Myśl dnia
Albert Einstein
PIERWSZE CZYTANIE (Pwt 4,1.5-9)
Wezwanie do zachowania przykazań
Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa.
„A teraz, Izraelu, słuchaj praw i nakazów, które uczę was wypełniać, abyście żyli i doszli do posiadania ziemi, którą wam daje Pan, Bóg waszych ojców.
Patrzcie, nauczałem was praw i nakazów, jak mi rozkazał czynić Bóg mój, Pan, abyście je wypełniali w ziemi, do której idziecie, by objąć ją w posiadanie. Strzeżcie ich i wypełniajcie je, bo one są waszą mądrością i umiejętnością w oczach narodów, które, usłyszawszy o tych prawach, powiedzą: «Z pewnością ten wielki naród to lud mądry i rozumny».
Bo któryż naród wielki ma bogów tak bliskich, jak Bóg nasz, Pan, ilekroć Go prosimy? Któryż naród wielki ma prawa i nakazy tak sprawiedliwe, jak całe to Prawo, które ja wam dziś nadaję?
Tylko się strzeż bardzo i pilnuj swej duszy, byś nie zapomniał o tych rzeczach, które widziały twe oczy: by z twego serca nie uszły po wszystkie dni twego życia, ale ucz ich swych synów i wnuków”.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 147,12-13.15-16.19-20)
Refren:Kościele święty, chwal Twojego Pana.
Chwal, Jerozolimo, Pana, *
wysławiaj Twego Boga, Syjonie.
Umacnia bowiem zawory bram twoich *
i błogosławi synom twoim w tobie.
Śle swe polecenia na krańce ziemi, *
a szybko mknie Jego słowo.
On prószy śniegiem jak wełną *
i szron rozsypuje jak popiół.
Oznajmił swoje słowo Jakubowi, *
Izraelowi ustawy swe i wyroki.
Nie uczynił tego dla innych narodów, *
nie oznajmił im swoich wyroków.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 6,63b.68b)
Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.
Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem,
Ty masz słowa życia wiecznego.
Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.
EWANGELIA (Mt 5,17-19)
Kto wypełnia przykazania, ten będzie wielki w królestwie niebieskim
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
„Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni.
Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejsze, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim”.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Prawo Boże
Współczesnym ludziom coraz łatwiej przychodzi relatywizować przykazania ustanowione przez Boga. Wydaje się im, że jeśli coś zostanie w sposób demokratyczny przegłosowane, to staje się obowiązującym prawem, które należy respektować. Takie hasła jak: aborcja, antykoncepcja, rozwody, równouprawnienie mniejszości seksualnych, stają się elementem gry politycznej i wyznacznikiem nowoczesności. Nauczanie Jezusa nie pozostawia cienia wątpliwości: tylko ten, kto będzie wypełniać przykazania, osiągnie Królestwo Niebieskie. Tylko prawo Boże może być dla wierzących normą i punktem odniesienia. Jeśli szukamy innego prawa, brakuje nam pokory i narażamy się duchową porażkę.
Mój Ojcze, wiem, że z miłością troszczysz się o mnie. Dałeś mi przykazania, abym nie pobłądził. Proszę Cię, abym z wiernością i pokorą potrafił je zachowywać w moim życiu.
Autor: ks. Mariusz Krawiec SSP
Edycja Świętego Pawła
http://www.paulus.org.pl/czytania.html
**************************************************************************************************************************************
ŚWIĘTYCH OBCOWANIE
11 MARCA
*****
Święty Konstantyn, prezbiter i męczennik
Konstantyn był królem Szkocji (inne źródla podają, że Kornwalii). Urodzony około 520 r., wstąpił na tron w 537 r., prawdopodobnie po śmierci swojego ojca. Prowadził życie występne. Jednak opamiętał się i rozpoczął żarliwą pokutę. W roku 587 abdykował. Wstąpił do klasztoru irlandzkiego w Offaly. Po otrzymaniu święceń kapłańskich udał się do rodzinnego kraju, aby nieść Ewangelię. Poniósł śmierć męczeńską w 598 r.
