W każdym z nas siedzi obłudnik_Piątek 21 października 2016 r.

kazanie_G_D

Cytat dnia

 

„Jakże wielką radość ma matka, kiedy widzi pierwszy uśmiech swojego dziecka. Taką samą radość odczuwa zawsze Bóg, kiedy widzi z wysokości nieba grzesznika, który zaczyna modlić się do niego całym sercem. ”
Fiodor Dostojewski

W dzisiejszej Ewangelii Jezus w nietypowy sposób nawołuje do pojednania z Bogiem. Poproś Ducha Świętego, aby pomagał ci rozpoznawać Jego natchnienia oraz dodał odwagi do realizacji Jego zamiarów.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii według Świętego Łukasza
Łukasz 12, 54-59
Jezus mówił do tłumów: «Gdy ujrzycie chmurę podnoszącą się na zachodzie, zaraz mówicie: „Deszcz idzie”. I tak bywa. A gdy wiatr wieje z południa, powiadacie: „Będzie upał”. I bywa. Obłudnicy, umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba, a jakże obecnego czasu nie rozpoznajecie? I dlaczego sami z siebie nie rozróżniacie tego, co jest słuszne? Gdy idziesz do urzędu ze swym przeciwnikiem, staraj się w drodze dojść z nim do zgody, by cię nie pociągnął do sędziego; a sędzia przekazałby cię dozorcy, dozorca zaś wtrąciłby cię do więzienia. Powiadam ci, nie wyjdziesz stamtąd, póki nie oddasz ostatniego pieniążka».

Jezus zwraca się do ludzi nazywając ich „obłudnikami”. Na kartach Ewangelii takimi słowami Jezus zwraca się raczej do faryzeuszów i uczonych w Piśmie. Dziś jednak kieruje to słowo do tłumu, który zadał sobie trud by przyjść i posłuchać Go. Zastanów się nad tymi słowami. Zapytaj Jezusa, dlaczego zwraca się do ludzi w tak szorstki sposób?

Obłuda to hipokryzja. Jest to postawa gdy pomiędzy słowami i czynami istnieje rozbieżność. Hipokryzja dezintegruje osobę, powoduje życie w sprzeczności i zakłamaniu. Aby wyzwolić z obłudy, Jezus wstrząsa swoimi słuchaczami. Przyjrzyj się sobie. Czy twoje czyny świadczą o wartościach, które wyznajesz? Czy w swoim postępowaniu jesteś spójny i klarowny?

Jezus ze zdziwieniem pyta: „Jakże obecnego czasu nie rozpoznajecie?” Czas, o którym tu mowa, jest czasem oczekiwanym przez cały Izrael. Jest to moment przyjścia Mesjasza. Lud przychodzi słuchać Jezusa, znajduje upodobanie w Jego słowach i podziela je, jednak Nie jest to postawa gotowości na zmiany Musiałoby się to bowiem wiązać ze zmienią mentalności i postępowania. Przyjrzyj się, jak ty w swojej codzienności wsłuchujesz się w natchnienia Boga? Czy jesteś skory aby pójść za nimi, nawet gdy są sprzeczne z twoimi pomysłami?

Na koniec zwróć się do Boga słowami psalmisty: „Przeniknij mnie, Boże, i poznaj moje serce, doświadcz mnie i poznaj moje myśli. Zobacz, czy idę drogą nieprawą, a prowadź mnie drogą odwieczną”.

Liturgia słowa na dziś

PIERWSZE CZYTANIE  (Ef 4,1-6)

Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan.

Bracia:
Zachęcam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, jakim zostaliście wezwani, z całą pokorą i cichością, z cierpliwością znosząc siebie nawzajem w miłości. Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój.
Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani w jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który jest i działa ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich.
Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY  (Ps 24,1-2.3-4ab.5-6)

Refren: Oto lud wierny, szukający Boga.

Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, *
świat i jego mieszkańcy.
Albowiem On go na morzach osadził *
i utwierdził ponad rzekami.

Kto wstąpi na górę Pana, *
kto stanie w Jego świętym miejscu?
Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca, *
który nie skłonił swej duszy ku marnościom.

On otrzyma błogosławieństwo od Pana *
i zapłatę od Boga, swego Zbawcy.
Oto pokolenie tych, którzy Go szukają, *
którzy szukają oblicza Boga Jakuba.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ  (Mt 11,25)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,
że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.


