Cytat dnia
Post, który wszyscy możecie praktykować, to strzeżenie waszego serca i waszych zmysłów.
Słowo Boże
Mt 9, 14-17
Stajesz przed Bogiem, aby wsłuchać się w Jego słowo. Otwórz swoje serce na to, co On chce ci dzisiaj powiedzieć.
Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Mateusza
Mt 9, 14-17
Uczniowie Jana podeszli do Jezusa i zapytali: «Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą?». Jezus im rzekł: «Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć. Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania, gdyż łata obrywa ubranie i gorsze robi się przedarcie. Nie wlewa się też młodego wina do starych bukłaków. W przeciwnym razie bukłaki pękają, wino wycieka, a bukłaki się psują. Raczej młode wino wlewa się do nowych bukłaków, a tak jedno i drugie się zachowuje».
Słysząc pytanie, które uczniowie Jana postawili Jezusowi, warto zastanowić się, co nimi kierowało. Może chcieli znaleźć w oczach Jezusa uznanie. Może chcieli wytknąć Mu braki w zachowaniu Jego uczniów. Może kierowała nimi gorliwość. A może cicha zazdrość, że ktoś obok nie ponosi takich ciężarów jak oni. Jak ty zachowujesz się wobec ludzi, którzy nie podejmują praktyk religijnych podobnych do twoich?
Jezus z pozoru omija w swojej odpowiedzi sedno sprawy – nie chwali dokonań uczniów Jana, nie odnosi się do przepisów prawa. Odwraca perspektywę i wskazuje na nastawienie serc swoich rozmówców. Poddaje im pod refleksję, czy skupiając się na sobie nie omijają tego, co w tym momencie jest najistotniejsze – możliwości spotkania z Bogiem w Człowieku, Chrystusie. A ty, jakimi kierujesz się motywacjami podejmując praktyki religijne? Na kim się wtedy koncentrujesz – na sobie, drugim człowieku, Bogu?
Jezus idzie jeszcze dalej, przywołując obraz łatanego ubrania i młodego wina rozsadzającego stare bukłaki. W słowach, które za chwilę powtórnie usłyszysz, uderza wezwanie do radykalnej zmiany. Zastanów się, czy podejmowane przez ciebie praktyki religijne prowadzą do przemiany serca, do zmiany myślenia i nawyków, do przyjęcia w twoim życiu innej perspektywy? Jakie owoce rodzą się z tych praktyk – dla ciebie, dla twoich bliskich, dla ludzi, których spotykasz?
Porozmawiaj z Jezusem o tym, co odkryłeś w czasie dzisiejszej modlitwy.
Potrzebujesz elastycznego serca
Mieczysław Łukasiak SJ
Komentarz do Ewangelii
Przyjmując naukę Chrystusa powinniśmy nastawić się na zupełnie nową rzeczywistość. Wymaga to bardzo “elastycznego” serca, czyli takiego, które nie jest spętane starymi stereotypami i nie jest “wyschnięte” jak stare bukłaki. Przyjęcie wiary w Jezusa nie jest procesem prostym – wymaga odpowiednio przysposobionego serca. Dlatego głoszenie Ewangelii (sobie i innym) powinniśmy zaczynać od pracy nad sercem, od ożywiania go i czynienia go bardziej pojemnym.
Byle jakie serce nie przyjmie Ewangelii.
_____________________________________________________________________________________________________________
Liturgia słowa na dziś
PIERWSZE CZYTANIE (Am 9,11-15)
Zapowiedź powrotu Izraela z niewoli
Czytanie z Księgi proroka Amosa.
To mówi Pan:
„W tym dniu podniosę szałas Dawidowy, co upada, zamuruję jego szczeliny, ruiny jego podźwignę i jak za dawnych dni go zbuduję, by posiedli resztę Edomu i wszystkie narody, nad którymi wzywano mojego imienia, mówi Pan, który to uczyni.
