Zdrada

Cytat dnia

Judasz, tragiczny bohater dzisiejszej Ewangelii, przyjął ów kawałek chleba i zaraz wyszedł. A była noc. Noc, która panowała nad Jerozolimą, nie była jednak ciemniejsza od tej, która zawładnęła nim samym. Uczeń wyrusza, aby zdradzić swojego Mistrza. Nie jest to tylko jego historia. Każdy z nas dopisał do niej przynajmniej kilka rozdziałów. Święty Jan pisze: Bóg jest światłością i nie ma w Nim żadnej ciemności. Jeżeli mówimy, że trwamy z Nim w łączności, a chodzimy w ciemności, kłamiemy i nie postępujemy zgodnie z prawdą (1 J 1, 5-6).

Słowo Boże

Wielki Wtorek

Wielki Post, J 13, 21-33. 36-38

► Posłuchaj!

Jezus chce dzielić się z nami swoim życiem i miłością. Jednak czujemy, że nasze serce często Go zdradza. Módl się, aby stworzył w tobie serce wierne, aby twoje czyny i życie były zgodne z twoją wiarą i modlitwą.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Jana
J 13, 21-33. 36-38
Jezus w czasie wieczerzy z uczniami swymi doznał głębokiego wzruszenia i tak oświadczył: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeden z was Mnie zdradzi». Spoglądali uczniowie jeden na drugiego niepewni, o kim mówi. Jeden z uczniów Jego, ten, którego Jezus miłował, spoczywał na Jego piersi. Jemu to dał znak Szymon Piotr i rzekł do niego: «Kto to jest? O kim mówi?» Ten oparł się zaraz na piersi Jezusa i rzekł do Niego: «Panie, kto to jest?» Jezus odpowiedział: «To ten, dla którego umaczam kawałek chleba i podam mu». Umoczywszy więc kawałek chleba, wziął i podał Judaszowi, synowi Szymona Iskarioty. A po spożyciu kawałka chleba wszedł w niego szatan. Jezus zaś rzekł do niego: «Co chcesz czynić, czyń prędzej». Nikt jednak z biesiadników nie rozumiał, dlaczego mu to powiedział. Ponieważ Judasz miał pieczę nad trzosem, niektórzy sądzili, że Jezus powiedział do niego: «Zakup, czego nam potrzeba na święto», albo żeby dał coś ubogim. A on po spożyciu kawałka chleba zaraz wyszedł. A była noc. Po jego wyjściu rzekł Jezus: «Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy. Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Będziecie Mnie szukać, ale jak to Żydom powiedziałem, tak i teraz wam mówię, dokąd Ja idę, wy pójść nie możecie». Rzekł do Niego Szymon Piotr: «Panie, dokąd idziesz?» Odpowiedział mu Jezus: «Dokąd Ja idę, ty teraz za Mną pójść nie możesz, ale później pójdziesz». Powiedział Mu Piotr: «Panie, dlaczego teraz nie mogę pójść za Tobą? życie moje oddam za Ciebie». Odpowiedział Jezus: «Życie swoje oddasz za Mnie? Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Kogut nie zapieje, aż ty trzy razy się Mnie wyprzesz».

Jezus i uczniowie siedzą wokół stołu, spożywają wieczorny posiłek, który tak naprawdę jest ucztą miłości. To poruszający moment, także dla Jezusa. Ten klimat bliskości i podniosłości rozdziera brzmienie zaskakującego zdania: „jeden z was mnie zdradzi”. Jak przeżywasz ten moment? Jakie rodzą się w tobie uczucia?

Dla Jezusa bardzo bolesna była obecność świadomie oszukującego Go Judasza. Poprosił go więc, by szybko ujawnił swoje intencje i zrobił to, co zaplanował: „Co masz czynić, czyń prędzej!” Czy ukrywasz przed Bogiem złe myśli, które rodzą się w twoim sercu? Jakich myśli, o których wiesz, że ranią Boga, wciąż nie masz siły porzucić?

Piotr, podobnie jak Judasz, ukrywał swoje lęki i miał wobec Jezusa nieczyste serce. On jednak nie wiedział o tym. Łudził się, że zna siebie i potrafi być wierny. Bóg widzi to, co znajduje się w twoim sercu, nawet jeśli ty jeszcze sobie tego nie uświadamiasz. On zna cię lepiej niż ty znasz siebie.

W dzisiejszej modlitwie poproś Pana, aby opowiedział ci więcej o tobie samym. Proś, aby dał ci poznać to, co On wie o tobie. Wysłuchaj Go uważnie.

 

Gdyby nie łaska Boża…

PIERWSZE CZYTANIE (Iz 49,1-6)
Zbawienie dotrze aż do krańców ziemiCzytanie z Księgi proroka Izajasza.Posłuchajcie mnie, wyspy; ludy najdalsze, uważajcie: Pan mnie powołał już z łona mej matki, od jej wnętrzności wspomniał moje imię. Ostrym mieczem uczynił me usta, w cieniu swej ręki mnie ukrył. Uczynił ze mnie strzałę zaostrzoną, utaił mnie w swoim kołczanie.
I rzekł mi: „Tyś sługą moim, Izraelu, w tobie się rozsławię”. Ja zaś mówiłem: „Próżno się trudziłem, na darmo i na nic zużyłem me siły. Lecz moje prawo jest u Pana i moja nagroda u Boga mego”. Wsławiłem się w oczach Pana, Bóg mój stał się moją siłą.
A teraz przemówił Pan, który mnie ukształtował od urodzenia na swego sługę, bym nawrócił do Niego Jakuba i zgromadził Mu Izraela. A mówił: „To zbyt mało, iż jesteś mi sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i sprowadzenia ocalałych z Izraela! Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie dotarło aż do krańców ziemi”.Oto słowo Boże.PSALM RESPONSORYJNY (Ps 71,1-2.3-4a.5-6ab.15 i 17)

Refren: Będę wysławiał Twoją sprawiedliwość.

