Cytat dnia

Do Boga możemy się zbliżyć na trzech skrzydłach: miłości, modlitwy i czystości.

D. Giuliotti

Najmniejsze poznanie Boga jest cenniejsze od poznania wszystkich innych rzeczy.

Arystoteles

 

______________________________________________________________________________________________________________

Słowo Boże

ŚW. MARTY

Łk 10, 38-42

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Łukasza
Łk 10, 38 – 42
Jezus przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go do swego domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która siadła u nóg Pana i przysłuchiwała się Jego mowie. Natomiast Marta uwijała się koło rozmaitych posług. Przystąpiła więc do Niego i rzekła: «Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła». A Pan jej odpowiedział: «Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona».

Mogłoby się wydawać, że Pan Jezus zlekceważył posługę Marty. Nic z tych rzeczy. On jedynie dowartościował w tym momencie postawę Marii, która „obrała najlepszą cząstkę”. Tą cząstką było słuchanie słów Pana. Co więcej, tą lepszą cząstką jest adoracja. Ojciec święty Franciszek przypomina, że „adorować Boga to uczyć się z Nim być, ogołacać się z naszych ukrytych bożków i stawiać Go w centrum naszego życia”.

Adorować Boga oznacza dać Mu pierwszeństwo w swoim życiu. Adorować Boga „oznacza, że wobec Niego jesteśmy przekonani, że jest On jedynym Bogiem, Bogiem naszego życia, Bogiem naszej historii”.

Papież Franciszek przypomina o konieczności odrzucenia tego wszystkiego, co przeszkadza w adoracji Pana. Są to: pragnienie sukcesu za każdą cenę, dominacja nad innymi, chorobliwa ambicja i karierowiczostwo. Adorację siebie należy zastąpić adoracją Boga, gdyż zwracając się do Pana – jak zrobiła to Maria – człowiek znajduje stałą i pewną drogę, która wyzwala wewnętrzną radość i poczucie spełnienia.

Zwróć dzisiaj uwagę na miłość okazywaną ci w prostych gestach. Miłość zawiera się w na pozór banalnych czynnościach. One wyrażają jednak coś więcej niż tylko troskę o to, byś miał co zjeść na drugie śniadanie. Zatrzymaj się na chwilę, dostrzeż to. Dziękuj Bogu za takich przyjaciół.

_____________________________________________________________________________________________________________

Adoracja przez modlitwę

W jakimkolwiek dusza jest stanie, powinna się modlić. Musi się modlić dusza czysta i piękna, bo inaczej utraciłaby swą piękność; modlić się musi dusza dążąca do tej czystości, bo inaczej nie doszłaby do niej; modlić się musi dusza dopiero co nawrócona, bo inaczej upadłaby z powrotem; modlić się musi dusza grzeszna, pogrążona w grzechach, aby mogła powstać. I nie ma duszy, która by nie była obowiązana do modlitwy, bo wszelka łaska spływa przez modlitwę. Św. Faustyna

______________________________________________________________________________________________________________

Liturgia słowa na dziś

 

PIERWSZE CZYTANIE  (Hbr 13,1-2.14-16)

Obowiązek gościnności

Czytanie z Listu do Hebrajczyków.

Bracia:
Niech trwa braterska miłość. Nie zapominajmy też o gościnności, gdyż przez nią niektórzy, nie wiedząc, aniołom dali gościnę.
Nie mamy tutaj trwałego miasta, ale szukamy tego, które ma przyjść. Przez Jezusa więc składajmy Bogu ofiarę czci ustawicznie, to jest owoc warg, które wyznają Jego imię. Nie zapominajcie o dobroczynności i wzajemnej więzi, gdyż cieszy się Bóg takimi ofiarami.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY  (Ps 34,2-3.4-5.6-7.8-9.10-11)

Refren: Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry.

Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, *
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Dusza moja chlubi się Panem, *
niech słyszą to pokorni i niech się weselą.

Wysławiajcie razem ze mną Pana, *
wspólnie wywyższajmy Jego imię.
Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał *
i wyzwolił od wszelkiej trwogi.

Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością, *
oblicza wasze nie zapłoną wstydem.
Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał, *
i uwolnił od wszelkiego ucisku.

Anioł Pański otacza szańcem bogobojnych, *
aby ich ocalić.
Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest dobry, *
szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę.

Bójcie się Pana, wszyscy Jego święci, *
ci, co się Go boją, nie zaznają biedy.
Bogacze zubożeli i zaznali głodu, *
szukającym Pana niczego nie zbraknie.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ  (J 8,12b)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ja jestem światłością świata,
kto idzie za Mną, będzie miał światło życia.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA  (J 11,19-27)

Wiara Marty

Słowa Ewangelii według świętego Jana.

Wielu Żydów przybyło do Marty i Marii, aby je pocieszyć po bracie. Kiedy zaś Marta dowiedziała się, że Jezus nadchodzi, wyszła Mu na spotkanie. Maria zaś siedziała w domu.
Marta rzekła do Jezusa: „Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł. Lecz i teraz wiem, że Bóg da Ci wszystko, o cokolwiek byś prosił Boga”.
Rzekł do niej Jezus: „Brat twój zmartwychwstanie”.
Rzekła Marta do Niego: „Wiem, że zmartwychwstanie w czasie zmartwychwstania w dniu ostatecznym”.
Rzekł do niej Jezus: „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to?”
Odpowiedziała Mu: „Tak, Panie! Ja wciąż wierzę, żeś Ty jest Mesjasz, Syn Boży, który miał przyjść na świat”.

Oto słowo Pańskie.

albo:

EWANGELIA  (Łk 10,38-42)

Jezus w gościnie u Marty

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza.

Jezus przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go do swego domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która siadła u nóg Pana i przysłuchiwała się Jego mowie.
Natomiast Marta uwijała się koło rozmaitych posług. Przystąpiła więc do Niego i rzekła: „Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła”.
A Pan jej odpowiedział: „Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona”.

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

Uwierzyć

Wiara Marty wzrastała z każdym krokiem, który zbliżał ją do Jezusa. Ona nie mogła siedzieć w domu i czekać, aż przyjdzie Mesjasz. Wyszła, aby Go powitać, jak wierna oblubienica swego ukochanego. Jej rozmowa z Jezusem pokazuje, że wyjście Mu naprzeciw nie było tylko grzecznym powitaniem upragnionego gościa, ale żywą nadzieją wyczekującą wielkiego cudu. Ona pierwsza mówi o życiu. Jezus ukierunkowuje jej wiarę, wypatrującą wskrzeszenia ciała jeszcze w dalekiej perspektywie, we właściwą stronę, to znaczy na siebie. On jest zmartwychwstaniem. Skoro jest obok Marty i blisko grobu Łazarza, to nie można wyglądać powrotu zmarłych do życia w nieznanej przyszłości. Należy uwierzyć, by mieć życie wieczne.

Chryste, Ty jesteś zmartwychwstaniem i życiem. Wychodzę naprzeciw Ciebie już nie po to, aby oglądać cud, ale by samemu zostać wyprowadzonym z grobu i radować się pełnią życia.

Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2016” ks.Mariusz Szmajdziński/Edycja Świętego Pawła

______________________________________________________________________________________________________________