Jezus uzdrowi wszystko cokolwiek złożysz w jego dłoniach_Czwartek, 30 czerwca 2016r.

Uzdrowienie_1

Cytat dnia

Nie pojmiesz patrząc, staraj się zrozumieć wierząc.

 

św. Augustyn z Hippony

 

 ______________________________________________________________________________________________________________

Słowo Boże

świętych Pierwszych Męczenników Kościoła Rzymskiego

Mt 9, 1-8

„Ufaj” – mówi do ciebie Jezus w dzisiejszej Ewangelii. Wsłuchaj się uważnie w Jego słowa.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Mateusza.
Mt 9, 1-8
Jezus wsiadł do łodzi, przeprawił się z powrotem i przyszedł do swego miasta. I oto przynieśli Mu paralityka, leżącego na łożu. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: «Ufaj, synu, odpuszczają ci się twoje grzechy». Na to pomyśleli sobie niektórzy z uczonych w Piśmie: «On bluźni». A Jezus, znając ich myśli, rzekł: «Dlaczego złe myśli nurtują w waszych sercach? Cóż bowiem jest łatwiej powiedzieć: „Odpuszczają ci się twoje grzechy”, czy też powiedzieć: „Wstań i chodź”? Otóż żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów», rzekł do paralityka: «Wstań, weź swoje łoże i idź do domu». On wstał i poszedł do domu. A tłumy ogarnął lęk na ten widok i wielbiły Boga, który takiej mocy udzielił ludziom.

Dla uczonych w piśmie słowa Jezusa nie były wiarygodne. Wzbudzały lęk. Burzyły dotychczasowy porządek oparty na prawie, które dawało poczucie bezpieczeństwa. Dokonując cudu uzdrowienia, Jezus podważył to wszystko, na czym budowali uczeni. Wskazał na Siebie jako prawdziwe źródło mocy.

Jezus widzi wnętrze i życie każdego człowieka. I do każdego dociera tak blisko, jak tylko człowiek mu na to pozwoli. Cierpliwie czeka także na ciebie, na twoje zaufanie. I tylko On nigdy tego zaufania nie zawiedzie.

W krótkiej modlitwie poproś o pragnienie większej ufności. O zdolność pełniejszego otwierania się na wolę Boga. Jezu, ufam Tobie… Niech te słowa towarzyszą ci w ciągu całego dzisiejszego dnia.

Liturgia słowa na dziś

PIERWSZE CZYTANIE (Am 7,10-17)

Kapłan przeciw prorokom

Czytanie z Księgi proroka Amosa.

Amazjasz, kapłan z Betel, posłał do Jeroboama, króla izraelskiego, aby mu powiedzieć: „Spiskuje przeciw tobie Amos pośród domu Izraela. Nie może ziemia znieść wszystkich mów jego, gdyż tak rzekł Amos: «Od miecza umrze Jeroboam i Izrael będzie uprowadzony ze swojej ziemi»”.
I rzekł Amazjasz do Amosa: „«Widzący», idź, uciekaj sobie do ziemi Judy. I tam jedz chleb, i tam prorokuj. A w Betel więcej nie prorokuj, bo jest ono królewską świątynią i królewską budowlą”.
I odpowiedział Amos Amazjaszowi: „Nie jestem ja prorokiem ani nie jestem uczniem proroków, gdyż jestem pasterzem i tym, który nacina sykomory. Od trzody bowiem wziął mnie Pan i Pan rzekł do mnie: «Idź, prorokuj do narodu mego izraelskiego».
I teraz słuchaj słowa Pana. Tyś mówił: «Nie prorokuj przeciwko Izraelowi ani nie przepowiadaj przeciwko domowi Izaaka». Dlatego tak rzekł Pan: «Żona twoja będzie nierządnicą w mieście. Synowie zaś i córki twoje od miecza poginą. Ziemię twoją sznurem podzielą. Ty umrzesz na ziemi nieczystej, a Izrael zostanie ze swej ziemi uprowadzony »”.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY  (Ps 19,8-9.10-11)

Refren: Prawe i słuszne wszystkie sądy Pańskie.

Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, *
świadectwo Pana niezawodne, uczy prostaczka mądrości.
Jego słuszne nakazy radują serce, *
jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.

Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki, *
sądy Pana prawdziwe, a wszystkie razem słuszne,
cenniejsze nad złoto, nad złoto najczystsze, *
słodsze od miodu płynącego z plastra.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (2 Kor 5,19)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

W Chrystusie Bóg pojednał świat ze sobą,
nam zaś przekazał słowo jednania.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (Mt 9,1-8)

Jezus uzdrawia paralityka i odpuszcza mu grzechy

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.

Jezus wsiadł do łodzi, przeprawił się z powrotem i przyszedł do swego miasta. I oto przynieśli Mu paralityka, leżącego na łożu. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: „Ufaj, synu, odpuszczają ci się twoje grzechy”.
Na to pomyśleli sobie niektórzy z uczonych w Piśmie: „On bluźni”.
A Jezus, znając ich myśli, rzekł: „Dlaczego złe myśli nurtują w waszych sercach? Cóż bowiem jest łatwiej powiedzieć: «Odpuszczają ci się twoje grzechy», czy też powiedzieć: «Wstań i chodź» ? Otóż żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów”, rzekł do paralityka: „Wstań, weź swoje łoże i idź do domu”.
On wstał i poszedł do domu.
A tłumy ogarnął lęk na ten widok i wielbiły Boga, który takiej mocy udzielił ludziom.

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

Uzdrowienie

Co mógł poczuć sparaliżowany człowiek, gdy usłyszał od Jezusa: Ufaj, synu! Twoje grzechy są odpuszczone? Czy myślał o swoich grzechach, kiedy z trudem był przenoszony z miejsca na miejsce przez swoich przyjaciół, aby wreszcie znaleźć się u nóg Jezusa? Którą chorobę uważał za gorszą: paraliż ducha czy paraliż ciała? Tego nie wiemy. Możemy natomiast i my chwalić Boga za to, że przez Chrystusa okazał nam w pełni zbawczą moc, obejmującą całego człowieka. Przyjście z wiarą do Jezusa zostaje nagrodzone pełnym uzdrowieniem, dającym zdrowie zarówno w życiu ziemskim, jak i w wiecznym. Czy my jednak tego pragniemy? Nauczyciele Pisma zamknęli się na ten dar, uznając Jezusa za bluźniercę. Dlatego nie odeszli uzdrowieni.

Panie, z ufnością przychodzę do Ciebie, bo w Tobie znajdę pełne uzdrowienie. Dzięki Twemu słowu podnoszę się ciałem i duchem. Za to, czego dokonujesz w moim życiu, uwielbiam Boga.

Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2016” ks. Mariusz Szmajdziński/Edycja Świętego Pawła

______________________________________________________________________________________________________________

Ewangelia: Tu nie ma samoobsługi

(fot. shutterstock.com)
Komentarz do Ewangelii 
Dzisiejsza Ewangelia opisuje tylko jedną z bardzo wielu rzeczy, które Pan Jezus zrobił, abyśmy uwierzyli, że On ma moc odpuścić nam grzechy. Bardzo potrzebujemy odpuszczenia grzechów, bo doskonale czujemy, że sami nie możemy sobie tego dać. Tu nie ma samoobsługi. I w dodatku to może dać tylko ktoś, kto jest bez grzechu. Owszem, grzeszny kapłan odpuszcza nam grzechy w spowiedzi świętej, ale robi to w imieniu Jezusa i na Jego polecenie. Spowiedź jest kolejnym sposobem Pana Boga na przekonanie nas, że On odpuszcza nam grzechy, jeśli tego chcemy. Warto z tego korzystać, bo “samoodpuszczenie” grzechów jest złudzeniem.
______________________________________________________________________________________________________________
Foto. fot. shutterstock.com

O autorze: Słowo Boże na dziś