Coraz czarniejsze chmury nadciągały nad Klasztor. Garstka Braciszków, która jeszcze w Klasztorze pozostała na zimnej posadzce leżąc modły przebłagalne w intencji opamiętania dla Ojca Markusa pod niebiosa zanosiła. Nawet były opat Czarny Bentley, choć proch już dawno ze swoich sandałów w klasztornej bramie strzepując… powracał, coby egzorcyzmy skuteczne nad Klasztorem czynić…
Dziwne to rzeczy się od niedawna w Klasztorze działy…obok najważniejszej ikony Najprzewielebniejszej Mateczki Circostance z gronostajem co rusz nowe się pojawiały…a to ikona Dalajlamy z gronostajem, a to znowu Mahometa z łasiczką…wszystkie własnoręcznie ręką ojca Markusa kreślone…co wieczór na ołtarzu ekumenicznym dwa kadzidła zapalone regularnie bywały…z jednego woń czosnku ukraińskiego subtelnie się unosiło, a drugie o woni saudyjskiego kebaba dla równowagi ekumenicznej miało być równoważone.
Braciszkowie szemrali w klasztornym refektarzu, że duch opętania dotknął ojca Markusa, niemniej w bezsilności swojej nic począć nie mogli. Prosili i błagali, coby ojciec Markus od herezji odstąpił…ale wszystkie działania na próżno by się zdać wydawały…
Złośliwi Braciszkowie, co tak w zasadzie habity swe na kołkach tymczasowo pozawieszali szemrali, że wielka tęsknota za Najprzewielebniejszą Mateczką Circostance okrutnie ojca Markusa trawi i to ona niejako do obłędu go doprowadza.
Sam ojciec Markus w celi się swojej na długie godziny zamykając święte ognie palił, coby bałwochwalczy kult cargo za Najprzewielebniejszą regularnie odprawiać…
Co rusz nowe odezwy Braciszków zatroskanych o losy Klasztoru się pojawiały…prośby przebłagalne pod próg celi ojca Markusa, coby choć wspólnie budowany Klasztor ocalił zanim z tabliczką na szyi z napisem “obłąkany” w morskie odmęty za Mateczką Najprzewielebniejszą wyskoczy regularnie co noc zanoszone były.
Na nic się to jednak zdawało…ojciec Markus trwał w swojej wizji nieprzerwanie…twierdził, że nawet choćby się Klasztor Sancte Escobarem nazywać miał, czy choćby Latającym Holendrem złośliwi go zwali, to jednak do niego należy wrzucenie ostatniego kawałka bukowego drewna do dogasającego klasztornego kominka…CDN
Jesteś niezawodny. Wystarczy, że zajrzę do Twojego wpisu i już wiem, co dzieje się na portalu ;-)
Uśmiałem się, szczególnie z drugiego akapitu.
Pamiętam, że w pewnym zakątku scriptorium wisiała miniaturka przedstawiająca zwycięstwo Karola Młota nad muzułmańskim najeźdźcą w 732 roku, w bitwie pod Poitiers.
Muszę sprawdzić, czy jeszcze wisi…
Świetny odcinek.
Trybeus, odezwij się do mnie na priw bialipatrioci@wp.pl Pozdrawiam!
bialipatrioci14@wp.pl