Myśl dnia

Słowo Boże

św. Kamila de Lellis, prezbitera

Mt 11, 28-30

Wejdź w tę modlitwę całym sobą – ze swoim zmęczeniem, problemami, ale też ze swoimi radościami oraz planami. To ważny punkt wyjścia w medytację.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Mateusza.
Mt 11, 28-30
W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem łagodny i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie».

Przyjdźcie wszyscy. Wszyscy, to znaczy bez wyjątków. Czasami wpadamy w spiralę myślenia, że wszyscy oprócz nas mają lepiej. W lepszym wypadku myślimy, że może nie jest aż tak źle, ale na pewno mamy gorzej od tych, którym układa się w życiu. Jednak Jezus jest kategoryczny – wszyscy. Warto zadać sobie pytanie dlaczego akurat ja nie miałbym być pokrzepiony? Czy jestem aż tak wyjątkowy, że Ewangelia w moim życiu nie może działać?

Gdy już odnajdziemy siebie wśród tych wszystkich, Jezus daje jeden prosty warunek, abyśmy mogli dostać to, o czym mówi. Wystarczy przyjść. Niewiele, albo aż tyle. Przyjść nie tylko w sensie fizycznym, ale całościowym. Przyjść do Niego z tym wszystkim, co przeżywasz, czego doświadczasz. Także ze swoją słabością i wątpliwościami w wierze. Przyjść ze wszystkim, co nazywasz swoim życiem. To kluczowy  warunek.

Jezus mówi, żeby się od Niego uczyć. Do tego jest potrzebny wysiłek. Pewnie trzeba będzie czegoś posłuchać lub poczytać i spróbować to zrozumieć, przyjąć. Będzie potrzebne sprawdzenie tego w praktyce i wyciągnięcie wniosków. Co jednak ciekawe, według Jezusa, właśnie wtedy okaże się, że jarzmo jest słodkie, a dźwigany ciężar lekki.

Panie, naucz nas dźwigać swoje życie razem z Tobą.

Liturgia słowa na dziś

PIERWSZE CZYTANIE  (Iz 26,7-9.12.16-19)

Psalm nadziei

Czytanie z Księgi proroka Izajasza.

Ścieżka sprawiedliwego jest prosta, Ty równasz prawą drogę sprawiedliwego. Także na ścieżce Twoich sądów, o Panie, my również oczekujemy Ciebie; imię Twoje i pamięć o Tobie to upragnienie duszy. Dusza moja pożąda Ciebie w nocy, duch mój poszukuje Cię w swym wnętrzu; bo gdy Twe sądy jawią się na ziemi, mieszkańcy świata uczą się sprawiedliwości.
Panie, użyczysz nam pokoju, bo i wszystkie nasze dzieła Tyś nam zdziałał.
Panie, w ucisku szukaliśmy Ciebie, słaliśmy modły półgłosem, kiedyś Ty chłostał. Jak brzemienna, bliska chwili rodzenia, wije się, krzyczy w bólach porodu, tak myśmy się stali przed Tobą, o Panie. Poczęliśmy, wiliśmy się z bólu, jakbyśmy mieli rodzić; ducha zbawczego nie wydaliśmy ziemi i nie przybyło mieszkańców na świecie.
Ożyją Twoi umarli, zmartwychwstaną ich trupy, obudzą się i krzykną z radości spoczywający w prochu, bo rosa Twoja jest rosą światłości, a ziemia wyda cienie zmarłych.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY  (Ps 102,13-14ab.15-16.17-19.20-21)

Refren: Bóg z wyżyn nieba spogląda na ziemię.

Ty zaś, o Panie, trwasz na wieki, *
a imię Twoje przez wszystkie pokolenia.
Powstań i okaż litość Syjonowi, *
bo nastała pora, byś się nad nim zmiłował.

Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie, *
żalem ich przyjmują jego gruzy.
Poganie będą się bali imienia Pana, *
a Twej chwały wszyscy królowie ziemi.

Bo Pan odbuduje Syjon i ukaże się w swym majestacie, +
przychyli się ku modlitwie opuszczonych *
i nie odrzuci ich modłów.
Należy to spisać dla przyszłych pokoleń, *
lud, który się narodzi, niech wychwala Pana.

Bo spojrzał Pan z wysokości swego przybytku, *
popatrzył z nieba na ziemię,
aby usłyszeć jęki uwięzionych, *
aby uwolnić skazanych na śmierć.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ  (Mt 11,28)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Przyjdźcie do Mnie wszyscy,
którzy utrudzeni i obciążeni jesteście,
a Ja was pokrzepię.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA  (Mt 11,28-30)

Jezus cichy i pokorny sercem

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami:
„Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem łagodny i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie”.

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

Utrudzeni

Przyjdźcie do Mnie wszyscy. Słowa Jezusa są skierowane do nas, bo kto z nas nie zachwiał się pod ciężarem grzechu albo nie doświadczył, że życie stało się ponad siły? Któż z nas nie był w sytuacji – często z powodu własnej lekkomyślności – z której nie widział wyjścia? Utrudzenie i obciążenie jest bardzo często naszym udziałem. Jezus ofiaruje nam skuteczną pomoc. Jest nią wytchnienie dające prawdziwe pokrzepienie na naszej drodze. Doświadczymy go, gdy wyzbędziemy się dufnego przekonania o swojej wystarczalności i mądrości. Musimy za przykładem Jezusa stać się ludźmi o łagodnym i pokornym sercu. Jesteśmy zobowiązani, aby iść tą samą drogą, którą przeszedł Chrystus.

Chryste, dziękuję Ci za każde wytchnienie i pokrzepienie w chwilach, kiedy upadam zmęczony codziennością. Niech one uczynią moje serce naprawdę łagodnym wobec wszelkich trudów.

Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2016” ks. Mariusz Szmajdziński/ Edycja Świętego Pawła

____________________________________________________________________________________________________________

“Jarzmo noszono zwykle na ramionach. W judaizmie jarzmo było obrazem posłusznego poddania się Bożemu Prawu. uznaniem, że Bóg jest jeden i przestrzeganiem Jego przykazań.” Judaizm narzucił wiele dodatkowych wymagań, a te wywoływały poczucie zniewolenia i ucisku.
Szczególnie uciążliwym było prawo szabatowe kontrastujące z przykazaniem o dniu świątecznym i obietnicą odpoczywania w Bogu.

Wiele ciężarów religijnych i innych nałożyli na prostych ludzi pyszni, srodzy, butni, okupanci, bogacze, niektórzy nauczyciele i przywódcy religijni. Oni poniżają ludzi i uzależniają ich od siebie.

Mieszkańcy Kafarnaum, Korazin i Betsaidy widzieli cuda, które nie wywołały nawrócenia znacznej liczby ludzi. Ludzie religijni woleli pozostać pod jarzmem religijnym, niż znaleźć wolność w ewangelii Jezusa Chrystusa.

Jezus mówi do ludzi ujarzmionych, że Jego jarzmo, to Jego sposób życia oparty na duchu prawa Bożego. On jest łagodny, czyli uprzejmy, delikatny, życzliwy, skromny i cichy.
Jezus mówi do ludzi obciążonych, że Jego ciężar, to Jego pokorny sposób życia oparty na mocy Boga.
Jezus mówi do ludzi ujarzmionych i obciążonych, że razem z Nim znajdą odpoczynek dla dusz swoich.

W społeczeństwie izraelskim obok starej powstaje nowa kultura przemieniana przez Jezusa i ludzi królestwa Bożego – oparta na sprawiedliwości, pokoju i radości w Duchu Świętym.

_____________________________________________________________________________________________________________