Niewiasta obleczona w Słońce

Najpierw 2 fragmenty z książki J. de Marchi “The Immaculate Heart, the true story of Our Lady of Fatima” [wyd. 1952], a cytowane (i chyba przełożone własnymi siłami) na bardzo katolickim blogu nondraco.

[Początek mojego cytowania za ‘nondraco’]: Rozmowy z dziećmi fatimskimi przeprowadzone dr Formigao, 13.10.1917 [fragmenty poszczególnych rozmów: Ł – Łucja, H – Hiacynta, F- Franciszek]:

Q. Czy Nasza Pani (Nossa Senhora) pojawiła się dziś ponownie w Cova da Iria?

Ł. Tak. (…)

Q. Czy pojawili św. Józef i Święte Dzieciątko?

Ł. Tak.

Q. Czy ktoś jeszcze się pojawił?

Ł. Pan nasz się pojawił in Nasza Pani dwóch wizerunków.

Q. Co masz na myśli, mówiąc Nasza Pani dwóch wizerunków?

Ł. Nasza Pani pojawiła się ubrana jak Matka Boża Bolesna lecz bez miecza w sercu i jako Matka Boża ubrana – nie wiem jak, ale uważam że to była Matka Boża z góry Karmel.

Q. Pojawili się jednocześnie, tak?

Ł. Nie. Najpierw ujrzałam Naszą Panią Różańcową, potem św. Józefa ze Świętym Dzieciątkiem. Potem widziałam Naszego Pana, a potem Naszą Panią Bolesną i na koniec myślę że to była Nasza Pani z góry Karmel.

Q. Czy Święte Dzieciątko stało czy było niesione przez św. Józefa?

Ł. Było niesione przez św. Józefa. (…)

Q. Dlaczego powiedziałaś że Pani w pewnym momencie wydawała się ubrana jak Nasza Pani z góry Karmel?

Ł. Ponieważ miała dwie rzeczy zwieszające jej się z dłoni.

Q. Czy pojawili się na drzewie?

Ł. Nie, pojawili się w pobliżu słońca po tym jak Pani zniknęła z drzewa.

Q. Czy Nasz Pan stał?

Ł. Widziałam Go tylko od pasa [w górę].

Q. Jak długo trwało zjawienie na drzewie? Czy wystarczająco długo by odmówić Różaniec?

Ł. Nie sądzę, że aż tak długo.

Q. Czy postaci jakie widziałaś w słońcu długo pozostały?

Ł. Nie, tylko przez krótki moment.

Q. Czy Pani powiedziała kim jest?

Ł. Powiedziała, że jest Panią Różańca. (…)

Q. Co powiedziała?

Ł. Powiedziała że mamy zmienić nasze życie i nie obrażać już więcej Naszego Pana ponieważ już wcześniej był nazbyt wiele obrażany, i że mamy odmawiać Różaniec i prosić o przebaczenie za nasze grzechy.

Q. Czy coś jeszcze powiedziała?

Ł. Powiedziała, że ma zostać zbudowana kaplica w Cova da Iria. (…)

Q. Czy powiedziała ci byś mówiła ludziom żeby patrzyli na słońce?

Ł. Nie.

Q. Czy mówiła, że ludzie mają czynić pokutę?

Ł. Tak.

Q. Czy użyła słowa pokuta?

Ł. Nie. Powiedziała, że mamy odmawiać Różaniec i zmienić nasze życie, i prosić o przebaczenie Naszego Pana, ale nie użyła słowa pokuta.

Q. Kiedy rozpoczął się znak na słońcu? Czy po tym jak zniknęła Pani?

Ł. Tak.

Q. Czy widziałaś jak Pani przychodziła?

Ł. Tak.

Q. Skąd przyszła?

Ł. Ze wschodu. (…)

Q. Widziałaś jak odchodziła?

Ł. Tak.

Q. W którą stronę?

Ł. Na wschód. (…)

Q. Gdy odchodziła czy odeszła z plecami do ludu czy w drugą stronę?

Ł. Z plecami do ludu. (…)

Q. Czy była otoczona światłem?

Ł. Widziałam ją w środku wspaniałego światła. Tym razem również była oślepiająca. Czasem musiałam przecierać oczy. (…)

Q. Pod jakim wezwaniem ma być kaplica na Cova da Iria?

Ł. Powiedziała dziś że jest Naszą Panią Różańcową. (…)

Q. Jakiego koloru była suknia Naszej Pani kiedy pojawiła się blisko słońca?

Ł. Płaszcz był niebieski a suknia biała.

