Myśl dnia
Dziś Jezus mówi swoim uczniom, jak mają się modlić. Pierwsza wskazówka jest taka, aby nie mówili dużo. Lepiej jest zmniejszać liczbę słów i zwracać większą uwagę na ich treść. Przypomnij sobie Marię, która usiadła w skupieniu u stóp Jezusa.
Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Mateusza
Mt 6, 7-15
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie. Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz, któryś jest w niebie: święć się imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zbaw ode złego. Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień».
Nie od ilości i piękna wypowiadanych słów zależy owocność naszej modlitwy. Ojciec wie, czego nam potrzeba, i chce, abyśmy i my to zobaczyli. Bliskość i zażyłość z Bogiem na modlitwie prowadzi do otwarcia człowieka na plan, jaki Bóg ma wobec nas.
Święty Ignacy proponuje modlitwę, która polega na kontemplacji znaczenia każdego słowa Modlitwy Pańskiej lub innej znanej modlitwy. Wypowiadaj w skupieniu kolejne słowa i zatrzymuj się jakiś czas z każdym z nich, aż dostrzeżesz różne znaczenia, porównania, smak, radość lub pokój. A gdy w jednym lub dwóch słowach odnajdziesz coś do przemyślenia, nie staraj się iść dalej. Zostań dłużej z tym, co się znalazło.
Wypowiedz słowo Ojcze i zostań z nim. Rozważaj, pytaj, smakuj. Pozwól się poprowadzić Duchowi Świętemu. Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła: Abba, Ojcze! (Ga 4,6). Jezus z ufnością mówił tak do Ojca i chce, abyś i ty tak się modlił: Abba, Ojcze, Tatusiu… Ty wiesz, czego mi potrzeba.
Na koniec odmów Ojcze nasz w sposób zwyczajny, a jutro lub kiedy zechcesz powrócić do modlitwy, możesz rozpocząć kontemplację od następnego słowa.
Liturgia słowa na dziś
PIERWSZE CZYTANIE (Syr 48,1-14)
Pochwała Eliasza i Elizeusza
Czytanie z Księgi Syracydesa.
Powstał Eliasz, prorok jak ogień, a słowo jego płonęło jak pochodnia.
On głód na nich sprowadził, a swoją gorliwością zmniejszył ich liczbę. Słowem Pańskim zamknął niebo, z niego również trzy razy sprowadził ogień.
Jakże wsławiony jesteś, Eliaszu, przez swoje cuda i któż się może pochwalić, że tobie jest równy?
Ty, który ze śmierci wskrzesiłeś zmarłego i słowem Najwyższego wywiodłeś go z krainy umarłych. Ty, który zaprowadziłeś królów na zgubę, zrzucając z łoża okrytych chwałą.
Ty, któryś na Synaju otrzymał rozkaz wykonania kary, i na Horebie wyroki pomsty. Ty, który namaściłeś królów jako mścicieli i proroka, następcę po sobie.
Ty, który zostałeś wzięty w skłębionym płomieniu, na wozie o koniach ognistych. O tobie napisano, żeś zachowany na czasy stosowne, by uśmierzyć gniew przed pomstą, by zwrócić serce ojca do syna i pokolenia Jakuba odnowić.
Szczęśliwi, którzy cię widzieli, i ci, którzy w miłości posnęli, albowiem i my na pewno żyć będziemy.
Gdy Eliasza zakrył wir powietrzny, Elizeusz został napełniony jego duchem. Za dni swoich nie lękał się żadnego władcy i nikt nie osiągnął nad nim przewagi.
Nic nie było zbyt wielkie dla niego i w grobowym spoczynku ciało jego prorokowało. Za życia czynił cuda i przy śmierci jego działy się rzeczy przedziwne.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 97,1-2.3-4.5-6)
Refren: Niech sprawiedliwi weselą się w Panu.
Pan króluje, wesel się ziemio, *
radujcie się liczne wyspy!
Obłok i ciemność wokół Niego, *
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.
Przed Jego obliczem idzie ogień *
i dokoła pożera Jego nieprzyjaciół.
Jego błyskawice rozświetlają wszechświat, *
a ziemia drży na ten widok.
Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana, *
przed obliczem Władcy całej ziemi.
Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa, *
a wszystkie ludy widzą Jego chwałę.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Rz 8,15)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Otrzymaliście Ducha przybrania za synów,
w którym wołamy: Abba, Ojcze.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 6,7-15)
Modlitwa Pańska
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Na modlitwie nie Bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłucham. Nie bądźcie podobni do nich. Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie. Wy zatem tak się módlcie:
Ojcze nasz, któryś jest w niebie: święć się imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zbaw ode złego.
Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień”.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Ojcze nasz
Znamy na pamięć dzisiejszą Ewangelię. To zapewne jedna z pierwszych modlitw, których się nauczyliśmy w życiu. Didache, najstarszy poza kanoniczny utwór chrześcijański, nakazywał odmawiać Ojcze nasz trzy razy dziennie (VIII 3), aby przypominać sobie, kto jest naszym Ojcem, i nie ustawać na modlitwie. W tej modlitwie jest wszystko, co człowiek wierzący, jako dziecko Boże, chce powiedzieć Bogu. Dziecięctwo tej modlitwy zostaje wyrażone przez prośby. Dziecko zawsze będzie prosiło swojego tatę o potrzebne rzeczy, bo wie, że on zaradzi wszystkiemu. Dokładnie w takiej postawie mamy zwracać się do naszego Ojca, który jest w niebie. W wezwaniach Ojcze nasz prosimy o rzeczy naprawdę dla nas ważne i zbawienne.
Jezu, dziękuję Ci, że nauczyłeś nas pięknej i szczerej modlitwy, która daje mi pełną łączność z Bogiem i wspólnotą Kościoła. Objawiłeś w niej Imię Boże. Teraz wiem, że mój Bóg to Ojciec.
Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2016” ks. Mariusz Szmajdziński/Edycja Świętego Pawła
_____________________________________________________________________________________________________________
Ewangelia: bez tego modlitwa jest nic niewarta
Mieczysław Łusiak SJ
Komentarz do Ewangelii:
Nie bądźcie gadatliwi na modlitwie, ale niech wasza modlitwa prowadzi do przebaczenia – oto zasadnicza wymowa dzisiejszej Ewangelii. Nic nie jest warta bowiem modlitwa, która nie prowadzi do przemiany serca, a w konsekwencji do lepszego postępowania. Bóg bowiem nie potrzebuje naszych hołdów, ale naszego szczęścia. A szczęście można osiągnąć tylko poprzez piękne życie, które będzie oparte na dobrym postępowaniu.
Uczmy się modlitwy, która nas zmienia!
_____________________________________________________________________________________________________________
Jezus wykazał błędy nauczycieli religijnych w rozumieniu i wyjaśnianiu Prawa. Wykazuje różnice między pobożnością jakiej oczekuje Bóg a pobożnością faryzeuszy. Po omówieniu jałmużny rozumianej jako różnorodna pomoc potrzebującym przechodzi do modlitwy.
Uczniowie wielokrotnie widzieli Jezusa podczas modlitwy. Pewnego razu poprosili Go, aby nauczył ich modlitwy. Czy się dotąd nie modlili? Jan Chrzciciel też uczył modlitwy swoich uczniów.
Czy może powstać potrzeba uczenia modlitwy Judejczyków zwracających się do Boga kilka razy w ciągu dnia? Modlitwa rozpoczynała listę uczynków pobożnych judaizmu. Dla wielu Judejczyków modlitwa była bardziej obowiązkiem religijnym, niż rozmową z Bogiem.
Modlitwa nie polega na wypowiadaniu i powtarzaniu wielu słów jak to czynią poganie. Modlitwa polega na otwieraniu swojej duszy przed Bogiem. Bóg zna potrzeby wierzących, więc modlitwa jest wyrazem wiary, zaufania, gotowości, wdzięczności proszącego. Modlitwa skupia się najpierw na samym Bogu, a nie na własnych potrzebach. Uwielbienie i wdzięczność Bogu przygotowuje do przedstawienia próśb we właściwy sposób.
Dlatego Jezus podał im wzór i przykład modlitwy.
Najpierw ugięcie się i poddanie Ojcu, który jest w niebie.
Potem wywyższenie, uwielbienie i uczczenie Boga jako Świętego, czyli wolnego od grzechu, wady i winy. Uwielbienie Boga – bo Bóg jest Miłością, Bóg jest Dobry, Sprawiedliwy, Wieczny, Wierny, Obecny, Łaskawy.
Następnie wyrażenie oczekiwania i niezbędności panowania Boga w świecie, aby był Królem, Zbawicielem wszystkich ludzi. Przywoływanie królestwa Bożego to wyrażenie potrzeby zbawienia wszystkich ludzi lub konkretnych ludzi.
A w tej atmosferze uwielbienia i dziękczynienia wskazane jest przedstawienie Bogu potrzeb osobistych i innych ludzi:
– fizycznych – chleba i innych potrzeb podstawowych;
– duchowych – wyznania grzechu i doświadczenie Bożej miłości i przebaczenia grzechu; ochrony przed próbami i doświadczeniami; o moc Ducha Świętego;
– społecznych – naprawianie konfliktów z ludźmi.
Bóg wysłuchuje modlitw tych, którzy Mu zaufali i Go miłują. Oni są Jego dziećmi. Bóg przygotował dla nich wiele darów.
Czy będą chcieli wziąć to, co Bóg dla nich przygotował?
Czy będą oczekiwali od Boga tylko tego, o co sami poprosili?
Ewangeliarz Współczesny
_____________________________________________________________________________________________________________
Dodaj komentarz