Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić.
Pwt 4,1.5-9)
Mojżesz przemówił do ludu, mówiąc: A teraz, Izraelu, słuchaj praw i nakazów, które uczę was wypełniać, abyście żyli i doszli do posiadania ziemi, którą wam daje Pan, Bóg waszych ojców. Patrzcie, nauczałem was praw i nakazów, jak mi rozkazał czynić Pan, Bóg mój, abyście je wypełniali w ziemi, do której idziecie, by objąć ją w posiadanie. Strzeżcie ich i wypełniajcie je, bo one są waszą mądrością i umiejętnością w oczach narodów, które usłyszawszy o tych prawach powiedzą: Z pewnością ten wielki naród to lud mądry i rozumny. Bo któryż naród wielki ma bogów tak bliskich, jak Pan, Bóg nasz, ilekroć Go wzywamy? Któryż naród wielki ma prawa i nakazy tak sprawiedliwe, jak całe to Prawo, które ja wam dziś daję? Tylko się strzeż bardzo i pilnuj siebie, byś nie zapomniał o tych rzeczach, które widziały twe oczy: by z twego serca nie uszły po wszystkie dni twego życia, ale ucz ich swych synów i wnuków.
(Ps 147,12-13.15-16.19-20)
REFREN: Kościele święty, chwal Twojego Pana
Chwal, Jerozolimo, Pana,
wysławiaj Twego Boga, Syjonie.
Umacnia bowiem zawory bram twoich
i błogosławi synom twoim w tobie.
Śle swe polecenia na krańce ziemi,
a szybko mknie Jego słowo.
On prószy śniegiem jak wełną
i szron rozsypuje jak popiół.
Oznajmił swoje słowo Jakubowi,
Izraelowi ustawy swe i wyroki.
Nie uczynił tego dla innych narodów,
nie oznajmił im swoich wyroków.
(J 6,63b.68b)
Słowa Twoje Panie, są duchem i życiem. Ty masz słowa życia wiecznego.
(Mt 5,17-19)
Jezus powiedział do swoich uczniów: Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni. Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim.
Znamy „prawa i nakazy”. Uczyliśmy się katechizmu i potrafimy wyrecytować Dekalog. Z grubsza wiemy, co nam wolno, a czego nie wolno. Pan Jezus niczego nie zmienia, ale wszystko wypełnia. Bo przykazania mogą być puste, jeśli są tylko bezdusznym, lub powodowanym strachem, wypełnianiem przepisów. W Wielkim Poście możemy posmakować prawdziwego owocu pokuty, gdy spełnianie przykazań jest wypełnione miłością i pozwala „całym sercem oddać się dobremu Bogu”.
Wojciech Czwichocki OP, „Oremus” Wielki Post 2007, s. 89 – mateusz.pl
Nie zmieniać prawa, ale nawrócić serce.
Wiele razy Kościół jest oskarżany o to, że jest skostniały, nie nadąża za duchem czasu, nie umie się dostosować do wymogów nowoczesnego świata. Oskarżenia te biorą się z fałszywego postrzegania Kościoła, jako nauczyciela moralności, a chrześcijaństwa jako zbioru zasad, których należy przestrzegać. Nie dostrzegamy, że Kościół jest przede wszystkim miejscem spotkania z Jezusem, miejscem zakochania się w Nim i doświadczenia Jego miłości. Dla osób, które tego doświadczyły, przestrzeganie przykazań i nauczania Kościoła nie jest ciężarem, ale konieczną konsekwencją miłości i sposobem chronienia osobistej relacji z Jezusem.
Duch czasu, nowoczesny świat to świat Księcia ciemności. Stare zasady, wartości, tysiącletnia nauka Kościoła chroni nas przed światem Demona i jego prawami.
Panie Jezu, daj mi łaskę trwania w Twojej przyjaźni, daj mi serce kochające Ciebie, daj mi łaskę życia Dobrą Nowiną.