Q. A Nasz Pan i święty Józef, i Święte Dzieciątko?

Ł. Święty Józef był na czerwono i sądzę, że Nasz Pan i Dzieciątko też w czerwonej szacie. (…)

Q. Czy Święte Dzieciątko było po prawej, czy po lewej stronie św. Józefa?

H. Po prawej.

Q. Czy stało czy było niesione?

H. Stało. [przyp. wł.: jest to właściwie jedyna istotna rozbieżność w relacjach dzieci] (…)

Q. Jak wysokie było Dzieciątko? Czy Jego głowa sięgała św. Józefowi do piersi?

H. Nie, sięgało św. Józefowi do pasa.

Q. Jak uważasz, w jakim wieku było Dzieciątko?

H. W wieku Deolindy Neves [ok. 2 lat]. (…)

Q. Co było jaśniejsze, słońce czy twarz Pani?

F. Twarz Pani była jaśniejsza, była na biało. (…)

[Franciszek na pytanie opisuje potem jak Pani odeszła na wschód]

Q. Czy szła tak jak my to robimy?

F. Nie szła. Po prostu przemieszczała się, nie poruszając nogami.”

[koniec cytowania z ‘nondraco’]

A teraz fragmenty z 12 rozdziału Objawienia Św. Jana [12, 1 i 5]:

“(1) Potem wielki znak się ukazał na niebie:
Niewiasta obleczona w słońce
i księżyc pod jej stopami,
a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu.”
[Komentarz: Najświętsza Dziewica w trakcie cudu 13 października 1917 w Fatimie była, według relacji widzących dzieci,  jaśniejsza od słońca, więc dlatego Pismo Święte mówi o Niej: ‘Niewiasta obleczona w słońce’. Stała obok Słońca: jeśli spojrzymy na mapę nieba gwiaździstego – trzeba sobie ustawić parametry –  w tamtym historycznym dniu, to zauważymy, że po jednej stronie naszej Dziennej Gwiazdy znajdowała się Luna (figura Boskiej Matki) a po drugiej Wenus (figura Najświętszej Dziewicy). Dziewica Matka swoją jasnością przyćmiła Słońce!]
“(5) I porodziła Syna – Mężczyznę,
który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną.
I zostało porwane jej Dziecię do Boga
i do Jego tronu.”
Syn – Mężczyzna, z pozoru brzmi to jak masło maślane. Wiadomo, że syn jest mężczyzną. Po co więc w Piśmie Świętym to powtórzenie? Aby powiedzieć, że ta postać jest synem Najświętszej Dziewicy (= Kościoła) i zarazem jej mężczyzną, czyli małżonkiem. Dlatego obok Słońca w Fatimie pojawił się mały Syn (Święte Dzieciątko) i dojrzały Mężczyzna (święty Józef).  To jest obiecany przez Pana Jezusa drugi Pocieszyciel, albo Paraklet tożsamy z Ogniem, o którym Najświętszy Zbawiciel powiedział, że przyszedł, aby rzucić go na ziemię [Łk 12, 49]. To jest najgłębsze przesłanie objawień w Fatimie, swoista wizualizacja 12 rozdziału Apokalipsy.
 14 października 2021, Virgen del Niño Perdido, Alquerías del Niño Perdido, Castellón, Walencja, Hiszpania – czyli ‘Dziewica Zaginionego Dzieciątka’; kult związany z figurką z kości słoniowej, z którą wędrował po Europie św. Wincenty Ferreriusz, często przedstawiany z ogniem w dłoni – tak, zgadłeś – to jest ten upragniony przez Pana Jezusa Ogień, a zagubiony na kartach Pisma Świętego. Dlatego Niño Perdido jest nierozłączne (z) de la Santísima Virgen. Ona go nie zgubiła, to tylko mądrzy i uczeni nie potrafią go odnaleźć, nadal jest dla nich ‘Zaginionym Dzieciątkiem’.

O autorze: Geminiano