W XX w. geolog z pasji i zawodu, dr, b. wykładowca UJ, wykluczony w PRL, w czasach Wielkiej Czystki Akademickiej, z wilczym biletem ważnym także w III RP. W XXI w. jako dysydent akademicki z szewską pasją działa na rzecz reform systemu nauki i szkolnictwa wyższego, założyciel i redaktor Niezależnego Forum Akademickiego, autor kilku serwisów internetowych i książek o etyce i patologiach akademickich III RP, publicysta, współpracuje z kilkoma serwisami internetowymi, także niezależny fotoreporter – dokumentuje krakowskie ( i nie tylko) wydarzenia patriotyczne i klubowe. Jako geolog ma wiedzę, że kropla drąży skałę.
Natalia Wojtanowska – absolwentka Wydziału Studiów Międzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Stypendystka na Università per Stranieri di Perugia, Università di Macerata oraz Budapesti Pázmány Péter Katolikus Egyetem. Prelegentka panelu prawnego III Konferencji Smoleńskiej. Działaczka społeczna. Zainteresowania: polska polityka zagraniczna, protokół dyplomatyczny i etykieta współczesna, fundusze europejskie.
Autorka potrafi wypowiedzi i oceny właściwie selekcjonować, śmieci odrzucać, wartościowe elementy wyławiać i naświetlać. Nie materiał Nią rządzi (co, niestety jest częstym doznaniem początkujących autorów), ale Ona rządzi materiałem i umiejętnie nim przebiera.
Z podziwu godną konsekwencją brnie przez gąszcz danych naukowych, niejednorodny, zachwaszczony, trudny do selekcji. Zachowuje przez cały niezależność swego sądu, ofiarność w dążeniu do Prawdy i odwagę w jej przedstawianiu, nawet jeśli to owocuje dość druzgocącą krytyką poczynań najważniejszych „władców” w Państwie Polskim. Rzadkie to w dzisiejszej nauce; polscy naukowcy zwykli ogon pod siebie podwijać, cicho siedzieć i nie wystawiać na ewentualne ciosy tych, których bronią jest pogarda i przemoc. A tu proszę: jakby odrodzenie wzoru Pawła Włodkowica – przesłanie jasne, spojrzenie krytyczne.
(fragment recenzji prof. Tadeusza Jasudowicza, członka Rady ONZ ds. Praw Człowieka i Pokoju, kierownika Katedry Praw Człowieka UMK).
Bardzo dobrze że ktoś się tym mądrze zajął, ale i tak zagłosuję na Brauna, bo wewnątrz tego systemu nie istnieją narzędzia naprawcze, tylko półśrodki.
Tego ustroju i systemu nie da się już dłużej konserwować.
Bardzo dobrze że ktoś się tym mądrze zajął, ale i tak zagłosuję na Brauna, bo wewnątrz tego systemu nie istnieją narzędzia naprawcze, tylko półśrodki.
Tego ustroju i systemu nie da się już dłużej konserwować.