Święty Konstantyn jest czczony w dniu 9 marca w Walii i Kornwalii, 11 marca w Szkocji i 18 marca w Irlandii.
http://www.brewiarz.katolik.pl/czytelnia/swieci/03-11a.php3
******
Święty Sofroniusz, biskup
Sofroniusz urodził się w arystokratycznej rodzinie w Damaszku w roku 550. Od wczesnych lat oddawał się studiom filozoficznym i retoryce, dlatego otrzymał imię “Sofisty”, czyli mędrca. W roku 578 poszedł do głośnego na całą Palestynę klasztoru św. Teodozego, ale niedługo tam pozostał. Dla lepszego bowiem zapoznania się z życiem mnichów udał się do Egiptu, gdzie spotkał się ze św. Janem Jałmużnikiem, patriarchą tego miasta. Stąd udał się na Górę Synaj, a potem statkiem do Rzymu (619).
W tym czasie pogańscy Persowie pod wodzą ich króla, Chozroesa, najechali na Ziemię Świętą, burząc prawie wszystkie kościoły. Po zwycięstwie cesarza Herakliusza nad Chozroesem (619) Sofroniusz powrócił do Ziemi Świętej i ponownie zamieszkał w klasztorze św. Teodozego w pobliżu Betlejem.
W roku 634 zmarł patriarcha Jerozolimy, św. Modest. Biskupi i lud, jak to było wtedy w zwyczaju, powołali na jego miejsce Sofroniusza. Zaczął się więc nowy etap jego życia. Sofroniusz zasłynął nie tylko jako kaznodzieja i gorliwy duszpasterz, ale przede wszystkim jako niezłomny obrońca czystości wiary. Właśnie w owym czasie patriarcha Konstantynopola, Sergiusz, zaczął rozpowszechniać błędną naukę, że Jezus Chrystus miał tylko jedną wolę, Bożą, a nie posiadał woli jako człowiek, gdyż ta została całkowicie podporządkowana, a raczej wchłonięta przez wolę Bożą. Sergiusz zdołał dla swojej doktryny pozyskać cesarza. Sofroniusz na podstawie tekstów ewangelicznych wykazywał, że Pan Jezus posiadał również wolę jako człowiek i w niejednym wypadku ją objawiał. Nie byłby pełnym człowiekiem, gdyby nie posiadał także i woli ludzkiej. Sergiusza poparł niestety również Cyrus, patriarcha Aleksandrii. Kiedy oskarżono Sofroniusza o herezję, zadał sobie trud, by zebrać około 600 cytatów z Ojców Kościoła na dowód, że wszyscy oni uznawali w Panu Jezusie wolę Boską i ludzką. Dzieło to przypominano na synodzie laterańskim w roku 649, na którym potępiono monoteletyzm.
W roku 637 w swoim zwycięskim pochodzie Arabowie zajęli Ziemię Świętą. Sofroniusz zdołał uprosić kalifa Omara, aby chrześcijan zostawiono w spokoju.
Sofroniusz zmarł 11 marca 638 roku, kiedy miał ok. 88 lat.
Do najważniejszych jego dzieł należy list synodalny do patriarchy Sergiusza, w którym Sofroniusz wykłada właściwą i prawowierną naukę Kościoła o dwóch wolach Pana Jezusa w Jego dwóch naturach. W dziele Florilegium patrystyczne Sofroniusz zebrał wspomnianych 600 zdań Ojców Kościoła i pisarzy na ten sam temat. Z dziedziny hagiografii zachowały się: Żywot św. Jana Jałmużnika i Pochwała św. męczenników Cyrusa i Jana. Kazań Sofroniusza zachowało się dwanaście. Sofroniusz był także utalentowanym poetą. Z wielu jego pieśni i wierszy religijnych dochowały się do naszych czasów 22 ody.
http://www.brewiarz.katolik.pl/czytelnia/swieci/03-11b.php3
*******
W Huang-Yen, w Indochinach – św. Dominika Cam, kapłana i męczennika. Gorliwie pracował wśród swych ziomków. Aresztowany i przewieziony do stolicy prowincji, został skazany na śmierć i ścięty w roku 1859. Beatyfikowano go w roku 1951.
oraz:
św. Benedykta, biskupa Mediolanu (+ 725); św. Eutymiusza, biskupa i męczennika (+ 829); bł. Jana Righi z Farbiano, prezbitera i zakonnika (+ 1539); św. Teresy Małgorzaty, męczennicy (+ 1770); świętych męczenników Trofima i Talusa (+ 308)
Napotkałam w necie niesamowity materiał;- Pacha ws. Pesah
Warto zobaczyć wszystkie części.