Cytat dnia
______________________________________________________________________________________________________________
Słowo Boże
św. Bernarda, opata i doktora Kościoła
Mt 23,1-12
W dzisiejszej Ewangelii Jezus zachęca nas do pokory. Radzi, abyśmy w naszym życiu kierowali się mądrością Bożą, a nie własną, nawet w tych dziedzinach, w których czujemy się fachowcami.
Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Mateusza
Mt 23, 1-12
Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: «Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą. Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi. Otóż wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy braćmi jesteście. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus. Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony».
Jezus zaczyna od rzeczy najważniejszej – od naszego ducha. Mówi o faryzeuszach i innych nauczycielach religii, „znających się” na Bogu. W ten sposób Jezus walczył o ich nawrócenie. Jakie jest twoje nastawienie do Kościoła hierarchicznego. Czy modlisz się za osoby konsekrowane, aby były dobrymi świadkami Bożej miłości?
Następnie Jezus mówi o rodzinie – „nikogo na ziemi nie nazywajcie Ojcem”. To jest dziedzina fachowości zdecydowanie bliżej nas, bo każdy jest czyimś ojcem, bratem, żoną, córką. I doskonale wiemy – jak to powinno wyglądać, a jakie błędy popełniają inni. Jednak Chrystus i tu zaleca nam pokorę. I odsyła do Ojca, który jest w niebie. Czy uczysz się od Boga Ojca tego, jak masz postępować w swoim domu? Jak kochać, przebaczać, poświęcać swoje dobro, ale też wymagać i karcić?
Na koniec Jezus porusza kwestię bycia mistrzami. Każdy z nas jest fachowcem w jakiejś dziedzinie – buduje, sprzedaje, programuje, leczy, sprząta, uprawia rolę… Ile jest w tobie pokory w codziennym życiu względem złożoności świata, nieprzewidywalności losów, ograniczeń własnego umysłu?
Złóż ciężar odpowiedzialności za swoje życie w ręce jedynej Osoby, która może go udźwignąć i ma nad nim władzę – Boga.
______________________________________________________________________________________________________________
„Katedrą Mojżesza” Jezus nazwał tradycję uczonych w Piśmie przekonanych o ich pochodzeniu z nauczania samego Mojżesza. Uważali się oni za Jego następców w swoim pokoleniu. Jezus wielokrotnie wykazał różnice między Prawem Mojżesza, a ich tradycją. Czas przeszły wskazuje, że ich autorytet należy już do przeszłości.
Uczniowie mają poznawać Prawo i stosować się do niego, nawet wtedy, gdy nauczyciele sami nie czynią, tego, czego wymagają od innych.
Nie mają naśladować ich uczynków: przyciągania uwagi ludzi przez dodatkowe zmiany ubioru, kierowania się na pierwsze miejsca w świątyni, w synagogach i przy stołach, oczekiwania na pozdrowienia ze strony przechodniów. Nie mają naśladować uczynków, które nauczyciele religijni dodali do tego, co Bóg objawił w Prawie.
Przywódcy i nauczyciele religijni zastosowali do siebie tytuły, które przysługiwały tylko Bogu: Ojciec, Nauczyciel, Przewodnik, Mistrz. Jezus ostrzega: tylko Bóg jest godny przyjmować takie wyrazy szacunku – wszyscy uczniowie są sobie równi.
Uczniowie mają tylko jednego Nauczyciela, Boga Ojca i Jezusa, Mesjasza. Uczniowie nie mają przyjmować tytułu „Rabbi” („mój wielki”), bo nie są nauczycielami, lecz świadkami Jezusa.
Uczniowie mają tylko jednego duchowego Ojca, Tego w niebie. Oni uwierzyli, że to On posłał swojego Syna i stali się przez wiarę umiłowanymi dziećmi Boga. Oni nie będą dla nikogo ojcami, lecz tylko sługami Jego i ludzi.
Uczniowie mają tylko jednego „Przewodnika, Mistrza” – Jezusa. Tylko On wie jak człowiek może się zbawić, tylko On może przeprowadzić każdego człowieka przez życie, śmierć i zmartwychwstanie. Ani uczniowie ani inni ludzie nie mają wiedzy i mocy, by to wszystko uczynić. Przez całe życie uczą się tylko u Niego. Inni nauczyciele spełniają swą funkcję jedynie przejściowo.
