Cytat dnia
______________________________________________________________________________________________________________
Słowo Boże
Mt 13, 44-46
Co jest dla ciebie naprawdę ważne? Gdzie znajduje się twój skarb? Ku czemu zwraca się twoje serce? W dzisiejszej Ewangelii Bóg zadaje ci takie pytania. Kto wie, może uda ci się na nie odpowiedzieć?
Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Mateusza
Mt 13, 44-46
Jezus powiedział do tłumów: «Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę. Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do kupca poszukującego pięknych pereł. Gdy znalazł jedną, drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją».
Dzisiejsza przypowieść jest godna niezwykłej uwagi. Trzeba umieć ukryć swój skarb, umieć go zachować i pielęgnować. Wiarę pielęgnuje się jak perłę. Człowiek modlący się nie zamierza poprawiać planów Bożych, co więcej nie zamierza też tych planów komentować. Zażyłość z Bogiem przez modlitwę i poddanie się Jego woli chroni człowieka przed degradacją. Dlatego mówi się, że granicę między wiarą i niewiarą wyznacza modlitwa.
Człowiek, który się modli, jest wierzący, a człowiek, który się nie modli, jest niewierzący, ponieważ modlitwa polega na nawiązaniu z Bogiem kontaktu. To umiejętność rozmawiania z Nim w sposób konkretny. Oznacza to, że kto się modli, rzeczywiście rozmawia z Bogiem i w konkretach realizuje Boże Słowa.
W takiej perspektywie życie chrześcijańskie polega na współpracy z Bogiem. Papież Franciszek słusznie zauważył, że wzajemna współpraca ma szansę powodzenia wtedy, kiedy człowiek pokazuje swoim życiem, że Bóg jest dla niego osobą najważniejszą, skarbem i perłą, których nie można stracić.
Warto teraz poprosić Boga o serce hojne i wolne od chciwości. Aby móc zwrócić się jeszcze bardziej ku temu, co jest naprawdę ważne.
Liturgia słowa na dziś
PIERWSZE CZYTANIE (Jr 15,10.16-21)
Rozpacz i nawrócenie się proroka
Czytanie z Księgi proroka Jeremiasza.
Biada mi, matko moja, żeś mnie porodziła, męża skargi i niezgody dla całego kraju. Nie pożyczam ani nie daję pożyczki, a wszyscy mi złorzeczą.
Ilekroć otrzymywałem Twoje słowa, pochłaniałem je, a Twoje słowo stawało się dla mnie rozkoszą i radością serca mego. Bo imię Twoje zostało wezwane nade mną, Panie, Boże Zastępów.
Nigdy nie zasiadałem w wesołym gronie, by się bawić. Pod Twoją ręką siadałem samotny, bo napełniłeś mnie gniewem. Dlaczego mój ból nie ma granic, a rana moja jest nieuleczalna, niemożliwa do uzdrowienia? Jesteś więc dla mnie zupełnie jak zwodniczy strumień, niepewna woda.
Dlatego to mówi Pan: „Jeśli się nawrócisz, dozwolę, byś znów stanął przede Mną. Jeśli zaś będziesz wykonywać to, co szlachetne, bez jakiejkolwiek podłości, będziesz jakby moimi ustami. Wtedy oni się zwrócą ku tobie, ty się jednak nie będziesz ku nim zwracał. Uczynię z ciebie dla tego narodu niezdobyty mur ze spiżu. Będą walczyć z tobą, lecz cię nie zwyciężą, bo jestem z tobą, by cię wspomagać i uwolnić, mówi Pan. Wybawię cię z rąk złoczyńców i uwolnię cię z mocy gwałtowników”.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 59,2-3.4-5a.10-11.17)
Refren: Bóg jest ucieczką w dniu mego ucisku.
Od nieprzyjaciół moich wyzwól mnie, mój Boże, *
broń mnie od tych, co na mnie powstają.
Wybaw mnie od złoczyńców *
i od mężów krwawych.
Bo oto czyhają na moje życie, *
spiskują przeciw mnie mocarze,
a we mnie nie ma zbrodni ani grzechu, Panie, *
bez mojej winy tu biegną, by mnie napastować.
Na Ciebie będę baczył, Mocy moja, *
bo Ty, o Boże, jesteś moją warownią.
Wychodzi mi naprzeciw Bóg w swej łaskawości, *
Bóg sprawia, że mogę patrzeć na klęskę swych wrogów.
A ja opiewać będę Twoją potęgę *
i rankiem będę się weselić z Twojej łaskawości.
bo stałeś się dla mnie warownią *
i ucieczką w dniu mego ucisku.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 6,63b.68b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem,
Ty masz słowa życia wiecznego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 13,44-46)
Przypowieści o skarbie i perle
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
Jezus powiedział do tłumów:
„Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę.
Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do kupca poszukującego pięknych pereł. Gdy znalazł jedną, drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją”.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Perła
To jedna z piękniejszych przypowieści Jezusowych o Królestwie Niebieskim. Ewangeliczny kupiec jest przykładem człowieka wytrwale poszukującego tego, co najbardziej wartościowe. Dla tej jednej drogocennej perły, która zajaśniała przed jego oczami, nie wahał się poświęcić wszystkiego. Całym sercem przylgnął on do tego, co znalazł, bo gdzie jest twój skarb, tam będzie też twoje serce (Mt 6, 21). Sprzedał wszystko oznacza miłowanie Boga całym sercem, duszą i ze wszystkich sił, a więc całym sobą. Można powiedzieć, parafrazując słowa Alberta Camusa, że człowiek zawsze w swoim życiu odnajdzie perłę, dla której po-święci wszystko. Dla nas, uczniów Chrystusa, może być nią tylko jedno – radość z udziału w Królestwie Niebieskim.
Panie, Ty objawisz ukryty skarb i drogocenną perłę. Słowa Dobrej Nowiny wskazują mi, co mam czynić, aby je nabyć. Uwalniam me serce od wszelkich przywiązań i ofiarowuję je Tobie.
Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2016” ks.Mariusz Szmajdziński/Edycja Świętego Pawła
____________________________________________________________________________________________________________
Jesteśmy bezcenni – Mt 13, 44-46
Mieczysław Łusiak SJ
Rozważanie do Ewangelii:
Niejednokrotnie podobni jesteśmy do perły zagubionej i przez to leżącej nie na swoim miejscu, czyli w koronie królewskiej, ale gdzieś w błocie, a może nawet w gnoju. Perła zagubiona nie ma swego piękna – jest brudna i jej piękno jest ukryte pod warstwą owego brudu.
Również nasze wewnętrzne piękno często bywa ukryte pod powłoką grzechu.
Jezus jednak obmywa nas z grzechu, przywraca nam wrodzony blask i umieszcza na swoim miejscu, czyli w koronie Króla, którą jest Niebo. A gdybyśmy się zaprzedali komukolwiek (jakiemukolwiek złu), wówczas On nas wykupuje za “wszystko co ma”, czyli swoją męką i śmiercią. I nie robi tego z litości, ale dlatego, że w Jego oczach zawsze jesteśmy bezcenni.
______________________________________________________________________________________________________________
Aby spadac z jednej przepasci w druga musialoby istniec kilka PIEKIEL !
Prosmy Wszecmogacego Boga aby dal nam Aniola skrzydlatego, ktory pochwyci nas w drodze upadku!
U kresu życia okaże się, co było i będzie naszym największym skarbem – czy Królestwo Niebieskie, czy coś innego.
W życiu potocznym naszym skarbem są osoby, które kochamy, a także my sami – w oczach Boga i niektórych ludzi:-)