W Tobie, Panie, ucieczka moja, *
niech wstydu nie zaznam na wieki.
Wyzwól mnie i ratuj w Twej sprawiedliwości, *
nakłoń ku mnie swe ucho i ześlij ocalenie.

Bądź dla mnie skałą schronienia *
i zamkiem warownym, aby mnie ocalić,
bo Ty jesteś moją opoką i twierdzą. *
Boże mój, wyrwij mnie z rąk niegodziwca.

Bo Ty, mój Boże, jesteś moją nadzieją, *
Panie, Tobie ufam od lat młodości.
Ty byłeś moją podporą od dnia narodzin, *
od łona matki moim opiekunem.

Moje usta będą głosiły Twoją sprawiedliwość +
i przez cały dzień Twoją pomoc, *
bo nawet nie znam jej miary.
Boże, Ty mnie uczyłeś od mojej młodości *
i do tej chwili głoszę Twoje cuda.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków.

Witaj, nasz Królu, posłuszny woli Ojca,
jak cichego baranka na zabicie
zaprowadzono Ciebie na ukrzyżowanie.

Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków.

EWANGELIA (J 13,21-33.36-38)

Zapowiedź zdrady Judasza i zaparcia się Piotra

Słowa Ewangelii według świętego Jana.

Jezus w czasie wieczerzy z uczniami swoimi doznał głębokiego wzruszenia i tak oświadczył: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeden z was Mnie zdradzi”. Spoglądali uczniowie jeden na drugiego niepewni, o kim mówi.
Jeden z uczniów Jego, ten, którego Jezus miłował, spoczywał na Jego piersi. Jemu to dał znak Szymon Piotr i rzekł do niego: „Kto to jest? O kim mówi?” Ten oparł się zaraz na piersi Jezusa i rzekł do Niego: „Panie, kto to jest?”
Jezus odpowiedział: „To ten, dla którego umaczam kawałek chleba i podam mu”. Umoczywszy więc kawałek chleba, wziął i podał Judaszowi, synowi Szymona Iskarioty. A po spożyciu kawałka chleba wszedł w niego szatan.
Jezus zaś rzekł do niego: „Co chcesz czynić, czyń prędzej”. Nikt jednak z biesiadników nie rozumiał, dlaczego mu to powiedział. Ponieważ Judasz miał pieczę nad trzosem, niektórzy sądzili, że Jezus powiedział do niego: „Zakup, czego nam potrzeba na święta”, albo żeby dał coś ubogim. On zaś po spożyciu kawałka chleba zaraz wyszedł. A była noc.
Po jego wyjściu rzekł Jezus: „Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. Jeżeli Bóg został w Nim chwałą otoczony, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy. L Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Będziecie Mnie szukać, ale jak to Żydom powiedziałem, tak i wam teraz mówię, dokąd Ja idę, wy pójść nie możecie”.
Rzekł do Niego Szymon Piotr: „Panie, dokąd idziesz?”
Odpowiedział mu Jezus: „Dokąd Ja idę, ty teraz za Mną pójść nie możesz, ale później pójdziesz”.
Powiedział Mu Piotr: „Panie, dlaczego teraz nie mogę pójść za Tobą? Życie moje oddam za Ciebie”.
Odpowiedział Jezus: „Życie swoje oddasz za Mnie? Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Kogut nie zapieje, aż ty trzy razy się Mnie wyprzesz”.

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ
Noc naszej zdrady
 
Judasz, tragiczny bohater dzisiejszej Ewangelii, przyjął ów kawałek chleba i zaraz wyszedł. A była noc. Noc, która panowała nad Jerozolimą, nie była jednak ciemniejsza od tej, która zawładnęła nim samym. Uczeń wyrusza, aby zdradzić swojego Mistrza. Nie jest to tylko jego historia. Każdy z nas dopisał do niej przynajmniej kilka rozdziałów. Święty Jan pisze: Bóg jest światłością i nie ma w Nim żadnej ciemności. Jeżeli mówimy, że trwamy z Nim w łączności, a chodzimy w ciemności, kłamiemy i nie postępujemy zgodnie z prawdą (1 J 1, 5-6). Noc naszej zdrady może jednak zostać oświetlona światłem Chrystusa. Bóg jest światłością, a my, Jego uczniowie, jesteśmy wezwani do tego, aby światłością tą rozświetlić nasze własne drogi (por. Ps 119, 105).

Jezu, Światłości świata, przyjdź nam z pomocą i rozprosz mroki, które zaciemniają nasz umysł i serce.
Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2017”
Autorzy: o. Daniel Stabryła OSB, o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła

O autorze: Słowo Boże na dziś