Cytat dnia
______________________________________________________________________________________________________________
Słowo Boże
św. Katarzyny Aleksandryjskiej, dziewicy i męczennicy
Łk 21, 29-33
Spróbuj zatrzymać się na chwilę, wziąć kilka głębokich, spokojnych oddechów, szczególnie jeśli modlisz się w drodze. Pamiętaj, że Pan Bóg towarzyszy ci podczas tej modlitwy.
Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Łukasza
Łk 21, 29-33
Jezus powiedział swoim uczniom przypowieść: «Patrzcie na drzewo figowe i na inne drzewa. Gdy widzicie, że wypuszczają pączki, sami poznajecie, że już blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, iż blisko jest królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się wszystko stanie. Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą.»
Pan Jezus mówi dzisiaj o znakach i zwraca uwagę na konieczność ich dostrzegania wokół siebie. Po nich poznamy czas, który jest zapowiedziany i przyjdzie z całą pewnością. Jak ty odczytujesz znaki dawane ci przez Boga? Czy jesteś wyczulony na to, jak On cię prowadzi?
„Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie.” O co chodziło Panu Jezusowi, gdy wypowiadał te słowa? Przecież przeminęło już wiele pokoleń od czasów, gdy On chodził po tym świecie. Jak to rozumieć? Poproś o odpowiedź Ducha Świętego, który ma moc wyjaśnić ci słowo kierowane do ciebie.
Słowa Jezusa nie przeminą, lecz mogą być pomniejszane, uszczuplane, uznane za minione, uznane za godne zastąpienia przez jakieś ludzkie słowa, wiedzę i mądrość. Uczniowie Jezusa wiele razy byli proszeni, aby nie naśladowali faryzeuszy i uczonych w Piśmie, którzy zmieniali znaczenie Prawa przez jego ciągłe wyjaśnianie.
Porozmawiaj z Panem o twojej czujności, odczytywania znaków, które od Niego otrzymujesz. Przedstaw także to, co poruszyło cię podczas tej modlitwy.
Słowa Jezusa nie przeminą, lecz mogą być pomniejszane, uszczuplane, uznane za minione, uznane za godne zastąpienia przez jakieś ludzkie słowa, wiedzę i mądrość. Uczniowie Jezusa już wiele razy zostali poproszeni, aby nie naśladowali faryzeuszy i uczonych w Piśmie, którzy zmienili znaczenie Prawa przez Jego liczne wyjaśnienia.
_____________________________________________________________________________________________________________
Liturgia słowa na dziś
PIERWSZE CZYTANIE (Ap 20,1-4.11-21,2)
Sąd ostateczny
Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła.
Ja, Jan, ujrzałem anioła, zstępującego z nieba, który miał klucz od Czeluści i wielki łańcuch w ręce. I pochwycił Smoka, Węża starodawnego, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat. I wtrącił go do Czeluści, i zamknął, i pieczęć nad nim położył, by już nie zwodził narodów, aż tysiąc lat się dopełni. A potem ma być na krótki czas uwolniony.
I ujrzałem trony, a na nich zasiedli sędziowie, i dano im władzę sądzenia, i ujrzałem dusze ściętych dla świadectwa Jezusa i dla Słowa Bożego, i tych, którzy pokłonu nie oddali Bestii ani jej obrazowi i nie wzięli znamienia na czoło swe ani na rękę. Ożyli oni i tysiąc lat królowali z Chrystusem.
Potem ujrzałem wielki biały tron i na nim Zasiadającego, od którego oblicza uciekła ziemia i niebo, a miejsca dla nich nie znaleziono. I ujrzałem umarłych, wielkich i małych, stojących przed tronem, a otwarto księgi. I inną księgę otwarto, która jest księgą życia. I osądzono zmarłych z tego, co w księgach zapisano, według ich czynów. I morze wydało zmarłych, co w nim byli, i Śmierć, i Otchłań wydały zmarłych, co w nich byli, i każdy został osądzony według swoich czynów. A Śmierć i Otchłań wrzucono do jeziora ognia. To jest śmierć druga, jezioro ognia. Jeśli się ktoś nie znalazł zapisany w księdze życia, został wrzucony do jeziora ognia.
