O nawróceniu Izraela i Świętej Reszcie – orędzie dla Adama Człowieka z 13. 12. 2013 r.

 

Nicholas Bernard Lépicié – Nawrócenie św. Pawła, 1767

13 grudnia 2013

MATKA BOŻA: † Pisz, człowiecze! Nie obawiaj się przekazywać moich słów, które przynoszę moim dzieciom, aby z wiarą je rozważały. Przekazuj moje słowa i z cierpliwością pozostaw wszystko Opatrzności Bożej i Świętej Matce Kościołowi.

Duch Święty przynosi światło i zrozumienie dla tych, którzy otwierają swoje serca na Jego działanie.

Ci, którzy szukają tylko litery i prawa, nie mogą otworzyć się na Ducha, który wszystko ożywia swoim światłem.

Moje kochane ziemskie dzieci, zauważcie z jaką matczyną troską zwracam się do poszczególnych narodów, aby pojednały się z Moim Boskim Synem i powróciły na drogę przykazań Bożych. W czasie, w którym moc szatana stała się wszędzie obecna, a duch antychrysta rozprzestrzenił się pośród wszystkich narodów, Bóg posyła mnie, abym przygotowała i umacniała moje dzieci do ostatecznej walki przeciwko mocom ciemności. Moje przyjście do was na ziemię jest przypomnieniem o wielkim znaku, który ukazał się na niebie [1], a także dowodem [na to], że zbliża się wielkie zwycięstwo Boga, wyrażone także poprzez Tryumf Mojego Niepokalanego Serca. Całe stworzenie powraca do jedności z Ojcem przez Mojego Boskiego Syna, Który przekaże ponownie wszystko Swojemu Ojcu. W tej odnowie całej ludzkości, narody również odgrywają swoją rolę. Tajemnica wybrania narodów do spełnienia ich misji jest suwerennym zamiarem Boga. Jego błogosławieństwo przynosi widzialny owoc i przemianę, która ma swój początek u Abrahama, [kiedy] na nim spoczęło. Pamiętajcie, że zamysły i Plany Boże są różne od myśli ludzkich i Boże postępowanie w udzielaniu łaski, jest tajemnicą Jego wyboru. [2]

Moje dzieci, dzisiaj proszę was o modlitwę za Izrael — zgodnie z zamysłem i Planem Bożym, który zawiera tajemnicę powrotu Izraela do jedności z Kościołem, a tym samym do pojednania i przyjęcia Boskiego Syna za jedynego Króla i Mesjasza. Pamiętajcie, że Bóg nie odrzucił Izraela, którego traktował jak swojego pierworodnego syna, a który stał się synem marnotrawnym. I właśnie Bóg przez cały czas historii zbawienia oczekuje jego powrotu.

Tajemnica powrotu Izraela jest również częścią Tryumfu Mojego Niepokalanego Serca! Gdy Mój Boski Syn został odrzucony przez ten naród i stał się znakiem sprzeciwu, kamieniem obrazy oraz skałą zgorszenia [3], nie oznacza to, że wszyscy zostali odrzuceni. NIE WSZYSCY BOWIEM ZACZĘLI SŁUŻYĆ „SYNAGODZE SZATANA”, GDYŻ POZOSTAŁA CZĘŚĆ STAŁA SIĘ PRZEDMIOTEM ŁASKI BOŻEJ. W moim Niepokalanym Poczęciu Bóg wypełnił Swoją obietnicę związaną z „wybraną Córką Syjonu”, a Święta Matka Kościół jest ostatecznym spełnieniem tego proroctwa. Dlatego powrót Izraela może dokonać się tylko poprzez Kościół Mojego Boskiego Syna. Mówię to jako Córka Izraela.

Benozzo Gozzoli – Nawrócenie św. Pawła, 1460

Abyście mogli zrozumieć, moje dzieci tajemnicę powrotu i nawrócenia Izraela — a tym samym modlitwę za niego i za Żydów — powinniście wiedzieć, że dotyczy ona RESZTY, KTÓRĄ BÓG ZACHOWAŁ W SWOJEJ OPATRZNOŚCI I SWOIM PLANIE.

Ta Reszta, moje dzieci, według proroctwa, powróci na Syjon. I dlatego powrót wybranej Reszty na górę Syjon oznacza, że Bóg patrzy na historię zbawienia poprzez Swój lud wybrany [4] i prowadzi go do poznania prawdy przez Moje Niepokalane Serce. I chociaż na Syjonie nie składano ofiar obcym bogom, to z tego miejsca ujawniły się zamiary „synagogi szatana”. Nie wszyscy, którzy nazywają się Izraelem, są nim w zamyśle Boga.

Kochane dzieci, istnienie świętej Reszty jest znakiem dla wszystkich narodów, że Bóg jest gotowy w każdym czasie na przebaczenie, pomimo wszelkiego grzechu i nieprawości.

„Powracająca święta Reszta”, to nie garstka ludzi, to nie resztka ocalałych, lecz lud wierny, napełniony prawdziwym Duchem Prawdy. To nie są ci, którzy przetrwali, lecz którzy wytrwali.

