Traktat Pandemiczny WHO czyli świat „ogłaszanych pandemii”

Cały ten proces, w ramach którego niewybrani delegaci negocjują warunki, które pozostawiają ludzi na łasce lekarzy, urzędników zdrowia publicznego i żandarmów odpowiedzialnych za egzekwowanie prawa, którzy będą wolni od jakichkolwiek kar za jakiekolwiek czyny popełnione w imię „dobra publicznego”, stoi w bezpośredniej sprzeczności i bezpośrednio narusza świadomą zgodę oraz stoi w bezpośredniej sprzeczności z wieloma ugruntowanymi, krajowymi i międzynarodowymi zasadami etyki lekarskiej.

−∗−

Opracowanie: AlterCabrio – ekspedyt.org

−∗−

Jak WHO planuje przejąć władzę nad światem

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ma zwołać 77. posiedzenie Światowego Zgromadzenia Zdrowia (WHA) w dniach 27 maja – 1 czerwca 2024r. w luksusowym hotelu InterContinental w Genewie w Szwajcarii.

To bezpośrednie spotkanie WHA, organu decyzyjnego WHO, zgromadzi wyższych przedstawicieli rządów, organizacji wielostronnych i sektora prywatnego w celu omówienia dwóch międzynarodowych instrumentów prawnych mających na celu zwiększenie autorytetu WHO w identyfikowaniu sytuacji kryzysowych dotyczących zdrowia i zarządzaniu nimi.

Obydwa dokumenty, (1) Poprawki do Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych z 2005r. (IHR) oraz (2) Traktat Pandemiczny, zwany przez WHO „ÇA+”, rozpatrywane łącznie w kontekście globalistycznego programu gotowości na pandemię, stanowią ambitną próbę w kierunku przejęcia władzy monopolistycznej w globalnym zarządzaniu zdrowiem.

Te dwa instrumenty, Traktat Pandemiczny i Poprawki do IHR, mają na celu współdziałanie i konsolidację wpływu WHO jako światowego „globalnego organu ds. zdrowia”. Jeśli zostaną przyjęte i zatwierdzone przez państwa członkowskie, propozycje te przyniosą znaczące zmiany w sposobie działania WHO.

Projekt poprawek do IHR określałby nowe uprawnienia WHO w sytuacjach zagrożenia zdrowia i poszerzyłby kontekst, w jakim można z nich korzystać. Jeśli projekt ÇA+ („traktat”) zostałby wdrożony, wspierałby biurokrację, finansowanie i zarządzanie, które leżą u podstaw rozszerzonych poprawek do IHR.

Pod pozorem podejścia pn. „Jedno zdrowie”, te propozycje i poprawki przyznałyby WHO szerokie uprawnienia pod kierownictwem jej dyrektora generalnego na arenie zarządzania zdrowiem i rozszerzyłyby zasięg WHO na obszary zarządzania gospodarką żywnościową, środowiskiem i kwestiami związanymi z alokacją zasobów krajowych.

Jeśli Poprawki do IHR i Traktat Pandemiczny zostaną wdrożone w tandemie, przyznają władzę administracyjną niewybranym i zwolnionym z odpowiedzialności biurokratom w WHO.

Te jednostronne, szeroko zakrojone decyzje z pewnością przyniosłyby korzyści tym, którzy pracują dla różnych partnerstw publiczno-prywatnych kontrolujących machinę finansową i polityczną WHO.

Chociaż istnieje niezliczona ilość powodów, dla których należy się sprzeciwiać temu najnowszemu przejęciu władzy przez WHO, poniższa lista przedstawia niektóre z głównych obaw i konsekwencji wynikających z poprawek do IHR i Traktatu Pandemicznego:

