Radości podczas Świąt Bożego Narodzenia i pokoju w Nowym 2015 Roku.
Franciszek Karpiński
Pieśń adwentowa
Grzechem Adama ludzie uwikłani,
Wygnance z raju, wołali z otchłani:
„Spuśćcie, niebiosa, deszcz na ziemskie niwy,
I niech z obłoków stąpi sprawiedliwy”.
Błąkał się człowiek wśrzód okropnej nocy,
Bolał i nikt go nie wspomógł w niemocy,
Póki nie przyszła wiekami żądana
Z judzkiej krainy Panna zawołana.
Ona pokorą i oczy skromnemi
Boga samego ściągnęła ku ziemi;
Że którego świat nie objął wielkości,
Tego panieńskie zamknęły wnętrzności.
Kiedy z obłoków Pań do nas zstępował,
Świat jak rozległy człeka poszanował;
Człeka, przed którym na potym zginano
Niebieskie, ziemskie, piekielne kolano.
Nie naszą jaką zasługą ściągniony,
Miłość Go sama wiodła w ziemskie strony;
Wziął ciało ludzkie, z nim ból, niedostatki;
Zbratał się z nami, był Synem u Matki.
Dajmyż Mu za to dzięki, zborze wierny,
Że kochając nas, był miłosierny.
I wznosząc ręce ku niebu jasnemu,
Śpiewajmy chwałę Bogu najwyższemu.
I jeszcze dedykacja od Senatora Czesława Ryszki z małżonką
Gilbert Keith Chesterton w jednym z esejów napisał: „Rodzina może słusznie uchodzić za zwieńczenie ludzkich instytucji. Każdy przyzna, że niemal we wszystkich społeczeństwach rodzina była zasadniczą i centralną komórką.
OCALIĆ POLSKĄ RODZINĘ
Chrześcijaństwo, przynosząc olbrzymią rewolucję, nie wprowadziło zmian w tej pradawnej i groźnej świętości, tyle, że postawiło ją niejako na głowie. Nie zaprzeczyło istnieniu Trójcy, na którą składają się ojciec, matka i dziecko, lecz odczytało ją wspak: dziecko, matka, ojciec. Nie jest to już rodzina, lecz Święta Rodzina, bo też i świętość nieraz bywa skutkiem obrócenia czegoś do góry nogami”.
Rodzina, małżeństwo, dziecko, życie ludzkie są dzisiaj coraz częściej poza prawem. Dopasowuje się prawa do ludzkich odmienności, zamiast uchwalać prawa służące powszechnie szanowanym i wyznawanym wartościom.
Kryzys rodziny zaczął się od upadku prawa i moralności. Pamiętając jednak o tym, że prawo ustanawiają ludzie, należy widzieć w tym „zaplanowanym” kryzysie świadomą akcję zniszczenia ludzkiej rodziny.
Jan Paweł II w „Liście do rodzin” (p. 23) napisał, że „poprzez rodzinę toczą się dzieje człowieka, dzieje zbawienia ludzkości”.
Niech więc ta radosna tajemnica o Świętej Rodzinie „obróci do góry nogami” nowe prawa, czyli przywróci te, które prowadzą do zbawienia.
Niech nowonarodzony Jezus zaprowadzi moralny ład w naszych sumieniach.
Niech w ogłoszonym przez Sejm Roku św. Jana Pawła II, rządzący Polską kierują się Jego społecznym nauczaniem, aby zapanował pokój w Ojczyźnie, miłość i dostatek w rodzinach oraz wzajemna życzliwość.
Elżbieta i Czesław Ryszkowie
Witaj Krysiu, miło, ze zawitałaś z tak pięknymi życzeniami i przesłaniem w przededniu Roku Świętego Jana Pawła II.
Przesyłam również Tobie i całej Twojej Rodzinie wszelkich łask bożych, błogosławieństwa Dzieciny Bożej, opieki Maryi i prowadzenia Józefa w ten świąteczny czas i we wszystkie dni nadchodzącego A.D. 2015.
Czołem Rebeliantko! Dobrze Ciebie wreszcie zobaczyć. Niech Ci Bóg błogosławi!
Dzięki piękne za Twoje życzenia i miłe słowa w związku z moimi ;)
Dziękuję za serdeczne powitanie. Wzajemnie Błogosławieństwa Bożego życzę.
Otrzymałam od blogerki guantanamera z Blogmediów24:
Pieśń na cześć Świętej Rodziny z życzeniami dla naszych rodzin..
guantanamera, sob., 27/12/2014 – 17:59
Rodzino święta, wśród rodzin jedyna,
Cnoty wszystkimi pobłogosławiona;
Tyś godną była Boga mieć za Syna,
Tyś naszych rodzin przykład i obrona.
Maryjo Matko, w łaski przebogata,
Bądź naszym matkom wzorem i ostoją.
Niech pomoc Twoja życie im przeplata,
Niech w Twoim sercu smutki swe ukoją!
Józefie święty, mężu sprawiedliwy,
Którego Bóg sam ojcem Swoim zowie,
Spraw to, ach spraw to opiekunie tkliwy,
By Twym przykładem jaśnieli ojcowie.
O Jezu Dziecię, Synu Boga prawy!
Niech wzór Twój w naszych rodzinach zagości,
Niech dziatwa pod Twym spojrzeniem łaskawym
Urasta w latach, łasce i mądrości!
I niech Twój przykład, o Rodzino święta,
Porwie za sobą i polskie rodziny,
Na Boskie prawa każdy niech pamięta,
A Ty, o Jezu, zawsze chciej być z nimi!
(T: A. Strycharz, M: Ks. Leon Świerczek, 1958)