Dla ludzi czystego serca znaki od Boga pojawiają się codziennie

Kategoria: Archiwum, Słowo Boże, Wiara

Autor:

Słowo Boże na dziś

, 13 lutego 2017

Cytat dnia

Językiem Boga jest Miłość

______________________________________________________________________________________________________________

Słowo Boże

Mk 8, 11-13

Posłuchaj

Modlitwa to spotkanie, które ma miejsce tu i teraz. Odstaw na bok wszystkie myśli, które dotyczą przeszłości lub wybiegają w przyszłość. Bóg chce dziś mówić do twojego serca.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Marka
Mk 8, 11-13
Faryzeusze zaczęli rozprawiać z Jezusem, a chcąc wystawić Go na próbę, domagali się od Niego znaku. On zaś westchnął głęboko w duszy i rzekł: «Czemu to plemię domaga się znaku? Zaprawdę powiadam wam: żaden znak nie będzie dany temu plemieniu». I zostawiwszy ich, wsiadł z powrotem do łodzi i odpłynął na drugą stronę.

Jezus nie chce dać znaku faryzeuszom. Wie, że ich prośba o znak nie jest szczera. Chcą, aby to na ich żądanie Jezus dokonał kolejnego cudu. Ich dialog jednak nie ma na celu pogłębienia relacji z Mistrzem. Na ile masz w sobie pragnienie znaków, nadzwyczajnych wydarzeń, cudów? Do czego miałyby ciebie prowadzić?

Dla ludzi czystego serca znaki od Boga pojawiają się codziennie. W tym co na pozór zdarza się przypadkowo, w spotkaniach z ludźmi, w ich słowach. Także tobie Bóg daje wiele drogowskazów, gdzie je dostrzegasz? Na ile starasz się uważnie patrzeć na to, co cię spotyka, uważnie słuchać słów napotkanych ludzi?

Językiem Boga jest Miłość. Czuła i delikatna jak powiew wiatru. Kto nie rozumie tego języka, ten nie zrozumie znaku od Boga. Przyjrzyj się ostatnim wydarzeniom w twoim życiu. Co mówi przez nie Bóg do ciebie? Jak myślisz, czego od ciebie oczekuje?

Porozmawiaj o tym, co pojawiło się na modlitwie z kimś, kto jest ci bliski. To może być Jezus, Maryja, twój ulubiony święty. Być może ta modlitwa rozczarowała cię. Jeżeli tak, porozmawiaj też o tym.

Liturgia Słowa na dziś

PIERWSZE CZYTANIE (Rdz 4, 1-15.25)

Kain zabija Abla

Czytanie z Księgi Rodzaju.