• Zmiana dotychczasowych przepisów IHR z niewiążących „porad” na prawnie wiążące regulacje;
  _
• Umożliwienie WHO ogłaszania stanu nadzwyczajnego w zakresie zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym (PHEIC), co może nakładać na rządy krajowe obowiązek „wprowadzenia” zamknięcia granic, izolacji osób, obowiązkowych badań lekarskich i szczepień;
  _
• Rozszerzenie uprawnień Dyrektora Generalnego WHO (DG) do jednostronnego ogłaszania stanu nadzwyczajnego w zakresie zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym (PHEIC);
  _
• Uprawnienia dyrektorów regionalnych do ogłaszania regionalnych stanów zagrożenia zdrowia publicznego;
  _
• Rozszerzenie definicji pandemii i sytuacji kryzysowych dotyczących zdrowia;
  _
• Utrzymywanie stale działającej administracji odnośnie gotowości na wypadek pandemii poprzez opracowanie „konwencji ramowej”, która ustanawiałaby nowy międzynarodowy organ ds. zdrowia kosztem 30 miliardów dolarów rocznie. Ten nowy globalny urząd określałby rolę WHO w opracowywaniu światowych „planów alokacji produktów zdrowotnych” (w tym szczepionek);
  _
• Wymaganie od państw członkowskich wspierania cenzury i ukrywania informacji, które sprzeciwiają się lub różnią od opinii i dyrektyw WHO;
  _
• Tworzenie szeroko zakrojonych systemów nadzoru zdrowotnego we wszystkich państwach członkowskich, które WHO będzie regularnie monitorować za pomocą mechanizmów administracyjnych;
  _
• Powierzenie WHO kontroli nad pewną ilością zasobów krajowych, w tym wymogami dotyczącymi wkładów w finansowanie struktur „budowania potencjału i pomocy technicznej”, w postaci części krajowych budżetów na opiekę zdrowotną, która byłaby przeznaczana na sytuacje kryzysowe dotyczące zdrowia zgodnie z definicją WHO;
  _
• Usunięcie klauzuli, że wymagane regulacje muszą być zgodne „z pełnym poszanowaniem godności, praw człowieka i podstawowych wolności osoby” i zastąpienie jej nową klauzulą, która brzmi: regulacje muszą być „oparte o zasady równości, inkluzywności, spójności i w zgodzie ze wspólnymi, choć zróżnicowanymi obowiązkami państw stron, z uwzględnieniem ich rozwoju społecznego i gospodarczego”;
  _
• Rozszerzenie możliwości WHO, z naciskiem na program pn. „Jedno Zdrowie”, który obejmuje szeroki zakres życia zdrowotnego, gospodarczego, społecznego i politycznego, które to mają wpływ na zdrowie i dlatego podlegają postanowieniom ogłaszanego międzynarodowego stanu nadzwyczajnego dla zdrowia.

Oprócz stworzenia wartego wiele miliardów dolarów samonapędzającego się przemysłu gotowości na pandemię, który będzie się finansował z ograbiania światowych podatników, ta ostatnia próba przejęcia władzy przez WHO i jej globalistycznych sponsorów stanowi podstawowe zagrożenie dla autonomii narodowej, medycznej i cielesnej oraz stanowi wyraźne i aktualne zagrożenie dla obywateli świata.

Cały ten proces, w ramach którego niewybrani delegaci negocjują warunki, które pozostawiają ludzi na łasce lekarzy, urzędników zdrowia publicznego i żandarmów odpowiedzialnych za egzekwowanie prawa, którzy będą wolni od jakichkolwiek kar za jakiekolwiek czyny popełnione w imię „dobra publicznego”, stoi w bezpośredniej sprzeczności i bezpośrednio narusza świadomą zgodę oraz stoi w bezpośredniej sprzeczności z wieloma ugruntowanymi, krajowymi i międzynarodowymi zasadami etyki lekarskiej, takimi jak:

Kodeks norymberski z 1947r.: „Zgoda podmiotu ludzkiego jest absolutnie niezbędna. Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych powrócił do tego zakazu niezamierzonych eksperymentów w swoim tekście z 1966 roku, który stwierdza: Nikt nie może być poddawany bez swojej zgody eksperymentom medycznym lub naukowym.”

Deklaracja genewska dla lekarzy z 1948r.: „Będę szanował autonomię i godność mojego pacjenta. Nie będę wykorzystywał mojej wiedzy medycznej do naruszania praw człowieka i swobód obywatelskich, nawet pod wpływem siły. Zachowam absolutny szacunek dla życia ludzkiego od poczęcia. Zdrowie mojego pacjenta będzie dla mnie najważniejsze.”

Deklaracja Genewska Światowego Towarzystwa Medycznego, która wiąże lekarza słowami: „Zdrowie mojego pacjenta będzie dla mnie najważniejsze”, a Międzynarodowy Kodeks Etyki Lekarskiej stanowi, że: „Lekarz powinien działać wyłącznie w interesie pacjenta przy udzielaniu opieki medycznej mogącej skutkować osłabieniem stanu fizycznego i psychicznego pacjenta.”

