Mój szwagier i siostrzenica, to mistrzowie sztuki zakładania i pielęgnacji ogrodu.
Pokontemplujmy …….
Mój szwagier i siostrzenica, to mistrzowie sztuki zakładania i pielęgnacji ogrodu.
Pokontemplujmy …….
Copyright Legion Św. Ekspedyta. All Rights Reserved.
Jest jeszcze dużo innych pięknych zakątków …..
A rusztowanie zapewne po to, by ozdobić ściany freskami… ale złośliwiec ze mnie. To z zazdrości. Śliczny ogródek!
Na tym zdjęciu wśród czerwonego kwiecia to Pani?
Ta pani, to moja siostra. A rusztowania, to po to, by zmienić dach.
A ogród jest rzeczywiście czarowny, aż chce się śpiewać:
Chwalcie, łąki umajone
1. Chwalcie, łąki umajone,
Góry, doliny zielone;
Chwalcie cieniste gaiki,
Źródła i kręte strumyki!
2. Co igra z morza falami,
W powietrzu buja skrzydłami,
Chwalcie z nami Panią świata,
Jej dłoń nasza wieniec splata.
3. Ona, dzieł Boskich korona,
Nad Anioły wywyższona;
Choć jest Panią nieba, ziemi,
Nie gardzi dary naszymi.
4. Wdzięcznym strumyki mruczeniem,
Ptaszęta słodkim kwileniem,
I co czuje, i co żyje,
Niech z nami sławi Maryję!
;)
Ojej! Piękne! Sigmie by się podobało! Dzięki!
:-)
Cieszę się, że Ci się podoba ;) Pozdrówka
Dzięki :)
Przepiękne. Czy szwagier i siostrzenica są profesjonalistami czy to taki talent?
A! jeszce mi sie przypomnialo!
Dzięki.
Szwagier jest budowlańcem, a siostrzenica – biologiem. Więc kto w tej parze jest większym profesjonalistą? Nie, nie biolożka, a właśnie szwagier ;)
Oni kochają zajmować się bez końca tym ogrodem, bez ograniczeń i racjonalnej miary ;) Ciągle coś tam zmieniają, sadzą, pielą, wykopują, przycinają, itepe ;)
Och, ten bliskowschodni kanon, intrygujący, ale jednak trochę nam daleki ;)
Może coś bardziej „swojskiego”?
Panie, to moja praca, a zdarzenie Twoje;
Raczyż błogosławieństwo dać do końca swoje!
Inszy niechaj pałace marmórowe mają
I szczerym złotogłowem ściany obijają,
Ja, Panie, niechaj mieszkam w tym gniaździe ojczystym,
A Ty mię zdrowiem opatrz i sumieniem czystym,
Pożywieniem ućciwym, ludzką życzliwością,
Obyczajmi znośnymi, nieprzykrą starością.
O, właśnie.
Bardzo stosowne resume :)
pozdrawiam
To “Na dom w Czarnolesie” – ale mi się skojarzyło z tym pięknem…
Piękny staropolski wiersz, bogaty w znaczenia, pasuje do trochę mistycznego ogrodu ;)
Kochanowski zresztą porzucił życie dworskie dla spokojnego Czarnolasu. Sławił Boga – Stwórcę przyrody w pieśni “Czego chcesz od nas Panie”:
Czego chcesz od nas, Panie, za Twe hojne dary?
Czego za dobrodziejstwa, którym nie masz miary?
Kościół Cię nie ogarnie, wszędy pełno Ciebie:
I w otchłaniach, i w morzu, na ziemi, na niebie.
Złota też, wiem, nie pragniesz, bo to wszytko Twoje,
Cokolwiek na tym świecie człowiek mieni swoje.
Wdzięcznym Cię tedy sercem. Panie, wyznawamy,
Bo nad to przystojniejszej ofiary nie mamy.
Tyś Pan wszytkiego świata. Tyś niebo zbudował
I złotymi gwiazdami ślicznieś uhaftował.
Tyś fundament założył nieobeszłej ziemi
I przykryłeś jej nagość zioły rozlicznemi.
Za Twoim rozkazaniem w brzegach morze stoi
A zamierzonych granic przeskoczyć się boi.
Rzeki wód nieprzebranych wielką hojność mają,
Biały dzień a noc ciemna swoje czasy znają,
Tobie k woli rozliczne kwiatki Wiosna rodzi,
Tobie k woli w kłosianym wieńcu Lato chodzi,
Wino Jesień i jabłka rozmaite dawa,
Potym do gotowego gnuśna Zima wstawa.
Z Twej łaski nocna rosa na mdłe zioła padnie,
A zagorzałe zboża deszcz ożywia snadnie.
Z Twoich rąk wszelkie źwierzę patrza swej żywności,
A Ty każdego żywisz z Twej szczodrobliwości.
Bądź na wieki pochwalon, nieśmiertelny Panie!
Twoja łaska, Twa dobroć nigdy nie ustanie.
Chowaj nas, póki raczysz, na tej niskiej ziemi,
Jedno zawżdy niech będziem pod skrzydłami Twemi.
Oj, podoba mi się, podoba. Piękny ogród:)
I psalm 135 też się podoba. Zauważyłeś, że oni śpiewają “Allelui…a”, a nie “Alleluja”
Może jeszcze i to:
Dzięki :)
A w sprawie wykonania psalmów, to zauważyłam sporo różnic. My w Europie bardziej “śpiewamy”, a oni tak bardziej rytmicznie “mantrują”.
Była cicha i piękna, jak wiosna.
“Dzisiaj światu potrzeba dobroci”
Dziękuję. Piękny, każdy metr i całość razem. Próbuję swoich sił na malusieńkim kawałeczku i wiem ile to wymaga pracy i troski.
Dzięki za wyrazy uznania. Przekażę pod właściwym adresem – szwagrowi i siostrzenicy :)
Piękne zdjęcia. Serdecznie pozdrawiam.Ukłony.
Nie przypadkiem zaistniała triada: Prawda Dobro i Piękno