Adam zbliżył się do swej żony Ewy. A ona poczęła i urodziła Kaina, i rzekła: „Urodziłam mężczyznę z pomocą Pana”. A potem urodziła jeszcze Abla, jego brata. Abel był pasterzem trzód, Kain zaś uprawiał rolę.
Gdy po niejakim czasie Kain składał dla Pana w ofierze płody roli, Abel składał również pierwociny ze swej trzody i z ich tłuszczu. Pan wejrzał na Abla i na jego ofiarę; na Kaina zaś i na jego ofiarę nie chciał patrzeć. Smuciło to Kaina bardzo i chodził z ponurą twarzą.
Pan zapytał Kaina: „Dlaczego jesteś smutny i dlaczego twarz twoja jest ponura? Przecież gdybyś postępował dobrze, miałbyś twarz pogodną; jeżeli zaś nie będziesz dobrze postępował, grzech waruje u wrót i łasi się do ciebie, a przecież ty masz nad nim panować”.
Rzekł Kain do Abla, brata swego: „Chodźmy na pole”. A gdy byli na polu, Kain rzucił się na swego brata Abla i zabił go.
Wtedy Bóg zapytał Kaina: „Gdzie jest twój brat, Abel?”.
On odpowiedział: „Nie wiem. Czyż jestem stróżem brata mego?”.
Rzekł Bóg: „Cóżeś uczynił? Krew brata twego głośno woła ku Mnie z ziemi. Bądź więc teraz przeklęty na tej roli, która rozwarła swą paszczę, aby wchłonąć krew brata twego, przelaną przez ciebie. Gdy rolę tę będziesz uprawiał, nie da ci już ona więcej plonu. Tułaczem i zbiegiem będziesz na ziemi”.
Kain rzekł do Pana: „Zbyt wielka jest kara moja, abym mógł ją znieść. Skoro mnie teraz wypędzasz z tej roli i mam się ukrywać przed Tobą, i być tułaczem i zbiegiem na ziemi, każdy, kto mnie spotka, będzie mógł mnie zabić”.
Ale Pan mu powiedział: „O, nie! Ktokolwiek by zabił Kaina, siedmiokrotną pomstę poniesie!”. Dał też Pan znamię Kainowi, aby go nie zabił, ktokolwiek go spotka.
Adam raz jeszcze zbliżył się do swojej żony i ta urodziła mu syna, któremu dała imię Set, „gdyż – jak mówiła – dał mi Bóg potomka innego wzamian za Abla, którego zabił Kain”.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 50,1.8.16-17.20-21)

Refren: Składajcie Bogu ofiarę dziękczynną.

Przemówił Pan, Bóg nad bogami, *
i wezwał ziemię od wschodu do zachodu słońca.
„Nie oskarżam cię za twe ofiary, *
bo twe całopalenia zawsze są przede Mną.

Czemu wymieniasz moje przykazania *
i na ustach masz moje przymierze?
Ty, co nienawidzisz karności, *
a słowa moje odrzuciłeś za siebie?

Zasiadłszy przemawiasz przeciw bratu, *
znieważasz syna swojej matki.
Ty tak postępujesz, a Ja mam milczeć? *
Czy myślisz, że jestem do ciebie podobny?”

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Hbr 4,12)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Żywe jest słowo Boże i skuteczne,
zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (Mk 8,11-13)

Jezus nie chce dać znaku

Słowa Ewangelii według świętego Marka.

Faryzeusze zaczęli rozprawiać z Jezusem, a chcąc wystawić Go na próbę, domagali się od Niego znaku. On zaś westchnął głęboko w duszy i rzekł: „Czemu to plemię domaga się znaku? Zaprawdę powiadam wam: żaden znak nie będzie dany temu plemieniu”.
I zostawiwszy ich, wsiadł z powrotem do łodzi i odpłynął na drugą stronę.

Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

Wystawić Jezusa na próbę

Choć może na słowa tego fragmentu Ewangelii oburzamy się, że faryzeusze wciąż dążyli do konfrontacji z Jezusem i wystawiali Go na próbę, to nie zapominajmy, że – wbrew temu, co bardzo często o nich myślimy – byli to ludzie bardzo pobożni i sprawiedliwi. Ich konfrontacja z Jezusem miała podłoże religijne; żądali od Niego znaku, aby przekonać się, czy On jest tym, którego oczekiwali. Zresztą wiele znaków zostało im i nam danych, łącznie z tym ostatecznym, śmiercią i zmartwychwstaniem Jezusa. A czy my potrafimy jeszcze oczekiwać przyjścia Mesjasza? Czy rozpoznajemy Go, gdy przebywa wśród nas? Kiedy ostatnio weszliśmy z Nim w dialog czy choćby spór? Oburzając się na faryzeuszy, którzy nieustannie dyskutowali z Jezusem, zapominamy, że sami bardzo często nie zadajemy sobie trudu, aby w jakikolwiek sposób się do Niego zwrócić.

Panie Jezu, wzbudź w nas pragnienie spotkania i rozmowy z Tobą. Niech wszystko, co nas spotyka, dotknięte zostanie światłem Twojej obecności.