Cytat dnia
______________________________________________________________________________________________________________
Słowo Boże
Świętych Tymoteusza i Tytusa, biskupów
Łk 10, 1-9
Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Łukasza
Łk 10, 1-9
Spośród swoich uczniów wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: „Pokój temu domowi!” Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: „Przybliżyło się do was królestwo Boże”.»
Komentarz
Mieczysław Łusiak SJ
Pan Jezus wysyłał swoich uczniów ” do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał”. Dzisiaj zapewne też tak jest. Dlatego tam gdzie jesteśmy powinniśmy korzystać z każdej nadarzającej się okazji, by powiedzieć ludziom, że Jezus zamierza do nich przyjść. Ważne byłoby też, abyśmy potrafili im powiedzieć jak Go rozpoznają, kiedy On do nich przyjdzie. A to wymaga, abyśmy najpierw sami dobrze Go poznali.
Do uczniów nie należy zajmowanie się zbawieniem ludzi. Tym Jezus zajmuje się osobiście. My tylko mówmy ludziom o Nim, informujmy, że On chce się z nimi spotkać, nieśmy im pokój i pomagajmy dotkniętym jakimś nieszczęściem.
Liturgia Słowa na dziś
PIERWSZE CZYTANIE (2 Tm 1,1-8)
Żywa wiara Tymoteusza
Czytanie z Drugiego listu świętego Pawła Apostoła do Tymoteusza.
Dziękuję Bogu, któremu służę jak moi przodkowie z czystym sumieniem, gdy zachowuję nieprzerwaną pamięć o tobie w moich modlitwach. W nocy i we dnie pragnę cię zobaczyć, pomny na twoje łzy, by napełniła mnie radość na wspomnienie wiary bez obłudy, jaka jest w tobie; ona to zamieszkała pierwej w twej babce Lois i w twej matce Eunice, a pewien jestem, że mieszka i w tobie.
Z tej właśnie przyczyny przypominam ci, abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie przez włożenie moich rąk. Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości, i trzeźwego myślenia. Nie wstydź się zatem świadectwa naszego Pana ani mnie, Jego więźnia, lecz weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii według danej mocy Boga.
Oto słowo Boże.
albo:
PIERWSZE CZYTANIE (Tt 1,1-5)
Tytus synem Pawła w wierze
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Tytusa.
W tym celu zostawiłem cię na Krecie, byś należycie załatwił zaległe sprawy i ustanowił w każdym mieście prezbiterów, jak ci poleciłem.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 96,1-2.3.7-8a i 10)
Refren: Głoście cześć Pana wśród wszystkich narodów.
Śpiewajcie Panu pieśń nową *
śpiewaj Panu, ziemio cała.
Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię, *
każdego dnia głoście Jego zbawienie.
Głoście Jego chwałę *
wśród wszystkich narodów,
rozgłaszajcie Jego cuda *
pośród wszystkich ludów.
Oddajcie Panu, rodziny narodów, +
oddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę. *
Oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu.
Głoście wśród ludów, że Pan jest królem. +
utwierdził świat tak, że się nie zachwieje, *
będzie sprawiedliwie sądził ludy.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Łk 4,18)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Pan posłał Mnie, abym ubogim głosił dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 10,1-9)
Rozesłanie uczniów
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
Powiedział też do nich: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście ze sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie.
Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: «Pokój temu domowi!» Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was.
W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swą zapłatę.
Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: «Przybliżyło się do was królestwo Boże»”.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Pójść w ślady Mistrza
Idźcie! Posyłam was jak jagnięta między wilki. Czy te słowa nie są paradoksalne? Czy Bóg nie zamierza chronić tych, których posyła do głoszenia Ewangelii? Nie trzeba żyć w wielkiej zażyłości z naturą, aby wiedzieć, że jagnię posłane do wilków stanie się ofiarą. Jaki jest więc sens takiego posłania? Czy Bóg nie powinien w jakiś szczególny sposób uzbroić swoich posłańców? Logika Boża jest inna niż ludzka. Jeśli zastanowimy się głębiej nad słowami tego przesłania, to zrozumiemy, że są one wezwaniem do tego, aby każdy z nas upodobnił się do Chrystusa. To jest przecież celem chrześcijańskiego życia. Bóg nie oszczędził swojego Syna. Posłał Go jak jagnię między wilki, a On podjął się wypełnienia tej misji do końca. Stał się Barankiem Ofiarnym. Każdy z nas wezwany jest, aby pójść w ślady Mistrza.
Panie Jezu, Baranku Ofiarny, niech Twój przykład wskazuje nam drogę do tego, abyśmy całym życiem wypełniali to, do czego wzywa nas Bóg, i z każdym dniem bardziej upodobniali się do Ciebie.
Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2017”
Autorzy: o. Daniel Stabryła OSB, o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła
Pozdrowienie “pokój” otwierało płaszczyznę porozumienia i zrozumienia. Osoby pozdrawiane w ten sposób mogły spodziewać się rozpoczęcia rozmowy o Bogu.
„Powracający pokój” to otwarcie i zainteresowanie, „pozostający pokój” to odrzucenie i brak zainteresowania rozmówców.Uczniowie rozmawiali z ludźmi zainteresowanymi o przybyciu Boga do swojego królestwa. Mówią, że spotkali Go i ma na imię Jezus, i że wszystko, co On mówi i czyni, zgadza się z zapowiedziami proroków na temat Mesjasza. Uczniowie dawali świadectwo swojego nawrócenia. Wzywali napotkanych ludzi do poznania Jezusa i uwierzenia w Niego.Uczniowie zostali przygotowani do rozróżniania niewiary od wiary. Niewiara jednych nie zatrzymuje działania Boga wśród innych ludzi. Ważne, aby niewiary nie nazywać wiarą, a wiary niewiarą.Uczniowie wykonali wszystko zgodnie z instrukcją. Dlatego wrócili z radością. Zobaczyli działanie Boga i sprawdzili się jako kandydaci do Bożej służby.
Dodaj komentarz