I ujrzałem niebo nowe i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły i morza już nie ma.
I Miasto Święte, Jeruzalem Nowe, ujrzałem zstępujące z nieba od Boga, przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swego męża.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 84,3-4.5-6a i 8a)
Refren: Oto przybytek Pana Boga z ludźmi.
Dusza moja stęskniona pragnie przedsionków Pańskich. *
Serce moje i ciało radośnie wołają do Boga żywego.
Nawet wróbel znajduje swój dom, a jaskółka gniazdo, +
gdzie złoży swe pisklęta: *
przy ołtarzach Twoich, Panie Zastępów, królu mój i Boże.
Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie, *
nieustannie Ciebie wielbiąc.
Szczęśliwi, których moc jest w Tobie; *
mocy im będzie przybywać.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Łk 21,28)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nabierzcie ducha i podnieście głowy,
ponieważ zbliża się wasze odkupienie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 21,29-33)
Przypowieść o drzewie figowym
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść:
„Patrzcie na drzewo figowe i na inne drzewa. Gdy widzicie, że wypuszczają pączki, sami poznajecie, że już blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, iż blisko jest królestwo Boże. Zaprawdę powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się wszystko stanie.
Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą”.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Czas próby
Przywołany przez Jezusa przykład drzewa figowego pokazuje, że świat dojrzał do sądu. Uczniowie Chrystusa powinni to poznać na podstawie znaków, które Mają poprzedzić Jego ponowne przyjście. Oni są świadkami zburzenia Jerozolimy, prześladowań i kataklizmów na niebie i ziemi. Tak samo, jak budząca się i rozkwitająca na wiosnę przyroda zapowiada pełnię lata, czyli czas żniw, tak też wszystkie te znaki Mają przygotować wierzących na czasy ostateczne, a więc również na sąd. Poprzedzający go okres jest czasem próby. To właśnie wtedy objawi się to, co jest dla nas najważniejsze i czym pragniemy żyć. Okaże się także, czy jesteśmy godni tego, że nasze imiona zapisano w niebie i by ono było naszym mieszkaniem.
Jezu, kończy się już rok liturgiczny, co przypomina o przemijaniu, lecz Twoje słowa trwają, bo ich istotą jest życie. Dzięki nim mam życie wieczne i moc do czynienia dobra.
Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2016” ks.Mariusz Szmajdziński/Edycja Świętego Pawła
______________________________________________________________________________________________________________
Ewangelia: gdzie powinniśmy szukać Boga?
Wojciech Jędrzejewski SJ
Zbyt wiele energii przeznaczamy na to, by szukać Boga w wyszukanej modlitwie, mądrych książkach i czynach świętych. Zapominamy wtedy o najważniejszym.
“Szukajmy Boga we własnym życiu” [Komentarz Mieczysława Łusiaka SJ]:
Ewangelia ma to do siebie, że spełnia się na każdym etapie historii, w każdym pokoleniu, a nawet w życiu pojedynczego człowieka. Dlatego w rozpoznawaniu Bożej obecności w świecie i Bożego działania nie tyle powinniśmy analizować świat z jego historią, co raczej własne życie, a zwłaszcza aktualne wydarzenia własnego życia.
Bóg codziennie w nowy sposób przybliża się do nas ze swoim królowaniem. Często niestety tego nie zauważamy i dlatego zmiany w nas na lepsze zachodzą zbyt wolno. Bóg jednak jest nieskończenie cierpliwy i nigdy nie ustanie w walce o nasze zbawienie.
______________________________________________________________________________________________________________
Dodaj komentarz