Cytat dnia
______________________________________________________________________________________________________________
Słowo Boże
Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, Uroczystość
Adwent, Łk 1, 26-38
Maryja cała jest Adwentem – tak napisał o Niej Jan Paweł II w encyklice Redemptoris Mater. Cała jest „oczekiwaniem na działanie Boga”. Matka Boża uczy cię bezgranicznej otwartości na Jego łaskę. Ona żyła według słowa Bożego i potwierdziła tę postawę w momencie zwiastowania, gdy anioł Gabriel wyraził oczekiwanie Ojca Niebieskiego względem Niej.
Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Łukasza
Łk 1, 26-38
Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa». Wtedy odszedł od Niej anioł.
W swoim „tak” wypowiedzianym Bogu, Maryja włącza się w tradycję proroków Starego Testamentu, posłusznych słowom Pana. Ona połączyła w sobie doświadczenie wiary Abrahama i odwagę Mojżesza. To właśnie Ją – i Kościół, którego jest Matką – zapowiadają kobiety Starego Przymierza: Sara – matka Izaaka, Hanna – matka Samuela czy Elżbieta – matka Jana Chrzciciela.
Maryja jest Niewiastą czuwającą i oczekującą Boga. To ona ożywia w twoim sercu tęsknotę za świętością i pragnienie całkowitego powierzenia się Bogu. Jest Matką pięknej miłości oraz Patronką naszego oczekiwania na Boga. Ona podpowiada, by pragnienia twojego serca były zawsze piękne, czyste, a w intencji – wielkoduszne.
Tak jak Maryja zapytaj szczerze: Panie, co chcesz, abym uczynił? Twoje życie powinno codziennie owocować czynami, które Bóg dla ciebie przygotował. Ty również masz swoje małe i wielkie „zwiastowania”, natchnienia pochodzące od Ducha Świętego, przekazywane nieraz przez twoich najbliższych. Staraj się więc o wewnętrzne wyciszenie, byś zdołał je usłyszeć, przyjąć i wypełnić.
Od Matki Jezusa ucz się zawierzenia całego życia Bogu. Proś Ją, byś miał odwagę wiary, która nie cofa się przed trudnościami.
Liturgia słowa na dziś
NIEPOKALANEGO POCZĘCIA NMP
– UROCZYSTOŚĆ
PIERWSZE CZYTANIE (Rdz 3,9-15.20)
Wprowadzam nieprzyjaźń pomiędzy potomstwo twoje i potomstwo niewiasty
Czytanie z Księgi Rodzaju.
Gdy Adam zjadł owoc z drzewa zakazanego, Pan Bóg zawołał na niego i zapytał go: „Gdzie jesteś?”
On odpowiedział: „Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się”.
Rzekł Bóg: „Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?”
Mężczyzna odpowiedział: „Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa i zjadłem”.
Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: „Dlaczego to uczyniłaś?”
Niewiasta odpowiedziała: „Wąż mnie zwiódł i zjadłam”.
Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: „Ponieważ to uczyniłeś, bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych; na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę”.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 98,1-4)
Refren: Śpiewajcie Panu, bo uczynił cuda.
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *
i święte ramię Jego.
Pan okazał swoje zbawienie, *
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *
dla domu Izraela.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi *
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, *
cieszcie się, weselcie i grajcie.
DRUGIE CZYTANIE (Ef 1,3-6.11-12)
Bóg wybrał nas w Chrystusie przed założeniem świata
Czytanie z Listu św. Pawła Apostoła do Efezjan.
Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa; który napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich – w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przez założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym. W Nim dostąpiliśmy udziału my również, z góry przeznaczeni zamiarem Tego, który dokonuje wszystkiego zgodnie z zamysłem swej woli po to, byśmy istnieli ku chwale Jego majestatu – my, którzyśmy już przedtem nadzieję złożyli w Chrystusie.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Łk 1,28)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą,
błogosławionaś Ty między niewiastami.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 1,26-38)
Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja.
Anioł wszedł do Niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”.
Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie.
Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”.
Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?”
Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”.
Na to rzekła Maryja: „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!”
Wtedy odszedł od Niej anioł.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Pan jest z Maryją
Maryja podczas Zwiastowania dowiaduje się nie tylko, że zostanie Matką Syna Bożego, ale także poznaje prawdę o sobie. Boży posłaniec mówi Jej, że jest łaski pełna i że Pan jest z Nią. W tym czasie wielu Żydów mogło stawiać sobie pytanie, jak niegdyś Gedeon (Sdz 6, 13), czy Bóg jest rzeczywiście z nimi. Lud wybrany utracił swoje wielkie przywileje, które dawniej świadczyły o jego wielkości: tron królewski, wolność, posłannictwo proroków. W te mroczne dzieje wchodzi anioł i rozprasza je słowami: Raduj się. Zapewnia on Maryję, że Pan jest z Nią, a poprzez Nią także z całym domem Jakuba.
Chryste, Synu Niepokalanie Poczętej, przez rozważanie Twego słowa chcę przygotować moje serce do godnego przyjęcia Ciebie. Pragnę, abyś zamieszkał we mnie i był zawsze ze mną.
Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2016” ks. Mariusz Szmajdziński/Edycja Świętego Pawła
______________________________________________________________________________________________________________
Sługa – to jest “ktoś”! – Łk 1, 26-38
Mieczysław Łusiak SJ
Komentarz do Ewangelii:
Dziś jest wspomnienie Matki Bożej Królowej. Dlatego czytamy Ewangelię o Zwiastowaniu – o Służebnicy Pańskiej. “Królować”, w terminologii ewangelicznej, oznacza bowiem “służyć”. Królowa jest więc przede wszystkim służebnicą. To ludzie wymyślili opozycję miedzy służbą i królowaniem. To według mentalności tego świata nie da się pogodzić służby i królowania.
Uczmy się służyć. Bo królować potrafi każdy głupi. Ale królowanie, które nie jest jednocześnie służbą, jest jakimś strasznym kalectwem. Służba jest bowiem istotowo związana z miłością, a kto nie miłuje, jest nikim.
_____________________________________________________________________________________________________________
Grafika główna: fralfonse.blogspot.com
Kto nie był dzisiaj w kościele między godziną 12-13, niech żałuje. Następna okazja za rok, jak Bóg da.