Myśl dnia
Nie lękajcie się przyjąć Chrystusa i przyjąć Jego władzy
Jan Paweł II
Dzisiejsza Ewangelia zaprasza do kontemplacji Jezusa jako Syna Bożego. Jezusa, który działa w twoim życiu w jedności ze Swym Ojcem.
Dzisiejsze Słowo pochodzi z Ewangelii wg Świętego Jana
J 10, 27-30
Jezus powiedział: «Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy».
Jezus odwołuje się dziś do metafory stada owiec i pasterza. Wyobraź sobie ten obraz. Słuchanie słów Jezusa to przyjmowanie tego, co mówi do ciebie. On mówi na kartach Pisma, w znakach dnia codziennego, w chwilach modlitwy. Po czym rozpoznajesz Jego głos?
Jezus mówi, że zna swoje owce i opiekuje się nimi, zawsze, w każdej sytuacji, aż do oddania życia. Możesz doświadczać szczęścia życia w jedności z Nim każdego dnia. Bliska relacja z Jezusem daje ci pewność życia wiecznego. Jak doświadczasz Jego opieki?
Jedność Jezusa z Jego Ojcem to pełnia kontemplacji Boga. To głęboka jedność, która przejawia się w słuchaniu, działaniu i ofierze. Bóg zaprasza też ciebie do kontemplacji miłości Ojca do Syna i Syna do Ojca. Niech Duch Święty uzdalnia cię do takiej kontemplacji.
Podziękuj za obietnicę życia wiecznego, o której mówi Jezus. Niech Duch Święty prowadzi cię do spełnienia tej obietnicy.
_____________________________________________________________________________________________________________
Liturgia słowa na dziś
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 13,14.43-52)
Apostołowie zwracają się do pogan
Czytanie z Dziejów Apostolskich.
W owym czasie Paweł i Barnaba przeszedłszy przez Perge, dotarli do Antiochii Pizydyjskiej, weszli w dzień sobotni do synagogi i usiedli.
A wielu Żydów i pobożnych prozelitów towarzyszyło Pawłowi i Barnabie, którzy w rozmowie starali się zachęcić ich do wytrwania w łasce Boga.
W następny szabat zebrało się niemal całe miasto, aby słuchać słowa Bożego. Gdy Żydzi zobaczyli tłumy, ogarnęła ich zazdrość, i bluźniąc, sprzeciwiali się temu, co mówił Paweł.
Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odważnie: ”Należało głosić słowo Boże najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan. Tak bowiem nakazał nam Pan: ”Ustanowiłem cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi”.
Poganie, słysząc to, radowali się i uwielbiali słowo Pańskie, a wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli. Słowo Pańskie rozszerzało się po całym kraju.
Ale Żydzi podburzyli pobożne a wpływowe kobiety i znaczniejszych obywateli, wywołali prześladowanie Pawła i Barnaby i wyrzucili ich ze swych granic. A oni otrząsnąwszy na nich pył z nóg, przyszli do Ikonium, a uczniów napełniało wesele i Duch Święty.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 100,1-2.3,4b-5ab)
Refren:My ludem Pana i Jego owcami.
Wykrzykujcie na cześć Pana wszystkie ziemie, *
służcie Panu z weselem,
Stawajcie przed obliczem Pana *
z okrzykami radości.
Wiedzcie, że Pan jest Bogiem, *
On sam nas stworzył.
Jesteśmy Jego własnością, *
Jego ludem, owcami Jego pastwiska,
W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem, *
z hymnami w Jego przedsionki.
Albowiem Pan jest dobry, *
Jego łaska trwa na wieki.
DRUGIE CZYTANIE (Ap 7,9.14b-I7)
Baranek będzie ich pasł i prowadzał ich do źródeł wód życia
Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła.
Ja, Jan, ujrzałem wielki tłum, którego nie mógł nikt policzyć, z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków, stojących przed tronem i Barankiem. Odziani są w białe szaty, a w ręku ich palmy.
I rzekł do mnie jeden ze starców: ”To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i opłukali swe szaty, i w krwi Baranka je wybielili. Dlatego są przed tronem Boga i w Jego świątyni cześć Mu oddają we dnie i w nocy. A Siedzący na tronie rozciągnie nad nimi namiot. Nie będą już łaknąć ani nie będą już pragnąć, i nie porazi ich słońce ani żaden upał, bo paść ich będzie Baranek, który jest pośrodku tronu, i poprowadzi ich do źródeł wód życia: i każdą łzę otrze Bóg z ich oczu”.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 10,14)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje,
a moje Mnie znają.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 10,27-30)
Jezus daje swoim owcom życie wieczne
Słowa Ewangelii według świętego Jana.
Jezus powiedział:
”Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy”.
Oto słowo Pańskie.
KOMENTARZ
Jedność
Znać w symbolice biblijnej to coś znacznie więcej niż tylko wiedzieć o kimś, jak się nazywa, kiedy ma urodziny oraz gdzie mieszka i pracuje. Znać to być z kimś w serdecznej, pełnej miłości relacji. Ta wzajemna znajomość oznacza silną osobową więź, która w Biblii została opisana jako bycie jednym ciałem (Rdz 2, 24) lub jesteśmy jedno. Bardzo pięknie jest ona ukazana w Ewangelii. Jezus mówi, że jako pasterz zna swoje owce, a ich odpowiedzią jest to, że Go słuchają i idą za Nim. Owce, czyli ci, którzy uwierzyli w Jezusa, przylgnęły do Niego. Pragną więc tworzyć z Nim jedno. Jezus odpowiada na to pragnienie i obdarza umiłowanych udziałem w swoim życiu. Jest to jedność na wieki, ponieważ nikt nie wyrwie ich z Jego ręki.