Oto nadejdą dni, mówi Pan, że będzie postępował żniwiarz tuż za oraczem, a depczący winogrona za siejącym ziarno; z gór moszcz spływać będzie kroplami, a wszystkie pagórki będą nim opływać. Uwolnię z niewoli lud mój izraelski, odbudują miasta zburzone i będą w nich mieszkać; zasadzą winnice i pić będą wino; założą ogrody i będą jeść z nich owoce. Zasadzę ich na ich ziemi, a nigdy nie będą wyrwani z ziemi, którą im dałem, mówi Pan, twój Bóg”.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 85,9.11-12.13-14)
Refren: Pan głosi pokój swojemu ludowi.
Będę słuchał tego, co mówi Pan Bóg: *
oto ogłasza pokój
ludowi i świętym swoim, *
którzy zwracają się ku Niemu swym sercem.
Spotkają się ze sobą łaska i wierność, *
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
Wierność z ziemi wyrośnie, *
a sprawiedliwość spojrzy z nieba.
Pan sam obdarzy szczęściem, *
a nasza ziemia wyda swój owoc.
Przed Nim będzie kroczyć sprawiedliwość, *
a śladami Jego kroków zbawienie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Jk 1,18)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ze swej woli zrodził nas Ojciec przez słowo prawdy,
abyśmy byli jakby pierwocinami Jego stworzeń.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 9,14-17)
Nie można stosować zwyczajów Starego Przymierza do Nowego
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
Uczniowie Jana podeszli do Jezusa i zapytali: „Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą?” Jezus im rzekł: „Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć.
Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania, gdyż łata obrywa ubranie i gorsze robi się przedarcie. Nie wlewa się też młodego wina do starych bukłaków. W przeciwnym razie bukłaki pękają, wino wycieka, a bukłaki się psują. Raczej młode wino wlewa się do nowych bukłaków, a tak jedno i drugie się zachowuje”.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Pan Młody
Po pretensjonalnym pytaniu można domyślać się, że faryzeusze oraz uczniowie Jana pościli na pokaz. Taką postawę Jezus nazwa obłudą (Mt 6, 16). W odpowiedzi wskazuje, że z Jego przyjściem nadszedł czas powszechnej radości. Obraz pana młodego est odniesieniem do proroków Starego Testamentu, którzy miłość Boga do Izraela ukazywali przez obraz miłości mężczyzny do kobiety. Jezus jest panem młodym przywracającym pełną radość. Nie może więc być w tym czasie żadnego smutku, bo byłaby to taka sama kpina, jak pląsanie na pogrzebie. Młode wino wlewa się do nowych bukłaków, co oznacza, że błogosławieństwo i Boże dobro użycza się temu, kto jest tego godzien, nie odrzuci ich ani nie sprzeniewierzy się im.
Panie, jesteś oblubieńcem, który przynosi radość, pokój i miłość. Dziękuję Ci za te wielkie dary, za Twoją oblubieńczą więź. Nie pozwól mi nigdy zwątpić w Twoją obecność przy mnie.
Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2016” ks. Mariusz Szmajdziński/Edycja Świętego Pawła
_____________________________________________________________________________________________________________
Kolejne opowiadanie wprowadza na scenę uczniów Jana Chrzciciela rozpatrujących stosunek uczniów Jezusa do postu. Jezus ma również władzę nad ludzkimi tradycjami, które przesłoniły znaczenie Pisma.
Jan Chrzciciel wzywał lud izraelski do nawrócenia na drogi Pana. Judaizm reprezentowany głównie przez faryzeuszy wynika z programu odnowienia Izraela po powrocie z deportacji do Babilonu. Jeden i drugi nurt wyrażał się w traktowaniu praktyk religijnych nie jakościowo, a ilościowo.
Prawo nakładało obowiązek postu raz w roku w Dzień Przebłagania nazywany również Dniem Pojednania.
