Leksykon gadziego języka, czyli jak zastąpić żargon lewicy językiem ludzi normalnych

“Skuteczność antykultury wynika z zacierania lub odwracania znaczenia pojęć utrwalonego w języku kultury. W rezultacie antykultura i kultura używając tych samych pojęć i posługując się tym samym językiem, mówią zupełnie coś innego”. (K.K.)

Dlaczego prawica w Polsce używa coraz częściej plugawego języka lewicy w sytuacji opisu rzeczywistości oraz podczas dyskusji, ułatwiając tym samym indoktrynację społeczeństwa przez zwiększenie zamętu semantycznego i aksjologicznego?

Jak sobie radzić z gadzim językiem? Mechanizm działania kłamstwa

Sposób jest pozornie prosty: wystarczy zastąpić sztuczne słowa i wyrażenia pojęciami prawdziwymi. Trzeba to jednak uczynić, znając pierwotne znaczenie zawłaszczonych przez lewicę słów i wyeliminować neologizmy.

Poniżej zamieściłem podręczny słownik zawierający przykłady z gadziego języka wraz z towarzyszącymi mu odpowiednikami ludzkiej mowy.

Lewicowy FAŁszyzm polega na kilku prostych chwytach.

1. Pierwszym z nich jest tworzenie sztucznych słów i przypisanie im fałszywego znaczenia.

2. Drugim jest przerwanie asocjacji danego pojęcia z realnym desygnatem – budowanie fałszywych skojarzeń.

3. Trzecim jest wprowadzenie cenzury polegającej na zakazie używania słów opisujących lewicową patologię

Słownik

 

Poprawność polityczna (1) –  polityczna uległość bazująca na komunistycznej poprawności w duchu antykulturowego marksizmu, polityczna nikczemność, polityczna głupkowatość.

Już samo słowo „poprawność” budzi sprzeciw, bo chodzi o rzecz całkowicie inną: o niepoprawność logiczną i etyczną –  o nienormalność.

W języku ludzkim wyrażenie ma następujące odpowiedniki: polityczna uległość, komunistyczna poprawność, polityczna nikczemność, lub używane w innym kontekście: polityczna głupkowatość.

 

Orientacja seksualna – dezorientacja seksualna, dewiacja.

 

Unia Europejska – Unia posteuropejska, Unia antyeuropejska.

 

Społeczeństwo otwarte – Społeczeństwo bezbronne, ogłupione.

 

Faszysta – “według neomarksistów osoba przejawiająca tendencję do konserwatywnego myślenia” /Krzysztof Karoń/. Twórcą “skali F – faszyzmu” był neomarksista Adorno. W rzeczywistości faszyzm według swojego twórcy Mussoliniego opiera się na następującym ideologicznym założeniu:  wszystko w państwie, nic bez państwa, nic przeciwko państwu.

 

Gej (sztuczne słowo mające zdjąć odium obrzydliwości z homoseksualizmu)w normalnym języku odpowiednikami są: pederasta, homoseksualista, w innym kontekście – sodomita.

 

Skrajna prawica, radykalna prawica – skrajna normalność –  ugrupowania polityczne lub środowiska odwołujące się do dekalogu.

Różnica pomiędzy radykalną a umiarkowaną prawicą opiera się głównie na tym, że ta druga (umiarkowana) wykazuje się daleko zaawansowanym umiarkowaniem w myśleniu i działaniu, sprawiającym wrażenie poważnego niedostatku.

 

Pracownik seksualny (sex worker) – prostytutka

 

Homofobia – Lewica nazywa w ten sposób spontaniczny odruch obrzydzenia estetycznego i moralnego zgorszenia. Nie podaję tłumaczenia ponieważ wyrażenie jest sztuczne i powinno zniknąć z ludzkiej mowy.

 

Inne fobie – najbardziej dobitnym przykładem jest występująca analogicznie – kurwofobia, czyli moralna ocena prostytucji.

 

Tolerancja – przykład słowa oderwanego od swojego desygnatu opartego na marksistowskiej tolerancji represywnej. W rozumieniu komunistycznym oznacza promocję patologii i nietolerancję dla normalności. Nie podaję “tłumaczenia” ponieważ temu słowu należy przywrócić prawdziwe znaczenie.

 

Agencja towarzyska – burdel, dom publiczny

 

Edukacja seksualna – w praktyce jest to pornoedukacja. Niedowiarkom polecam filmy z przykładami tego procederu. Pornoedukacja służy niszczeniu osobowości dziecka, mającego na celu stworzenie ludzi- zwierząt jako bazy zasilającej rewolucję i przyszłych niewolników. Osoby takie nie są potem zdolne do założenia normalnej rodziny, a nawet pracy.

 

Bezstresowe wychowanie – związane z  wychowaniem permisywnym. “Permisywizm zakłada, że zakazy obyczajowe są niepotrzebne lub szkodliwe, a działania jednostek nie powinny być oceniane pod kątem obyczajności czy norm społecznych”. Normalne wychowanie nie jest wolne od stresu, systemu kar i nagród oraz oparte jest na wykształceniu racjonalnego mechanizmu autoprzymusu do nauki i pracy.

 

Lewak – Uznając postulat Krzysztofa Karonia, aby nazywać rzecz po imieniu, skłaniam się, aby wysunąć postulat używania adekwatnego słowa – komunista z zaznaczeniem, że cześć osób wyznających ideologię komunistyczną jest zainfekowanym mięsem armatnim lewicy, które ma nikłe pojęcie o samym marksizmie. Osoby które wyznają poglądy nazistowskie są po prostu neonazistami, a osoby głoszące ideologię komunistyczną – neomarksistami, komunistami.

 

A teraz przykład słowa, które jest używane przez użytecznych idiotów z prawicy politycznej i mediów quasi prawicowych. Tym słowem jest opozycja lub opozycja totalna. Wyrażenie to jest nagminnie używane w połączeniu z partiami politycznym typu PO, N et consortes. Tymczasem żadna z wymienionych partii nie spełnia kryterium bycia opozycją, a obdarzanie ich tym mianem legitymizuje ich istnienie, uwiarygodnia w oczach prawej opinii publicznej jako zło konieczne na które trzeba się zgodzić. Praktyka ta wkomponowuje targowicę (postkomunistów, neokomunistów, złodziei i zdrajców) w system demokracji bez wartości, utrwalając w ten sposób porządek okrągłostołowy.

_____________________________________________________________________________________________________________

1) political correctness

Powstała na zachodzie jako produkt marksizmu antykulturowego. Rozwijała się w  tzw. szkole frankfurckiej – Instytucie Badań Społecznych.

Etapy:

Lata 30.: powstaje „teoria krytyczna” – idea permanentnej krytyki instytucji społeczeństwa zachodniego. W latach 50. i  60. Herbert Marcuse dokonał przekładu marksizmu na kategorie kulturowe i wprowadził go jako ideologiczny fundament do nowej lewicy. Ostatecznie political correctness pojawiła się w lewicowych środowiskach uniwersyteckich na przełomie lat 80. i 90. XX w. stawiając sobie za cel eliminowanie postaw racjonalnych i moralnych. Postulatem było wyprodukowanie nowego „nierobotniczego” – uciskanego, prześladowanego proletariatu, złożonego z mniejszości moralnych, seksualnych, rekrutowanie nowych rewolucjonistów spośród ludzi “normalnych inaczej”. Powstały studia ”gejowskie”, studia „murzyńskie”, studia „kobiece”, przekształcone potem w tzw. gender studies.

 

 

O autorze: CzarnaLimuzyna

Wpisy poważne i satyryczne