4 komentarze

1. Odpowiedz

   circ

   27 sierpnia 2014 godz. 00:11

   2
   JAN XXIII
   ENCYKLIKA O PRAWDZIE, JEDNOŚCI I POKOJU
   W DUCHU MIŁOŚCI „AD PETRI CATHEDRAM”

   Encyklika inaugurująca pontyfikat. Papież pisze o konieczności prawdy i jedności w życiu społecznym. Apelując o jedność Kościoła nazywa chrześcijan innych wyznań braćmi. Domaga się realizacji zasad nauczania społecznego Kościoła w życiu państw i narodów. Zwraca się też do katolików Kościoła prześladowango przestrzegając przed ideologią komunistyczną, którą potępia.

   5. Do Zakonnic
   6. Do Akcji Katolickiej i do tych wszystkich, którzy współpracują w dziel
   e apostolstwa
   7. Do dotkniętych strapieniami i doświadczeniami
   8. Do ekonomicznie upośledzonych
   9. Do uchodźców i emigrantów
   10. Do Kościoła prześladowanego
   11. Zakończenie
   –
   ostatnie zachęty
   WSTĘP
   USTAWICZNA MŁODOŚĆ KOŚCIOŁA
   Powody radości i nadziei
   1.
   Na Stolicę Piotra wyniesieni choć bez Naszej zasługi, znowu wracamy myślą jako do momentu pouczającego i pokrzepiającego do tego, cośmy słyszeli i widzieli wtedy, gdy Naszego bezpośredniego Poprzednika opłakiwali niemal wszyscy, niezależnie od narodowości czy poglądów i gdy potem ku Nam, wyniesionym do Najwyższego Pontyfikatu, te same rzesze zwracały swe myśli i serca, nadzieje i oczekiwania, choć ich umysły zajęte i zaniepokojone były innymi wydarzeniami i poważnymi troskami.
   2.
   Okazuje to ponad wszelką wątpliwość, że Kościół katolicki ustawiczną rozkwita młodością i że jest jakby chorągwią podniesioną między narodami (por. Iz 11, 12), oraz że ten Kościół rozlewa jaśniejące światło wraz ze słodką miłością, którą obejmuje wszystkie narody.
   3.
   Poza tym, wiadomość, że nosimy się z zamiarem zwołania Soboru Powszechnego i Synodu Rzymskiego, przystosowania Kodeksu Prawa Kanonicznego do dzisiejszych potrzeb i ogłoszenia nowego Kodeksu dla Kościoła Obrządku Wschodniego, ta wiadomość zyskała uznanie u nadzwyczaj wielu i zrodziła powszechną nadzieję, że umysły wszystkie zostaną w ten sposób skutecznie pobudzone do szerszego i głębszego poznania prawdy, do zbawiennego odnowienia chrześcijańskich obyczajów i do odbudowania jedności, zgody i pokoju.
   4.
   Obecnie, w niniejszej Encyklice, pierwszej jaką ślemy do katolickiego świata, zajmiemy się tymi trzema sprawami: prawdą, jednością i pokojem; jak mianowicie je osiągnąć i rozwinąć pod tchnieniem miłości, gdyż tego przede wszystkim zdaje się wymagać od Nas apostolski urząd, który sprawujemy.
   5.
   Niech Duch Święty towarzyszy Nam podczas pisania, a was oświeci kiedy Nas czytać będziecie. Niech łaska Boża uczyni was wszystkich powolnymi i zdolnymi do osiągnięcia pożądanego celu, mimo przesądów, wielu trudności i przeszkód.

   CZĘŚĆ I
   PRAWDA
   1. Poznanie prawdy, zwłaszcza prawdy objawionej
   6. Przyczyną i źródłem wszystkiego zła, które jakby zatruwa jednostki, ludy i narody i które tak często niepokoi umysły wielu ludzi, jest nieznajomość prawdy, owszem, nie tylko nieznajomość, lecz niejednokrotnie pogarda i odwracanie się od niej. Tu bowiem tkwi źródło wszelkiego rodzajów błędów, które przenikają w umysły i wsączają się w struktury społeczeństwa jakby w jego żyły, wszystko krzyżują z niebezpieczeństwem dla jednostek
   i dla całego ludzkiego współżycia.
   7.
   A przecież Bóg obdarzył nas umysłem zdolnym do poznania prawdy naturalnej. Postępując za rozumem, idziemy za samym Bogiem, który jest jego twórcą oraz prawodawcą i przewodnikiem naszego życia. Jeśli zaś przez gnuśność, albo niegodziwość odwracamy się od dobrego używania rozumu, tym samym oddalamy się od Najwyższego Dobra i właściwej normy postępowania.
   8.
   Na pewno możemy, jak już wspomnieliśmy, dojść naszym rozumem do poznania prawdy
   naturalnej; ale do tego poznania nie wszyscy dochodzą łatwo, zwłaszcza gdy chodzi o dziedzinę religii i moralności, a jeśli takie poznanie osiągną, często nie jest ono wolne od domieszki błędów. Natomiast prawd, które przerastają naturalną zdolność rozumu, w żaden sposób nie możemy poznać
   bez pomocy i światła Bożego. Stąd Słowo Boże, które “mieszka w światłości nieprzystępnej” (1 Tm 6, 16) przez miłość i litość dla rodzaju ludzkiego “stało
   się ciałem i mieszkało między nami” (J 1,14), ażeby oświecić “każdego człowieka na ten świat przychodzącego” (J 1, 9) i doprowadzić go nie tylko do pełni prawdy, lecz także do cnoty i do wiecznego szczęścia. Dlatego wszyscy są obowiązani do przyjęcia nauki zawartej w Ewangelii.