Jezu, Ewangelia pozwala mi usłyszeć Twój głos i w ten sposób poznać Ciebie i Twoją miłość. Pragnę podążać za Tobą, aby w ten sposób osiągnąć upragnioną jedność z Bogiem Ojcem.
Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2016” ks. Mariusz Szmajdziński/Edycja Świętego Pawła.
____________________________________________________________________________________________________________
Nie jesteśmy pionkami na szachownicy
Stanisław Biel SJ
Dzisiejsza Niedziela została nazwana Niedzielą Dobrego Pasterza. Jezus jest Dobrym Pasterzem; Prawdziwym Pasterzem, który oddaje życie za owce. Nie panuje nad nimi, ale służy. Owce rozpoznają Go po głosie.
“Jezus powiedział: Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy” (J 10, 27 – 30)
Aby dobrze zrozumieć scenę z dzisiejszej Ewangelii, należy odwołać się do realiów Palestyny. W owczarni znajdują się owce różnych właścicieli, którzy pozostawiają je na noc pod opieką strażnika. Rano u bram owczarni pojawiają się pasterze. Każdy z nich woła własne owce, które wychodzą i idą za nimi. Choć w zagrodzie owce są przemieszane, to jednak nie idą za obcym, ale za własnym pasterzem. Głos pozwala odróżnić pasterza od ludzi obcych.
Pasterz woła swoje owce po imieniu. Nie opiekuje się trzodą, masą, ale poszczególnymi owcami. Owce rozpoznają jego głos.
W poranek wielkanocny. Maria Magdalena rozpoznała Jezusa po jego głosie. Wystarczyło jedno słowo, jej imię: Mario! (J 20, 16).
Po śmierci Jana Pawła II jeden z komentatorów zwrócił uwagę na sposób kontaktu papieża z ludźmi. Uderzało go zawsze, że Jan Paweł II nie spotykał się z tłumem, anonimową masą, ale nawiązywał kontakt z poszczególnym człowiekiem. Na spotkaniach z papieżem każdy czuł, że mówi do niego, jest dla niego.
Między nami a Jezusem, Dobrym Pasterzem istnieje osobowa, intymna relacja. Dla Jezusa nikt nie jest częścią tłumu, jednym z wielu, pionkiem na szachownicy, którego można bez trudu zastąpić innym. Każdy jest jedyny, wyjątkowy, niepowtarzalny. Nie istnieje człowiek przeciętny, typowy, standardowy. Mądrość ludowa głosi, że Bóg stworzył człowieka, a potem wyrzucił matrycę. Czyli, każdy z nas jest jakby jedynym egzemplarzem i otrzymuje od Boga swoiste talenty i misje.
Mówimy, że nie ma ludzi niezastąpionych. To stwierdzenie jest nie do końca prawdziwe. Każdy w pewnym sensie jest niezastąpiony. Z punktu mojej osobowości, mojej tożsamości, mojego “ja”, mojej życiowej misji, jestem niezastąpiony. To jest “moje imię”, które czyni mnie wyjątkowym “w oczach Boga”, Dobrego Pasterza.
Czy mogę powiedzieć, że Jezus jest moim Pasterzem? Czy doświadczam Jego bliskości, przyjaźni, miłości? Czy czuję się “owcą wyjątkową, szczególną, niezastąpioną”, czy raczej “pozbawioną tożsamości, wchłoniętą przez stado”? Czy podążam za głosem Dobrego Pasterza, czy raczej pasterza-najemnika?
_____________________________________________________________________________________________________________
Ta modlitwa jest wyjątkowa. To ją wybrał papież
papież Franciszek / kw
Papież Franciszek wybrał tę modlitwę do Jezusa, św. Józefa i Maryi, aby zakończyć swoją adhortację o rodzinie. Poznajcie ten niezwykły tekst i pomódlcie się razem z Ojcem Świętym.
Modlitwa do Świętej Rodziny
Jezu, Maryjo i Józefie,
w was kontemplujemy
blask prawdziwej miłości,
do was zwracamy się z ufnością.
Święta Rodzino z Nazaretu,
uczyń także nasze rodziny
środowiskami komunii i Wieczernikami modlitwy,
autentycznymi szkołami Ewangelii
i małymi Kościołami domowymi.
Święta Rodzino z Nazaretu
niech nigdy więcej w naszych rodzinach nikt nie doświadcza
przemocy, zamknięcia i podziałów:
ktokolwiek został zraniony albo zgorszony,
niech szybko zazna pocieszenia i uleczenia.
Święta Rodzino z Nazaretu,
przywrócić wszystkim świadomość
sakralnego i nienaruszalnego charakteru rodziny,
jej piękna w Bożym zamyśle.
Jezu, Maryjo i Józefie,
usłyszcie, wysłuchajcie naszego błagania!
Amen.
_____________________________________________________________________________________________________________
Grafika: PITTS THEOLOGY LIBRARY Jezus Dobry Pasterz. Rycina z „Biblii w obrazach” Christopha Weigela, Niemcy 1695
“Słuchanie słów Jezusa to przyjmowanie tego, co mówi do ciebie. On mówi na kartach Pisma, w znakach dnia codziennego, w chwilach modlitwy. ” – to prawda, wystarczy odrobina uważności…