Uczniowie Jezusa nie muszą budować swojej wielkości, by być owocnymi świadkami i sługami Jezusa Chrystusa.
_____________________________________________________________________________________________________________
Liturgia słowa na dziś
PIERWSZE CZYTANIE (Ez 43,1-7a)
Chwała Boża wraca do świątyni
Czytanie z Księgi proroka Ezechiela.
Anioł poprowadził mię ku bramie, która skierowana jest na wschód. I oto chwała Boga Izraela przyszła od wschodu, a głos Jego był jak szum wielu wód, a ziemia jaśniała od Jego chwały. Było to widzenie równe temu, które oglądałem wtedy, gdy przyszedł, by zniszczyć miasto, widzenie równe temu, które oglądałem nad rzeką Kebar. I upadłem na twarz.
A chwała Pana weszła do świątyni przez bramę, która skierowana była ku wschodowi. Wtedy uniósł mię duch i zaniósł mię do wewnętrznego dziedzińca. A oto świątynia pełna była chwały Pana.
I usłyszałem, jak ktoś mówił do mnie od strony świątyni, podczas gdy ów mąż stał jeszcze przy mnie. Rzekł do mnie: „Synu człowieczy, to jest miejsce tronu mojego, miejsce podstawy dla mych stóp, gdzie chcę na-wieki mieszkać pośród Izraelitów”.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 85,9ab-10.11-12.13-14)
Refren: Na ziemi naszej Bóg zamieszka w chwale.
Będę słuchał tego, co mówi Pan Bóg: *
oto ogłasza pokój ludowi i świętym swoim. Zaprawdę bliskie jest Jego zbawienie
dla tych, którzy się Jego boją *
i chwała zamieszka w naszej ziemi.
Łaska i wierność spotykają się ze sobą, *
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
Wierność z ziemi wyrośnie, *
a sprawiedliwość spojrzy z nieba.
Pan sam obdarzy szczęściem, *
a nasza ziemia wyda swój owoc.
Przed Nim będzie kroczyć sprawiedliwość, *
a śladami Jego kroków zbawienie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 13,9a)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jeden jest ojciec wasz w niebie
i jeden jest wasz Nauczyciel, Chrystus.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 23,1-12)
Kto się wywyższa, będzie poniżony
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
Jezus przemówił do tłumów i do swoich uczniów tymi słowami:
„Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą. Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsce na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynku i żeby ludzie nazywali ich Rabbi.
Otóż wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy braćmi jesteście. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus.
Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony”.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Być sługą
Jezus pod adresem uczonych w Piśmie i faryzeuszy, czyli tych, którzy cieszyli się wielkim szacunkiem i autorytetem w Izraelu, wypowiada słowa ostrej krytyki. Gani tych, którzy miejsce Mojżesza zajęli, ponieważ ich postępowanie nie było zgodne z nauczaniem. Duże wymagania stawiali innym ludziom, ale sami tworzyli dla siebie odpowiednie przepisy, dzięki którym łatwo mogli sobie od nich udzielać dyspensy. Do obłudnego postępowania dochodziły jeszcze religijność na pokaz, pragnienie zaszczytów i uznania. Zgoła inaczej ma postępować uczeń Chrystusa. Nie może pragnąć tytułów i zaszczytnych stanowisk. Nie może się wynosić, lecz ma iść tą samą drogą, co jego Mistrz, który choć jest Bogiem, stał się sługą wszystkich.
Chryste, Mistrzu, często na kartach Ewangelii przypominasz mi, że kto się wywyższa, będzie poniżony. Naśladuję Cię w Twoim uniżeniu, objawiającym naszego Ojca, który jest w niebie.
Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2016”/ks.Mariusz Szmajdziński/Edycja Świętego Pawła
_____________________________________________________________________________________________________________
Ewangelia: Najlepszy Nauczyciel
Mieczysław Łusiak SJ
Dodaj komentarz