   2. Prawda Ewangelii prowadzi do życia wiecznego

   9.Jak widać, chodzi tu o sprawę najważniejszą, nierozerwalnie związaną z naszym
   zbawieniem. Ci, co jak mówi Apostoł Narodów, “zawsze się uczą i nigdy nie dochodzą do znajomości prawdy” (2 Tm 3, 7), a umysłowi ludzkiemu odmawiają zdolności dojścia do jakiegokolwiek poznania pewnego i bezpiecznego, ci co odrzucają również wszelką prawdę przez Boga objawioną, konieczną do zbawienia.

   10. Ci bardzo daleko odchodzą od nauki Jezusa Chrystusa i od myśli Apostoła Narodów, który napomina do tego, byśmy wszyscy zeszli się “w jedności wiary i poznania Syna Bożego… Abyśmy już nie byli dziećmi chwiejącymi się, i nie byli unoszeni każdym wiatrem nauki, przez złość ludzką, przez chytrość, na oszukanie błędu. Ale żebyśmy czyniąc prawdę w miłości, przez wszystko rozrastali się w tego, który jest głową, w Chrystusa, z którego całe
   ciało złożone i złączone, przez wszystkie spojenia wzajemnego wspomagania, wedle sposobu działania odpowiedniego mierze każdego członka, pomnaża się i rośnie ku zbawieniu samego siebie w miłości” (Ef 4, 13- 16).

   3. Obowiązki prasy wobec prawdy
   11.
   Co się zaś tyczy tych wszystkich, którzy celowo ośmielają się atakować znaną prawdę, mówić, pisać i działać posługując się bronią kłamstwa, by zdobyć poklask ludzi prostych, urabiać według swego pojęcia młodzież, podatna jeszcze i nieuświadomioną, ci bez wątpienia nadużywają niewiedzy i niewinności bliźniego, oddają się całkiem nagannej działalności.
   12.
   Nie możemy tu powstrzymać się od tego, by w szczególniejszy sposób nie zachęcić do przedstawiania prawdy z pilnością, ostrożnością i roztropnością przede wszystkim tych wszystkich, którzy poprzez wydawane dziś w takiej liczbie książki, czasopisma i dzienniki, wywierają wielki wpływ na umysły czytelników zwłaszcza młodocianych, oraz na kształtowanie ich poglądów i ich obyczajów. Na nich spoczywa bardzo ciężki obowiązek wstrzymania się od propagowania kłamstwa, błędu, bezwstydu, a przedstawiania tylko prawdy i tego wszystkiego, co prowadzi nie do występku, lecz do dobra i cnoty.
   13.
   Z wielkim smutkiem widzimy, jak sprawdza się dzisiaj to,
   na co skarżył się już Nasz Poprzednik śp. Leon XIII: “że śmiało wślizguje się kłamstwo… w grubych tomach i w małych książkach, na lotnych kartkach dzienników i na reklamach teatralnych” (List “Saepenumero considerantes”, Acta Leonis, T. III, 1883, s. 26
   2); patrzymy również na “książki i czasopisma, które drukuje się dla wyśmiania cnoty i nadania pozorów uczciwości temu, co podłe” (List “Exeunte iam anno”, tamże, T. VIII, 1888, s. 396).

   4. Radio, Kino, Telewizja
   14.
   Do tego wszystkiego, jak dobrze wiecie Czcigodni Bracia i ukochani synowie, trzeba dzisiaj dodać radio, kino i telewizję, których widowiska mogą być oglądane nawet w obrębie ścian domowych. Te środki mogą podawać zachętę i podnietę do tego, co dobre, uczciwe, co prowadzi do chrześcijańskiego praktykowania cnoty. Lecz niestety te środki stają się nierzadko, zwłaszcza dla młodzieży, podnietą do złych obyczajów i do zepsucia, naprowadzaniem do błędu i do występnego życia.
   15.
   Ażeby więc stanowczo usunąć zły wpływ owych niebezpiecznych środków, wpływ, który coraz bardziej się poszerza, trzeba przeciwstawić im broń prawdy i uczciwości.

   Jest taki drugi kościół na ziemii?

2. Odpowiedz

   DelfInn

   27 sierpnia 2014 godz. 02:26

   3000 stron?? Ze zrozumieniem??? I jeszcze pewnie: zapamiętać????
   Raju… Mam nadzieję, że tak długiej zimy nie będzie :)))

   Dzięki:))

3. Odpowiedz

   circ

   27 sierpnia 2014 godz. 12:35

   ;-))) Jak to przeczytasz wybierzemy cię na prezydenta.

4. Odpowiedz

   circ

   28 sierpnia 2014 godz. 17:33

   rocznik “Człowiek w Kulturze” poświęcony klasycznemu rozumieniu filozofii i kultury.

   Wydawany jest przez Fundację “Lubelska Szkoła Filozofii Chrześcijańskiej”.

   Poniżej lista artykułów z dotychczasowo wydanych numerów:

   http://www.gilsonsociety.pl/czlowiek-w-kulturze/czlowiek-w-kulturze-wydanie-on-line-on-line-edition/

   Klikając na dany numer z lewej strony pojawi się lista arykułów w plikach PDF do darmowego wglądu.