Cytat dnia

 

W głębi serca tkwi korzeń wszelkiego dobra i, niestety, wszelkiego zła: to tam musi dokonać się nawrócenie lub «metanoia», tzn. zmiana kierunku, mentalności, życiowego wyboru.

Paweł VI

Kiedy poznasz, że popełniłeś błąd, nie wahaj się go naprawić. Tylko wtedy będziesz mieć czyste sumienie. Zwłoka w zadośćuczynieniu przykuwa duszę do zła każdego dnia coraz mocniej i oswaja z brakiem szacunku do siebie.

S. Pellico

 

Fragment dzisiejszej Ewangelii przedstawia pobożnych Żydów, którzy skarżą się na niegodziwy czyn Piłata. Poproś Ducha Świętego, aby uczył cię szanować inność drugiego człowieka.

Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii Świętego według Łukasza
Łk 13, 1-9
W tym czasie przyszli niektórzy i donieśli Jezusowi o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z krwią ich ofiar. Jezus im odpowiedział: «Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei, że to ucierpieli? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie. Albo myślicie, że owych osiemnastu, na których zwaliła się wieża w Siloe i zabiła ich, było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jerozolimy? Bynajmniej, powiadam wam: lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie». I opowiedział im następującą przypowieść: «Pewien człowiek miał drzewo figowe zasadzone w swojej winnicy; przyszedł i szukał na nim owoców, ale nie znalazł. Rzekł więc do ogrodnika: „Oto już trzy lata, odkąd przychodzę i szukam owocu na tym drzewie figowym, a nie znajduję. Wytnij je: po co jeszcze ziemię wyjaławia?”. Lecz on mu odpowiedział: „Panie, jeszcze na ten rok je pozostaw; ja okopię je i obłożę nawozem; może wyda owoc. A jeśli nie, w przyszłości możesz je wyciąć”».

Przychodzący do Jezusa skarżą się na uczynek Piłata. Nawiązują do wydarzenia podczas święta Paschy żydowskiej. W trakcie ofiarowania na dziedzińcu świątyni było zamieszanie. Piłat kazał je stłumić przez pobicie obecnych tam ludzi. Wśród zabitych byli Galilejczycy, których krew trafiła do krwi ofiarnych zwierząt. Spróbuj wsłuchać się w skargi oburzonych Żydów. Popatrz na ich twarze i na zaangażowanie, z którym to mówią.

Dla Żydów Piłat był poganinem, czyli tym, który nie ma prawa wchodzić do miejsc Świętych. Jezus nie ocenia czynu Piłata, lecz przenosi ciężar ważności z zewnętrznych rytualnych czynów na konieczność wewnętrznej przemiany. Bez osobistego nawrócenia czynności rytualne są bezwartościowe. To osobista wewnętrzna przemiana leży u podstaw pojednania z Bogiem. Przyjrzyj się sobie, co leży u fundamentów twojej relacji z Bogiem?

Skarga ludzi sugeruje, iż Galilejczycy są gorsi od ofiarnych zwierząt. Przecież, jak im się wydaje, właśnie z tego powodu spotkała ich kara boża. Przeciwnicy Jezusa gardzili ludźmi, którzy nie odpowiadali wyznaczonym przez nich kryteriom. Właśnie taka postawa ma być obiektem przemiany. Jaki stosunek ty masz wobec ludzi o innym światopoglądzie czy wyznaniu religijnym?

Na koniec modlitwy powtarzaj w ciszy serca słowa psalmisty: „Serce czyste stwórz we mnie Boże, i odnów w mojej piersi Ducha prawego!”

Liturgia słowa na dziś

PIERWSZE CZYTANIE  (Ef 4,7-16)

Jedność różnych członków Kościoła

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan.

Bracia:
Każdemu z nas została dana łaska według miary daru Chrystusowego.
Dlatego mówi Pismo: „Wstąpiwszy do góry wziął do niewoli jeńców, rozdał ludziom dary”. Słowo zaś „wstąpił” cóż oznacza, jeśli nie to, że również zstąpił do niższych części ziemi?
Ten, który zstąpił, jest i Tym, który wstąpił ponad wszystkie niebiosa, aby wszystko napełnić.
I On ustanowił jednych apostołami, innych prorokami, innych ewangelistami, innych pasterzami i nauczycielami dla przysposobienia świętych do wykonywania posługi, celem budowania Ciała Chrystusowego, aż dojdziemy wszyscy razem do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary wielkości według Pełni Chrystusa. Chodzi o to, abyśmy już nie byli dziećmi, którymi miotają fale i porusza każdy powiew nauki na skutek oszustwa ze strony ludzi i przebiegłości w sprowadzaniu na manowce fałszu. Natomiast żyjąc prawdziwie w miłości sprawmy, by wszystko rosło ku Temu, który jest Głową, ku Chrystusowi. Z Niego całe Ciało, zespalane i utrzymywane w łączności dzięki całej więzi umacniającej każdego z członków stosownie do jego miary, przyczynia sobie wzrostu dla budowania siebie w miłości.
Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY  (Ps 122,1-2.4-5)

Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana.

Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: *
„Pójdziemy do domu Pana”.
Już stoją nasze stopy *
w twoich bramach, Jeruzalem.

Do niego wstępują pokolenia Pańskie, *
aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana.
Tam ustawiono trony sędziowskie, *
trony domu Dawida.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ  (Ez 33,11)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Nie chcę śmierci grzesznika,
lecz pragnę, aby się nawrócił i miał życie.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA  (Łk 13,1-9)

Wezwanie do nawrócenia

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.

W tym czasie przyszli niektórzy i donieśli Jezusowi o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z krwią ich ofiar. Jezus im odpowiedział: „Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei, że to ucierpieli? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie.
Albo myślicie, że owych osiemnastu, na których zwaliła się wieża w Siloe i zabiła ich, było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jerozolimy? Bynajmniej, powiadam wam: lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie”?
I opowiedział im następującą przypowieść: «Pewien człowiek miał drzewo figowe zasadzone w swojej winnicy; przyszedł i szukał na nim owoców, ale nie znalazł.
Rzekł więc do ogrodnika: «Oto już trzy lata, odkąd przychodzę i szukam owocu na tym drzewie figowym, a nie znajduję. Wytnij je: po co jeszcze ziemię wyjaławia?»
Lecz on mu odpowiedział: «Panie, jeszcze na ten rok je pozostaw; ja okopię je i obłożę nawozem; może wyda owoc. A jeśli nie, w przyszłości możesz je wyciąć»”.
Oto słowo Pańskie.

KOMENTARZ

Żyć tak, by wydać dobry owoc

Ostrzeżenia z Ewangelii wskazują, że krwawy miecz Piłata lub upadek wieży w Siloe zagraża każdemu z nas. Każdemu, kto wciąż żyje w grzechu, obrazy te przypominają o niebezpieczeństwie utraty życia. To prawda, że Bóg jest pełen miłosierdzia, ale Jego ostrzeżenia mogą w końcu się spełnić. I nie będzie to świadczyło o wyczerpaniu się Bożej miłości, cierpliwości i wierności na rzecz suchej sprawiedliwości. Przecież jedynie w czasie ziemskiego życia możemy wydać dobry owoc, zapewniający nam życie wieczne. To oznacza, że może nadejść czas i ogrodnik nie zdąży okopać ani obłożyć nawozem drzewa figowego, a pana winnicy nie będzie dłużej. Szansa na to wszystko w naszym życiu ma swoje granice wyznaczone doczesnością.

Jezu, dziękuję, że masz do mnie tyle łaskawej cierpliwości i dokładasz starania, aby mnie ocalić. Wydaję dobry owoc, bo wiem, że nie wypłacisz wiecznej nagrody za bezowocne życie.

Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2016” ks. Mariusz Szmajdziński/Edycja Świętego Pawła

______________________________________________________________________________________________________________

Jezus odwraca uwagę od Piłata i przestępców, a zwraca się do obecnych, by pokazać, że grzech niewiary jest równie wielki jak przestępstwo karane śmiercią. Grzech niewiary powoduje śmierć duchową, wieczną, jego skutki sięgają znacznie dalej niż skutki śmierci fizycznej.

Wszyscy Galilejczycy, a w domyśle wszyscy ludzie wszystkich czasów, potrzebują nawrócenia w znaczeniu tego słowa zastosowanym w tym fragmencie. W języku polskim słowo greckie oznaczające nawrócenie zostało przetłumaczone jako pokuta i odnosi się w sensie religijno moralnym do ciągłego, wielokrotnego nawracania się. W znaczeniu nowotestamentowym oznacza jednorazowe nawrócenie do Boga przez wiarę w Jezusa. Nawrócenie to “zmiana myślenia, odwrócenie myśli od czegoś”, stąd późniejsze “żałowanie za coś, odczuwanie skruchy”. To zmiana kierunku życia opartego na wzorze świata do wzoru, który pokazuje życie Jezusa.

Nawrócenie się owocujące zbawieniem czasem dokonuje się natychmiast po poznaniu Jezusa, niekiedy trwa dłużej, rok, a nawet dwa lata lub więcej, aż człowiek pokona w sobie opór przed panowaniem Boga w swoim życiu. Bóg daje człowiekowi na to czas, podobnie jak ogrodnik, który pragnie uratować drzewo figowe przed wycięciem, jeszcze nawozi je i okopuje.

Przykłady oparte o obraz figowca, który nie owocuje, a którego owoc jest oczekiwany, odwołują się do ponad dwóch lat służby Jezusa. Większość mieszkańców Galilei już o Nim słyszała, niewielu uwierzyło w Niego. Czy Jezus ma jeszcze czekać na ich wiarę? Każdy człowiek ma czas na decyzję uwierzenia aż do końca ziemskiego życia.

Dwukrotne wezwanie do nawrócenia opisywane w tym fragmencie wzbudzi pytanie, które wkrótce zostanie zadane Jezusowi: „Panie, czy tylko niewielu jest takich, którzy dostępują zbawienia?”.

______________________________________________________________________________________________________________