Cytat dnia
Czy słuchasz Boga?
Bóg przemówił do nas niezliczoną ilość razy, a ty wciąż mówisz, że go nie słyszysz -jesteś głuchy, czy może nie umiesz czytać?
***
św. Ojciec Pio
Na początek stań w obecności Boga, który jest miłością… Wycisz się i przygotuj do modlitwy.
Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Łukasza
Łk 2, 41-51
Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy miał On lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie». Lecz On im odpowiedział: «Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca»? Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu.
Zatroskani rodzice odnajdują Jezusa w świątyni dopiero po trzech dniach. Ewangelista zdaje się tu wskazywać na odkrywanie zarówno przez Jezusa, jak i przez Jego rodziców, Jego przyszłego posłannictwa i losu. Sam Jezus mówi w obecności Józefa, że powinien być w tym, co należy do Jego Ojca. Oni jednak „nie rozumieli”. Pomyśl o sytuacjach w twoim życiu, które choć są przyczyną troski, początkowego niezrozumienia i bólu serca, jednak prowadzą cię ku większej pełni i zrozumieniu…
Opisywane wydarzenie wprowadza nas w życie ukryte Jezusa. Daj sobie czas, by przyjrzeć się Jezusowi, który jako dziecko, młodzieniec, młody dorosły mieszka, uczy się, pracuje w swoim domu rodzinnym. Zobacz, jak w tym obrazie widać pełnię wcielenia się Boga w to, co ludzkie, w czas i codzienność, w pracę i marzenia, w naukę i zdobywanie doświadczenia, w trudne relacje.
Przyjrzyj się, jak w tej codzienności Maryja staje się wzorem chrześcijan, „chowając wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu”. Od wielkiego wydarzenia zwiastowania i narodzin Jezusa minęło już 12 lat, jednak Maryja, choć nie rozumiała wszystkiego, chowała obietnicę i wspomnienia wiernie w swoim sercu, stając się wzorem wierności i kontemplatywnej postawy w życiu codziennym…
Porozmawiaj z Maryją o wielkich obietnicach i wydarzeniach, które wprowadzały cię w drogę twojego życia. O twojej codzienności, wyzwaniu wiary i wierności.
______________________________________________________________________________________________________________
______________________________________________________________________________________________________________
Liturgia słowa na dziś
PIERWSZE CZYTANIE (Iz 61,9-11)
Ogromnie się weselę w Panu
Czytanie z Księgi proroka Izajasza.
Plemię narodu mego będzie znane wśród narodów i między ludami ich potomstwo. Wszyscy, co ich zobaczą, uznają, że oni są szczepem błogosławionym Pana.
Ogromnie się weselę w Panu, dusza moja raduje się w Bogu moim, bo mnie przyodział w szaty zbawienia, okrył mnie płaszczem sprawiedliwości, jak oblubieńca, który wkłada zawój, jak oblubienicę strojną w swe klejnoty. Zaiste, jak ziemia wydaje swe plony, jak ogród rozplenia swe zasiewy, tak Pan Bóg sprawi, że się rozpleni sprawiedliwość i chwała wobec wszystkich narodów.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (1 Sm 2,1.4-5,6-7.8abcd)
Refren: Całym swym sercem raduję się w Panu.
Raduje się me serce w Panu, *
moc moja dzięki Panu się wznosi,
rozwarły się me usta na wrogów moich, *
gdyż cieszyć się mogę Twoją pomocą.
Łuk mocarzy się łamie, *
a słabi przepasują się mocą.
Za chleb najmują się syci, a głodni odpoczywają, *
niepłodna rodzi siedmioro, a więdnie bogata w dzieci.
To Pan daje śmierć i życie, *
w grób wtrąca i zeń wywodzi.
Pan uboży i wzbogaca, *
poniża i wywyższa.
Z pyłu podnosi biedaka, *
z barłogu dźwiga nędzarza,
by go wśród możnych posadzić, *
by dać mu stolicę chwały.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 2,19)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Błogosławiona jesteś, Panno Maryjo,
zachowałaś słowa Boże
i rozważałaś je w sercu swoim.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 2,41-51)
Maryja wiernie chowała wszystkie wspomnienia w sercu
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy miał On lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego rodzice. Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych.
Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go.
Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.
Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: „Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie”.
Lecz On im odpowiedział: „Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?” Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział.
Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany.
A Matka Jego chowała wiernie te wspomnienia w swym sercu.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Niepokalane Serce Maryi
Serce matki jest zawsze blisko swojego dziecka. Widzimy to także w kalendarzu liturgicznym Kościoła, gdy dzień po Uroczystości Najświętszego Serca Jezusa wpatrujemy się Niepokalane Serce Jego Matki. Łukasz mówi, że Maryja zachowywała wszystkie te słowa w swym sercu. To pokazuje Jej serdeczny związek macierzyński z Jezusem, a nie jedynie przechowywanie wspomnień. Ona wciąż strzeże (to jest podstawowe znaczenie czasownika diatereo) Jezusa, Słowo, które stało się Ciałem, w swoim Sercu. Macierzyńska więź Maryi trwa i rozwija się na dwu płaszczyznach: zewnętrznej troskliwości, która każe Jej szukać Syna, oraz wewnętrznej kontemplacji Słowa. Takie jest bogactwo i piękno Niepokalanego Serca Maryi, naszej Matki.
Jezu, pragnę każde spotkanie z Tobą i doświadczenie Twojej miłości zachować w moim sercu. Strzegę w nim Bożych przykazań, aby zachować jego czystość i w pełni zwrócić się ku Tobie.
Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2016” ks. Mariusz Szmajdziński/Edycja Świętego Pawła
Ewangelia: to jest podstawa naszej relacji z Bogiem
Mieczysław Łusiak SJ
Maryja i Józef mieli spore zaufanie do dwunastoletniego Jezusa, skoro “przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych”. Musieli wiedzieć, że jest odpowiedzialny.
Dopiero wtedy, gdy Go nie znaleźli zaczęli obawiać się, że coś złego Mu się stało. Ich obawy okazały się bezpodstawne, a przekonanie o mądrości i odpowiedzialności Jezusa umocniło się w Nich, gdy Go znaleźli.
Nasze życie też jest naznaczone szukaniem Boga. Czy jednak jest naznaczone także zaufaniem do Niego? Czy nie jest tak, że obrażamy się na Niego tylko dlatego, że nie postąpił zgodnie z naszymi oczekiwaniami? Maryja i Józef nie obrazili się na dwunastoletniego Jezusa.
_____________________________________________________________________________________________________________
Najpiękniejsza, wierna, niewinna, o niepokalanym sercu, ufna, błogosławiona, pośredniczka nasza, kochająca,
Pocieszycielko nasza, módl się za nami…
______________________________________________________________________________________________________________
Dodaj komentarz