Cytat dnia
Uczestniczymy w duchowej walce przekładającej się na sprawy materialne i praktyczne. – Chodźmy w góry – powiedział ks. prymas Stefan Wyszyński w kazaniu wygłoszonym w Zakopanem 19 sierpnia 1957 r. – Gdy człowiek idzie w góry, musi być trzeźwy. Gdy wspina się na górę Bożą, by spojrzeć Bogu twarzą w twarz, musi się wielu rzeczy wyrzec, musi być trzeźwy, spokojny, zrównoważony i opanowany. Kto prowadzi swoją rodzinę i naród wzwyż, musi być również spokojny, opanowany, trzeźwy. Musi sobie niejednego odmówić, aby panować nad sytuacją. Tak czyni Kościół! Każe nam stać obiema nogami na ziemi, chociażby na szczycie górskim. Wtedy swobodnie można patrzeć w niebo.
Słowo Boże
Druga Niedziela Wielkiego Postu
Wielki Post, Mt 17, 1-9
Liturgia Słowa na dziś
PIERWSZE CZYTANIE (Rdz 12,1–4a)
Powołanie Abrahama na ojca ludu Bożego
Czytanie z Księgi Rodzaju.
Pan Bóg rzekł do Abrama: „Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę. Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i twoje imię rozsławię: staniesz się błogosławieństwem. Będę błogosławił tym, którzy ciebie błogosławić będą, a tym, którzy tobie będą złorzeczyli, i Ja będę złorzeczył. Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo ludy całej ziemi”.
Abram udał się w drogę, jak mu Pan rozkazał, a z nim poszedł i Lot.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 33,4–5.18–19.20 i 22)
Refren:Mamy nadzieję w miłosierdziu Pana.
Słowo Pana jest prawe, *
a każde Jego dzieło godne zaufania.
On miłuje prawo i sprawiedliwość, *
ziemia jest pełna Jego łaski.
Oczy Pana zwrócone na bogobojnych, *
na tych, którzy czekają na Jego łaskę,
aby ocalił ich życie od śmierci *
i żywił ich w czasie głodu.
Dusza nasza oczekuje Pana, *
jest naszą pomocą i tarczą.
Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska według nadziei, *
którą pokładamy w Tobie.
DRUGIE CZYTANIE (2 Tm 1,8b–10)
Bóg nas powołuje i oświeca
Czytanie z Drugiego Listu św. Pawła Apostoła do Tymoteusza.
Najdroższy:
Weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii według danej mocy Boga, który nas wybawił i wezwał świętym wezwaniem, nie dzięki naszym czynom, lecz stosownie do własnego postanowienia i łaski, która nam dana została w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasami. Ukazana natomiast została teraz przez pojawienie się naszego Zbawiciela, Chrystusa Jezusa, który przezwyciężył śmierć, a rzucił światło na życie i nieśmiertelność przez Ewangelię.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 17,7)
Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków.
Z obłoku świetlanego odezwał się głos:
„To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie”.
Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków.
EWANGELIA (Mt 17,1–9)
Przemienienie Pańskie
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło.
A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: „Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza”.
Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: „To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie”.
Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli. A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: „Wstańcie, nie lękajcie się”. Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa.
A gdy schodzili z góry, Jezus przykazał im, mówiąc: „Nie opowiadajcie nikomu o tym widzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie”.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Umiłowany Syn Boży
Mojżesz i Eliasz, dwie kluczowe postacie Starego Testamentu, które w symboliczny sposób reprezentują Prawo i Proroków, filary wiary i tożsamości Izraela, spotykają Jezusa na Górze Przemienienia. Uczniowie, widząc to, chcą oddać im należną w ich odczuciu cześć, gdyż jeszcze nie zrozumieli, że oto tu jest ktoś większy od Mojżesza, tu jest ktoś większy od Eliasza, tu jest ktoś większy od Jonasza […], tu jest ktoś większy od Salomona (Mt 12, 41-42; Łk 11, 31-32). Jezus zajmuje specjalne miejsce w tej Litanii Wielkich Postaci Starego Testamentu. On nie tylko przekracza je w sposób, w jaki przekracza je Jan Chrzciciel, największy zrodzony z niewiast (por. Mt 11, 11; Łk 7, 28), który niejako swoją osobą zamyka listę owych postaci. Jezus jest radykalnie inny, On jest umiłowanym Synem Bożym, w którym Bóg znalazł upodobanie, a nas wszystkich wzywa do tego, abyśmy Go słuchali. On jest bowiem – jeżeli można w tym miejscu uciec się do obrazowego języka ukazującego jedność i tożsamość pomiędzy Adamem a wziętą z jego boku Ewą – kością z kości Boga, i ciałem z Jego ciała (por. Rdz 2, 23), On sam jest w pełni Bogiem.
Panie Jezu, wyznajemy w Tobie Boga. Pomóż nam odkrywać coraz głębiej Twoją Tajemnicę i przemieniaj nas na swoje podobieństwo.
Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2017”
Autorzy: o. Daniel Stabryła OSB, o. Michał Legan OSPPE
Edycja Świętego Pawła
https://www.youtubejoy.com/watch?v=mBIFcKt7pDA
Dodaj komentarz