Kościół, od początku Swojego istnienia walczy, aby w ostateczności okazać się świętym i nieskalanym [5] i podobnie jak Izrael, ma w całej Swej historii udział w zdradach i niewierności. Świętość Kościoła i wybranie Izraela nie pochodzą od nich samych, lecz od „świętego korzenia”, który rodzi nowe gałęzie [6], a sprawcą wszystkiego jest Chrystus, Mój Boski Syn, Który przemierza pustynię i umacnia swój lud.

W Swojej Opatrzności i Planie Bóg wybrał mnie spośród tego narodu, należę do potomstwa Abrahama i zostałam wybrana na Matkę Jego Syna. Zostałam zachowana od grzechu pierworodnego, który jest oddaleniem od łaski Bożej. Powrót do łaski, pojednanie, przez które Bóg pragnie obdarzyć Izrael, dokonuje się w Krzyżu Chrystusa, gdyż w Nim Bóg przyjął ostateczne przebłaganie.

 Szema Israel! ! שמע ישראל. Przyłącz się do „świętej Reszty”. Spójrz, jak „Córka Syjonu” wyciąga do ciebie swoje ręce i pragnie przekazać cię w ramiona Syna. [7] Nie trwaj już więcej w uporze twoich ojców, lecz zwróć się ku drodze wierności, a poznasz prawdę. Błogosławieństwo twojego Króla i Pana przyniesie ci radość, pokój i jedność. Uniż się przed Chwałą Bożą i nie bądź już ludem o twardym karku.

Rozważajcie moje słowa i módlcie się. Przyjmijcie moje matczyne błogosławieństwo w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. †

_____________

[1] Ap 12.
[2] Rz 9, 14-16: „Cóż na to powiemy? Czyżby Bóg był niesprawiedliwy? Żadną miarą! Przecież On mówi do Mojżesza: Ja wyświadczam łaskę, komu chcę, i miłosierdzie, nad kim się lituję. [Wybranie] więc nie zależy od tego, kto go chce lub o nie się ubiega, ale od Boga, który okazuje miłosierdzie”.
[3] Łk 2, 34: „Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: »Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą«„.
[4] J 4, 22-23: „Wy czcicie to, czego nie znacie, my czcimy to, co znamy, ponieważ zbawienie bierze początek od Żydów. Nadchodzi jednak godzina, owszem już jest, kiedy to prawdziwi czciciele będą oddawać cześć Ojcu w Duchu i prawdzie, a takich to czcicieli chce mieć Ojciec”.
[5] Ef 5, 27: „aby osobiście stawić przed sobą Kościół jako chwalebny, nie mający skazy czy zmarszczki, czy czegoś podobnego, lecz aby był święty i nieskalany”.
[6] Rz 11, 15-18: „Bo jeżeli ich odrzucenie przyniosło światu pojednanie, to czymże będzie ich przyjęcie, jeżeli nie powstaniem ze śmierci do życia? Jeżeli bowiem zaczyn jest święty, to i ciasto; jeżeli korzeń jest święty, to i gałęzie. Jeżeli zaś niektóre gałęzie zostały odcięte, a na ich miejsce zostałeś wszczepiony ty, który byłeś dziczką oliwną, i razem [z innymi gałęziami] z tym samym korzeniem złączony na równi z nimi czerpałeś soki oliwne, to nie wynoś się ponad te gałęzie. A jeżeli się wynosisz, [pamiętaj, że] nie ty podtrzymujesz korzeń, ale korzeń ciebie”.
[7] Wyrażenie „Córa Syjonu” w Starym Testamencie oznaczało personifikację Jerozolimy i jej mieszkańców. „Córa Syjonu stała się niczym budka w winnicy, jak chatka w polu ogórkowym, jak oblężone miasto” (Iz 1, 8). Według teologii współczesnej, ideał Córy Syjonu w pełni zrealizowała Maryja: Bóg zamieszkał w niej w sposób szczególny przez wcielenie, a Maryja, jako służebnica Pańska, stała się najdoskonalszą „resztą Izraela” poprzez swą pokorę, dziewictwo i całkowite zaufanie Bogu, od którego otrzymała „wielkie rzeczy” ; z niej narodził się Panujący; jej macierzyństwo zapoczątkowało zbawienie oraz narodziny nowego Ludu Bożego. Sobór Watykański II, mimo że nie rozwinął tematu Córy Syjonu w odniesieniu do Maryi, zaaprobował jednak samą ideę, nazywając Maryję „wzniosłą Córą Syjonu” (KK 55).

Zamieścił Pokutujący Łotr, za: “Oto Czynię Wszystko Nowe”, Orędzia dla Adama Człowieka z lat 2013-14,  Inst. Wyd. Św. Jakuba Szczecin 2015, Nihil Obstat Abp. A. Dzięga 5 maja 2015.

Wytłuszczenia w tekście PŁ.

O autorze: pokutujący łotr