RAZ SIERPNIEM: 1920, 1944, 1980…

Uczestniczyłem ostatnio w interesującym spotkaniu z Profesorem Janem Żarynem w Klubie Ronina. Relację z tego spotkania zamieściła nieoceniona Elig – tutaj

 

Profesor Jan Żaryn, przy okazji prezentacji najnowszego numeru miesięcznika “W Sieci Historii”, zaprezentował interesujący wykład, omawiając cztery wydarzenia związane z sierpniem: Bitwa Warszawska 1920 r., Powstanie Warszawskie 1944, strajki sierpniowe 1980 r, oraz strajki sierpniowe w 1988 roku, które doprowadziły do obrad Okrągłego Stołu.

 

Tak się składa, że Fundacja Kocham OB.-CIACH, kontynuując realizację idei prezentacji filmów w przestrzeni publicznej pod nazwą OB-CIACHowe Kino Non-Stop, przygotowała na dziś swój kolejny pokaz. Pokaz poświęcony jest trzem sierpniom, które zaznaczyły się w historii Polski XX wieku. Pokaz, podobnie jak poprzedni poświęcony 70 rocznicy ludobójstwa na Kresach, odbędzie się na Placu Zamkowym, przed frontem kamienicy na Krakowskim Przedmieściu 81, tym razem w godzinach 20.00 – 23.00.  Dla zainteresowanych pokazem przygotowaliśmy rozkładane krzesełka, ale jednak może ich nie wystarczyć dla wszystkich.

 

Podczas pokazu przewidujemy wyemitowanie trzech filmów:

1. MUSIELI ZWYCIĘŻYĆ (2000, 40 min) – film Aliny Czerniakowskiej o walce z bolszewikami i Bitwie Warszawskiej w 1920 r.

2. MINĘŁA ROCZNICA (2004, 40 min) – film Aliny Czerniakowskiej o obchodach 60. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego.

3. PODWÓJNE DNO (1995, 50 min) – film Dariusza Małeckiego o historii Wolnych Związków Zawodowych (WZZ), powstałych w 1978 r. w Gdańsku, do których należeli niektórzy organizatorzy i uczestnicy strajku w sierpniu 1980 r.

 

PS. Dla zainteresowanych pokazem przygotowaliśmy rozkładane krzesełka, jednak może ich nie wystarczyć dla wszystkich.

 

O autorze: raven59

„Przypatrzcie się krukom: nie sieją ani żną; nie mają piwnic ani spichlerzy, a Bóg je żywi. O ileż ważniejsi jesteście wy niż ptaki!" Łk 12,24 . (...) Uwaga: informuję, że poglądy moje, wyrażane przeze mnie na blogu i we wszelkich komentarzach, na temat osób publicznych są moją prywatną opinią na temat osób publicznych i jako takie powinny być traktowane jako dopuszczalna krytyka osób publicznych.