Kim byli „trzej” Magowie (grec. magoi), przybyli do Jerozolimy, podążający za światłem tajemniczej gwiazdy? Ilu ich było? Czy byli kapłanami Zaratusztrianizmu, religii starszej od Judaizmu ?
Ofiarowali Jezusowi złoto, kadzidło i mirrę. Złoto symbolizowało Piękno i Chwałę przypisaną królewskiej godności. Kadzidło używane w świątyniach podczas rytuału oznaczało boskość Obdarowanego. Mirra służąca do balsamowania zmarłych była zapowiedzią Męki. Dary dla Króla, Boga i Człowieka.
Czy „Mędrcy ze Wschodu” byli astrologami z rejonu Persji? Nazwa „Wschód” mogła oznaczać Persję, Babilonię lub Arabię. Z perspektywy Jerozolimy strefa persko-babilońska była „krajem Wschodu”. Za Persją przemawia nazwa magoi i starożytne wizerunki, przedstawiające ich w strojach perskich. Zdania są podzielone. Biblista z Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego ks. dr Waldemar Linke, twierdzi, że wbrew temu, co pisał Herodot, nie pochodzili z Persji, a najprawdopodobniej z Cesarstwa Rzymskiego. Osoby przybyłe z imperium perskiego natychmiast zostałyby bowiem uznane za szpiegów i stracone. /”Polskie Radio”/.
Ilu było magów? Wniosek o ich liczbie wysnuto na podstawie liczby darów. Niektóre źródła podają, że przybyszów było kilku, inne wspominają o większej liczbie.
W Biblii nie pojawiają się również imiona mędrców. Skąd więc się one wzięły? Mędrców nazwano Kacprem, Melchiorem i Baltazarem dopiero w średniowieczu.
Zwyczaj święcenia złota i kadzidła w święto Trzech Króli pojawił się na przełomie XV i XVI wieku. Według przekazów Król Jan Kazimierz składał na ołtarzu ofiary ze wszystkich rodzajów monet, wybitych w mijającym roku.
Zwyczaj święcenia kredy, upowszechnił się w XVIII wieku. Poświęconą kredą chrześcijanie rysowali nad drzwiami swoich domostw inicjały K+M+B lub C+M+B.
C+M+B są skrótem od łacińskiego zdania Christus Mensionem Beneficat, czyli „Chrystus błogosławi ten dom”. Święty Augustyn tłumaczył napis jako Christus Multorum Benefactor (Chrystus dobroczyńcą wielu).
„Gdy zaś Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: «Gdzie jest nowo narodzony król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać mu pokłon. Skoro to usłyszał król Herod, przeraził się, a z nim cała Jerozolima. Zebrał więc wszystkich arcykapłanów i uczonych ludu i wypytywał ich, gdzie ma się narodzić Mesjasz. Ci mu odpowiedzieli: W Betlejem judzkim, bo tak napisał Prorok:
A ty, Betlejem, ziemio Judy,
nie jesteś zgoła najlichsze spośród głównych miast Judy,
albowiem z ciebie wyjdzie władca,
który będzie pasterzem ludu mego, Izraela.
Wtedy Herod przywołał potajemnie Mędrców i wypytał ich dokładnie o czas ukazania się gwiazdy. A kierując ich do Betlejem, rzekł: «Udajcie się tam i wypytujcie starannie o Dziecię, a gdy Je znajdziecie, donieście mi, abym i ja mógł pójść i oddać Mu pokłon». Oni zaś wysłuchawszy króla, ruszyli w drogę. A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, szła przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię. Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę. A otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się do swojej ojczyzny”.
Dodaj komentarz