Cytat dnia
Chrześcijanin winien żyć w perspektywie wieczności.
Słowo Boże
Łk 10, 1-12
Jezus zaprasza do współpracy w głoszeniu Królestwa Bożego. Czy chcesz się włączyć w tę misję?
Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Łukasza
Łk 10, 1-12
Jezus wyznaczył jeszcze innych, siedemdziesięciu dwóch uczniów i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: „Pokój temu domowi”. Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają; bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: „Przybliżyło się do was królestwo Boże”». «Lecz jeśli do jakiego miasta wejdziecie, a nie przyjmą was, wyjdźcie na jego ulice i powiedzcie: „Nawet proch, który z waszego miasta przylgnął nam do nóg, strząsamy wam. Wszakże to wiedzcie, że bliskie jest królestwo Boże”. Powiadam wam: Sodomie lżej będzie w ów dzień niż temu miastu».
Jezus zapraszając do współpracy mówi otwarcie, że będzie to misja trudna. W spotkaniach z ludźmi trzeba się kierować logiką inną niż ta, którą posługuje się świat. Trzeba iść „jak owce między wilki”, a więc na przemoc nie odpowiadać przemocą. Powodzenie misji nie zależy od zaplecza materialnego czy używanego sprzętu.
To jest misja pokoju. Żeby wnieść Boży pokój w relacje między ludźmi, trzeba wejść w normalne życie. Gościnność, spotkanie w domu, przy stole budują relację. Wtedy można przekazać najważniejszą informację – Królestwo Boże już nadchodzi.
Ta misja może się spotkać ze sprzeciwem, odrzuceniem. Powodem może być nieuzasadniony lęk przed zmianą czy utratą czegoś. Odpowiedzią jest strząśnięcie prochu z nóg, jako znak, że naprawdę niczego nie chcesz zabierać, nie stanowisz zagrożenia.
Ta misja w pełni opiera się na Bogu. Zaufanie Jego mocy pozwala nawet pokonać złe duchy. Najważniejsze jednak nie są spektakularne sukcesy, lecz po prostu realizowanie Bożego planu, tak jak On to prowadzi.
Liturgia słowa na dziś
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 66,10-14c)
Radość ery mesjańskiej
Czytanie z Księgi proroka Izajasza.
Radujcie się wraz z Jerozolimą, weselcie się w niej wszyscy, co ją miłujecie. Cieszcie się z nią bardzo wy wszyscy, którzyście się nad nią smucili.
Ażebyście ssać mogli aż do nasycenia z piersi jej pociech;
ażebyście ciągnęli mleko z rozkoszą z pełnej piersi jej chwały.
To bowiem mówi Pan: ”Oto skieruję do niej pokój jak rzekę i chwałę narodów jak strumień wezbrany.
Ich niemowlęta będą noszone na rękach i na kolanach będą pieszczone. Jak kogo pociesza własna matka, tak Ja was pocieszać będę; w Jerozolimie doznacie pociechy.
Na ten widok rozraduje się serce wasze, a kości wasze nabiorą świeżości jak murawa. Ręka Pana da się poznać Jego sługom”.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 66,1-3a.4-5.6-7a.16 i 20)
Refren:Niech cała ziemia chwali swego Boga.
Z radością sławcie Boga, wszystkie ziemie, *
opiewajcie chwałę Jego imienia,
cześć Mu wspaniałą oddajcie. *
Powiedzcie Bogu: ”Jak zadziwiające są Twe dzieła!
Niechaj Cię wielbi cała ziemia i niechaj śpiewa Tobie, *
niech Twoje imię opiewa”.
Przyjdźcie i patrzcie na dzieła Boga: *
zadziwiających rzeczy dokonał wśród ludzi.
Morze na suchy ląd zamienił, *
pieszo przeszli przez rzekę:
Nim się przeto radujmy! *
Jego potęga włada na wieki.
Przyjdźcie i słuchajcie mnie wszyscy +
którzy boicie się Boga, *
opowiem, co uczynił mej duszy.
Błogosławiony Bóg, który nie odepchnął mej prośby *
i nie oddalił ode mnie swej łaski.
DRUGIE CZYTANIE (Ga 6,14-18)
Krzyż Chrystusa chlubą chrześcijan
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów.
Bracia:
Nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata. Bo ani obrzezanie nic nie znaczy, ani nieobrzezanie, tylko nowe stworzenie.
Na wszystkich tych, którzy się tej zasady trzymać będą, i na Izraela Bożego niech zstąpi pokój i miłosierdzie.
Odtąd niech już nikt nie sprawia mi przykrości: przecież ja na ciele swoim noszę blizny, znamię przynależności do Jezusa.
Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa niech będzie z duchem waszym, bracia. Amen.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Kol 3,15a.16a)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Sercami waszymi niech rządzi Chrystusowy pokój,
słowo Chrystusa niech w was przebywa z całym swoim bogactwem.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA DŁUŻSZA (Łk 10,1-12.17-20)
Pokój królestwa Bożego
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
Jezus wyznaczył jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch uczniów i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich:
”Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie.
Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: »Pokój temu domowi«. Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają; bo zasługuje robotnik na swą zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co Wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: »Przybliżyło się do was królestwo Boże«.
Lecz jeśli do jakiego miasta wejdziecie, a nie przyjmą was, wyjdźcie na jego ulice i powiedzcie: »Nawet proch, który z waszego miasta przylgnął nam do nóg, strząsamy wam. Wszakże to wiedzcie, że bliskie jest królestwo Boże«. Powiadam wam: Sodomie lżej będzie w ów dzień niż temu miastu”.
Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością mówiąc: ”Panie, przez wzgląd na Twoje imię nawet złe duchy nam się poddają”.
Wtedy rzekł do nich: ”Widziałem szatana spadającego z nieba jak błyskawica. Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi. Jednak nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie”.
EWANGELIA KRÓTSZA (Łk 10,1-9)
Pokój królestwa Bożego
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
Jezus wyznaczył jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch uczniów i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich:
”Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie.
Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: »Pokój temu domowi«. Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają; bo zasługuje robotnik na swą zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co Wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: »Przybliżyło się do was królestwo Boże«.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Niosący pokój
Pokój temu domowi. Tak mieli mówić uczniowie przychodzący do nowego miejsca. Pokój jest tym, co Chrystus przyniósł nam w darze. Jest to pojednanie z Bogiem. Odtąd człowiek, który spotkał Chrystusa, jest obdarzony pokojem. Każdy, nie tylko ci rozesłani uczniowie. Pokojem, który sprawia, że możemy prawdziwie się radować. Na pewno spotykamy ludzi, którzy potrzebują naszego dobrego słowa, prostego pocieszania, życzliwości czy uśmiechu, czasami jedynie przyjacielskiego spojrzenia. To jest okazja do tego, abyśmy i my dzielili się pokojem, którym możemy obdarzać innych i mieć przez to pełną radość chrześcijańską. Czy jednak o tym pamiętamy? Czy przypadkiem nie staliśmy się już jakąś mętną rzeką w zastoju?
Panie, Ty jesteś naszym pokojem i dzięki Tobie możemy cieszyć się wolnością dzieci Bożych. Bądź uwielbiony, Książe Pokoju, i daj nam moc, abyśmy stali się Twymi radosnymi apostołami.
Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2016” ks. Mariusz Szmajdziński/Edycja Świętego Pawła
_____________________________________________________________________________________________________________
Ewangelia: to z tego mamy się cieszyć
Mieczysław Łusiak SJ
Komentarz do Ewangelii:
Co jest owym “wielkim żniwem” z dzisiejszej Ewangelii? Niesienie ludziom pokoju, pomoc chorym i głoszenie dobrej nowiny o przyjściu królestwa Bożego. Tak!
Bożym “żniwem” jest czynione przez nas dobro. To nie ma większego znaczenia, czy to dobro przynosi jakieś wymierne efekty. Najważniejsze jest, że czynimy dobro. Już samo to jest dla nas nagrodą, a dla Boga wielką radością.
Cieszmy się nie tyle z różnych sukcesów, czyli dobrych efektów naszego postępowania, ile raczej z tego, że jesteśmy przemienieni w czyniących dobro, czyli że nasze imiona “zapisane są w niebie”. Niebo jest bowiem nie dla ludzi sukcesu, ale dla ludzi po prostu dobrych.
______________________________________________________________________________________________________________
Wcześniej do podobnego zadania wysłał Jezus dwunastu apostołów. Teraz wysyła 72 innych uczniów. Odbywa się szkolenie uczniów potrzebne do wykonania zadania głoszenia Jezusa wszystkim ludziom. W przyszłości będą mogli szkolić wielu innych wierzących.
Pozdrowienie “pokój” otwierało płaszczyznę porozumienia i zrozumienia. Osoby pozdrawiane w ten sposób mogły spodziewać się rozpoczęcia rozmowy o Bogu.
„Powracający pokój” to otwarcie i zainteresowanie, „pozostający pokój” to odrzucenie i brak zainteresowania rozmówców.
Uczniowie rozmawiali z ludźmi zainteresowanymi o przybyciu Boga do swojego królestwa. Mówią, że spotkali Go i ma na imię Jezus, i że wszystko, co On mówi i czyni, zgadza się z zapowiedziami proroków na temat Mesjasza. Uczniowie dawali świadectwo swojego nawrócenia. Wzywali napotkanych ludzi do poznania Jezusa i uwierzenia w Niego.
Uczniowie zostali przygotowani do rozróżniania niewiary od wiary. Niewiara jednych nie zatrzymuje działania Boga wśród innych ludzi. Ważne, aby niewiary nie nazywać wiarą, a wiary niewiarą.
Uczniowie wykonali wszystko zgodnie z instrukcją. Dlatego wrócili z radością. Zobaczyli działanie Boga i sprawdzili się jako kandydaci do Bożej służby.
_____________________________________________________________________________________________________________
Dodaj komentarz