Słowo Boże na dziś – 25 października 2014r. – sobota – Każdemu z nas została dana łaska według miary daru Chrystusowego.

Myśl dnia

Pewnego przyjaciela poznaje się w niepewnym położeniu.

Enniusz

SOBOTA XXIX TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK II

PIERWSZE CZYTANIE  (Ef 4,7-16)

Jedność różnych członków Kościoła

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan.

Bracia:
Każdemu z nas została dana łaska według miary daru Chrystusowego.
Dlatego mówi Pismo: „Wstąpiwszy do góry wziął do niewoli jeńców, rozdał ludziom dary”. Słowo zaś „wstąpił” cóż oznacza, jeśli nie to, że również zstąpił do niższych części ziemi?
Ten, który zstąpił, jest i Tym, który wstąpił ponad wszystkie niebiosa, aby wszystko napełnić.
I On ustanowił jednych apostołami, innych prorokami, innych ewangelistami, innych pasterzami i nauczycielami dla przysposobienia świętych do wykonywania posługi, celem budowania Ciała Chrystusowego, aż dojdziemy wszyscy razem do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary wielkości według Pełni Chrystusa. Chodzi o to, abyśmy już nie byli dziećmi, którymi miotają fale i porusza każdy powiew nauki na skutek oszustwa ze strony ludzi i przebiegłości w sprowadzaniu na manowce fałszu. Natomiast żyjąc prawdziwie w miłości sprawmy, by wszystko rosło ku Temu, który jest Głową, ku Chrystusowi. Z Niego całe Ciało, zespalane i utrzymywane w łączności dzięki całej więzi umacniającej każdego z członków stosownie do jego miary, przyczynia sobie wzrostu dla budowania siebie w miłości.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY  (Ps 122,1-2.4-5)

Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana.

Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: *
„Pójdziemy do domu Pana”.
Już stoją nasze stopy *
w twoich bramach, Jeruzalem.

Do niego wstępują pokolenia Pańskie, *
aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana.
Tam ustawiono trony sędziowskie, *
trony domu Dawida.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ  (Ez 33,11)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nie chcę śmierci grzesznika,
lecz pragnę, aby się nawrócił i miał życie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA  (Łk 13,1-9)

Wezwanie do nawrócenia

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

W tym czasie przyszli niektórzy i donieśli Jezusowi o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z krwią ich ofiar. Jezus im odpowiedział: „Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei, że to ucierpieli? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie.
Albo myślicie, że owych osiemnastu, na których zwaliła się wieża w Siloe i zabiła ich, było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jerozolimy? Bynajmniej, powiadam wam: lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie”?
I opowiedział im następującą przypowieść: «Pewien człowiek miał drzewo figowe zasadzone w swojej winnicy; przyszedł i szukał na nim owoców, ale nie znalazł.
Rzekł więc do ogrodnika: «Oto już trzy lata, odkąd przychodzę i szukam owocu na tym drzewie figowym, a nie znajduję. Wytnij je: po co jeszcze ziemię wyjaławia?»
Lecz on mu odpowiedział: «Panie, jeszcze na ten rok je pozostaw; ja okopię je i obłożę nawozem; może wyda owoc. A jeśli nie, w przyszłości możesz je wyciąć»”.

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

 

 

Niczym niezasłużona szansa

Wypadki, cierpienia, nieszczęścia nie są Bożą karą za grzechy, lecz skutkami naszych błędnych decyzji lub grzechów. Bardzo jasno pokazuje nam to dziś Jezus. Ci, którzy ucierpieli, nie byli większymi grzesznikami od innych. Na czym zatem polega nawrócenie? To coraz większa świadomość życia w Bożej obecności i gotowość spotkania z Nim przy końcu życia. A jaka jest postawa Boga wobec naszych słabości, niewierności, grzechu? To postawa troskliwego ogrodnika, który daje szansę nawet uschniętemu drzewu. Nie wymaga niemożliwego, lecz czyni wszystko, aby to drzewo ocalić poprzez konkretne czyny. Nawet w beznadziejnych sytuacjach Bóg nie traci nadziei.

Jezu, mój boski Ogrodniku, zawierzam Twojej troskliwości uschnięte rzeczywistości mojego życia i to wszystko, co we mnie jeszcze nie przynosi owocu nawrócenia.

 

Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2014”
s. Anna Maria Pudełko AP
Edycja Świętego Pawła

http://www.paulus.org.pl/czytania.html

***********************************************************************************************************

ŚWIĘTYCH OBCOWANIE

25 października

 

Święci Chryzant i Daria Święci męczennicy Chryzant i Daria
Grób św. Bernarda w katedrze w Vich Święty Bernard Calvo, biskup
Katedra w Koszalinie Kościół katedralny w Koszalinie

 

 

Ponadto dziś także w Martyrologium:
W Brescii, we Włoszech – św. Gaudentego, biskupa. Przyjaźnił się ze św. Ambrożym, a w obronie Jana Chryzostoma jeździł do Konstantynopola. Pozostawił po sobie nieco pism, zwłaszcza homilie. Zmarł około roku 410. Był zapewne czczony w swej diecezji, ale do kalendarzy bardziej powszechnych wpisano go dopiero w wieku XIII.

W Ivrei, w północnych Włoszech – bł. Tadeusza Machar, biskupa. W roku 1482 mianowano go pasterzem irlandzkiej diecezji w Cork. Potem powierzono mu także biskupstwo w Cashel. W jednym i drugim natrafił na sprzeciwy i opozycję. Postanowił wówczas wybrać się jako pielgrzym do Rzymu. Wędrował nierozpoznany i dopiero gdy zmarł w schronisku z wycieńczenia, dowiedziano się, że pielgrzymem jest biskup. Lud, poruszony jego historią, otoczył go natychmiast czcią. Zaaprobował ją w roku 1895 Leon XIII.

oraz:

świętych męczenników Chrystiana i Kryspina (+ 285); świętych męczenników Cyryna i Antonina (+ III w.); św. Hilarego, biskupa (+ ok. 535); świętych męczenników Kryspina i Kryspiniana (+ III/IV w.); świętych meczenników Martyriusa i Marcjana (+ ok. 351); św. Miniasa, żołnierza, męczennika (+ III/IV w.); świętych męczenników i diakonów Prota i Januarego (+ III/IV w.)

http://www.brewiarz.katolik.pl/czytelnia/swieci/10-25.php3

O autorze: Judyta