i prześladują was, i gdy mówią kłamliwie wszystko złe na was z mego powodu. Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie».
Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

Klucze do bram nieba

Błogosławieństwa są nazywane kluczami do niebios bram. Dziś rozbrzmiewają one w sposób szczególny, ukazując nieprzeliczone rzesze ludzi naprawdę szczęśliwych – błogosławionych, do których Królestwo Niebieskie już należy, którzy już oglądają Boga i są nazwani Jego synami. Błogosławieństwa jako klucze otwierają nie tylko niebo, ale również drogę do chwalebnego triumfu tym, którzy tu, na ziemi, byli ubodzy duchem, smutni, cisi, płaczący i spragnieni sprawiedliwości, a więc z ziemskiego punktu widzenia po prostu przegrani. Oni radują się teraz tą chwałą, która trwa na wieki. Błogosławieństwa obejmują rożne aspekty naszego życia, dzięki czemu każdy może odnaleźć swój własny i wejść do Królestwa Bożego.

Jezu, postępowanie drogą błogosławieństw upodobnia mnie do Ciebie. Idę nią, naśladując wytrwale i ufnie tych wszystkich, którzy już otrzymali wieczne szczęście w Twoim królestwie.

Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2016” ks. Mariusz Szmajdziński/Edycja Świętego Pawła

______________________________________________________________________________________________________________

Królestwo niebieskie rozpoczyna się budować od poddawania się Jezusowi kolejnych ludzi przez wiarę w Niego i posłuszeństwo Jemu – “Panie bądź moim Panem, moim Królem. Jestem Twoim poddanym, bo Ty mnie umiłowałeś”. Uczniowie już teraz mogą korzystać z obecności królestwa, jeszcze więcej doświadczą w przyszłości, kiedy otrzymają Ducha Świętego.

Jezus jako król ludu Bożego, jako Król wybranego ludu Izraela składa oświadczenie o statusie “poddanych” – uczniów: “błogosławieni, szczęśliwi”. Nie dlatego, że się urodzili jako Judejczycy, lecz dlatego, że uwierzyli i stali się uczniami Jezusa. Paweł powie o tym samym do Rzymian i Greków “święci, zbawieni, ocaleni, uratowani”, bo później i oni uwierzą w Jezusa Chrystusa.

Uczniowie Jezusa są już ludźmi innymi niż większość współczesnych. Oni już nie są uczniami faryzeuszów ani innych judejskich nauczycieli religijnych.

Są uczniami Jezusa. Muszą się jeszcze wiele nauczyć, lecz już są szczęśliwi, błogosławieni, rozradowani, bo spotkali Żywego Boga. Tak samo szczęśliwi jak człowiek z pierwszego Psalmu, który – “ma upodobanie w Prawie Pana, nad Jego Prawem rozmyśla dniem i nocą.”

Bóg jest ich pocieszycielem, gdy płaczą.
On daje i wypełnia to, co obiecał.
On zaspokaja głodnych i pragnących Jego sprawiedliwości.
On jest miłosierny – przebacza do końca.
On daje się poznać tym, którzy oczyścili pragnienia swoich serc.
On jest ojcem dzieci Bożych wprowadzających pokój przez głoszenie Ewangelii o zbawieniu w Chrystusie.
On jest obrońcą uczniów znieważanych, oskarżanych, obmawianych z Jego powodu.
On pieczołowicie zabezpiecza nagrodę uczniów w niebie.

Dla tych powodów oni rozpoczęli służyć Jemu. Zostali wybawieni z niewoli diabła i zaprowadzeni do królestwa Syna Bożego.

Jeśli będą blisko Niego, On będzie się troszczył o nich i będzie ich przewodnikiem w królestwie Boga.

_____________________________________________________________________________________________________________

Ewangelia: Po co potrzebujemy tego świata?