Faryzeusze i uczniowie Jana Chrzciciela często nie pili wody nawet dwa dni w tygodniu, rezygnowali z czegoś, co wówczas było przyjemnością – codziennego mycia twarzy i namaszczania głowy olejkiem w celu zapobiegnięcia wysuszaniu skóry. Ponieważ ta zasada nie pochodzi od Boga, Jezus poleca swoim uczniom: „Kiedy ty pościsz, natrzyj olejkiem swoją głowę i umyj swoją twarz, by nie ludziom pokazać, że pościsz, lecz twojemu Ojcu, który jest w ukryciu.”
W judaizmie post wyrażał uniżenie się przed Bogiem, stanowił wzmocnienie modlitwy, był sposobem okazania smutku, miał związek z jałmużną – „Wartość postu zależy od wielkości rozdanej jałmużny”- mówili nauczyciele religijni. Posty o charakterze ascetycznym w celu „umartwienia ciała” były zabronione.
Dlaczego zagadnienie postu stało się polem do konfrontacji?
Uczniowie Jezusa w oczach ludzi religijnych postrzegani jako przyszli nauczyciele w ogóle nie pościli. Jezus wydaje się nie dość religijny dla żydowskich tradycjonalistów.
Uczniowie Jana i faryzeusze uczyli się zwyczajów religijnych, a uczniowie Jezusa uczyli się głoszenia ewangelii, wzywania ludzi do uwierzenia w Jezusa. Zbawienie człowieka pochodzi z wiary, a nie z naśladowania uczynków faryzeuszy.
Jezus rozpoczął publiczną służbę od postu. Zrezygnował z pożywienia, poddał się woli Ojca, żył w mocy Ducha Świętego. Rozważał słowo Boże i modlił się. Tak rozumiany post to poszukiwanie woli Bożej i przygotowanie do jej wypełnienia.
Post nie jest więc dietą, zamianą jednego rodzaju pożywienia na inny, lecz pełnym powstrzymaniem się od jedzenia i picia.
Post to na przykład dzień przeznaczony na czytanie i rozważanie Pisma świętego, planowanie, podejmowanie decyzji i modlitwę, aby doświadczyć w sobie głodu Boga i potrzeby Jego głębszego poznania, pragnienia pełnienia Jego woli.
Przez siedem dni uczestnicy uczty weselnej nie mogli pościć, ciężko pracować oraz wykonywać aktów żałobnych. Obecność Syna Bożego na świecie to święto, a w święta się nie pości.
Uczniowie Jezusa muszą dojrzewać w wierze, w poleganiu na Bogu, rozwijać umiejętności i charakter, osiągnąć dojrzałość społeczną. Oni rozwijają się widząc znaki i cuda i słuchając Jego nauczania.
Tak jak stare ubranie skurczone pod wpływem wielokrotnego prania, rozerwałoby się w miejscu wszycia łaty, jak napęczniały od wina skórzany bukłak, pękłby po ponownym nalaniu młodego wina, tak nie można połączyć religijności judaistycznej z wiarą w Jezusa, królestwa ziemskiego z królestwem Bożym, niewiary z wiarą, niemocy z mocą Bożą.
Jezus nie zobowiązuje uczniów do przestrzegania tradycji religijnych. Jezus uczy i prowadzi swoich uczniów zgodnie z pierwotnym znaczeniem Pisma. Treścią Pisma jest Boży plan zbawienia przez wiarę w Jezus Chrystusa, Syna Bożego.
Jezus jest panem młodym, a ludzie wierzący w Niego i Jego uczniowie oblubienicą. Nie muszą pościć jak faryzeusze i uczniowie Jana, mają naśladować Jezusa.
_____________________________________________________________________________________________________________
Bardzo przepraszam ale dzis jest Sobota wiec szybko prosze poprawic jesli sie da!
Pozdrawiam sobotnio albo wikendowo!
GEORGES
To prawda, jest sobota i to nie byle jaka:-)
Pozdrawiamy:-)