EWANGELIA  (Łk 12,54-59)

Poznać znaki czasu

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

Jezus mówił do tłumów: „Gdy ujrzycie chmurę podnoszącą się na zachodzie, zaraz mówicie: «Deszcz idzie». I tak bywa. A gdy wiatr wieje z południa, powiadacie: «Będzie upał». I bywa. Obłudnicy, umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba, a jakże obecnego czasu nie rozpoznajecie? I dlaczego sami z siebie nie rozróżniacie tego, co jest słuszne?
Gdy idziesz do urzędu ze swym przeciwnikiem, staraj się w drodze dojść z nim do zgody, by cię nie pociągnął do sędziego; a sędzia przekazałby cię dozorcy, dozorca zaś wtrąciłby cię do więzienia.
Powiadam ci, nie wyjdziesz stamtąd, póki nie oddasz ostatniego pieniążka”.
Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

Uczyń mnie znakiem Twego miłosierdzia

Bóg daje nam znacznie więcej niż znaki pomagające rozpoznać i ocenić wygląd nieba i ziemi. Jest to możliwość rozpoznania swojego wnętrza, abyśmy mogli postępować w sposób godny powołania, do jakiego zostaliśmy wezwani. A jest to powołanie do zachowywania jedności z Bogiem. Jezus naucza, że zaczyna się ona realizować tu, na ziemi. Jego przyjście zapowiada nadejście Królestwa Bożego w sposób znacznie pewniejszy niż chmury zapowiadają deszcze. Do tego królestwa można wejść i w pełni skorzystać z jego radości tylko wtedy, gdy nie ciąży na nas żaden dług. Siłą pokonującą nasze duchowe zadłużenie jest znoszenie siebie nawzajem w miłości. Mamy sobie wzajemnie wybaczyć. To znak, że rzeczywiście nadchodzi królestwo.

Panie, Ty przemawiasz do nas poprzez znaki, które objawiają Twoją chwałę i miłość. Uczyń mnie znakiem Twego miłosierdzia, przynoszącym każdemu człowiekowi pokój i przebaczenie.

Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2016” ks.Mariusz Szmajdziński/Edycja Świętego Pawła

______________________________________________________________________________________________________________

Biblos

Jezus mówi, że prawda Jego przesłania jest równie prosta jak znaki zapowiadające pewną zmianę pogody. „Chmura nadciągająca od zachodu mogła zmierzać znad Morza Śródziemnego, niosła więc ze sobą deszcz. Wiatr z południa przynosił rozgrzane powietrze z pustyni.”

Sprawiedliwość Starego Testamentu, Prawa Mojżeszowego wyraża się życiem zgodnym z wiarą, w posłuszeństwie Bogu podobnym do posłuszeństwa Abrahama i Mojżesza. Oni czcili, miłowali Boga i służyli Mu. Jezus wypełnił Prawo do końca. Umiłował Ojca w niebie i ludzi na ziemi.

Sprawiedliwość Jezusa polega na wypełnianiu Prawa Bożego zgodnie z Jego znaczeniem i celem, i na czynieniu woli Ojca, który jest w niebie.
Sprawiedliwość faryzeuszy pochodzi z przekonania, że najlepiej wykonują Prawo Boże przez wielokrotne wykonywanie czegoś publicznie, i chlubią się tym, że nie czynią czegoś, co Prawo zakazuje.

Sprawiedliwość uczniów Jezusa ma być większa od faryzeuszów, bo oparta na wierze i naśladowaniu Jezusa sprawiedliwego. Być sprawiedliwym, to czynić wszystko, co podoba się Bogu. „Ponieważ Ty, Panie tak chcesz, tak uczynię”.

Uczniowie muszą nauczyć się rozpoznawania tego, co jest sprawiedliwe i prawe. Człowiekowi uwięzionemu za długi pozostawała nadzieja, że przyjaciele pospieszą mu na pomoc z odpowiednimi środkami. Jeśli tak się nie stało, nieszczęśnik nie mógł odzyskać wolności.

Rada, by pogodzić się z nieprzyjacielem poza murami sądu, do dziś jest aktualna. Uczniowie będą musieli nauczyć się przebaczania i proszenia o przebaczenie. Gniew jest, może pojawić się każdego dnia.

Zrozumienie sprawiedliwości przez uczniów nie jest jeszcze pełne. Wkrótce Jezus postawi pytanie o to, kto potrzebuje nawrócenia, przestępcy zabici przez Piłata, czy wszyscy mieszkańcy Galilei?

_____________________________________________________________________________________________________________

 

O autorze: Słowo Boże na dziś

Brak komentarzy

Skomentuj notkę, rozpoczynając dyskusję...

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*