Raport Belmonta na temat dobrowolności, który stwierdza, że ​​„element świadomej zgody wymaga warunków wolnych od przymusu i nadmiernego nacisku. Przymus ma miejsce, gdy jedna osoba celowo przedstawia drugiej jawną groźbę wyrządzenia krzywdy w celu uzyskania zgody. Z kolei niewłaściwy wpływ ma miejsce poprzez oferowanie nadmiernej, nieuzasadnionej, niewłaściwej lub nieodpowiedniej nagrody lub innego rodzaju propozycję mającą na celu uzyskanie zgody.

Nieuzasadnione naciski zwykle mają miejsce, gdy osoby sprawujące władzę lub posiadające wpływy – zwłaszcza gdy w grę wchodzą możliwe sankcje – namawiają podmiot do podjęcia określonego działania”.

Powszechna Deklaracja UNESCO w sprawie Bioetyki i Praw Człowieka z 2005r.: „zapewnienie uniwersalnych ram dla zasad i procedur, które będą stanowić wskazówki dla państw w formułowaniu ich ustawodawstwa, polityki lub innych instrumentów w dziedzinie bioetyki [oraz] promowanie poszanowania godności ludzkiej i ochrony praw człowieka, zapewniając poszanowanie życia ludzkiego i podstawowych wolności, zgodnie z międzynarodowym prawem dotyczącym praw człowieka”.

Światowa Organizacja Zdrowia, agencja ONZ nieposiadająca krajowego nadzoru prawnego ani w ogóle odpowiedzialności prawnej, stara się zdobyć pozycję światowego dyktatora zdrowia, żądając od państw członkowskich reagowania na postrzegane zagrożenia za pomocą autokratycznych dekretów formułowanych i wydawanych przez WHO, które z pewnością przydadzą zysków i władzy swoim sponsorom korporacyjnym.

Nie dajcie się zwieść, niezależnie od nagłówków i zalet oferowanych przez WHO, czy będzie to nazywane „traktatem”, „porozumieniem” czy „układem”, praktycznym zamiarem i pożądanym skutkiem tego najnowszego autokratycznego ataku na nasze prawa jest stworzenie podstawy prawnej i finansowej na rzecz koordynowanego na szczeblu międzynarodowym systemu nadzoru biologicznego, który znacząco wzmocni autorytet Światowej Organizacji Zdrowia.

Historyczna nadrzędność działań przez przymus i ucisk obserwowane podczas kryzysu covid-19 stanowi wyraźne ostrzeżenie dla wszystkich i pokazuje, że WHO z pewnością podejmie próbę wykorzystania Traktatu Pandemicznego i poprawek do IHR, aby zdobyć władzę monopolistyczną poprzez globalny pakt zarządzania zdrowiem, który nieuchronnie poskutkuje ogólnoświatowym despotyzmem zdrowotnym.

Traktat Pandemiczny WHO, który tworzy świat „ogłaszanych pandemii” i ciągnących się „bezustannych lockdownów”, które odbiorą ludziom niezbywalne prawa człowieka i autonomię cielesną, musi zostać potępiony przez wszystkich obywateli świata i formalnie odrzucony przez wszystkie władze lokalne, stanowe, regionalne i rządy krajowe na świecie.

______________

How the WHO Plans to Take Over the World, HFDF Team, March 20, 2024

−∗−

Warto porównać:

Żądanie wyjścia Polski z WHO. Czy sejm ratyfikuje tajny traktat pandemiczny?
Konferencja prasowa pod Kancelarią Prezesa Rady Ministrów w Warszawie, zorganizowana przez Stowarzyszenie Nauczycieli i Pracowników Oświaty “Nauczyciele dla Wolności”. Sprzeciw Polaków wobec planów Światowej Organizacji Zdrowia (WHO). Stowarzyszenie “Nauczyciele dla […]

______________

PHEIC czyli „stan zagrożenia zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym”
Podobnie jak „zgonem covidowym” była każda osoba, która zmarła „z jakiejkolwiek przyczyny po pozytywnym wyniku testu na covid”, tu też stosuje się język, który może na nowo zdefiniować niemal każdą […]

______________

„Traktat Pandemiczny” czyli kto ma klucze do WHO
„Traktat Pandemiczny”, który unieważnia lub uchyla decyzje rządów krajowych lub lokalnych, przekazałby ponadnarodowe uprawnienia niewybieralnemu biurokracie lub „ekspertowi”, który mógłby z nich korzystać całkowicie według własnego uznania i w oparciu […]

−∗−