Dekalog Polaka

“…Jam jest Polska, Ojczyzna twoja, ziemia Ojców, z której wzrosłeś. Wszystko, czymś jest, po Bogu mnie zawdzięczasz.

 

1. Nie będziesz miał ukochania ziemskiego nade mnie.

 

2. Nie będziesz wzywał imienia Polski dla własnej chwały, kariery albo nagrody.

 

3. Pamiętaj, abyś Polsce oddał bez wahania majątek, szczęście osobiste i życie.

 

4. Czcij Polskę, Ojczyznę twoją, jak matkę rodzoną.

 

5. Z wrogami Polski walcz wytrwale do ostatniego tchu, do ostatniej kropli krwi w żyłach twoich.

 

6. Walcz z własnym wygodnictwem i tchórzostwem. Pamiętaj, że tchórz nie może być Polakiem.

 

7. Bądź bez litości dla zdrajców imienia polskiego.

 

8. Zawsze i wszędzie śmiało stwierdzaj, że jesteś Polakiem.

 

9. Nie dopuść, by wątpiono w Polskę.

 

10. Nie pozwól, by ubliżano Polsce, poniżając Jej wielkość i Jej zasługi, Jej dorobek i Majestat.

 

 

Będziesz miłował Polskę pierwszą po Bogu miłością.

Bedziesz Ją miłował więcej niż siebie samego”.

 

Zofia Kossak-Szczucka

 

 

 

 ~o~

Źródło: http://www.ojczyzna.pl/

O autorze: Asadow

Marek Sas-Kulczycki „Jesteśmy żadnym społeczeństwem. Jesteśmy wielkim sztandarem narodowym. Może powieszą mię kiedyś ludzie serdeczni za te prawdy, których istotę powtarzam lat około dwanaście, ale gdybym miał dziś na szyi powróz, to jeszcze gardłem przywartym hrypiałbym, że Polska jest ostatnie na ziemi społeczeństwo, a pierwszy na planecie naród. Kto zaś jedną nogę ma długą jak oś globowa, a drugiej wcale nie ma, ten - o! jakże ułomny kaleka jest. Gdyby Ojczyzna nasza była tak dzielnym społeczeństwem we wszystkich człowieka obowiązkach, jak znakomitym jest narodem we wszystkich Polaka poczuciach, tedy bylibyśmy na nogach dwóch, osoby całe i poważne - monumentalnie znakomite. Ale tak, jak dziś jest, to Polak jest olbrzym, a człowiek w Polaku jest karzeł - i jesteśmy karykatury, i jesteśmy tragiczna nicość i śmiech olbrzymi ... Słońce nad Polakiem wstawa, ale zasłania swe oczy nad człowiekiem...”